Έπειτα από 3ήμερο σκληρό αγώνα κατά των ταγματασφαλιτών, οι δυνάμεις του 8ου και 9ουΣυντάγματος του ΕΛΑΣ, μαζί με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ Μεσσηνίας, απελευθερώνουν τη κωμόπολη τουΜελιγαλά, στην οποία είχαν ταμπουρωθεί σχεδόν 1.000 ταγματασφαλίτες σε μια ύστατη προσπάθεια να εμποδίσουν την απελευθέρωση της Μεσσηνίας από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Οι ταγματασφαλίτες, είχαν συγκεντρωθεί στο Μελιγαλά από διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας, ενώ στο διάβα τους είχαν προβεί σε ανείπωτες λεηλασίες, βιασμούς και σφαγές (το τρομοκρατικό αυτό όργιο συνεχίστηκε και στον ίδιο τον Μελιγαλά). Όταν ο ΕΛΑΣ έφτασε στο Μελιγαλά οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν να παραδοθούν, σίγουροι για τα πλεονεκτήματα που τους προσέφεραν οι ισχυρές γερμανικές οχυρώσεις της κωμόπολης, αλλά και ενθαρρυνόμενοι από τους Εγγλέζους (που τους χρειάζονταν για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα και να αποκαταστήσουν στην αστική εξουσία την «επόμενη μέρα» του πολέμου).
Όπως αναφέρει ο γιατρός Στάθης Κανναβός, στις 14 Σεπτεμβρίου «μια εγγλέζικη αποστολή έρχεται καταϊδρωμένη και ζητάει να περάσει στις γραμμές της εθνοπροδοσίας. Θα έπειθε λέει, τους αλήτες να σταματήσουν την αιματοχυσία, να παραδοθούν στον ΕΛΑΣ και να περιμένουν να κριθούν από την Κυβέρνηση. Οταν το παράλλο πρωινό, αιχμάλωτοι πια του ΕΛΑΣ, οι διπλοπουλημένοι αυτοί στους ξένους επιδρομείς "εθνικόφρονες" ρωτήθηκαν γιατί έστω και την τελευταία στιγμή δε δέχτηκαν να σταματήσουν την αιματοχυσία, η απάντησή τους ήταν και πάλι αυτή του αναίσθητου, επαγγελματία προδότη.- Οι Εγγλέζοι μας πίεσαν να συνεχίσουμε...»
Μετά τη μάχη ο λαός της περιοχής ζητούσε με κάθε τρόπο να εκδικηθεί τις εγκληματικές αυτές μορφές των ταγματασφαλιτών που είχαν διαπράξει ανήκουστα κακουργήματα σε βάρος του. Μόνο έπειτα από την αποφασιστική επέμβαση των καπεταναίων έγινε εφικτό να κατευναστεί η εκδικητική ορμή λαού και ανταρτών.
Έκτοτε, οι διάφοροι νοσταλγοί των Ταγμάτων Ασφαλείας (βλ. Χρυσαυγίτες και όχι μόνο), με την ανοχή του αστικού πολιτικού κόσμου, συναθροίζονται στο Μελιγαλά, για να «τιμήσουν» τους «ηρωικούς» όπως λένε νεκρούς, που σφαγιάστηκαν από τους «κομμουνιστοσυμμορίτες.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου