ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ; ΑΛΗΘΕΙΑ Ή ΨΕΜΑΤΑ;

Άρθρο της εκπαιδευτικού Αλεξίας Δαυίδ

 Βούιξε το διαδίκτυο και ορισμένα ΜΜΕ από δημοσιεύματα και δηλώσεις πολλών που τάραξαν τα νερά, προβλημάτισαν, αναστάτωσαν ή και τρόμαξαν τους γονείς του Γυμνασίου.

Αρχικά πίστεψα ότι όλος αυτός ο πανικός προέκυψε από μια σειρά παρεξηγήσεων, που ως ένα βαθμό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μιας και όλες οι ενστάσεις έγιναν σε μια υπουργική εγκύκλιο που απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς και χρησιμοποιούσε επιστημονική ορολογία, εύκολα παρεξηγήσιμη από τον υπόλοιπο κόσμο. Αναφέρομαι κυρίως στους όρους έμφυλες ταυτότητες, έμφυλα στερεότυπα και κοινωνικό  φύλο που από τις επιστήμες της Παιδαγωγικής και της Κοινωνιολογίας ορίζονται ως εξής:

Ταυτότητα φύλου ή έμφυλη ταυτότητα είναι η αντίληψη ενός ανθρώπου για το φύλο του. [1]

στερεότυπα είναι όλες οι αντιλήψεις που έχουν εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη και δεν παίρνουν υπόψη τους τα δεδομένα της εμπειρίας, αλλά χρησιμεύουν για να κρίνουν και να αξιολογήσουν τα πράγματα με βάση μια εκ των προτέρων καθορισμένη οπτική γωνία

έμφυλα στερεότυπα είναι τα στερεότυπα που αφορούν το φύλο και είναι κοινωνική κατασκευή.

Η έννοια του φύλου αναφέρεται στις βιολογικές και κοινωνικές διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το βιολογικό φύλο [sex] ενός ατόμου είναι γενετικά καθορισμένο, ενώ το κοινωνικό φύλο [gender] είναι πολιτισμικά και κοινωνικά κατασκευασμένο. Υπάρχουν επομένως δύο βιολογικά φύλα (το αρσενικό και το θηλυκό) και δύο κοινωνικά φύλα (το ανδρικό και το γυναικείο). Στην ελληνική γλώσσα αυτή η διάκριση είναι εμφανής στους προσδιορισμούς που χρησιμοποιούνται για το βιολογικό φύλο (αρσενικό και θηλυκό) και το κοινωνικό φύλο (ανδρικό και γυναικείο).[2]

Με αυτές τις σκέψεις και καλή διάθεση πήγα στη συνέλευση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου τη Δευτέρα. Αποδείχτηκε μεγάλο λάθος και φάνηκε από την αρχή μέσα από τα ανακριβή σχόλια και το ειρωνικό ύφος του προεδρείου. Η συνέλευση αποδείχτηκε πολιτική συγκέντρωση στην οποία τα μισά άτομα που συμμετείχαν δεν είχαν παιδί που να φοιτά στο Γυμνάσιο. Παρόλα αυτά προσπάθησα να αποσαφηνίσω τους παραπάνω όρους αντιμετωπίζοντας συνθήκες όχλου.

Προσβλήθηκα ως επιστήμονας γιατί όπως δεν αμφισβητούμε τους ορισμούς της ιατρικής, της νομικής ή οποιασδήποτε άλλης επιστήμης, έτσι όλοι θα πρέπει να σέβονται και να αποδέχονται τους ορισμούς των κοινωνικών επιστημών είτε είναι επιστήμονες άλλης ειδικότητας είτε όχι. Το πανεπιστημιακό πτυχίο δε εγγυάται γνώση της κοινωνιολογικής ορολογίας. Προσβλήθηκα ως άνθρωπος από αισχρά σχόλια επί προσωπικού που εκσφενδονίζονταν στον σύζυγό μου ενώ προσπαθούσε να μιλήσει. Προσβλήθηκα ως δημοκρατικός πολίτης όταν το προεδρείο ζήτησε να παραβρίσκεται μέσα στη σχολική αίθουσα εκπρόσωπος των γονέων και να παρακολουθεί τη διδακτική διαδικασία κατά τη θεματική εβδομάδα. Το αίτημα αυτό, απόλυτα αντισυνταγματικό, δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν ούτε οι πιο ακραίες δικτατορίες παρόλο που κατέλυσαν Συντάγματα. Προσβλήθηκα ως γονέας από το προεδρείο και μέλη του συλλόγου, γιατί έθεσαν το Σύλλογο Γονέων σε πόλεμο με το σχολείο με φανατισμό ενώ ο ρόλος του είναι εντελώς διαφορετικός. Οι σχέσεις μεταξύ συλλόγου διδασκόντων και γονέων είναι σχέσεις συνεργασίας σε φυσιολογικές συνθήκες. Στην προκειμένη περίπτωση όμως το προεδρείο οδήγησε τους γονείς σε σύγκρουση με το σχολείο, προτού ο σύλλογος διδασκόντων του Γυμνασίου να ενημερώσει, ως επίσημος θεσμός και φορέας, σχετικά με το πλαίσιο της θεματικής εβδομάδας όπως ορίζεται στην εγκύκλιο του υπουργείου, με το τι προτίθεται να οργανώσει με βάση αυτό το πλαίσιο και σε ποιους ειδικούς επιστήμονες και φορείς θα ανοίξει το σχολείο την πόρτα του. Όχι μόνο προηγήθηκε η αντίδραση της δράσης, αλλά τα συγκεκριμένα μέλη με έντονο φανατισμό απορρίπτουν οποιαδήποτε ενημέρωση. Συγγνώμη που εμπιστεύομαι τους εκπαιδευτικούς των παιδιών μου, αλλά με προσβάλει το να ανήκω σε αυτόν το σύλλογο. Προσβλήθηκα ως εκπαιδευτικός, γιατί αντιμετωπίστηκα και γω και οι συνάδερφοί μου του Γυμνασίου με οίκτο ως «καημένος δασκαλάκος» που δεν τολμά να αρνηθεί την εντολή του υπουργείου. Δε θέλουμε τη «συμπαράσταση» ή τη «βοήθεια» τους. Οι εκπαιδευτικοί είμαστε άνθρωποι του πνεύματος, ελεύθεροι άνθρωποι και πάντα είμαστε πρωτοπόροι σε αγώνες. Απλά επιλέγουμε τους αγώνες μας με βάση τις γνώσεις και τις αρχές μας και δεν καθοδηγούμαστε σαν πρόβατα από κανένα. Είμαι περήφανη που είμαι δασκάλα, το επέλεξα συνειδητά, έχω απόλυτη συνείδηση του κοινωνικού αντίκτυπου που έχει κάθε τοποθέτησή μου και αντιμετωπίζω με υπευθυνότητα τον κοινωνικό μου ρόλο (όπως οφείλει να κάνει κάθε δημόσιο πρόσωπο, ειδικά όταν έχει πνευματικό ρόλο). Δεν φοβόμαστε το υπουργείο, απλά συμφωνούμε ως επιστήμονες με την παρούσα εγκύκλιο. Η μακρόχρονη θητεία των περισσότερων από μας σε αυτό το χωριό έχει αποδείξει ότι δε διστάζουμε ακόμη και να συγκρουστούμε με τους ανωτέρους μας όταν το επιβάλλουν οι συνθήκες. Αν ήμουν μια φοβισμένη δασκάλα δε θα στεκόμουν απέναντι στον όχλο της συνέλευσης, ούτε θα έγραφα αυτό το άρθρο.

Αυτοί είναι οι λόγοι που αποχώρησα από τη συνέλευση αλλά και από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου. Και το αναφέρω γιατί ξέρω ότι σχολιάστηκε αρνητικά από πολλούς που δε θέλουν να δουν την αλήθεια.

Η εμπειρία μου αυτή και η έκταση που πήρε το θέμα με έκανε να σκεφτώ βαθύτερα και να ερευνήσω. Διαπίστωσα λοιπόν κάτι πολύ ενδιαφέρον. Θυμάστε στην αρχή του σχολικού έτους τον πανικό που επικράτησε γύρω από την κατάργηση της πρωινής προσευχής στο σχολείο; Οι γονείς ταράχτηκαν και τελικά αποδείχτηκαν όλα ψέματα. Οι ψεύτικες αυτές φήμες του Σεπτέμβρη ξεκίνησαν από τους ίδιους κύκλους, που έσπειραν τον πανικό και για τη θεματική εβδομάδα. Γιατί τόση αντίδραση τώρα για θέματα που διδάσκονται στα παιδιά μας από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο εδώ και δεκαετίες; Δε με πιστεύετε; Αναζητήστε το αναλυτικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου, δείτε τα σχολικά βιβλία κάθε βαθμίδας, βρείτε τα προγράμματα σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων. Ποιες είναι οι σκοπιμότητες που εξυπηρετούν αυτές οι αντιδράσεις; Προσωπικές; Παραταξιακές; Πολιτικές; Αποπροσανατολιστικές; Πάντως οι κύκλοι αυτοί επιλέγουν το δρόμο της τρομοκρατίας για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για μια αθώα παρεξήγηση της εγκυκλίου, αλλά για σκόπιμη παραπληροφόρηση με σκοπό τη χειραγώγηση τρομοκρατημένων ανθρώπων. Οι κύκλοι αυτοί είναι κοινοί τρομοκράτες και δυστυχώς εκπροσωπούνται και στο μικρόκοσμο του χωριού μας. Πολλοί συγχωριανοί μας τρομοκρατημένοι ή τρομοκράτες σκορπούν ανακριβείς φήμες, όπως για παράδειγμα κατά το περσινό σχολικό έτος ότι τάχα στο Δημοτικό Σχολείο θα φοιτούσαν μουσουλμανάκια προσφυγόπουλα και θα μας απαγόρευαν την προσευχή, τον εκκλησιασμό, τα θρησκευτικά μαθήματα. Ξέρετε πόσες φορές χρειάστηκε να καθησυχάσουμε τρομαγμένους μαθητές και μαθήτριες, που φοβόντουσαν τον πιθανό ερχομό των μουσουλμάνων;  Ή νομίζετε πως είναι τυχαία η παρερμηνεία της εγκυκλίου ως προς το χρόνο διεξαγωγής της θεματικής εβδομάδας. Και εννοώ σαφώς ότι κυκλοφορούσε έντονα στο χωριό πώς η θεματική εβδομάδα έπρεπε να πραγματοποιηθεί ως τις 20 Φεβρουαρίου, ενώ το χρονικό αυτό όριο αφορούσε τον προγραμματισμό της από το σύλλογο διδασκόντων. Όσο λοιπόν πλησίαζε ο καιρός και το σχολείο δε καλούσε τους γονείς για ενημέρωση, τόσο αυτοί μπορούσαν να δυσφημούν το σύλλογο διδασκόντων για αδράνεια, αδιαφορία και ανεπάρκεια και να σπέρνουν τον πανικό. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι είναι τρομοκράτες και σαν κάθε δημοκράτης δε συζητώ με τρομοκράτες.

