Στενάζουν ακόμα.
Στον κόσμο υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί.
Άσπροι και κίτρινοι και μαύροι
πεθαίνουν στους άδειους δρόμους
απ’ την πείνα!
Για ρούχα -το δέρμα τους φοράνε-
Παιδιά με μάτια αχνά, βαθουλωμένα,
που έχουν πύριν’ αστέρια στην καρδιά τους.
Μα απ’ την πείνα λυώνουν
και σβήνουν τα καημένα!
Ως πότε ως πότε τούτ’ η ζήση;
Σύριζα ας ξεριζώσουμε τη φτώχεια.
Οι σκλάβοι απ’ τη λαχτάρα
να ιδούν τον κόσμο χορτασμένο και γελάτο,
πέσαν στις φλόγες,
δώσαν τη ζωή τους.
Στη μέση μ’ έβαλαν κι εμένα
κι έλυωσα μαζί τους.
ΑΛΕΞ ΤΣΑΤΣΙ
«ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ»
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου