28η Οκτωβρίου 1940

Γιορτάζουμε σήμερα μια από τις μεγάλες δόξες του Ελληνικού Έθνους. Τη μεγάλη δόξα της ενωμένης, της ομόψυχης, της αδιαίρετης και ομοούσιας Ελλάδας.
Γιορτάζουμε, οι όπου γης Έλληνες, εκείνο το ανείπωτο «θαύμα» που έζησαν ΟΛΟΙ μαζί οι Έλληνες. Από το νιούτσικο βλαστάρι μέχρι τον αιωνόβιο γέροντα που δίπλα στο τζάκι έτριβε με χαρά το μουστάκι του, όσες φορές χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες, αναπολώντας ίσως τα δικά του κατορθώματα στις βουνοκορφές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδνίας κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων.
Και στο «θαύμα» αυτό βρέθηκε ο ένας δίπλα στον άλλον και στο μέτωπο και στα μετόπισθεν, το ένα χέρι μέσα στο άλλο χέρι και η μια καρδιά μέσα στην άλλη καρδιά για να χτυπούν στον ίδιο ρυθμό.
Και γυρίζουμε, σήμερα 28η Οκτωβρίου, σ΄αυτή τη θαυμάσια Ελληνική ώρα για να αισθανθούμε την ψυχική και κοινωνική ενότητα και να αντλήσουμε δυνάμεις.
Κι αυτό το μεγάλο, το τρισμέγιστο, το ασύγκριτο, το ανεπανάληπτο Ελληνικό γεγονός, δεν πρέπει να γίνεται μόνο επίσημη τελετή με μπάντες, παρελάσεις, δεξιώσεις, λόγος πανηγυρικός, και μετά ιστορία, δηλαδή παρελθόν.
Πρέπει να μένει κοντά μας σαν ζωντανή μνήμη, σαν αυστηρή εντολή και να μας κάνει άξιους Έλληνες και ανθρώπους, αληθινούς ανθρώπους. Ανθρώπους που σέβονται την ιστορία τους.
Γιατί η 28η Οκτωβρίου 1940, που πανηγυρίζει σήμερα το Έθνος μας, δεν είναι μόνο ζωντανή εθνική μνήμη, είναι και παλμός και γόνιμος ενθουσιασμός.
Πρέπει, ο κάθε ένας από το δικό του μετερίζι, να μεταλαμπαδεύσουμε τη βεβαιότητα ότι είμαστε πάντα έτοιμοι να κάνουμε και τις πιο οδυνηρές, αν χρειαστεί, θυσίες για να μένουμε λεύτεροι άνθρωποι.
Και αυτή τη βεβαιότητα πρέπει να κάνουν, πρώτιστα, οι νέοι μας ατομική και ομαδική συνείδηση, συνείδηση που ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποδουλωθεί σε κανενός ανθρώπου τα κελεύσματα που απεργάζεται την όποια υποδούλωσή του.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 δόθηκε η ευκαιρία για έναν αλησμόνητο συναγερμό στην Ελληνική μας πατρίδα.

Ο συναγερμός των σειρήνων των μεγαλουπόλεων και το χτύπημα της καμπάνας του πιο απομακρυσμένου χωριού ήταν ίδιος με τον συναγερμό των ψυχών και το χτύπημα των παλμών της καρδιάς.
Και αυτός ο συναγερμός και το χτύπημα της καρδιάς χτύπησε εξ ίσου, για να μην πω ακόμα περισσότερο, στους Ακροναυπλιώτες και στους άλλους εκτοπισμένους από το μεταξικό καθεστώς, που δυστυχώς τους κράτησε φυλακισμένους μέχρι και την κατάληψη της Ελλάδος από τον Γερμανό κατακτητή στον οποίο και τους παρέδωσε
Οι μάχιμοι και άμαχοι, αγκαλιασμένοι, ορθώθηκαν θαρραλέα μπροστά στον αυθάδη εισβολέα.
Σύσσωμος ο λαός, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα, σε όλα τα στρώματα του, ανεξάρτητα από την οικονομική τοποθέτηση και τον πολιτικό τους προσανατολισμό, είπε το «ΟΧΙ» χωρίς να σκεφθεί ούτε για μια στιγμή πόσο μικρός ήταν ο ίδιος και πόσο μεγάλος ο αντίπαλος του.
Μέσα του βογκούσε το χρέος, όπως στις μεγάλες ώρες της ιστορίας, κι αυτό μόνο άκουγε, σ΄αυτό μόνο πειθαρχούσε.
Έρχεται μια μέρα στη ζωή των εθνών, που οι αιώνες ελέγχουν τα χαρτιά της ιστορικής τους ταυτότητας.
Τέτοια είναι και η μέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940
Αυτή τη μέρα δώσαμε εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους.
Δείξαμε την Εθνική μας ταυτότητας και βρέθηκε ΕΝΤΑΞΕΙ.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 θα παραμείνει, όπως η 25η Μαρτίου 1821, και η Εθνική Αντίσταση, για πάντα γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στις σελίδες όχι μονάχα της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.
Τη σημασία αυτή τη χάρισε μια υπέροχη έξαρση του λαού, πυροδοτούμενη από την Ιερή φλόγα της ελευθερίας και από το ιερό καθήκον της προάσπισης των τάφων και των εστιών των ανά τους αιώνας προγονών.
Η εποποιία, που όμοια της δύσκολα μπορείς να βρεις στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, των βουνών της Βόρειας Ηπείρου ανανέωσε την εγγύηση μέσα στους αιώνες για την ΔΙΑΡΚΕΙΑ του Ελληνικού έθνους.
Το πολεμικό εκείνο έπος το χάραξε το ίδιο το χέρι του θεού σε μια απέραντη τοιχογραφία, που θα καλύπτει αιώνια τον παγκόσμιο ουρανό των ηθικών αξιών, την υπερίσχυση του πνεύματος στην σύγκρουσή του με την ύλη.
Από αυτόν τον αόρατο γαλαξία αστραποβολούν προς την ανθρώπινη συνείδηση τα άστρα της Ελευθερίας, της Ανδρείας, της Θυσίας, της Τιμής, της Δόξας…………
…………………………………………………


Και την ΑΝΟΙΞΗ αυτή του 1940 ακολούθησε ο μακρύς ΧΕΙΜΩΝΑΣ της Γερμανικής κατοχής μετά από λίγους μήνες, όπου –εκτός από τους λίγους που υπηρέτησαν τον χιτλεροφασισμό και μάλιστα με φανατισμό - ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε με όλες τις αντιστασιακές του οργανώσεις, και κυρίως μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με κορυφαία ενέργεια, που είχε και παγκόσμιο αντίκτυπο, το κατέβασμα της σβάστιγας από την Ακρόπολη από τους Μανόλη Γλέζο και Απόστολο Σιάντα
Σημείωση: Η ανάρτηση έγινε στις 27/10/08. Στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου, (90,80FM) και στις 9 η ώρα το πρωί, μπορείτε να παρακολουθήσετε αύριο ένα επετειακό αφιέρωμα.

Θέλουμαι ενημέρωση

Καθήκον ΟΛΩΝ των εργαζομένων είναι να κατέβουν αύριο όλοι σε απεργία και μάλιστα όλοι σε ένα χόρο και όχι κάποιοι να ξαναμετράνε τα ....κουκιά τους. Ομως κύριοι της ΕΣΗΕΑ ΜΗΝ παίξετε, για μια ακόμα φορά, το παιγνίδι της κυβέρνησης ,που θέλει να μένει στο ...ΣΚΟΤΑΔΙ ο λαός από τα γεγονότα. Εξαιρέσετε και εσείς , όπως κάνουν οι ΔΕΚΟ, τουλάχιστον ενα ή δυο άτομα από κάθε ηλεκτρονικό μέσο για μια ολιγόλεπτη ενημέρωση μας. Οταν η κυβέρνηση θα ξέρει οτι η κάθε παρεκτροπή των οργάνων της, μπορεί να βγει και ...ζωντανή στον αέρα, δεν θα τολμήσει να βγάλει στο δρόμο ζαρτινιέρες.

