«…Πάρτε μαζί σας νερό Το μέλλον έχει πολλή ξηρασία»(*)

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό. 

Καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. 

Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

#Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.

#1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.

#2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.

#400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.

#5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.

#300 σημεία σ' όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Για τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα Νερού, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Για μια ακόμα χρονιά η Παγκόσμια Μέρα Νερού βρίσκει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, σχεδόν το μισό πληθυσμό του πλανήτη να στερείται εγκαταστάσεων υγιεινής και εκατομμύρια ανθρώπους να πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω έλλειψης νερού και υγιεινής. Σε όσες χώρες η κάλυψη νερού αναφέρεται ως "καθολική", στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Ασία, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα υποχρεώνονται σε μεγάλες δαπάνες για να καλύψουν ως ένα βαθμό τις πραγματικές ανάγκες τους για πόσιμο νερό.

Ταυτόχρονα, ο έλεγχος και η διαχείριση των υδάτων αποτελεί παράγοντα αντιθέσεων και ανταγωνισμών μεταξύ αστικών τάξεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, που μπορεί να οδηγήσει σε πολεμικές αντιπαραθέσεις, ενώ χρησιμοποιείται ως πρόφαση για επεμβάσεις.

Διαχρονικά η πολιτική υδάτων της ΕΕ, που έχει συνδιαμορφωθεί με όλες τις κυβερνήσεις, προωθεί την παραπέρα εμπορευματοποίηση και την απελευθέρωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Η ΕΕ αξιοποιεί την κατάσταση και την ανάγκη προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος ως εργαλεία για να προωθήσει την αντιλαϊκή πολιτική, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις. Η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο κόστος ύδρευσης για τα λαϊκά στρώματα και στις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, αφού με την ανταποδοτικότητα, την έλλειψη χρηματοδότησης θα μεταφέρουν στις πλάτες των λαϊκών καταναλωτών το σύνολο των βαρών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει την εμπορευματοποίηση της διαχείρισης του νερού και των εταιρειών ύδρευσης, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και προβλέπει το 3ομνημόνιο (πώληση μέρους των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, που το σύνολο των μετοχών τους είχαν μεταφερθεί στην "Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών").

Η εμπορευματοποίηση του νερού μπορεί να προχωρήσει κερδοφόρα για τα μονοπώλια ακόμα και αν διατηρηθούν τα δίκτυα διανομής υπό κρατικό ή δημοτικό έλεγχο, με την ιδιωτικοποίηση των άλλων κερδοφόρων πλευρών της διαχείρισης του νερού (συντήρηση, κατασκευή των δικτύων κ.λπ.).

Η προστασία του περιβάλλοντος που επικαλούνται είναι υποκριτική. Στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, υπάρχει πλήθος από τεχνολογικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού και διασφαλίζουν την καλή κατάσταση των υδατικών σωμάτων και τη σημαντική αύξηση του διαθέσιμου νερού, χωρίς επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων.

Πίσω απ' όλες αυτές τις εξελίξεις, πραγματικός ένοχος είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η εξουσία του κεφαλαίου, για τους οποίους το νερό, όπως άλλωστε και τα τρόφιμα, η γη, τα δασικά οικοσυστήματα, οι φυσικοί πόροι, αποτελούν εμπορεύματα, ελέγχονται και αναπτύσσονται με γνώμονα την κερδοφορία των μονοπωλίων. Τα τεράστια κέρδη των επιχειρήσεων ύδατος παγκοσμίως είναι η άλλη όψη της τεράστιας δαπάνης για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, της έλλειψης νερού από εκατομμύρια εργαζόμενους.

Το ΚΚΕ επιμένει πως διαχείριση του νερού προς όφελος των λαϊκών αναγκών σημαίνει αντιμετώπισή του ως κοινωνικού αγαθού. Προϋποθέτει ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, της εργατικής εξουσίας, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο. Σ' αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού.

Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, σήμερα καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια σε κάθε μορφή εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, για φθηνό ποιοτικό νερό, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζομένων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Να συμπορευθούν με το ΚΚΕ, στον αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την κρατική εξουσία τους».

(*) Μιχάλης Κατσαρός