Έπεσε η νύχτα η βαριά
πλακώσαν τα σκοτάδια
και τη φτωχή μου τη καρδιά
την κάνανε κομμάτια.
Ο ήλιος κρύφτηκε βαρύς
στα όμορφα του τα παλάτια
και το φεγγάρι το χλωμό
εβγήκε στα σεργιάνια.
Κρυφτούλι με τα σύννεφα
παίζει το φεγγαράκι
γιατί φοβάται μην το βρη
ο ήλιος που φυλάει.
Λίγα αστράκια φαίνονται
στον ουρανό σπαρμένα
γιατί κρυώνουν τα πολλά
να βγούνε στο σεργιάνι.
Κρυώνουν κι αυτά όπως κι εγώ
αυτήν την ώρα μοναχός
τρέμοντας απ’ τη παγωνιά
προσμένοντας εκείνη
Τάκης Λεύκας
5-12-68
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου