Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Μικρό παιδί

Χρηστάκη δεν σε γνώρισα. Είχα γνωρίσει όμως από μικρό τον μπαμπά σου. Ουτε εσένα Νάνσυ.
Απορώ που βρήκαν ακόμα και πάνω στο νιόσκαφτο τάφο σου κάποιοι να ρίξουν το φταίξιμο σε σένα .Ισως γιατί εμείς οι μεγάλοι ΠΟΤΕ δεν θέλουμαι να παραδεχτούμαι τα λάθη μας ή γιατί θέλουμαινα κρύψουμαι τα λάθη άλλων.
Δεν ξέρω με πιο τρόπο να σας και εγώ το αντίο μου. Στο νου μου μου ήρθε εκείνο το τραγούδι που τραγουδάει ο Γιώργος Ζωγράφος.

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη χαρά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια

Παιδί στα δεκατέσσερα
κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη φωτιά
τον ήλιο στη καρδιά μου μικρό παιδί

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί
το γέλιο είχα συντροφιά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

Δεν υπάρχουν σχόλια: