Οι ελευθερωτές (*)

Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο

της καταιγίδας, το δέντρο του λαού.
Απ’ τη γη ανεβαίνουν οι ήρωες του
όπως τα φύλλα απ’ το χυμό,
κι ο άνεμος θρίβει τα φυλλώματα
της βουερής ανθρωποθάλασσας
ώσπου πέφτει στη γη ξανά.


Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο
που τράφηκε με γυμνούς νεκρούς,
νεκρούς μαστιγωμένους και πληγωμένους,
νεκρούς με απίθανη όψη,
παλουκωμένους σε κοντάρια,
κομματιασμένους στην πυρά,
αποκεφαλισμένους με τσεκούρια,
πετσοκομμένους απ’ τα τέσσερα άλογα(1),
σταυρωμένους μες την εκκλησιά.


Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο
που ‘ναι οι ρίζες του ζωντανές
………………………………………..…..

Αυτό το δέντρο των ελεύτερων.
Το δέντρο γη, το δέντρο σύννεφο,
το δέντρο ψωμί, το δέντρο ακόντιο,
το δέντρο γροθιά, το δέντρο φωτιά.
Το πνίγουν τα φουρτουνιασμένα νερά
του νύχτιου καιρού μας,
μα στο κατάρτι ζυγιάζεται
της εξουσίας του ο τροχός
………………………………………… ……..

Έ λα ως τη χαίτη του,
άγγιξε τις ξανανιωμένες του αχτίδες,
βύθισε το χέρι στα εργαστήρια
όπου ο παλλόμενος καρπός του
το φως του διαδίδει καθημερινά.
…………………………………………………..….

Υπερασπίσου τα χείλη κάθε στεφάνης του,
μοιράσου τις εχθρικές του νύχτες,
αγρύπνα για το τόξο της αυγής,
ανάσανε τ’ αστερωμένα ύψη
στηρίζοντας το δέντρο, το δέντρο
που μεστώνει καταμεσίς στη γη.

(1)Με- : θάνατος τρομαχτικός με σούρσιμο πίσω από το άλογο ή κομμάτιασμα με 4 άλογα δεμένα στα 4 άκρα του θύματος που το ξεσκλιζουν

(*)Απόσπασμα από το  CANTO GENERAL  του ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ (τ.πρώτος) Μετάφραση Δανάη Στρατηγοπούλου