....που έπεσε από τις σφαίρες της Ελληνικής Δημοκρατίας
Για σένα παιδί μου στέρεψαν
τα δάκρυα του πόνου
δεν έχουν τα μάτια πιότερα
να χύσουνε καλό μου
Την πλάκα του τάφου σου
κοιτώ που σε κρατεί θαμμένο.
Νιώθω βαθιά τον πόνο μου
μες στην καρδιά κλεισμένο.
Κατάρα στους φονιάδες σου
λεβέντη μου, παιδί μου,
ήλιε της ζήσης μου χρυσέ,
σπλάχνο μου και πνοή μου!
Δεν έχω άλλα δάκρυα
το μνήμα σου να ράνω,
με λούλουδα που φύτρωσαν
στον τάφο σου απάνω.
Όρκο σου δίνω γιόκα μου
απ΄ την καρδιά βγαλμένο.
Το λάβαρο της λευτεριάς
θα το ΄χω υψωμένο.
(*) Τι σύμπτωση!!!!!
Έτσι τιτλοφορείται και το ποίημα του Παύλου Εμμανουήλ που αντέγραψα από το βιβλίο του "ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου