28η Οκτωβρίου 1940

Γιορτάζουμε σήμερα μια από τις μεγάλες δόξες του Ελληνικού Έθνους. Τη μεγάλη δόξα της ενωμένης, της ομόψυχης, της αδιαίρετης και ομοούσιας Ελλάδας.
Γιορτάζουμε, οι όπου γης Έλληνες, εκείνο το ανείπωτο «θαύμα» που έζησαν ΟΛΟΙ μαζί οι Έλληνες. Από το νιούτσικο βλαστάρι μέχρι τον αιωνόβιο γέροντα που δίπλα στο τζάκι έτριβε με χαρά το μουστάκι του, όσες φορές χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες, αναπολώντας ίσως τα δικά του κατορθώματα στις βουνοκορφές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδνίας κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων.
Και στο «θαύμα» αυτό βρέθηκε ο ένας δίπλα στον άλλον και στο μέτωπο και στα μετόπισθεν, το ένα χέρι μέσα στο άλλο χέρι και η μια καρδιά μέσα στην άλλη καρδιά για να χτυπούν στον ίδιο ρυθμό.
Και γυρίζουμε, σήμερα 28η Οκτωβρίου, σ΄αυτή τη θαυμάσια Ελληνική ώρα για να αισθανθούμε την ψυχική και κοινωνική ενότητα και να αντλήσουμε δυνάμεις.
Κι αυτό το μεγάλο, το τρισμέγιστο, το ασύγκριτο, το ανεπανάληπτο Ελληνικό γεγονός, δεν πρέπει να γίνεται μόνο επίσημη τελετή με μπάντες, παρελάσεις, δεξιώσεις, λόγος πανηγυρικός, και μετά ιστορία, δηλαδή παρελθόν.
Πρέπει να μένει κοντά μας σαν ζωντανή μνήμη, σαν αυστηρή εντολή και να μας κάνει άξιους Έλληνες και ανθρώπους, αληθινούς ανθρώπους. Ανθρώπους που σέβονται την ιστορία τους.
Γιατί η 28η Οκτωβρίου 1940, που πανηγυρίζει σήμερα το Έθνος μας, δεν είναι μόνο ζωντανή εθνική μνήμη, είναι και παλμός και γόνιμος ενθουσιασμός.
Πρέπει, ο κάθε ένας από το δικό του μετερίζι, να μεταλαμπαδεύσουμε τη βεβαιότητα ότι είμαστε πάντα έτοιμοι να κάνουμε και τις πιο οδυνηρές, αν χρειαστεί, θυσίες για να μένουμε λεύτεροι άνθρωποι.
Και αυτή τη βεβαιότητα πρέπει να κάνουν, πρώτιστα, οι νέοι μας ατομική και ομαδική συνείδηση, συνείδηση που ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποδουλωθεί σε κανενός ανθρώπου τα κελεύσματα που απεργάζεται την όποια υποδούλωσή του.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 δόθηκε η ευκαιρία για έναν αλησμόνητο συναγερμό στην Ελληνική μας πατρίδα.

Ο συναγερμός των σειρήνων των μεγαλουπόλεων και το χτύπημα της καμπάνας του πιο απομακρυσμένου χωριού ήταν ίδιος με τον συναγερμό των ψυχών και το χτύπημα των παλμών της καρδιάς.
Και αυτός ο συναγερμός και το χτύπημα της καρδιάς χτύπησε εξ ίσου, για να μην πω ακόμα περισσότερο, στους Ακροναυπλιώτες και στους άλλους εκτοπισμένους από το μεταξικό καθεστώς, που δυστυχώς τους κράτησε φυλακισμένους μέχρι και την κατάληψη της Ελλάδος από τον Γερμανό κατακτητή στον οποίο και τους παρέδωσε
Οι μάχιμοι και άμαχοι, αγκαλιασμένοι, ορθώθηκαν θαρραλέα μπροστά στον αυθάδη εισβολέα.
Σύσσωμος ο λαός, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα, σε όλα τα στρώματα του, ανεξάρτητα από την οικονομική τοποθέτηση και τον πολιτικό τους προσανατολισμό, είπε το «ΟΧΙ» χωρίς να σκεφθεί ούτε για μια στιγμή πόσο μικρός ήταν ο ίδιος και πόσο μεγάλος ο αντίπαλος του.
Μέσα του βογκούσε το χρέος, όπως στις μεγάλες ώρες της ιστορίας, κι αυτό μόνο άκουγε, σ΄αυτό μόνο πειθαρχούσε.
Έρχεται μια μέρα στη ζωή των εθνών, που οι αιώνες ελέγχουν τα χαρτιά της ιστορικής τους ταυτότητας.
Τέτοια είναι και η μέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940
Αυτή τη μέρα δώσαμε εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους.
Δείξαμε την Εθνική μας ταυτότητας και βρέθηκε ΕΝΤΑΞΕΙ.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 θα παραμείνει, όπως η 25η Μαρτίου 1821, και η Εθνική Αντίσταση, για πάντα γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στις σελίδες όχι μονάχα της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.
Τη σημασία αυτή τη χάρισε μια υπέροχη έξαρση του λαού, πυροδοτούμενη από την Ιερή φλόγα της ελευθερίας και από το ιερό καθήκον της προάσπισης των τάφων και των εστιών των ανά τους αιώνας προγονών.
Η εποποιία, που όμοια της δύσκολα μπορείς να βρεις στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, των βουνών της Βόρειας Ηπείρου ανανέωσε την εγγύηση μέσα στους αιώνες για την ΔΙΑΡΚΕΙΑ του Ελληνικού έθνους.
Το πολεμικό εκείνο έπος το χάραξε το ίδιο το χέρι του θεού σε μια απέραντη τοιχογραφία, που θα καλύπτει αιώνια τον παγκόσμιο ουρανό των ηθικών αξιών, την υπερίσχυση του πνεύματος στην σύγκρουσή του με την ύλη.
Από αυτόν τον αόρατο γαλαξία αστραποβολούν προς την ανθρώπινη συνείδηση τα άστρα της Ελευθερίας, της Ανδρείας, της Θυσίας, της Τιμής, της Δόξας…………
…………………………………………………


Και την ΑΝΟΙΞΗ αυτή του 1940 ακολούθησε ο μακρύς ΧΕΙΜΩΝΑΣ της Γερμανικής κατοχής μετά από λίγους μήνες, όπου –εκτός από τους λίγους που υπηρέτησαν τον χιτλεροφασισμό και μάλιστα με φανατισμό - ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε με όλες τις αντιστασιακές του οργανώσεις, και κυρίως μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με κορυφαία ενέργεια, που είχε και παγκόσμιο αντίκτυπο, το κατέβασμα της σβάστιγας από την Ακρόπολη από τους Μανόλη Γλέζο και Απόστολο Σιάντα
Σημείωση: Η ανάρτηση έγινε στις 27/10/08. Στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου, (90,80FM) και στις 9 η ώρα το πρωί, μπορείτε να παρακολουθήσετε αύριο ένα επετειακό αφιέρωμα.