Η καθεμιά απ' αυτές τις χώρες είχε κάτι το ιδιαίτερο ώστε να επιλεγεί. Η Νότια Αφρική την πρωτιά για τη διοργάνωση στην αφρικανική ήπειρο, η Βραζιλία την επιστροφή των Μουντιάλ στη Λατινική Αμερική μετά το 1978 (Αργεντινή), η Ρωσία τη δυναμική της ως αυτόνομη αγορά και το Κατάρ την πρεμιέρα για την αντίστοιχη αραβική. Αυτά, βέβαια, για όσα έχουν να κάνουν με το οικονομικό μέρος της υπόθεσης, γιατί τις συγκεκριμένες χώρες συνδέει και κάτι άλλο. Αυτό που έχει να κάνει με το αίμα και τις χαμένες ζωές των εργατών που δουλεύουν στα έργα υποδομής και σημαδεύουν ανεξίτηλα τα κέρδη των πολυεθνικών και των επιχειρηματιών. Νότια Αφρική, Βραζιλία, Κατάρ η ιστορία μοιάζει να είναι δεμένη στο ίδιο γαϊτανάκι. Απ' τη μια, οι θάνατοι εργατών, η πίεση για να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η επιπλέον φορολόγηση στο λαό, ώστε να βγει το κόστος και, απ' την άλλη, το πάρτι των πολυεθνικών, ο χορός των δισεκ., το φαγοπότι των χορηγών κ.τ.λ, η προσπάθεια να κρυφτεί η πραγματικότητα.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Παρατεταμένο πάρτι πολυεθνικών
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η ΦΙΦΑ ανέθεσε τη διοργάνωση στη Βραζιλία είχε ζητήσει να φιλοξενηθούν οι αγώνες σε σε οκτώ γήπεδα. Οι Βραζιλιάνοι διοργανωτές, όμως, αντιπρότειναν δώδεκα, εκ των οποίων τα πέντε ολοκαίνουργια, προς όφελος βέβαια των πολυεθνικών και ντόπιων κατασκευαστικών εταιρειών. Για παράδειγμα, το «Κορίνθιανς Αρένα», χωρητικότητας 70.000, αν και αρχικά είχε κοστολογηθεί στα 153 εκατ. ευρώ, μέχρι και το δυστύχημα είχε αγγίξει τα 450 εκατ. δολάρια.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, η υπερκοστολόγηση των έργων για το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, κάνοντας το Μουντιάλ 2014 να στοιχίζει συνολικά περισσότερο από ό,τι οι αντίστοιχες διοργανώσεις σε Γερμανία και Νότιο Αφρική μαζί.
Μερικά ενδεικτικά στοιχεία φανερώνουν ξεκάθαρα το τι επικρατεί, αφού μόνο για μερικούς σημαντικούς τομείς το κόστος ανέρχεται στα 9.1 δισ. ευρώ. Αναλυτικά: Μεταφορές: 3,7 δισ. ευρώ (μετρό, τραμ, λεωφορειογραμμές, οδικό δίκτυο). Αεροδρόμια: 2,3 δισ. ευρώ (κατασκευή νέων και αναβάθμιση παλαιότερων αεροδρομίων σε 10 πόλεις). Γήπεδα: 2,1 δισ. ευρώ. Ασφάλεια: 590 εκατ. ευρώ (αντιτρομοκρατική ομάδα, συν 45.000 αστυνομικοί και 53.000 άνδρες security). Λιμάνια: 282 εκατ. ευρώ. Τηλεπικοινωνίες: 116 εκατ. ευρώ. Τουρισμός: 66 εκατ. ευρώ.
Διεθνή κάτεργα και ...σκλαβοπάζαρα
Ο πρόσφατος θάνατος του 22χρονου εργάτη στο στάδιο της πόλης Μανάους, που ανέβασε σε 5 τους νεκρούς εργάτες στα έργα υποδομής σε διάστημα ενός χρόνου, ξανάφερε στην επιφάνεια το τι κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα. Πριν από τρεις βδομάδες, σε αντίστοιχο περιστατικό σε στάδιο του Σάο Πάολο είχαν χάσει τη ζωή τους δύο ακόμα εργάτες. Τα συγκεκριμένα περιστατικά, σε συνδυασμό με τις πριν από καιρό αποκαλύψεις για τις συνθήκες των εργατών στο Κατάρ για το εκεί Μουντιάλ, δείχνουν ξεκάθαρα την εικόνα των διεθνών κατέργων και συνδέονται με την ανάληψη μιας τέτοιας διοργάνωσης από κάποια χώρα. Κάτεργα με απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, με εργάτες - σκλάβους με πενιχρούς μισθούς (ή ακόμα και ανύπαρκτους), με εκβιασμούς και απειλές με ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου