Δεν ξέρω τι είναι λιτότητα
και δεν γενικεύω.
Εμένα μου φτάνει
το τραγούδι του τζίτζικα
η σονάτα της αύρας
το κατρακύλισμα της θάλασσας στα στήθια μου.
Κρατώ στα χέρια μου
τα χαμένα παιδικά χρώματα
έχω να ζωγραφίσω
χιλιάδες ατέλειωτα παιδικά όνειρα
κι ένα σωρό παιγνίδια
που σαν παιδί δεν έζησα
Οι ρωγμές που είχα μέσα μου
γέμισαν χώμα,
γιασεμιά
κι αηδονοφωλιές.
Τα χιονισμένα τοπία
κυκλάμινα
τραγούδια ρυακιών
και πράσινα θεόρατα δέντρα
Μου φτάνουν
Αργύρης Μπαρής
«ΡΟΕΣ»
Σημείωση: Ο Αργύρης Μπαρής στην ποιητική του συλλογή «ΡΟΕΣ», τα ποιήματά του είναι άτιτλα. Ο τίτλος είναι από μένα
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου