Λένε πως αν τύχει και μια μάνα χάσει το παιδί της, τότε αυτή πεθαίνει κάθε χρόνο τουλάχιστον μια φορά. Στην επέτειο του πρόωρου θανάτου. Και πως δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος και πιο βαριά ισόβια καταδίκη.
Δεν είναι όμως ως φαίνεται πάντα έτσι. Υπάρχει ένας παράξενος θεός που είναι στοργικός με τις μανάδες που έχουν πονέσει πολύ. Σε αυτές που έτυχε να τους σκοτώσουν, να τους αδικήσουν ή να τους πληγώσουν πολλά από τα παιδιά τους, τους χαρίζει κάποιους μοναδικούς γιούς και υπέροχες κόρες. Αυτά τους τα ιδιαίτερα παιδιά, σα χαθούν, όχι μόνο δε γίνονται πηγές δακρύων, αλλά γεννιούνται κάθε χρόνο, ξανά και ξανά. Γλυκαίνοντας τον πόνο της μάνας για τη μεγάλη απώλεια, αλλά και χαρίζοντας χαμόγελα και αισιοδοξία σε όλους.
Μια τέτοια μάνα μοιάζει να είναι η Λατινική Αμερική. Της συνέβηκαν τα χειρότερα. Να πως περιγράφει ο Galeano τον κακοτυχία των παιδιών της:
Η συνέχεια εδώ: http://respentza.blogspot.gr/2013/10/che-guevara.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου