"ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ"

Ένας, ακόμα, χρόνος  μόλις έφυγε.
Κουρασμένος και γερασμένος.
Και ένας ο νέος ήρθε γεμάτος ελπίδες και όνειρα.

Γεμάτος προσδοκίες για ό,τι καλύτερο  για ολόκληρη την ανθρωπότητα και για τον καθένα μας  χωριστά.
Ωστόσο όλοι μας είμαστε επιφυλακτικοί και αμήχανοι.
Επιφυλακτικοί,στον υπέρμετρο βαθμό, γιατί άλλα μας είχαν υποσχεθεί οι κυβερνώντες - δεύτερη κυβέρνηση αριστεράς (τρομάρα τους) - στις δυο τελευταίες εκλογές και εντελώς τα αντίθετα μας κάνανε μέχρι σήμερα.
Αμήχανοι γιατί αυτούς τους μήνες που μας κυβερνάνε -αλήθεια αυτοί κυβερνάνε;;;;; - ΔΕΝ  μας πείσανε πως τα μέτρα που παίρνουν είναι για το καλό του πολίτη. 
Μάλλον το αντίθετο μας πείσανε, δηλαδή πως τα μέτρα είναι ΜΟΝΟ για του ΛΙΓΟΥΣ.
Μήπως δεν είναι άραγε τα ίδια συναισθήματα που ζήσαμε και πέρσι και πρόπερσι και χρόνια τώρα τις άγιες τούτες μέρες με όλες τις κυβερνήσεις;;;;  
Τις μισές Άγιες μέρες τις ....φάγαμε. 
Μας μένουν οι άλλες μισές Μια ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.
Αιώνες τώρα. 
Τούτες τις μέρες, όπως άλλωστε και τις άλλες της άνοιξης,ανταλλάσσουμε ευχές, ανάβουμε λαμπάδες σαν ....καλοί Χριστιανοί, φωταγωγούμε τα σπίτια μας, τους ναούς , τους δρόμους, ακούμε τα κάλαντα και τα όμορφα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Και οι «έχοντες και κατέχοντες»  παίρνουν αμπάριζα τα βουνά και τα λαγκάδια τις Ελβετίας και της Αυστρίας, γυρίζουν από Σαλέ σε σαλέ,ρίχνονται σαν πεινασμένοι λύκοι στη γαλοπούλα, στο χοιρινό και στο ποτό.
Οι υπόλοιποι ονειρεύονται το χθες, που με το δώρο που παίρνανε από τη δούλεψη  τους πριν τους το κόψουν οι ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥΛΗΔΕΣ - τούτοι εδώ, οι αριστεροί(;;;;;) αν και είχαν υποσχεθεί πως θα το ξαναδώσουν, όχι μόνο δεν το έδωσαν αλλά  το πετσόκοψαν ακόμα περισσότερο - όλο και κάτι παίρνανε για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. 
Μέχρι χθες όλο και κάτι καταφέρναμε.
 Από το υστέρημά μας κρατούσαμε λιγάκι τις παραδόσεις μας.
Και τα μηνύματα των ημερών αυτών, το μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου, μήνυμα αγάπης ανθρωπιάς και αδελφότητας τι γίνονται; 
Ηχούν και πάλι ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»……..
Οι πόλεμοι θα συνεχίζονται σ’ όλο τον κόσμο.
 Η εκμετάλλευση των ανθρώπων, των αδύναμων και φτωχών από τους ισχυρούς θα συνεχίζεται. 
Το δίκαιο του ισχυρού θα επιβάλλεται όλο και περισσότερο.
Πόσοι, άραγε, συνάνθρωποί μας ΔΕΝ άκουσαν χαρμόσυνες καμπάνες και ευφρόσυνες ψαλμωδίες, ΔΕΝ είδαν λαμπερά φώτα και ΔΕΝ κάθισαν σε πλούσια τραπέζια;
Ευχές πάντως πολλές ακούστηκαν. Αυτές ακόμα δεν τις φορολόγησαν.
Και όπως είθιστε ο ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ μοίρασε και πάλι δώρα. 
Δώρα κάθε λογής. 
Μόνο που δεν τα μοίρασε σε όλους.
Κάποιοι που είναι και οι περισσότεροι δεν γεύτηκαν χαρά.
Βλέπετε ο Αη Βασίλης έχει κι αυτός κατάλογο με ονόματα και σπίτια. 
Σ’ αυτά μπαίνει, σ’ αυτά αφήνει τα δώρα του. 
Δεν μπορεί να ξεστρατίσει. 
Δεν του περισσεύουν δώρα, ούτε χαρές να μοιράσει και εκτός καταλόγου.
Πόσοι πάλι αυτές τις μέρες ΔΕΝ είχαν καν τύχη να βρουν έστω ένα σταύλο, ένα παχνί, κάποια ζώα να τους χνωτιάσουν και να ζεσταθούν.
Πενήντα και βάλε εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο θα πεθάνουν και πάλι από πείνα και αρρώστιες, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια θα «ζουν» σε καθεστώς απάνθρωπης εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τις στατιστικές.
Αυτός είναι δυστυχώς ο κόσμος μας και δεν πρόκειται να αλλάξει εύκολα ούτε με την καινούργια γέννηση του Χριστού, ούτε με τον ερχομό του νέου έτους, όπως δεν άλλαξε αιώνες τώρα.
Όμως η ελπίδα δεν πρέπει να μας εγκαταλείψει. 
Έχουμε χρέος ιερό να προσπαθήσουμε όλοι μας, να κάνουμε τον κόσμο ποιο ανθρώπινο.
Να καλλιεργήσουμε περισσότερο τη ψυχή μας.
Να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι.
Να προσφέρουμε αυτό που μας λείπει.
Ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΙΠΟΝ 
και όπως λέει και ο ποιητής μας ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ:
 «η λευτεριά» από όλα αυτά τα δεινά που μας φορτώνει η κυβέρνησή μας, «σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει»
 ή, όπως διαβάζουμαι στις παλιές καρτ ποστάλ 
«ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ»

και τα κάλαντα που λέγαμε με τον αδελφό μου όταν είμασταν μικροί ,και τα  βρήκα πριν από χρόνια σε ένα cd του πολιτιστικού συλλόγου Βραστάμων