Ἐξ ἀκενώτου σου Πηγῆς θεοχαρίτωτε ἐπιβραβεύεις μοι πηγάζουσα τὰ νάματα,....

 ἀενάως τῆς σῆς χάριτος ὑπὲρ λόγον· τὸν γὰρ Λόγον ὡς τεκοῦσαν ὑπὲρ ἔννοιαν, ἱκετεύω σε δροσίζειν με σῇ χάριτι, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε ὕδωρ σωτήριον.

 Διπλή γιορτή σήμερα για τη Γαλάτιστα.

Η μία ο γιορτασμός της Ζωοδόχου Πηγής όπου στην εκκλησία της Κοιμήσεως Θεοτόκου υπάρχει η ομώνυμος εικόνα.

Και γιορτάστηκε  ιερουργώντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου  Ιερισσού Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ.κ. Θεόκλητου.

 Συλλειτουργοί  οι ιερείς του χωριού  πατέρες Γεώργιος Σκονδράνης, Αργύριος Καραμόσχος, και Ιερομόναχος Παϊσιος Σουλτανικάς  με τους ιεροδιάκονους  της Μητρόπολης
Στα αναλόγια οι ψάλτες του ναού Στέλιος Τράκας και Γιάννης Σιμώνης βοηθούμενοι από τους ο μεν πρώτος από τους Γιάννη Κουντοβά και Άγγελο Κουτζιαρη,ο δε δεύτερος από τους Θανάση Σακελλάρη και Κωνσταντίνο Παντριά.

Στο θείο κήρυγμα του ο Σεβασμιότατος αναφέρθηκε, πέρα από το νόημα της Ανάστασης του κυρίου, στα «περί της πίστεως» και στο συμβολισμό του βαπτίσματος.

Η δεύτερη γιορτή είναι η τιμή που έγινε  από τον Μητροπολίτη, στον Γαλατσιάνο Ιερομόναχο Παϊσιο , να τον προχειρίσει σε ΑΡΧΙΜΑΝΤΡΙΤΗ.

Πρέπει να πούμε πως ο πάτερ Παϊσιος μετατέθηκε από την Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου στην Μητρόπολη «ΙΕΡΙΣΣΟΥ», τοποθετήθηκε στον ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου και στη συνέχεια αποσπάστηκε στον Ιερό Ναό της Παναγίας στη Γαλάτιστα για να αναπληρώσει τον ασθενούντα ιερέα πατέρα Αργύριο

 Παρόντες από πλευράς τοπικής «εξουσίας» ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Μανόλης Σειράς, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πολυγύρου Γιάννης Σιμώνης, ο Αντιδήμαρχος ΑΝΘΕΜΟΥΝΤΑ Αλέκος Λακρός, ο Δημοτικός Σύμβουλος Νίκος Σιδέρης και η κοινοτική σύμβουλος Αντιγόνη Πανέλα (αν ήταν και κάποιος άλλος και δεν τον προσέξαμε ζητούμε συγνώμη).

Μετά τη θεία λειτουργία η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ναού παρέθεσε γεύμα στον Μητροπολίτη, στους ιερείς, στους καλεσμένους και στους «κοπιώντας και ψάλλοντας»

Πρέπει να πούμε όμως τα εξής.

Για τη Γαλάτιστα η γιορτή αυτή ήταν από τις μεγαλύτερες, μετά βέβαια από τις μεγάλες της Χριστιανοσύνης, αφού μόνο αυτή η εικόνα λιτανεύονταν στο παρελθόν σ’ ολόκληρο το χωριό. Κύκλωνε στην κυριολεξία όλο το χωριό, και  όπου υπήρχε κοντά εκκλησία η εξωκλήσι, πέρα από τις δεήσεις, διαβάζονταν και το ανάλογο ευαγγέλιο. Και τις περισσότερες φορές στη λιτάνευση ήταν και ο δεσπότης.

Θεωρώ περιττό να αναφέρω τη διαδρομή γιατί η μη Γαλατσιάνοι δεν θα καταλάβουν. Αυτό δυστυχώς σταμάτησε κάπου στην δικτατορία. Η τελευταία φορά που έγινε μια τέτοια λιτάνευση ήταν πριν από 30 περίπου χρόνια.

Για πολλά χρόνια γινόταν η λιτάνευση μέσα από τον κεντρικό δρόμο και τον δημόσιο δρόμο, αλλά τελευταία γίνετε ΔΥΣΤΥΧΩΣ απλά περιφορά και μάλιστα κατά τον εσπερινό. Όσο κουραστικό και να είναι, και πράγματι είναι, μια φορά το χρόνο είναι της ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ. Είναι άλλωστε και μια παράδοση δεκαετιών. Ακόμα και αν , αν παρευρίσκετε Δεσπότης και δεν μπορεί να ακολουθήσει, όπως γινότανε αρκετές φορές, εμείς οι Γαλατσιάνοι , και εδώ η ευθύνη είναι της εκκλησιαστικής επιτροπής, ΠΡΕΠΕΙ να την κάνουμε. Ας μη ξεχνάμε πως την τήρηση των παραδόσεων την παραγγέλνει και ο Απόστολος Παύλος. «Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» ( Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. β’,15). 

Ένα άλλο ατόπημα που έγινε φέτος και που είναι αντίθετο με την παραπάνω ρήση του Απόστολου των Εθνών είναι και η ΜΗ λειτουργία την ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΙΣΙΜΟΥ στο εκκλησάκι του Προφήτη  Ηλία λειτουργία. Λειτουργία που γινότανε , ίσως και πάνω από 100 χρόνια ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ, σε ανάμνηση μιας λειτουργίας που είχε γίνει για να  βρέξει και που μετά τη θεία λειτουργία πραγματικά είχαν ανοίξει οι κρουνοί.

Δεν ξέρουμε του λόγους, ελπίζουμε πάντως να μη έχουν να κάνουν «με το τι απαιτεί η αγορά».