Εδώ είναι Βαλκάνια

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ 

1. Η εφ' όλης της ύλης απελευθέρωσή μας από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ζήτημα επιβίωσης. Αν παρατείνουμε την παρουσία μας σε αυτή την αρένα, κάθε μας χειρονομία μας θα έχει το χαρακτήρα αυτοχειρίας.

2. Μυαλά δεύτερης κατηγορίας, προτεστάντες, επαίρονται ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μας αποβλακώσουν και να μας χειραγωγήσουν. Οπως όλοι οι παλιάνθρωποι, φροντίζουν να διαλέγουν τους λακέδες που θα τους κάνουν καλύτερα τη δουλειά, τα ελαττώματα των οποίων παρουσιάζουν ως αρετές. Πρόκειται για εργασία επίπονη και σκληρή, αλλά στο τέλος δεν κερδίζουν την πολυπόθητη ισορροπία.

3. Δεν βλέπω αντίθεση ανάμεσα σ' εμάς και τους Ευρωπαίους, αλλά αντίσταση, της οποίας αποστολή είναι να αποκλείσει κάθε ξένη παρέμβαση και να πραγματοποιήσει μια μετάβαση πνευματική με κατάληξη την ελευθερία.

4. Η Ευρώπη είναι η τελευταία τραπεζική ψευδαίσθηση, η βεντέτα του κεφαλαίου. Κατάφερε, παρ' όλες τις άλυτες ανισότητες που την καθορίζουν, να παραμυθιάσει ένα μεγάλο τμήμα των λαών της ότι θα συμμετέχει στη μοιρασιά των κερδών.

5. Αποσαρκωμένος και αποπνευματοποιημένος, ο Σόιμπλε μας υπονομεύει. Μετά από τέτοια επίθεση μίσους εναντίον μας, τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε; Ηρθε η ώρα ο καθένας μας να πάψει να είναι σιωπηλός, διακριτικός, θύμα με τραγική κατάληξη. Οπως ο Σόιμπλε δεν φοβάται να μας διασύρει, έτσι κι εμείς πρέπει να αντιτάξουμε τον ανυπότακτο χαρακτήρα μας για όλη την ασέβεια που επέδειξε.

6. Οι πολυάριθμοι λακέδες - κόλακες της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαδίδουν σε όλους τους τόνους πως υπάρχουν σενάρια - τα οποία γράφτηκαν πίσω από την πλάτη μας - που περιμένουν την έγκρισή μας. Προσβάλλεται έτσι ένας ολόκληρος λαός που στέκεται στα όρια της απόρριψης και δεν επιθυμεί να είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της τυραννίας. Δεν υπάρχει άλλο σενάριο για τη ζωή μας, εκτός από αυτό που γράφουμε εμείς.

7. Η ζωή πρέπει να μας αποδοθεί όπως είναι, ατόφια, προϊόν των επιθυμιών μας και όχι όπως την εμφανίζει ο συρφετός των απολογητών της ευρωπαϊκής ιδέας. Ολα αυτά τα χρόνια δεν γνωρίσαμε παρά αυστηρές διατάξεις και κρίσεις σε βάρος μας, γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις τους είναι ατιμώρητες.

8. Ναι, για μία ακόμη φορά η πορεία μας είναι κόντρα στο ρεύμα, γι' αυτό είναι δύσκολη. Αλλά βρισκόμαστε πίσω από το θίασο, εκεί ακριβώς που σκεπάζουν την αλήθεια σαν κάτι ανίερο. Τους κοιτάμε όλους πώς ετοιμάζουν τους λόγους τους στα παρασκήνια, πώς μιμούνται τους Ευρωπαίους στη λεπτομέρεια.

9. Το κοινωνικό παιχνίδι αποφάσισε ότι πρόεδρος της ακαταμάχητης Δημοκρατίας μας θα είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος. Ο εν λόγω είναι σίγουρο πως δεν θα μας απασχολεί ιδιαίτερα, αντιθέτως θα μας διασκεδάζει με την απάθειά του. Οι κύκλοι της κυβέρνησης απέφυγαν με νυσταλέα σκέψη τον άνθρωπο - αφρό Αβραμόπουλο, που είχε διαφημιστεί όσο κανείς άλλος για υποψήφιος Πρόεδρος. Ο ίδιος, παγόνι της πολιτικής σκηνής, μάσησε στα λόγια ότι μπορεί να είχε αυτή την τιμή, και υπολόγιζε, κοντόφθαλμος, σ' ένα εκθαμβωτικό μεγαλειώδες σκηνικό όπου θα αεροβατούσε ευτυχισμένος, κυρίως σεβάσμιος. Αμ δε! Με μια απόφαση στην οποία περισσεύει η υποκρισία, δεν έμειναν περιθώρια σοβαρότητας. Τον σίγουρο Αβραμόπουλο αντικατέστησε ο κύριος Προκόπης, που θα βιώσει ατομική ευτυχία, στη δική του πραγματικότητα. Ο οίκτος θα είναι από δω και στο εξής ο συνοδός του Προέδρου, όπως ακριβώς συνέβη με τον προηγούμενο, αφού η παρουσία του είναι άνευ ουσίας - αλλά, όπως λέει και ο λαός μας, κάποιος έπρεπε να κάνει κι αυτή τη δουλειά.