Mε αφορμή την αποφυλάκιση της εργαζόμενης καθαρίστριας στο Βόλο! Η κατάσταση στον κλάδο της καθαριότητας!

Αθήνα, 30/11/2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τις τελευταίες μέρες έγινε πρώτο θέμα η άδικη δικαστική τιμωρία σε εργαζόμενη καθαρίστρια που προκειμένου να βρει εργασία και μισθό στον κλάδο της καθαριότητας, τυπικά «παρανόμησε» βάζοντας στα προσόντα της, μια τάξη Δημοτικού παραπάνω. Η αρχική φυλάκιση, η αναζήτηση των χρημάτων και η αόρατη εργασία της για 20 χρόνια είναι ως αυτή τη στιγμή η τιμωρία της.

Η ανάδειξη του θέματος από το συνδικάτο ΟΤΑ του Βόλου αλλά και οι παρεμβάσεις συνδικάτων ΟΤΑ, σωματείων καθαριστριών και άλλων συνδικάτων στο υπουργείο Δικαιοσύνης, είναι ξεκάθαρο και σαφές πως παρά την πρόσφατη αποφυλάκιση, θα συνεχιστούν μέχρι να σβήσει συνολικά η άδικη τιμωρία.

Τι γίνεται όμως τώρα που θα σβήσουν εκ νέου τα φώτα της δημοσιότητας γύρω από τον κλάδο;

Τα ψεύτικα δάκρυα και το υποκριτικό ενδιαφέρον της σημερινής κυβέρνησης αλλά και όσων έχουν νομοθετήσει τα τελευταία χρόνια, θα δώσουν τη θέση τους στην πραγματικότητα. Η άδικη τιμωρία της συναδέλφισσας στο Βόλο έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο τη δική της απόγνωση αλλά την κατάσταση που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι στην καθαριότητα όπου κι αν εργάζονται.

Η καθαριότητα αυτή τη στιγμή, είναι ένα κακοπληρωμένο επάγγελμα στο οποίο απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι κατά κύριο λόγο γυναίκες. Σε όλους τους φορείς και στους Οργανισμούς λογίζονται ως κόστος. Γι’ αυτό σταθερό κριτήριο σε κάθε είδους συμβάσεις, είτε με εργολάβους είτε οι κυβερνητικές, είναι το χτύπημα στο μισθό τους, στα δικαιώματα τους.

Την ίδια στιγμή που εκφράζεται ορθώς η δυσαρέσκεια και η αποστροφή για την άδικη φυλάκιση της συναδέλφισσας μας, χιλιάδες σχολικές καθαρίστριες παραμένουν όμηροι ανάμεσα σε μονοετείς και διετείς συμβάσεις, με το άγχος κάθε καλοκαίρι να είναι διαρκές για το αν θα έχουν ή όχι δουλειά.

Χιλιάδες εργαζόμενοι στην καθαριότητα σε διάφορους κλάδους και τομείς εναλλάσσονται μεταξύ τους με ευθύνη της κυβέρνησης, στο μύλο της ανακύκλωσης της ανεργίας. Εκατοντάδες παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, δεν παίρνουν το ανθυγιεινό επίδομα. Στις μεταφορές, σε πανεπιστήμια και σε νοσοκομεία κυνηγούν το μεροκάματο από πίσω, συμβάσεις που υπογράφονται λένε άλλα στο χαρτί και άλλα δίνονται στο χέρι όπως πχ στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται διαρκώς μπλεγμένοι, απλήρωτοι και στον αέρα ανάμεσα σε υπουργεία, εργολάβους, ΔΣ οργανισμών και παρέδρων/ελεγκτών ώστε να έχουν δουλειά και να πληρώνονται κανονικά ανά μήνα.

Οι ερμαφρόδιτες συμβάσεις στην καθαριότητα που έφερε πανηγυρίζοντας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τάχα για να χτυπήσει τις εργολαβίες χωρίς φυσικά αυτές να τις καταργεί ή να τις πετάει απ’ έξω, φέρνουν νέα προβλήματα στους εργαζόμενους που παραμένουν σε κάθε περίπτωση, οι μόνοι όμηροι. Στον ΟΑΕΔ λχ αφού οι εργαζόμενοι παρέμειναν απλήρωτοι για 4 μήνες ενώ εργάζονταν καθημερινά από τον Μάη, ύστερα από νομικές ενέργειες κατάφεραν πρόσκαιρα να πάρουν ένα μέρος των χρημάτων τους και αυτό τμηματικά. Σήμερα βρίσκονται εκ νέου στην ίδια διαδικασία καθώς μπαίνει ο 3^ος συνεχόμενος μήνας απληρωσιάς μπροστά σε γιορτές, την ίδια στιγμή που δεν παίρνουν ούτε το ανθυγιεινό επίδομα ενώ θεωρητικά υπάρχει κονδύλι. Δηλαδή για μία σύμβαση 8 μηνών τους έχουν βγάλει το λάδι.

Και δε φτάνουν όλα αυτά αλλά με νέα 24μηνη σύμβαση το ΔΣ του ΟΑΕΔ τις επόμενες μέρες θα ζητήσει εκ νέου 500 εργαζόμενους στην καθαριότητα, με το άγχος της κυβέρνησης να βρίσκεται στο πώς οι ήδη υπάρχοντες εργαζόμενοι που τους έχουν ήδη βγάλει ξινή την 8μηνη σύμβαση, δε θα έχουν δικαίωμα στη μονιμότητα. Ο μισθός δε για να υπάρχει γνώση συνολικά, είναι γύρω στα 330 ευρώ για 4ωρη εργασία χωρίς φυσικά να δίνονται επιδόματα και δώρα που πάνε στο πυρ το εξώτερον καθώς ναι μεν υπογράφονται συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αλλά οι μισθοί των εργαζόμενων πάνε με το ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου.

Αυτό είναι το δάσος και όχι το δέντρο στον κλάδο της καθαριότητας χωρίς φυσικά να μπορούν να αποτυπωθούν τα πάντα, όπως για παράδειγμα οι γνωστές, άθλιες πρακτικές των εργολάβων που όχι μόνο δεν καταργήθηκαν αλλά αναπτύσσουν σταθερά την επιχειρηματική δράση τους.

Σε αυτήν την κατάσταση όταν τα φώτα θα σβήσουν, μοναδικό όπλο των εργαζόμενων είναι ο συλλογικός αγώνας, η αλληλεγγύη, η οργάνωση στα σωματεία τους σε κάθε χώρο και κλάδο. Μακριά από τις κυβερνητικές υποσχέσεις που τάζουν ψίχουλα και λόγια του αέρα, τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές που βαδίζουν στην ίδια ρότα με τις κυβερνητικές προτάσεις, τα αρπαχτικά-δικηγόρους που βρίσκουν πελατεία εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των εργαζόμενων.

Καλούμε τους συναδέλφους στην καθαριότητα να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία τους, με το ΠΑΜΕ. Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας βάζοντας τις ανάγκες μας μπροστά.

Να διεκδικήσουμε:

• Δουλειά για όλους με μόνιμη και σταθερή εργασία.
• Κανένας εργαζόμενος στον κλάδο να μη χάνει τη δουλειά του.
• Κανένας εργαζόμενος στον κλάδο να μη βρίσκεται κάτω από 751 ευρώ, να στερείται το ανθυγιεινό επίδομα σε έναν κλάδο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο.
• Να σταματήσει το αίσχος των εργολαβιών αλλά και των κριτηρίων, των τετραγωνικών μέτρων, των αιθουσών, των ελαστικών μορφών εργασίας.
• Σταθερή πληρωμή ανά μήνα.
• Συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις και συγκροτημένα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.