Η λογοτεχνία μας, σκυφτό και γέρο τον θέλει τον παλιό χρόνο που φεύγει.
Κι ο νέος χαρούμενος και πολύφερνος, είναι ακόμα άγραφτο χαρτί .
Δεν είναι αδικαιολόγητη η κάποια συγκίνησή μας....
Μια σελίδα τελειώνει, μια παράγραφος κλείνει και μπροστά μας φτερουγίζει το νέο, και το δρόμο μια ελπίδα τον φέγγει....
Το κατευόδιο ας μην έχει την οργή, γιατί ο παλιός χρόνος κρατάει τους κόπους μας, τα όνειρά μας, ένα κομμάτι ζωής δικής μας, τις χαρές και τις λύπες μας, μόχθο και προσπάθεια κι αναμονή.....
Περνούν τα χρόνια, μα ο άνθρωπος δεν τραβάει στο τέρμα χωρίς διακοπές..... Μεγαλώνει, ωριμάζει, μα αδιάκοπα η διάθεσή του αιωρείται, από τη θλίψη στην εγκαρτέρηση, από τον πόνο στη χαρά, από την καταχνιά στη λιακάδα....
Την ώρα που θα σβήνουν λίγο τα φώτα, για να χαθεί και να δύσει το 2009 και που θα ανάψουν πάλι για να φανεί και ν’ ανατείλει το 2010, κάτι θα φτερουγίσει μέσα μας. Αυτή την αστρική ώρα, ανάμεσα στο κατευόδιο και στο καλωσόρισμα ας δούμε τον κόσμο, τους ανθρώπους, τους εαυτούς μας......
Στο βάθος της συνείδησής μας, ξέρουμε ότι με το τέλος του χρόνου, θα ακούσουμε εκείνη τη μυστική φωνή της ψυχής μας, που θα μας ρωτήσει:
Πού διέθεσες τις 365 μέρες σου;
Πού τις ξόδεψες;
Θα ακουστεί το «τί παρέβην, τι δ΄έρρεξα, τι δ΄ερώ» των πυθαγορείων.....
Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια εποχή ανήσυχη.
Αρκετά συχνά, στο βάθος του ορίζοντα πυκνώνουν τα μαύρα σύννεφα.
Οι δυνάμεις του μίσους και της καταστροφής δεν είπαν τον τελευταίο λόγο τους.
Και οι ελεύθεροι άνθρωποι όλης της γης, ξέρουν ότι πρέπει να γρηγορούν πάντοτε. Από την άλλη πλευρά όμως πόσα είναι τα ελπιδοφόρα μηνύματα;
Πόσο γεμάτη είναι η σύγχρονη ζωή από λαμπρές και απίστευτες επιτεύξεις, από καταπληκτικές επιτυχίες, από νίκες του ανθρώπινου νου;
Το σύνθημα, λοιπόν, του νέου χρόνου ας είναι η αγάπη και το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον άνθρωπο. ......Σπατάλησε τις σκέψεις και τις δυνάμεις σου για τους άλλους. Και τότες θα αισθανθείς την αλήθεια της πιο βαθιάς σοφίας του κόσμου: πως όποιος προσφέρει την ψυχή του, αυτός την κερδίζει. Και πως δικός μας πλούτος είναι όλα, όσα προσφέρουμε στους άλλους.
Υπάρχει γύρω σου ανθρώπινος πόνος. Γι’ αυτό, συνάνθρωπε, φέτος δείξε μεγαλύτερη υπευθυνότητα για σωστή αγάπη.
Καλή χρονιά λοιπόν.
Δ.Ξ.Σ.
(*)Από την εφημερίδα "ΝΕΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ" φύλλο 10
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009
Ανάμεσα στο κατευόδιο και στο καλωσόρισμα(*)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου