Η συμφωνία της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ, σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, από τη μια παγιώνει τη ζούγκλα που διαμορφώθηκε στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και από την άλλη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέες ανατροπές, στην πεπατημένη αυτών που ζήσαμε έως τώρα.
Για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται «να υιοθετήσει την βέλτιστη πρακτική της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της υπόλοιπης τεχνικής συνδρομής».
Η επίκληση και μόνο της ΕΕ, του ILO και του ΟΟΣΑ σαν «θεματοφυλάκων» των αλλαγών που σχεδιάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά, πρέπει να κάνει τους εργαζόμενους να διπλοκουμπώνονται.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένα από τα τελευταία «επιτεύγματα» της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) είναι η ευθεία υπονόμευση του δικαιώματος της απεργίας, καθώς αποδέχτηκε τις αιτιάσεις των εργοδοτών που το αμφισβητούν και παρέπεμψε το όλο θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης! Τέτοια «τεχνογνωσία» θα προσφέρει στην κυβέρνηση ο συγκεκριμένος οργανισμός, για να μη μιλήσουμε για τον γνωστό και «δοκιμασμένο» ΟΟΣΑ.
Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, και μόνο η παραδοχή της κυβέρνησης ότι «δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος», αρκεί για να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι ενταφιάζονται για τα καλά τα ασφαλιστικά δικαιώματα εκατομμυρίων ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές που επιβλήθηκαν με μια σειρά νόμους από το 2010, όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά νομιμοποιούνται πέρα για πέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου