Τι παράξενος καιρός: Χριστούγεννα της ελπίδας χωρίς ελπίδα; Πρωτοχρονιά της ευχής χωρίς ευχές;
Μαζεμένη η φαμίλια όχι για γλέντι, λίγη ζεστασιά να ζητά στο παραγώνι. Και τον αρμόδιο υπουργό να ζητά να μην καίμε τα έπιπλα στη σόμπα γιατί προκαλείται αιθαλομίχλη (πέρσι τέτοιες μέρες ακριβώς το ίδιο μας ζητούσανε).
Κι όμως, υπάρχει ελπίδα! Οχι στη μεταφυσική, αλλά στην πράξη που βεβαιώνεται. Το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη του 2014, η μεγάλη απόδειξη με τις πάνω από χίλιες οργανώσεις του λαϊκού κινήματος να έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά, παρακαταθήκη για τα επόμενα. Μετρήσιμα και τα αποτελέσματα από τους χώρους δουλειάς, όπου κι όταν μπαίνει σε κρίση η θέση για ανασύνταξη του κινήματος (οι πρόσφατες εκλογές στο Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής παρέχουν πολύτιμη εμπειρία).
Εδώ είμαστε. Δώδεκα βήματα πίσω, ένα μπροστά κι ας δείχνουν τα πράγματα πως απ' το περσινό ξεκίνημα της χρονιάς δεν πέρασε μια μέρα.........
.....Ατέλειωτες οι παρεμβάσεις αστικών επιτελείων για την περιβόητη «συναίνεση» και «συνεννόηση». «Ολοι μαζί να σώσουμε τη χώρα», επαναλάμβαναν, ενώ ανάμεσα στα μονοπώλια και τους εκπροσώπους του, από τη μια μεριά, και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, από την άλλη, δεν υπάρχει κανένα «όλοι μαζί». Θυσία έγιναν μόνο τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Ο λαός μάτωσε και ματώνει, για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή στρατηγική, που χάραξαν τα μονοπώλια και η ΕΕ πολύ πριν από την κρίση.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου