Κλάμα και πάλι χτες από διάφορους αρθρογράφους γιατί οι
διαμαρτυρίες για τα μέτρα της κυβέρνησης αναφέρονται στους δημόσιους υπάλληλους
και όχι στους απολυμένους στον ιδιωτικό τομέα.
Αφού τόσο πολύ αγαπάνε τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα γιατί
θάβουν κάθε κινητοποίηση στο χώρο; Γιατί δεν έγραψαν λέξη για την εκδήλωση
αλληλεγγύης στους ανέργους το βράδυ της Κυριακής στο λιμάνι του Πειραιά, γιατί
δεν έγραψαν λέξη για την προχτεσινή εκδήλωση αλληλεγγύης στη «ΦΗΜΗ ΠΑΚ», λέξη
για τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους εργάτες του «Κατσέλη» στο Μενίδι;
Καρφί δεν τους καίγεται για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Το «διαίρει και βασίλευε» τους καίει. Εχουν κάνει επιστήμη το να φέρνουν σε αντιπαράθεση τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με τους εργαζόμενους στο δημόσιο.
Γι' αυτό και το πολυνομοσχέδιο προβλήθηκε από τον αστικό Τύπο μόνο ως προς το σκέλος των απολύσεων και όχι για τις επιπτώσεις που έχει στη ζωή όλων των εργαζομένων, είτε δουλεύουν στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Παρουσιάζουν τα θέματα έτσι που να χωρίζουν τους εργάτες.
Αντίθετα, όταν παρουσιάζεις στο σύνολό τους τις επιπτώσεις από τις κυβερνητικές αποφάσεις συμβάλλεις στο να ενώνονται οι εργαζόμενοι που καταλαβαίνουν, για παράδειγμα, πως όταν κόβεται μια τραπεζοκόμος από έναν παιδικό σταθμό αυτό έχει επίπτωση στο παιδί. Οταν κόβεται ένας σχολικός φύλακας μένει το σχολείο του παιδιού αφύλακτο. Οταν απολύονται οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο σπίτι» μένουν έρμαια τα γερόντια και πάει λέγοντας.
ΠΗΓΗ:http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=11/7/2013&id=14673&pageNo=2&direction=1
Καρφί δεν τους καίγεται για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Το «διαίρει και βασίλευε» τους καίει. Εχουν κάνει επιστήμη το να φέρνουν σε αντιπαράθεση τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με τους εργαζόμενους στο δημόσιο.
Γι' αυτό και το πολυνομοσχέδιο προβλήθηκε από τον αστικό Τύπο μόνο ως προς το σκέλος των απολύσεων και όχι για τις επιπτώσεις που έχει στη ζωή όλων των εργαζομένων, είτε δουλεύουν στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Παρουσιάζουν τα θέματα έτσι που να χωρίζουν τους εργάτες.
Αντίθετα, όταν παρουσιάζεις στο σύνολό τους τις επιπτώσεις από τις κυβερνητικές αποφάσεις συμβάλλεις στο να ενώνονται οι εργαζόμενοι που καταλαβαίνουν, για παράδειγμα, πως όταν κόβεται μια τραπεζοκόμος από έναν παιδικό σταθμό αυτό έχει επίπτωση στο παιδί. Οταν κόβεται ένας σχολικός φύλακας μένει το σχολείο του παιδιού αφύλακτο. Οταν απολύονται οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο σπίτι» μένουν έρμαια τα γερόντια και πάει λέγοντας.
ΠΗΓΗ:http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=11/7/2013&id=14673&pageNo=2&direction=1
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου