«Απεγκλωβισμός του αθλητισμού από τα επιχειρηματικά συμφέροντα»(*)

Η καπιταλιστική κρίση αποτέλεσε ιδανική αφορμή για την άρχουσα τάξη να προωθήσει πολύ πιο γρήγορα τους σχεδιασμούς της και στο πεδίο του αθλητισμού. Η κυβερνητική προπαγάνδα -στο επικοινωνιακό τέμπο που ακολουθείται και στα υπόλοιπα πεδία- επικαλείται δύσκολες συγκυρίες, διόρθωση λαθών του παρελθόντος (σπατάλες κ.ά.) κλπ. Η ουσία είναι ότι αποτραβιέται ακόμα περισσότερο από τον αθλητισμό, «κλείνει την κάνουλα» της οικονομικής στήριξης και τ' αποτελέσματα φαίνονται πλέον και στον αθλητισμό υψηλών επιδόσεων.

Η τακτική και της τρικομματικής συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) εξυπηρετεί τη στρατηγική επιλογή παραπέρα παράδοσης (και) του δικαιώματος της σωματικής άσκησης και του αθλητισμού στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα σωματεία και οι ομοσπονδίες σπρώχνονται ακόμα πιο στυγνά στην αναζήτηση χορηγού ή σπόνσορα για την επιβίωσή τους. Αναπτύσσεται δηλαδή η επιχειρηματική δραστηριότητα με ανταλλάγματα. Και διαμορφώνεται και αντίστοιχη συνείδηση στους ανθρώπους του χώρου, από μέλη διοικήσεων μέχρι αθλητές και γονείς. Αν στο παζλ αυτό προστεθούν και σύμφυτα με το σύστημα φαινόμενα σήψης, τότε υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα για το αθλητικό γίγνεσθαι (και) στη χώρα μας.

(*)Του Θοδωρή Λιάπη (υπεύθυνο του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η συνέντευξη του εδώ:

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/1/2013&id=14386&pageNo=7&direction=1