ΑΡΓΟΣ ΧΟΡΟΣ (*)

Το παρακάτω ποιήμα γράφτηκε από μια έφηβη που πάσχει από καρκίνο και το έστειλε με μήνυμα ένας γιατρός. Παρακαλώ διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω:

Αργός χορός

 Έχεις σταματήσει ποτέ να κοιτάξεις τα παιδιά που παίζουν;

Ή να ακούσεις τον ήχο της βροχής που πέφτει στη γη;
Ή να κοιτάξεις την τρελή κούρσα μιας πεταλούδας;
Ή να παρατηρήσεις τον ήλιο που χάνεται μέσα στη νύχτα;
Χαμήλωσε ταχύτητα μη χορεύεις τόσο γρήγορα.

Ο χρόνος είναι λίγος.

 Έχεις σταματήσει ποτέ να κοιτάξεις τα παιδιά που παίζουν;

Ή να ακούσεις τον ήχο της βροχής που πέφτει στη γη;
Ή να κοιτάξεις την τρελή κούρσα μιας πεταλούδας;
Ή να παρατηρήσεις τον ήλιο που χάνεται μέσα στη νύχτα;
Χαμήλωσε ταχύτητα μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
 

 Ο χρόνος είναι λίγος.


Η μουσική δε θα διαρκέσει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου θα το κάνουμε αύριο
χωρίς να προσέξεις μέσα στη βιασύνη σου
την απογοήτευσή του;
Έχεις χάσει ποτέ ένα καλό φίλο σου
μόνο και μόνο γιατί δεν έβρισκες το χρόνο
να του τηλεφωνήσεις;
Καλά θα κάνεις να κόψεις ταχύτητα.
Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.

Ο χρόνος είναι λίγος.


Η μουσική δε θα διαρκέσει για πάντα.
Όταν αγχώνεσαι και τρέχεις όλη τη μέρα,
Είναι σαν έχεις ένα δώρο που δεν το άνοιξες ποτέ...
Και που το πέταξες.
Η ζωή δεν είναι μια κούρσα ταχύτητας.
Ζήσε χαλαρά.
Άκου μουσική.
Δες το διπλανό σου



Αναδημοσίευση από ( http://xolomon.blogspot.com/)

(*) http://xolomon.blogspot.com/2011/01/blog-post_25.html#more