Εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών και αστυνομίας ξεσπούν στο κτιριακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι. Είναι η πρώτη εκδήλωση του «Γαλλικού Μάη».
Σύντομα στις κινητοποιήσεις μπαίνει και η εργατική τάξη, η οποία δίνει μαζικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά στις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις. Συνολικά το Μάη του '68 η συμμετοχή στις εργατικές διαδηλώσεις του Παρισιού έφτασε περίπου τα 2 έως 2,5 εκατομμύρια άτομα. Σε όλη τη χώρα απήργησαν περίπου δέκα εκατομμύρια εργάτες, απονεκρώνοντας για μέρες τα πάντα. Αυτό ήταν το καθοριστικό και χαρακτηριστικό στοιχείο του πραγματικού εργατικού Μάη του 1968 στη Γαλλία.
Στις 29 Μάη σχηματισμοί τεθωρακισμένων έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορα προάστια του Παρισιού. Με την προκήρυξη των εκλογών, σύμφωνα με τη νομοθεσία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις. Στις εκλογές, στις 23 και 30 Ιουνίου, οι Γκολικοί μαζί με τους συνεργαζόμενούς τους συγκέντρωσαν περισσότερες έδρες από κάθε άλλη φορά: 358 επί συνόλου 485.
Οι αυξήσεις που κατάκτησαν οι εργαζόμενοι δόθηκαν άμεσα και ήταν σημαντικές σε σύγκριση με τα συνηθισμένα δεδομένα. Σε ορισμένους τομείς (ενέργεια) έφταναν έως και 19%. Λαμβάνοντας υπόψη τις διαστάσεις της γενικής απεργίας, τη σύγκρουση και τα όριά της, έχει σημασία να εκτιμήσουμε ότι τα αιτήματα που ικανοποιήθηκαν, ήταν αντικειμενικά οι αναγκαίες υποχωρήσεις από την αστική τάξη για να αποφύγει τα χειρότερα.
Οι αυξήσεις αυτές πολύ γρήγορα εξανεμίστηκαν, αφού μέσα στο 1969, όπως και στα επόμενα χρόνια, υιοθετήθηκαν νέα μέτρα λιτότητας, περιστολής των δαπανών σε υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια και αυξήθηκε η φορολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου