Επιτέλους Μεσαίωνας

1. Από τον Σαμαρά δεν μπορούμε να περιμένουμε παρά νέα τεχνάσματα. Το μόνο που μπορεί να κάνει στη ζωή του είναι να ανταλλάσσει χειραψίες και μισόλογα. Ψάχνοντας για συνενόχους με επιρροή, αρκείται στη συναναστροφή μαζί τους αν και οι μορφές τους είναι ήδη απολιθωμένες. Αποφασισμένος να μη συναντά τακτικά τον εαυτό του, παρά μόνο τυχαία, προσπαθεί να διεξέλθει τις ολοένα ασφυκτικές περιόδους, πιστεύοντας - ο κωμικός - ότι θα διασωθεί στη γενική καταστροφή.

2. Η πολιτική αθλιότητα και ο δεσποτισμός δε μας σκεπάζουν απλώς, αλλά εισβάλλουν αιφνίδια στην καθημερινότητάς μας. Η τυραννία των μνημονιακών και λοιπών παρατρεχάμενων διαταράσσεται από αιφνίδιες και δραματικές κινήσεις απελπισμένων πολιτών που βλέπουν να διαλύεται το κέντρο τους.

3. Το κλειστό φοβικό κύκλωμα της κυβέρνησης, παρότι εμφανίζεται να κρύβει τα ιερά μυστήρια που θα μας σώσουν, όταν φτάνει η τρόικα το απόρρητο πάει κατά διαόλου. Οι κοινές πρακτικές με τους Ευρωπαίους αποκτούν συνοχή και αποτελεσματικότητα σε βάρος μας. Επινοούν νέες μεθόδους, γιατί θεωρούν ότι είμαστε άχρηστοι και ανίκανοι και ότι υπερβάλλουμε γι' αυτό το «ασήμαντο πράγμα» που είναι η ζωή μας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, κάθε δυναμική παρουσία μας γίνεται κόκκινο πανί για την κυβέρνηση και για τους αγανακτισμένους υπουργούς με την αδύνατη μνήμη που στην αρχή μεταμορφώνει, παραποιεί και, τέλος, διαστρέφει τα γεγονότα. Φοβούμενοι για την αποπομπή τους αλλά ακόμα και για την ίδια την παρουσία τους, που προσφέρεται για ευτράπελα σχόλια, καταντούν να είναι ανταγωνιστικοί μεταξύ τους και κακόπιστοι.

4. Η τρέλα των μνημονιακών συχνά έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, γι' αυτό προσπαθούν τώρα, στα τελευταία τους, να μας ενοχοποιήσουν. Συμπεριφέρονται με προσβλητική συγκατάβαση, σπρώχνοντας την κατάστασή μας στα άκρα. Φυσικά δεν ολοκληρώνουν ούτε μια πρόταση και μας δίνουν το πλεονέκτημα για μια σειρά χτυπήματα (πάντοτε για παιδαγωγικούς λόγους) που μόνο το ΠΑΜΕ γνωρίζει να δίνει.

5. Ο Βενιζέλος κυκλοφορεί μ' ένα νέο «ελευθέρας» ανάμεσά μας, έχοντας εξαντλήσει όλες τις τεχνικές του. Συμπεριφέρεται σαν φεουδάρχης που τον περιτριγυρίζουν φαντάσματα και το μόνο που σκέφτεται είναι πώς θα «την κάνει».

6. Το κίνημα πρέπει να σκέφτεται με ανοιχτούς ορίζοντες πριν από κάθε πολιτική αναμέτρηση. Συχνά σκέφτομαι τη φάλαγγα του Πύρρου, η οποία παγιδεύτηκε στους στενούς δρόμους του Αργους στη διάρκεια της μάχης το 272 π.Χ. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο σχηματισμός πιέστηκε τόσο πολύ, ώστε οι άνδρες δεν μπορούσαν να σηκώσουν ξανά τα οριζοντιωμένα τους δόρατα. Κι έτσι οι πιο πολλοί πέθαναν από τα κατά λάθος χτυπήματα που επέφεραν ο ένας στον άλλον.

7. Η επίγνωση της δύσκολης θέσης μας δε σημαίνει ότι δε θα επιδείξουμε για άλλη μια φορά την αφέλειά μας. Οσο πλησιάζουν οι εκλογές δεν είναι λίγοι αυτοί που θα μοιράσουν πολιτικά συγχωροχάρτια πριμοδοτώντας τις γνωστές οικογένειες. Οι εκλογές κρίνονται από την ανασφάλειά μας, την αμφίβολη γνησιότητα των δηλώσεων και την ευπιστία μας. Ετσι βρισκόμαστε μέσα στην κάλπη με μια νέα καταδίκη αυτή τη φορά: από το χέρι μας. Η συμπόνια και η αλληλεγγύη δεν έχουν απαντήσεις γι' αυτή την κατάσταση.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