ΣΤΗ ΦΟΥΛΑ ΜΟΥ

Του Κρίνου την ολόλευκη αγνότη και περφάνεια
τ’ όμορφο το τριαντάφυλλο εζήλεψε. Κι’ εκείνο
έσκυψε πάνω του γλυκά με μιαν αγάπη ουράνια
κι΄ ενώθηκαν σε φίλημα το ρόδο και το κρίνο….


Και μεσ΄ από το φίλημα, τ’ ολόγλυκο ακόμα,
η ομορφιά σου πρόβαλεν η άφθαστη, που γύρω
του Κρίνου δείχνει το αγνό ολόλευκο εκειό χρώμα,
και του τριαντάφυλλου σκορπάει το μαγεμένο μύρο

Γ.ΠΕΛΑΓΟΝΙΤΗΣ
 Έδεσσα Απρίλης 1919
(Από το "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ")