Την γλώτταν μου έδωκαν .....Γαλατσιάνκην

Συνεχίζουμε τις Γαλατσιάνκις λέξεις  (Πηγή μας η εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ" (αρ.φυλ. 18) της ΚΑΤΙΝΑΣ ΚΟΥΜΠΟΤΗ - ΜΑΤΣΟΥΚΗ (προηγούμενες ΕΔΩ και ΕΔΩ )

Τις παρουσιάζουμε και εδώ, μετά από 20 κοντά χρόνια, γιατί παρατηρούμε πως η ντοπιολαλιά μας χάνετε σιγά σιγά με τις νέες ορολογίες της σημερινής νεολαίας. Εμείς θα τις κρένουμε και ας μας λένε ό,τι θέλουν. Ο τίτλος που βάζουμε είναι από τον τίτλο που παρουσίαζε τότε η εφημερίδα τις λέξεις.

βότριδα = σκόρος (δες και μόλτσα).

γκβαρουμαζώχκα = έπεσα χάνοντας την ισορροπία μου. (απ’ τν’ αβταλουσύνη τ’                            γκβαρουμαχώχκι κι σακατεύκι).

γκραμπιάρου = η βρωμιάρα, η άπλυτη.

δε στιμάρ = δε λογαριάζει κανέναν. (αυτός είναι τόσο ατσκούριαστος που δε στιμάρ)

δεσ(η) = πρόχειρο φράγμα.

διματκό = σίκαλη που χρησιμοποιείται για να δένουν τα δεμάτια.

δουκίθκα = θυμήθηκα.

δουξατούδ (το) = το κεφαλόσκαλο.

δουξάτους = σάλα, λιακωτό

δρασκλώ = περνώ από πάνω. (αυτός δε του πατάει του στιφάνι τ’ μόνο του δρασκλάει)

ζαβγιάρς   = ζαβολιάρης.

ζαβλακώθκα = ζαλίστηκα, ζάρωσα.

ζαλίμ (το) = ο γάιδαρος.

ζαλκώθκα = φορτώθηκα.

ζαμάρα = το στέλεχος του φρέσκου αρσενικού κρεμμυδιού.

ζαμπαβίσκι = ηρέμησε.

ζαμπόκου = χαμομήλι, εξ ου και χαμολούλουδου και χαμαίμηλον).

ζαπ ( τον έκανα ζαπ = τον συγκράτησα), (αυτός δε ζαπαβίζιτι = αυτός δε συγκρατιέται).

ζαράδ = η ζημιά.

ζαχνιά ή ανάπουδ = μπάτσος με την ανάποδη του χεριού.

ζγκράμπα = λέρα, βρωμιά.

ζγκραμπιάρς = ο βρωμιάρης, ο άπλυτος

ζγώνου = πλησιάζω.

ζέρβους = ο αριστερόχειρας.

ζηλέτ = το πουλόβερ.

ζιαρ = χόβολη, ζεστή στάχτη.

ζλαπ = μικρό άγριο ζώο.

ζμαρακούδ (το) = το παραγινωμένο σύκο.

ζμπιρίλουγους = το νοικοκυριό, οι οικοσκευές.

ζνιχ (το) = ο σβέρκος.

ζντράβλιστρου = το ξύλο που έτριβαν τον φούρνο.

ζντριγούδ = το μπρούτζινο γουδί.

ζούκουσι (του) = το στρίμωξε.

ζουρζουβίλκου = πολύ ζωηρό παιδί, ζημιάρικο.

ζουρλαντίσκα = στεναχωρέθηκα, απελπίστηκα.

ζουρλουμπαντιέρα = η άμυαλη.

θαραπαύκα = ευχαριστήθηκα.

θέρμανε(του) = αρρώστησε.

θιριακλήκ = μεράκι.

θιριακλής = μερακλής.

θιρμασιά = πυρετός.

θιρμός = ζεματιστό νερό.

θκομ = δικό μου.

θληκώνου = κουμπώνω.

θουρώ = βλέπω.

θρασκιάς = ο δυνατός αέρας. βαρδαρίκους.

θύμουσι του σπυρί = ερεθίστηκε.