Κύπρος 3 Μάρτη 1957

Χαράζει.

Οι Άγγλοι. Αφού οργώνουν επί μέρες την περιοχή γύρω από τη Μονή Μαχαιρά και δεν βρίσκουν τίποτα, ετοιμάζονται να φύγουν.

Ο αγωγιάτης όμως του Μοναστηριού προδίνει το κρησφύγετο του Γρηγόρη Αυξεντίου και των συντρόφων του.

Οι Άγγλοι μάταια προσπαθούν να πείσουν την Αυξεντίου να παραδοθεί.

Οι σύντροφοι του Αυξεντίου βγαίνουν έξω, με την προτροπή του, και μένει  μόνος του μέσα στο κρησφύγετο.

Οχτώ ώρες προσπαθούν να πείσουν τον Αυξεντίου να βγει χρησιμοποιώντας όσα μέσα διαθέτουν.

Ο Αυξεντίου όμως αμείνεται.

Οι ώρες περνούν και οι Άγγλοι καταχτητές του Νησιού της Αφροδίτης βιάζονται, δεν έχουν καιρό για χάσιμο, βιάζονται να πνίξουν όλες τις ελεύτερες φωνές και αποφασίζουν να τον κάψουν ζωντανό.

Ρίχνουν βενζίνη μέσα στο κρησφύγετο του και βάζουν φωτιά.

Ο Αυξεντίου καίγεται σαν λαμπάδα και λαμπαδιάζει τις ψυχές των Κυπρίων αδελφών του.

ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ

Γιατί για ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ επρόκειτο.

Και δυστυχώς οι Άγγλοι δεν δικαιολόγησαν , και δεν πρόκειται να δικαιολογήσουν ποτέ, όχι μόνο αυτή τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ αλλά τις χιλιάδες ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ που διέπραξαν στους κατακτημένους απ’ αυτούς λαούς  που ζητούσαν την ανεξαρτησία τους 

Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος με το άγγελμα της Δολοφονίας του Γρηγόρη Αυξεντίου έγραψε το ποίημα

Α Π Ο Χ Α Ι  Ρ Ε Τ Ι Σ  Μ Ο Σ