Βασικός του στόχος - μέσω της εκμετάλλευσης/αλλοτροίωσης του λαοφιλέστατου αθλήματος - τα (αναλογικά) κέρδη, οικονομικά και άλλα, των αρχόντων του. Χαρακτηριστικά του η εκμετάλλευση, η ανισομετρία, η ανισονομία, η σήψη κλπ. Γίναμε ξανά μάρτυρες μιας ιλαροτραγωδίας, με μόνιμα και έκτακτα στοιχεία αλλά πάντα το ίδιο μοτίβο. Με τους ίδιους (είτε ως ιδιότητα, είτε ως πρόσωπα) πρωταγωνιστές.
Επιβεβαιώθηκε ότι (και) η βιτρίνα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου αποτελεί -και στην Ελλάδα- μια τεχνητή φούσκα. Απροκάλυπτη και αγωνιώδης ήταν η προσπάθεια πολιτικών και αθλητικών παραγόντων να προσδώσουν νομιμοφάνεια, κύρος και μέλλον, στο υπό κατάρρευση μοντέλο.
Ολα -κατά την προπαγάνδα τους- γίνονται για το καλό του αθλήματος και των ομάδων. Η αλήθεια είναι πως γίνονται για το «προϊόν» και τις επιχειρήσεις. Εφαλτήριο και στόχος τους είναι η προστασία του μοντέλου και η διαφύλαξη των συμφερόντων που διακυβεύονται. Σ' αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν, κινούνται και θα κινούνται. Με ή χωρίς καπιταλιστική κρίση........................
(Η συνεχεια εδω:http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=26/5/2013&id=14581&pageNo=7&direction=1)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου