Η Κεντρική Ένωση Δήμων πεδίο αντικυβερνητικών σχεδιασμών;

«Μια τοποθέτηση του Τάσου Κανταρά (*)στο Συνέδριο, που δεν πρόλαβε να γίνει λόγω της αποχώρησης των αιρετών της Ριζοσπαστικής Αυτοδιοικητικής Πρωτοβουλίας»

Στις  εκλογές της 25/1, συντελέσθηκε μια μεγάλη πολιτική μεταβολή. Που μπορεί να αποδειχθεί κομβική για το μέλλον της χώρας. Κατ επέκταση και για την πορεία της ίδιας της Αυτοδιοίκησης.

Βρισκόμαστε στις 100 πρώτες μέρες της νέας αυτής κατάστασης και το ότι αφήσαμε την πιο επώδυνη διακυβέρνηση μετά την μεταπολίτευση, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει, πως τελειώσαμε με τα πολλά συσσωρευμένα προβλήματα.Η χώρα συνεχίζει να βιώνει δύσκολες ώρες. Η διαφορά είναι πως τώρα δεν είναι παραδομένη στο έλεος των «προστατών» της! Θέλει να σπάσει τον αδιέξοδο κύκλο, χρέος-δάνεια-μνημόνια, και να αποκτήσει, ξανά ταυτότητα.

Στην προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης είμαστε μαζί της, όχι ως κυβερνητικοί αυτοδιοικητικοί. Αλλά ως μέλη ενός ενεργού ριζοσπαστικού κινήματος, που κρατάει διαχρονικά ψηλά τη σημαία του αγώνα και των διακηρυγμένων στόχων του. Εχθές, σήμερα, πάντα! 

 Όχι απλώς για την Ευρωπαϊκή ιδέα και την ευρωπαϊκή φανέλα που έβαλε ο κ. Πρόεδρος της ΚΕΔΕ- και αφού μάλιστα ολοκληρωθεί και η συμφωνία- ως προϋπόθεση μεταφοράς των διαθεσίμων, αλλά για τις γραμμές άμυνας που απαιτεί ο λαός μας.                                                                                                                                                             Τα εργασιακά, τους μισθούς και τις συντάξεις, τις Συλλογικές συμβάσεις, την φορολογία, τις Ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί «εθνικές» ιδέες χωρίς περιεχόμενο, τις οποίες περιγράφει ο κ. Πρόεδρος και μας μετέφεραν με τον χαιρετισμό τους όσοι μας οδήγησαν στο Βατερλώ των 5 τελευταίων ετών, δεν υπηρετούν το παρόν και το μέλλον του λαού μας, αλλά μετατρέπουν πολύ εύκολα τις Ιδέες σε μικρασιατικές καταστροφές.

Είμαστε αλληλέγγυοι σε μια προσπάθεια που δεν θα υποκύπτει στους εκβιασμούς. Ένα τέτοιο μήνυμα πρέπει να στείλουμε από εδώ σήμερα. Οι κόκκινες γραμμές αφορούν όλους μας. Την κυβέρνηση, την κοινωνία, την Αυτοδιοίκηση. Την Τοπική Αυτοδιοίκηση που πλήρωσε βαριά 5 χρόνια τώρα τις μνημονιακές πολιτικές.  Με την περικοπή του 65% των θεσμοθετημένων πόρων.     Περικοπές που εξυπηρέτησαν το εξωτερικό δημόσιο χρέος και όχι το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα, που οι έχοντες ενοχές μνημονιακοί Δήμαρχοι, επικαλούνται. 

                

Εξάλλου εκ των πραγμάτων τέτοιο πλεόνασμα δεν υπήρξε ποτέ! 

 Δεν ξεπλένονται, ανεβάζοντας τον αντικυβερνητικό τους οίστρο, όσοι κατάπιανε τη γλώσσα τους στον μακρύ μνημονιακό χειμώνα που προηγήθηκε.                                                                                           

Που δεν κλείσανε τους Δήμους, όταν οι απολυμένοι ρίχνονταν στον Μινώταυρο των δανειστών. Για τις κοινωνικές δομές που στραγγαλίζονταν και που την παρουσία όλων αυτών των εργαζομένων, χαιρετίζουμε εδώ σήμερα. Και τους λέμε να επαγρυπνούν και να αγωνίζονται για το δίκιο τους, με όποια κυβέρνηση. Και με την σημερινή. Εμείς θα είμαστε δίπλα τους.                                                                                                                                                   

Αναφωνούν κάποιοι εδώ μέσα, πως δεν πρόκειται να κατεβάσουν τα παντελόνια! Συγκλονιστικό! Όταν δεν τα σήκωσαν ποτέ! Ιδιαίτερα ο πιο επιθετικός φόρ αναδεικνύεται ο επικεφαλής του πάλαι ποτέ κραταιού πράσινου στρατοπέδου.Θα έλεγα πως θυμίζει πιο πολύ έναν παλιό ποδοσφαιριστή του Ηρακλή, δυνατό σουτέρ, που έστελνε τη μπάλα συνεχώς στα περιστέρια. Μπορούμε βέβαια να κατανοήσουμε γιατί σημαδεύει συνεχώς την κερκίδα! Πέντε χρόνια αφλογιστίας δεν είναι λίγα!                       Πως μπορούν να πιάσουν τόπο οι βολές του, όταν ανέχτηκε αυτός και η παράταξη τουπέντε χρόνια τις Ιδιωτικοποιήσεις και εγκαλεί τώρα την κυβέρνηση γιατί στο τρίμηνο που κυβερνάει, δεν τις αναίρεσε ακόμη.