Αρνούμαι

Σαν χθες, το 1981, το ΠΑΣΟΚ του ΠΑΣΟΚ του Ανρέα Παπανρρέου κέρδισε τις εκλογές με 48,5%. Ενα από τα ΜΕΓΑΛΑ συνθήματα του ήταν και το "ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ". Οι βάσεις όμως ΔΕΝ φύγανε ΠΟΤΕ. Εξακολουθούν να υπάρχουν και να "διαφεντεύουν" τον τόπο μας. Αντιγράφω από τον σημερινό (19/10/2008) ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ την επιστολή που έστειλε ένας ναύτης στην Στρατιωτική και Πολιτική ηγεσία, στα κόμματα της Βουλής και στα Μ.Μ.Ε.
«Αρνούμαι να υπηρετώ το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους»!
Την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και το παραπέρα βάθεμα της εμπλοκής της Ελλάδας στους νεοταξίτικους - ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αλλά και την ομηρία της Κρήτης και συνολικά της χώρας, σηματοδοτεί η λειτουργία του ΝΑΤΟικού Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στο χώρο της βάσης της Σούδας

Κ.Ζ.Την περασμένη Τρίτη έγιναν τα εγκαίνια του ΝΑΤΟικού Κέντρου Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που λειτουργεί στη βάση της Σούδας στην Κρήτη. Πρόκειται για ένα κέντρο εκπαίδευσης με κρίσιμο ρόλο καθώς συνδέεται με την υλοποίηση των νέων επιθετικών δογμάτων και υπάγεται απευθείας στο αμερικανικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο του Norfolk στις ΗΠΑ. Το Κέντρο αυτό και η λειτουργία του στην Κρήτη σηματοδοτεί την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και το παραπέρα βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στους νεοταξίτικους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Το ΚΕΝΑΠ βρίσκεται δίπλα - δίπλα με τη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων που υπάγεται στο Ναύσταθμο της Κρήτης. Στη Διεύθυνση αυτή υπηρετεί ο ναύτης Γιώργος Ελταχήρ, ο οποίος έστειλε επιστολή προς το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όλα τα ΜΜΕ, για το απαράδεκτο Ελληνες φαντάροι αντί να υπερασπίζονται την άμυνα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, να υπηρετούν το ΝΑΤΟ, υπηρετώντας το ΚΕΝΑΠ.
Η επιστολή του έχει ως εξής:
«Προς το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας
Προς το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού
Προς όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Είμαι ένας Ναύτης που υπηρετώ τη θητεία μου στη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων (ΔΝΟ) στην Κρήτη. Καθημερινά εγώ και όλοι οι συνάδελφοί μου βρισκόμαστε σε επαφή με το ΝΑΤΟ με διάφορους τρόπους αφού δίπλα στη μονάδα μας βρίσκεται το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), ένα ΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Η επαφή μας με διάφορους ΝΑΤΟικούς στρατιώτες είναι τόσο στενή, που μερικές φορές νομίζεις ότι συνυπηρετούμε κιόλας. Βρισκόμαστε σε άμεση επαφή μαζί τους στις πύλες του στρατοπέδου. Οταν στις προβλήτες του στρατοπέδου δένουν ΝΑΤΟικά πλοία, φυλάμε σκοπιά ΜΑΖΙ με Αμερικάνους - ΝΑΤΟικούς. Μάλιστα, συνάδελφοι μου, κληρωτοί ναύτες φοράνε μπλουζάκια με το εθνόσημο και το σήμα του ΝΑΤΟ.
Θεωρώ ότι αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη! Εγώ κι οι άλλοι συνάδελφοί μου ορκιστήκαμε να φυλάμε τα σύνορα της χώρας μας και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όχι τους ΝΑΤΟικούς φονιάδες των λαών, τα πλοία και τα όπλα τους.
Είμαι Ελληνας Ναύτης και δεν ανέχομαι το δικό μου συσσίτιο, εδώ στο στρατόπεδο, να επιδοτείται από το ΝΑΤΟ, προσφέροντας "και του πουλιού το γάλα", τη στιγμή που απ' ό,τι έχω διαβάσει στον Τύπο υπάρχουν διπλανές μονάδες στην Κρήτη, αλλά και σε όλη την Ελλάδα που η μερίδα δε φτάνει, που οι συνθήκες στρατωνισμού είναι άθλιες. Μας φροντίζουν και μας καλοπιάνουν για να τους συμπαθούμε και να μην αντιδρούμε στα εγκλήματα και το ματοκύλισμα τόσων λαών που έχουν κάνει οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ σε όλο τον κόσμο.
Μ' αυτά που κάνουν όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με τα δικαιολογημένα αρνητικά αισθήματά μας για τους Αμερικανο-ΝΑΤΟικούς φονιάδες, αλλά προσβάλλουν και την ίδια μας την προσωπικότητα. Είμαι αντίθετος στη δράση του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού, τους θεωρώ ανεπιθύμητους γιατί δεν τους θέλει ο ελληνικός λαός.
Υπηρετώ το Πολεμικό Ναυτικό της πατρίδας μου για να υπερασπίζομαι τα σύνορα της χώρας μας. Αρνούμαι να υπηρετώ το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους! Θέλω να υπηρετώ το λαό της πατρίδας μου, να υπερασπίζομαι τη φιλία, την ειρήνη και την αλληλεγγύη με όλους τους λαούς του κόσμου.
Γιώργος Ελταχήρ
(Ναύτης ΑΡΜ)».

Παντελόνια;

Τελικά τα παντελόνια σου κ.Δαϊλάκη που φόρας , όπως μας είπες, ήταν ζαρτιέρες καταγάλανες.

Ακούει κανείς ....

…..από την Κυβέρνηση;
Μάλλον κανείς.
Τα αυτιά τα έχουν να ακούνε, και να ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ, τις απαιτήσεις των διαφόρων ΕΦΡΑΙΜ.
Και οι δημοσιογράφοι σήμερα στον απεργιακό αγώνα, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες -κανονικά ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι πρέπει να συμμετέχουν- μπας και γλιτώσουν κάτι από όσα έχουν κερδίσει με ιδρώτα και αίμα δεκάδες χρόνια πριν.
Γιατί , δυστυχώς εκεί έφτασε η εργατική τάξη.
ΝΑ ΑΠΕΡΓΕΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
Και για μια ακόμα φορά δεν θα μάθουμε τίποτα από όσα θα συμβούν σήμερα. Ούτε ακόμα και τα αποτελέσματα των δικών τους αγώνων. Θα «κομίσω γλαύκαν εις Αθήνας» αλλά θα καταθέσω την ταπεινή μου άποψη. Τα συνδικάτα του τύπου ή πρέπει να αφήνουν «προσωπικό ασφαλείας» για να μας ενημερώνουν ….τηλεγραφικά, και γιατί όχι αποκλειστικά και μόνο την απεργιακή κινητοποίηση, ή να απεργούν την επόμενη μέρα για να καλύπτουν τα γεγονότα «εν τω γεννάσθαι». Η ΜΗ κάλυψη των γεγονότων την ώρα που αυτά συμβαίνουν είναι για τις κυβερνήσεις «βούτυρο στο ψωμί τους».
Αυτές τις λίγες σκέψεις.
ΑΝΤΕ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Πριν από πάρα πολλά χρόνια είχα διαβάσει κάπου το παρακάτω που σχεδόν το έμαθα απέξω, και αν δεν με απατά η μνήμη μου είχε υπογραφή ΜΠΑΡΜΠΕΦ (Αν κάνω λάθος διορθώστε με).
Τι να την κάνω την πολιτική δημοκρατία, όταν τον παντοδύναμο στις κάλπες πολίτη, που μπορεί να ανεβάζει και να κατεβάζει με τη ψήφο του κυβερνήσεις, μπορεί να το διώξει όποτε θέλει ο εργοδότης του και από τη μία μέρα στην άλλη να βρεθεί άνεργος;