Κι ένα μασάλ΄για να γιλάσ΄ το χειλάκι μας

Μη φεύγς έχν’ φως αναμμένο

Χαραές και αφού είπχι του σκασμού τ’ η μπαρς η Γιώργς, στ’ ταβέρνα, κίνση για του σπίτ’.  Για να πάει όμως στου σπίτι τ’  έπρεπι να περάσ’ κι απ’ του μέρους όπου υπήρχε ένας Μ/Σ της ΔΕΗ επάνω σε δύο κολώνες μι μια λάμπα αναμμένη απάν’.    Μόλις έφτασι ικεί τσάνταλα πάνταλα προσπαθούσε να πιράσ’ ανάμεσα από τς δυο τς κολώνες. Όπως όμως ήταν τσούρλα, μια κουτρούσι στ’ μια κολώνα και μια στ’ άλλην. Κάποια στιγμή κατάφερε και πέρασε. Ικείν’  τν  ώρα έφτασι κι η μπάρς η Μήτρης, τσούρλα κι αυτός στου μεθύσι, και  χτάζτας τον Γιώρ’ να φεύγ’ τουν φωνάζ’:

-Εεεειιιιιι Γιώρ’. Μη φεύγς. Απάν’ είνι. Εχν’ κι φως αναμμένο. 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Από την εφημερίδα "ΝΕΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ αρ.φυλ. 10)