Τι να πούμε για τον περίφημο Καλλικράτη. Μια άλλη εθνική ιδέα.                                                Που λειτούργησε ως ταχύ όχημα υλοποίησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.                                            Με τον οποίο μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες από το Κράτος, χωρίς ανθρώπινο δυναμικό και πόρους. Που μετέφερε 68 αρμοδιότητες μόνο στον Τομέα Αγροτική Ανάπτυξη –Κτηνοτροφία –Αλιεία. Με συνέπεια όλα αυτά τα καθήκοντα να ασκούνται πλημμελώς.                                                                    Και εδώ μέσα 5 χρόνια σιγή νεκροταφείου. Γερμανικό σιωπητήριο, με σαλπιγκτή τον κ. Φούχτελ.

Το συνέδριο της ΚΕΔΕ μια και μοναδική ευκαιρία έχει σήμερα. Να επιδείξει τόλμη. Να αποβάλλει τις αρνητικές πλευρές του παρελθόντος. Να επαναφέρει τον αυτόνομο καταστατικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης. Να μην διολισθήσει στη λογική ενός στείρου αντικυβερνητισμού. Προσδεμένου μάλιστα, στον σχεδιασμό των καταδικασθέντων από την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία προσώπων και δυνάμεων. Το παράδειγμα της απαξίωσης της ΓΣΕΕ είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Όσοι ονειρεύονται να γίνει η ΚΕΔΕ και ο χώρος των ΟΤΑ, εφαλτήριο ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων ας βλέπουν το φάντασμα του Παναγόπουλου και καλύτερα να γυρίζουν από την άλλη μεριά. Αν δεν θέλουν να δώσουν τα διαθέσιμα, ας μην το κάνουν. Αυτή η συζήτησε εξαντλήθηκε. Οι δε έχοντες αποθεματικά, γιατί υπάρχουν και μη έχοντες, έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Αυτό θα φανεί πιο καθαρά το επόμενο διάστημα.

Τώρα ας δείξουν αυτοσυγκράτηση και ας καθίσουν σ ένα τραπέζι διαλόγου που αφορά την Αυτοδιοίκηση,η οποία καλείται μετά από πέντε χρόνια λειτουργίας του Καλλικράτη, να κάνει το δικό της συνολικό απολογισμό, να καταθέσει την δική της θετική και αρνητική εμπειρία. Να καταθέσει τις προτάσεις της σ ένα πλαίσιο συζήτησης, που θα τα έχει όλα. Γεωγραφικά όρια, περιεχόμενο , αρμοδιότητες, δημοκρατία, χρηματοδότηση, εκλογικό σύστημα. Να βάλει τέλος στο δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Να διεκδικήσει το Αυτοδιοίκητο. Γιατί αυτό που υπάρχει, συγγενεύει πιο πολύ μ αυτό της Σούπερ Λίγκα. Και έχει αφήσει πολλά αποτυπώματα. Παπαγεωργόπουλος, Ψωμιάδης, Τομπούρογλου, δήμαρχος Α. Παύλου Ημαθίας. Ενδεικτικά μόνο!

Τις πρωτοβουλίες αυτές η Αυτοδιοίκηση έπρεπε να τις είχε πάρει ήδη από τις 26/1.                              Η αρνητική πλευρά αυτού του Συνεδρίου στο Πόρτο Καρράς, γιατί υπάρχει και η θετική δουλειά των επιτροπών εργασίας που δεν πρέπει να παραβλέπεται, πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Είναι θέμα επιβίωσης και συνέχειας της ΚΕΔΕ και του ρόλου της. Δεν μπορεί η ΚΕΔΕ να μετατραπεί σε δοκιμαστικό σωλήνα κυοφορίας των όποιων κομματικών – πολιτικών εξελίξεων. Είδαμε την φιέστα εχθές με τον κ. Αβραμόπουλο. Ο οποίος μας θύμισε το αυτοδιοικητικό του παρελθόν και πόσο ο κόσμος δεν μπορεί να το ξεχάσει. Καλώς, δικαίωμα του. Εμείς μόνο ένα έχουμε να πούμε. Τα κόμματα αποτελούν έκφραση ταξικών συμφερόντων και κοινωνικών αναγκών.                    Δεν γίνονται για πλάκα. Διαφορετικά πολύ γρήγορα ξεφουσκώνουν. Και υπάρχουν τέτοια παραδείγματα. Ξαναλέμε, πως δεν μπορούμε να στερήσουμε αυτό το δικαίωμα από κανέναν, όμως θέλουμε να κάνουμε καθαρό προς κάθε κατεύθυνση πως ο χώρος δεν ενδείκνυται για πειραματικά σενάρια.Ας το ξανασκεφτούνε όσοι θέλουν να μετατρέψουν την ΚΕΔΕ σ ένα τέτοιο πεδίο.

(*)ΤΑΣΟΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ μέλος Δ.Σ  Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) - μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