Aπλά μαθήματα νομικής για τον Σαμάρειο Πάγο

Ας υποθέσουμε πως το αποδεικτικό υλικό το οποίο παρέδωσε ο Χαϊκάλης δεν λαμβάνεται υπόψη από τον Εισαγγελέα, αν και αποδεικνύει πως μεθοδεύεται η παραχάραξη της λαϊκής βούλησης.  

Ας υποθέσουμε πως το αδίκημα της παράνομης καταγραφής είναι πάνω από την απειλή του Δημοσίου συμφέροντος και του Συντάγματος.  
Ας υποθέσουμε ακόμη πως ο Εισαγγελέας είναι καλόπιστος άνθρωπος που λειτουργεί με το γράμμα του νόμου. Αν θέλετε μπορούμε να υποθέσουμε πως δεν του αρέσει και ο Χαικάλης ως ηθοποιός ή ως πολιτικός. 
Πρέπει αυτός ο Εισαγγελέας να εξηγήσει στους συναδέλφους του και την >>>

κοινωνία πώς έκανε το νομικό και λογικό πήδημα ώστε να καταλήξει στην «αθώωση» Αποστολόπουλου χωρίς να αφήσει το δικαστήριο να κρίνει τις αποχρώσες ενδείξεις που υπάρχουν. 

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά και όπως θα έκαναν στο πρώτο έτος της νομικής:

1.Υπάρχουν οι αποχρώσες ενδείξεις για την τέλεση του αδικήματος της απόπειρας δωροδοκίας; 
Όχι μόνο υπάρχουν αλλά υπάρχει και ομολογία του Αποστολόπουλου. Δηλαδή παραδέχεται πως έκανε την πρόταση του χρηματισμού την οποία κατέγραψε μάλιστα σε βίντεο. 
Στον υπερασπιστικό του ισχυρισμό λέει πως το έκανε για να εκθέσει τον Χαϊκάλη, αλλά τέτοια απόδειξη δεν υπάρχει. 
Δηλαδή ούτε στον Καμμένο πήγε να το καταγγείλει, ούτε στη Βουλή, ούτε σε εισαγγελέα. Αντιθέτως έκανε και άλλα ραντεβού μαζί του. 
Όπως και να έχει, η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε μια ομολογία για απόπειρα χρηματισμού της οποίας οι αιτίες θα έπρεπε να κριθούν από ένα δικαστήριο.

2. Εκτός από ενδείξεις έχουμε και μια ομολογία και συμπεριφορά από τη μεριά του Αποστολόπουλου που αποδεικνύει λειτουργία εγκληματικής ομάδας. 
Δηλαδή παραδέχεται πως ο ίδιος κατέγραφε τον Χαϊκάλη. 
Η καταγραφή αυτή έγινε με περίτεχνο και οργανωμένο τρόπο, αφού όπως ομολογεί ο Αποστολόπουλος είχε παγιδεύσει το τραπέζι με μικρόφωνο αλλά και τον ανιχνευτή φωτιάς με μικροκάμερα. 
Στον χώρο υπήρχε επίσης φυσική παρακολούθηση από δύο άτομα. 
Και όλα αυτά σε ένα ξενοδοχείο όπως το Plazza όπου δεν μπορεί κάποιος να μπει και να βάζει μικρόφωνα και κάμερες στο πατάρι του ξενοδοχείου χωρίς τη συμμετοχή και άλλων και εντολή. 
Αντί ο εισαγγελέας να συμπεράνει πως το να παγιδεύσεις κάποιον στο πατάρι ξενοδοχείου δεν είναι απλό πράγμα και αντί να υποψιαστεί πως αυτή η παγίδευση πιθανόν να είναι για να κρατάνε τον Χαϊκάλη «στο χέρι», το προσπερνά και θεωρεί πως αποδεικνύει τα λεγόμενα του Αποστολόπουλου.

3. Ο Αποστολόπουλος ομολογεί πως κατέγραφε τον Χαϊκάλη, αλλά ο εισαγγελέας δεν ασκεί δίωξη εναντίον του για παράνομη καταγραφή.

4.Στην εξέταση του Αποστολόπουλου μόλις 6 σελίδων, ο Εισαγγελέας όχι μόνο δεν τον ζορίζει, αλλά τον πασάρει ερώτηση πως ο Χαϊκάλης είχε πει δημόσια στις 11 Δεκεμβρίου πως μπορεί να ψηφίσει πρόεδρο Δημοκρατίας. 
Ο Αποστολόπουλος καταθέτει μετά την ερώτηση πως αυτό αποδεικνύει τα λεγόμενά του περί διάθεσης του Χαϊκάλη να χρηματιστεί. 
Μόνο που ο Χαϊκάλης ουδέποτε έκανε τέτοια δήλωση. 
Ήταν ένα δημιούργημα του εισαγγελικού γραφείου, που δικαιολόγησε στην κοινή γνώμη μετά τη διαρροή της κατάθεσης, την εντύπωση πως ο Αποστολόπουλος είχε δίκιο.

Το τελευταίο διάστημα η κατάσταση στο Εφετείο Αθηνών είναι τεταμένη λόγω πραγμάτων που αρκετοί δικαστικοί και εισαγγελείς θεωρούν πως εκθέτουν το Σώμα. 
Ανάμεσα σε αυτά είναι και η έκθεση του ίδιου του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών, με ηχητικά που τον εμφανίζουν να παίρνει εντολές από το Σαμαρά. 
Η μη διερεύνηση της υπόθεσης αλλά και ο τρόπος που μεθοδεύτηκε η εκλογή του Ισίδωρου Ντογιάκου στην Εισαγγελία Εφετών, προβληματίζουν την πλειοψηφία των ενοίκων του Εφετείου. 
Ο χειρισμός στο θέμα Αποστολόπουλου, έρχεται να επιβεβαιώσει τους φόβους και να εντείνει τους προβληματισμούς.

Όπως χαρακτηριστικά έλεγε Εφέτης, «η Δικαιοσύνη χρειάζεται ανθρώπους που θα μείνουν στην Ιστορία για την απονομή Δικαισύνης, όχι Ηρόστρατους που θα μείνουν αξέχαστοι επειδή την έκαψαν».

ΠΗΓΗ