Απευθύνομαι σε όλους τους άλλους γονείς που σαν σκεπτόμενοι άνθρωποι θα επιλέξουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και τους προκαλώ να αναζητήσουν κάποιο επιστημονικό ορισμό που να λέει κάτι διαφορετικό από αυτό που υποστήριξα στην αρχή του κειμένου. Τους προκαλώ να μου εξηγήσουν, γιατί μια συζήτηση περί ομοφοβίας μεταξύ ενηλίκων (όπως προβλέπεται στην εγκύκλιο) είναι επικίνδυνη και μεμπτή. Ρωτώ ευθέως, μήπως η ίδια η ομοφοβία είναι πιο επικίνδυνη τελικά;

Σας καλώ να αναρωτηθείτε μαζί μου για το μέγεθος της υποκρισίας μας, όταν ξεθεμελιώνουμε το κύρος των θεσμών της εκπαίδευσης και των φορέων της για να προστατεύσουμε δήθεν τα παιδιά μας από την ομοφυλοφιλία, ενώ δεχόμαστε καθημερινά στο σπίτι μας ομοφυλόφιλους, που η κοινή γνώμη αναγνωρίζει ως διασημότητες (άρα αποτελούν πρότυπα για παιδιά και εφήβους), μέσα από τις τηλεοπτικές εκπομπές. Μήπως τελικά ο εχθρός είναι άλλος; Δε προτρέπω κανένα να ζητήσει ή να μη ζητήσει την απαλλαγή του παιδιού του από τη θεματική εβδομάδα. Σας παρακαλώ απλά να ενεργήσετε αφού σκεφτείτε και ενημερωθείτε σφαιρικά απαλλαγμένοι από την τρομοκρατία που κάποιοι προσπαθούν να επιβάλουν.

 Μπαίνει τελικά η ομοφυλοφιλία στα σχολεία; Σας αφήνω να το απαντήσετε μόνοι σας.

Δαυΐδ Αλεξία

Δασκάλα

---

[1] Sexual Orientation and Gender Expression in Social Work Practice, edited by Deana F. Morrow and Lori Messinger (2006, ISBN 0231501862), page 8: "Gender identity refers to an individual's personal sense of identity as masculine or feminine, or some combination thereof."

[2]  Ο ρόλος του κοινωνικού φύλου ορίζεται από τις κοινωνικές επιστήμες ως ένας συγκεκριμένος τρόπος συμπεριφοράς που αφορά τους άνδρες ή τις γυναίκες και παρατηρείται σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή σύστημα. Πιό απλά, αναφέρεται στα χαρακτηριστικά και την συμπεριφορά που προσδιορίζουν τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για την ταυτότητα ενός ατόμου, π.χ. οι γυναίκες μαγειρεύουν και καθαρίζουν το σπίτι ενώ οι άνδρες επισκευάζουν τα αυτοκίνητα. Το κοινωνικό φύλο αποτελεί μια αναλυτική κατηγορία στις έρευνες των κοινωνικών επιστήμων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ δική μας: Δεν έχουμε καταλάβει πως τα παιδιά ξέρουν περισσότερα από όσα νομίζουμε εμείς. Ξέρουν πως τα παιδιά έρχονται στο κόσμο σε αντίθεση με μας που μας λέγανε πως "μας πήρανε από τους γύφτους αντί κόσκινου αλευριού",  ή πως "μας έφερε η θεια η Παρδάλου από τα πουρναρούδια" και πάει λέγοντας.Και σε ότι αφορά τα περί ομοφυλοφιλίας πολύ σωστά γράφεις πως  καθημερινά την βιώνουμε όλοι μας μέσα από τα περισσότερα σήριαλς. Και έτσι και μπούμε και  στο ιστορικό των υπολογιστών των παιδιών εκεί να δούμε σε πόσες σεξουαλικές σελίδες μπαίνουν τα παιδιά.