«Τώρα που τα πολυβόλα ξανάρχισαν, τώρα που ο Μπράουν, ο Φίσερ και ο Κραφτ δε φτιάχνουν μόνο τανκς αλλά και έξυπνες βόμβες. Τώρα που ο Τσε έμεινε μόνος. Τώρα που τον νέγρο Τζο, τον ήρωα, τον κουλοχέρη, τον ξανάστειλαν στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Τώρα που ο μικρός καφενές έγινε McDonalds. Τώρα που τα πουλιά δεν τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό, αλλά στο πετρέλαιο. Τώρα που το ακορντεόν σωπαίνει για να περάσει ο φασισμός. Τώρα που ο Κουταλιανός δε μασάει σίδερα αλλά τσίχλα στα καλλιστεία. Τώρα είναι που σε ψάχνουμε στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων! Τώρα όλα σε θυμίζουν! Τώρα που οι φοιτητές και οι μαθητές εμψυχώνουν με τα τραγούδια σου τους δίκαιους αγώνες τους. Τώρα, Μάνο, σ' ευχαριστούμε που μας έμαθες πως τίποτα δεν πάει χαμένο!». Αυτά ήταν τα λόγια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, σε συναυλία - αφιέρωμα στα 70 χρόνια από τη γέννηση του Μάνου Λοΐζου, το 2007..... Συνεχίστε ΕΔΩ
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2022
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου