"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Υπέροχο ποίημα. Χίλια ευχαριστούμε για την ανάρτηση. Τέτοια αριστουργήματα, που κοσμούσαν τα αναγνωστικά μας, φοβάμαι ότι πλέον αποφεύγονται χαρακτηριστικά. Και δεν μέμφομαι τον αντεθνισμό ή την παγκοσμιοποίηση. Δυστυχώς τα περισσότερα παιδιά σήμερα, στην εποχή του κινητού, μάλλον δεν θα είχαν κανένα σκίρτημα διαβάζοντάς το. Σχεδόν άνωστη λέξη η «χελιδονοφωλιά»... Και γιατί άραγε «φλύαρη»;
Υπέροχο ποίημα. Tέτοια αριστουργήματα, που κοσμούσαν τα αναγνωστικά μας, φοβάμαι ότι πλέον αποφεύγονται χαρακτηριστικά. Και δεν μέμφομαι τον αντεθνισμό ή την παγκοσμιοποίηση. Δυστυχώς τα περισσότερα παιδιά σήμερα, στην εποχή του κινητού, δεν θα είχαν κανένα σκίρτημα διαβάζοντάς το. Σχεδόν άνωστη λέξη η «χελιδονοφωλιά»... Και γιατί άραγε «φλύαρη»;
Δημοσίευση σχολίου