Διάφορα σάιτ
και εφημερίδες αναπαράγουν έκθεση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων
(ΣΕΣ) για την «ανάγκη αύξησης του κατώτατου μισθού στην Ευρώπη και στην
Ελλάδα».
Σημειώνουν μάλιστα το εξής σχόλιο στελέχους της ΣΕΣ «Η ΕΕ πρέπει να
θέσει μια προθεσμία για τον καθορισμό των κατώτατων μισθών. Προφανώς, αυτό δεν
μπορεί να γίνει μια μέρα στην άλλη, αλλά ο στόχος πρέπει να τεθεί σε ολόκληρη
την ΕΕ»
Δηλαδή ουσιαστικά τα διάφορα ΜΜΕ
αναπαράγουν τη θέση ενός μηχανισμού της ΕΕ –γιατί η ΣΕΣ δεν είναι συνδικάτο,
αλλά όργανο εξωραϊσμού της ΕΕ, όργανο προώθησης της ταξικής συνεργασίας και των
κοινωνικών διαλόγων μέσα στο εργατικό κίνημα-. Και η θέση της ΣΕΣ τι λέει;
«Εργαζόμενοι μην αγωνίζεστε, μην
παλεύετε στους χώρους δουλειάς, στείλτε μέηλ στην ΕΕ, που είναι καλή και
μπορεί, κάποτε, όχι σήμερα, να δώσει αυξήσεις». Είναι η ίδια λογική, που
καλλιεργούσαν και διάφοροι συνδικαλιστές στους χώρους δουλειάς για την στήριξη
του ΣΥΡΙΖΑ, που θα έβγαινε Κυβέρνηση και θα επανέφερε τους μισθούς.
Όμως, η σφαγή των μισθών, των συντάξεων
και των εργατικών δικαιωμάτων δεν ήταν αποτέλεσμα μεταφυσικής. Ήταν απαίτηση
των επιχειρηματικών ομίλων, των πολυεθνικών της Ευρώπης, του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ κτλ
που υλοποίησαν και κάνουν πράξη η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις κάθε
χώρας.
Επίσης, ξεχνά βολικά η ΣΕΣ, καθώς και τα
διάφορα ΜΜΕ που αναπαράγουν τις θέσεις της, ότι η μείωση του βασικού μισθού
στην Ελλάδα κατά 32% έχει την υπογραφή της ΓΣΕΕ, που είναι μέλος της ΣΕΣ, αλλά
και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ήταν τα συνδικάτα μέλη της ΣΕΣ (CGIL, UIL στην Ιταλία, CGT, FO κτλ στη Γαλλία, DG στη Γερμανία, TUC στην Αγγλία) που πρωτοστάτησαν στην
παραχώρηση των δικαιωμάτων και των μισθών των εργαζομένων.
Αντίστοιχα, οι μισθοί των ελαστικά
εργαζόμενων, των συμβασιούχων της μιας μέρας, ή της μιας βδομάδας, είναι ακόμα
χαμηλότεροι από αυτόν το βασικό μισθό. Και αυτές τις απαράδεκτες σχέσεις
εργασίας, την ελαστική απασχόληση και την σύγχρονη δουλεία, η ΣΕΣ και οι
οργανώσεις μέλη της την έχουν αποδεχτεί στη λογική στήριξης της
ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στην ίδια κατεύθυνση η ΣΕΣ
και τα συνδικάτα μέλη της, παραχωρούν και υποσκάπτουν και το δικαίωμα στην
Απεργία.
Η ΣΕΣ και οι οργανώσεις μέλη της έχουν
τεράστια ευθύνη για την κατάσταση που ζει σήμερα η εργατική τάξη της Ελλάδας
και των χωρών της Ευρώπης. Ο ρόλος τους είναι βρώμικος και επικίνδυνος.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της
Ελλάδας πρωτοστατεί στον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και
του βασικού μισθού, για την ανάκτηση των απωλειών των προηγούμενων χρόνων, για
την υπεράσπιση της συλλογικής δράσης των εργαζομένων και του δικαιώματος στην
Απεργία.
Τα
ακριβοπληρωμένα στελέχη της ΣΕΣ καλά θα κάνουν να μη μιλάνε στο σπίτι του
κρεμασμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου