Στην εποχή που ζούμε και που όλα τα μετράμε στο χρήμα στο
«τι θα φάμε , τι θα πιούμε και στο τι θ΄ αρπάξει ο κ@λος μας» υπάρχουν ακόμα
ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Το μεσημέρι φεύγοντας από το σπίτι, έβαλα στο πίσω μέρος
του αυτοκινήτου το τσαντάκι μου με όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα (ταυτότητα,
δίπλωμα, κάρτες, κλπ)
Και όπως συμβαίνει με το πρώτο ταρακούνημα του
αυτοκινήτου αυτά πέσανε. Μετά από λίγα λεπτά διαπίστωσα πως δεν το είχα στο
αυτοκίνητο. Κατάλαβα τι είχε γίνει. Πέσανε στο δημόσιο δρόμο. Έψαξα στο σημείο που
υπολόγισα ότι έχουν πέσαν αλλά τίποτα. Όμως ο άνθρωπος που με ακολουθούσε με το αυτοκίνητο του – αυτό βγαίνει
από το αποτέλεσμα- σταμάτησε, το πήρε το τσαντάκι και ανέβηκε στο χωριό – με είδε
ότι έστριψα για το χωριό – και με τους ανθρώπους που ήταν στο περίπτερο το άνοιξαν, είδαν την ταυτότητα μου και προσπάθησαν να με βρούνε. Όμως το τηλέφωνο ήταν στο
τσαντάκι όποτε ήταν αδύνατον να με εντοπίσουν εκείνη τη στιγμή. Το παρέδωσε στο αστυνομικό τμήμα και
από εκεί το παρέλαβα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Μυλωνά Δημήτριο που το βρήκε
και το παρέδωσε. Από το τηλέφωνο που μου δώσανε από το Α.Τ. Γαλάτιστας λείπει ένας αριθμός για
να τον ευχαριστήσω. Αν διαβάσει αυτό το «ιστορικό» θα τον παρακαλέσω πολύ να στείλει ένα μήνυμα στο e-mail που
υπάρχει στο επάνω μέρος του μπλοκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου