Και κανείς δεν τ΄ αγοράζει.
Ξεχνούνε πως και τα λάχανα
Με δάκρυα αγοράζονται κι εκείνα.
Άλλοτε είχε πέραση κι ο ιδρώτας.
Μα τώρα χύνεται στο δρόμο
Και κανείς δεν τον μαζεύει.
Με κάτι τέτιες «εκκρίσεις ντεμοντέ»
θ΄ ασχολούμεθα τώρα;
Εμείς ζούμε στον αιώνα της Δόξας!
Με ηλεκτρονικούς εγκεφάλους
Με ηλεκτρονικούς Δασκάλους
Ηλεκτρονικούς συζύγους
Ηλεκτρονικούς εραστές.
Με τη φόρα που πήραμε-άβριο
Θάχουμε κι ηλεκτρονικές μητέρες!
Που θα γεννάνε…. Νούμερα.
Ψόφια, αλλά σοφά.
(*)Μενέλαος Λουντέμης
Από το βιβλίο ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΓΔΡΑΛΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου