Ανακοίνωση της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ

Η νέα πρόσφατη επίθεση της κυβέρνησης, μέσω του υπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων κ. Σπίρτζη, ενάντια στους εργαζόμενους μόνο τυχαία δεν είναι. 

Είναι εδώ και καιρό σχεδιασμένη και σταδιακά κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα.

Ξεκαθαρίζουμε εξ' αρχής ότι τους "σαμποτέρ" που καταγγέλλει ο υπουργός, καλύτερα να τους αναζητήσει στις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στη δική του κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και φυσικά στον καθρέφτη του.

Η στοχοποίηση των συναδέλφων μας, πότε στην ΟΣΥ, πότε στη ΣΤΑΣΥ, για την άθλια κατάσταση του στόλου και του συγκοινωνιακού έργου, γίνεται για να δημιουργήσει κοινωνικό αυτοματισμό και να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης.

Η συκοφάντηση των εργαζομένων είναι "παλιά μου τέχνη κόσκινο" για όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις διαχρονικά, κυρίως όταν θέλουν να κρύψουν τις βρωμιές τους.

Την ώρα που καταγγέλλουν τους εργαζόμενους για σαμποτάζ, οι αποθήκες σε ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ αραχνιάζουν από έλλειψη ανταλλακτικών.

Προσπαθούν να κρύψουν ότι από το 2009, στο όνομα της μείωσης των δαπανών, έχουμε συνεχείς καταργήσεις και μειώσεις βαρδιών και δρομολογίων, έχουμε μείωση προσωπικού κατά 35%, έχουμε μείωση της κρατικής επιχορήγησης κατά 80% και αντίστοιχα έχουμε αύξηση της τιμής του εισιτηρίου κατά 75% και μείωση των μισθών των εργαζομένων κατά 45%.

Το 43% των λεωφορείων είναι 16-20 ετών και το 60% των τρόλεϋ είναι 18-20 ετών. Το ίδιο γερασμένοι είναι και οι συρμοί της γραμμής 1 (Ηλεκτρικός), ενώ σοβαρά προβλήματα βλαβών αντιμετωπίζει το μετρό και το τραμ.

Η επίθεση της κυβέρνησης γίνεται όμως και για πολλούς ακόμα λόγους, όπως το να κρύψει τις ακόμα παραπέρα επιπτώσεις που θα έχει, σε εργαζόμενους και επιβάτες, η ένταξη της συγκοινωνίας στο υπερταμείο. 

·       Με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και τις αυξήσεις που αυτό φέρνει μαζί του. 

·       Με το κλείσιμο του Α/Σ Ελληνικού. 

·       Με την αλλαγή, προς το χειρότερο, του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού. 

·       Με το αυταρχικό πειθαρχικό συμβούλιο.

·       Με το διευθυντικό δικαίωμα και τις απολύσεις.

Βέβαια, για άλλη μια φορά η κυβέρνηση δεν παίζει μπάλα μόνη της.

Έχει, όπως πάντα, συμπαίκτη της τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό ΜΕΤΑ - ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ, που στήριξαν και στηρίζουν την αντεργατική πολιτική όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, λειτουργώντας ως κυματοθραύστης των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων.

Έχουν βαριές ευθύνες οι πλειοψηφίες του χώρου για την σημερινή κατάσταση.

Την αντιπαλεύουν τάχα, ενώ στην πράξη συμφωνούν.

·       Με τη δική τους συμβολή πέρασαν οι αντεργατικοί, αντισυγκοινωνιακοί νόμοι, που εφαρμόζονται σταδιακά στην πράξη. 

·       Με δική τους ευθύνη είναι πολυδιασπασμένο το εργατικό κίνημα στις αστικές συγκοινωνίες. 

·       Με τις δικές τους "υπογραφές" κάνουν πάρτι οι εργολάβοι σε διάφορους τομείς στα ΜΜΜ.

·       Είναι δική τους ευθύνη, αντί οι εργαζόμενοι να βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, οι πλειοψηφίες να αναλώνονται σε τηλεοπτικές διαμάχες, σε δικαστικές και εξωδικαστικές αντιδικίες, με εξώδικα και μηνύσεις.

Οι χθεσινοί πολιτικοί συνεργάτες τους δεν τους χρειάζονται πια και προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο. Τους πετούν στη θάλασσα, αφού τους χρησιμοποίησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια για την προώθηση της αντεργατικής πολιτικής τους.

Εμείς από τη μεριά μας απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, λέγοντάς τους ότι δεν χρειάζονται ούτε αντεργατικές κυβερνήσεις, ούτε συνδικάτα που βάζουν πλάτη στην αντεργατική πολιτική.

Χρειάζονται συνδικάτα ταξικά, αγωνιστικά, προσανατολισμένα στην Κοινωνική Συμμαχία, σωστά οργανωμένα στην πάλη για συγκοινωνία στην υπηρεσία του λαού. Κρατική συγκοινωνία συχνή, ασφαλή και αξιόπιστη, με φθηνό εισιτήριο για τις ανάγκες μετακίνησης και όχι για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.