αποκαλύφθηκε τμήμα πλακόστρωτου της οδού 17ης
Μαΐου 1821
του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη
Αρχιτέκτονα,
π. προέδρου του ΤΕΕ/ΚΜ
Ευχάριστη έκπληξη με
περίμενε χθες το μεσημέρι (2-3-2015) όταν επιστρέφοντας στο σπίτι μου αντίκρισα
τμήμα του πανέμορφου πλακόστρωτου που κάλυπτε το οδόστρωμα της ιστορικής οδού
της 17 ης Μαΐου 1821. Είχαν αρχίσει σ’ εκείνη την περιοχή εργασίες κατασκευής
ενός αγωγού και στο παρά κάτι πρόλαβα την καταστροφή του πλακόστρωτου (σημ.
περιορισμένες οι καταστροφές του).
Κι εδώ θα πρέπει να
διευκρινίσω ότι ο χαρακτηρισμός «ιστορική» δεν οφείλεται στην
ονοματοθεσία της οδού, που αποσκοπούσε στη συντήρηση της ιστορικής μνήμης ενός
από τα σημαντικότερα γεγονότα της πόλης, στο γνωστό δηλαδή επαναστατικό
κίνημα των Πολυγυρινών το 1821. Με αυτόν αποδίδεται το πραγματικό περιεχόμενό
του, καθώς πάνω στο συγκεκριμένο οδικό άξονα καταγράφηκε η νεότερη ιστορία της
πόλης, μετά την παλιννόστηση των Πολυγυρινών -από το 1827 και μετά- στον τόπο
τους.
Ο δρόμος της 17 ης
Μαΐου 1821 ένωνε, όπως έχω γράψει και παλαιότερα, τις δύο γνωστότερες συνοικίες
της κωμόπολης. Στο ένα άκρο της, το δυτικό και στη θέση «Ευαγγελινάδικα», το
τριώροφο κτίριο της τότε Διοίκησης, όπου κατοικοέδρευε ο Μπιλντιέ Ρεϊζί
(Δήμαρχος) και στο άλλο βρίσκονταν ο τουρκικός αστυνομικός σταθμός, το
γνωστό ως «καρακόλι», (όπου σήμερα η οικία Ράντου), η καταχωμένη γέφυρα του
«λάκκου των εξ βρύσεων», που έφερε δύο τόξα και βόρεια αυτής ο στάβλος αλόγων
των Τούρκων αστυνομικών (σημ. ΝΔ της υπάρχουσας σήμερα καρυδιάς). Βόρεια αυτών
και παραπλεύρως της οικίας Φυργάδη ο υδρόμυλος του Ασημινάρη, ο πρώτος από τους
επτά υδρόμυλους του Πολυγύρου που βρίσκονταν στο βόρειο τμήμα του λάκκου. Στο
πάνω μέρος του μικρότερου από τα δύο τόξα της γέφυρας, που βρίσκονταν στα
ανατολικά κι ήταν γνωστό ως γεφυρούδ’, βρέθηκαν οι άσπρες μαρμάρινες πλάκες
στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.
Μετά τη διασταύρωση
πληροφοριών, από τους μεγαλύτερης ηλικίας κατοίκους της περιοχής, για την
ταυτοποίηση του πλακόστρωτου και τον συσχετισμό του με τη γέφυρα, πήγα
στο Δημαρχείο για να ενημερώσω την δημοτική αρχή, προκειμένου ως «καθ’ ύλιν»
αρμόδια να πάρει μέτρα προστασίας. Επανήλθα σε λίγο στον τόπο της εκσκαφής με
τον αντιδήμαρχο κ. Βορδό και φωτογράφισα στη συνέχεια το τμήμα του πλακόστρωτου
που αποκαλύφθηκε.
Η ανάγκη διατήρησής
του καθίσταται πρόδηλη, καθώς τα αυθεντικά στοιχεία του οικιστικού
περιβάλλοντος μπορούν να τεκμηριώσουν περισσότερο αξιόπιστα την ιστορικότητα
της περιοχής και να συμβάλουν καθοριστικά στην αναβάθμισή της.
Προς αυτή την
κατεύθυνση συντείνουν, άλλωστε, και οι συχνές αναρτήσεις μου στο διαδίκτυο και
αλλού, με προτάσεις αισθητικής αναβάθμισης του οπτικού περιβάλλοντος της πόλης,
ελπίζοντας πάντα ότι θα ενεργοποιηθούν οι διάφοροι φορείς της (σημ. από τον
Δήμο μέχρι τα σχολεία και τον Σύλλογο εικαστικών). Με αυτό το πνεύμα υπογράψαμε
150 πολίτες της πόλης κείμενο-αίτηση για την ανάγκη αναβάθμισης του πεζοδρόμου
και της εξασφάλισης των απαραίτητων υποδομών, την υποβάλαμε προς τον Δήμο Πολυγύρου
(ημερ. 12 Δεκεμβρίου 2014) και αναμένουμε τον καθορισμό αντίστοιχης
συνεδρίαση του Δ. Σ. και σχετική εκδήλωση.
Θα πρότεινα μάλιστα
για την εξαγωγή θετικότερων συμπερασμάτων να υπάρξει και μια πρόσκληση από τον
Δήμο εκπροσώπων άλλων αυτοδιοικητικών περιφερειών, ώστε να κάνουν γνωστές, από
τις εμπειρίες των δικών τους πεζοδρομήσεων, τις ευεργετικές επιπτώσεις
τους στο περιβάλλον και στην τοπική οικονομία.
Πολύγυρος Μάρτιος 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου