Τι να κάνεις με το θάνατο;
Τα’ άπλυτα πιάτα βουνό στην κουζίνα.
Τα ποντίκια γλείφουν τα πιάτα.

Οι γάτες τρώνε τα ποντίκια.
Τα σκυλιά τρώνε τις γάτες.
Οι άνθρωποι τρώνε τα σκυλιά και τους ανθρώπους.
Το βράδυ φοράει εικοσιμία προσωπίδες.
Τα περίπτερα κλείνουν.

βγάζεις τον καθρέφτη,
φοράς τη μεγάλη περούκα,
κρεμάς στη μύτη σου το σκουλαρίκι,
τραβάς τον κρίκο ψηλά,
κρέμεσαι απ΄ το ίδιο σου το χέρι,
από κάτω περνάει ο κλειδούχος με το κόκκινο φανάρι,
τότε βρίσκεις μια πρόφαση,
παραμερίζεις,

σκύβεις λίγο και ρίχνεις μες στο καπέλλο του ζητιάνου
τα’ άδεια φυσίγγια και τα δυο τα γεμάτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου