ΣΥΜΦΩΝΙΑ

 

Είπα στο γέρο – Χρόνο μια φορά
Που σ΄ της ζωής το δρόμο μ’ ωδηγούσε,
Κ’ έτρεχ’ εκείνος πάντοτε μπροστά
Κ’ έμενα απ’ το χέρι με ‘κρατούσε:

-«Άκου, καλέ πατέρα, να σου ‘πω
Στο δρόμο που πηγαίνομ’ ολοένα
Τι θα μου δίνης αν σ’ ακολουθώ
Και τι εγώ που μ’ οδηγείς σε σένα;»

Εγύρισε την άσπρη κεφαλή,
Ο χρόνος και μου είπε μ’ ησυχία:
-Έγώ, παιδί μου, μ’ όλους στη ζωή
Την ίδια πάντα κάνω συμφωνία.

Στη στράτα που πηγαίνομε μαζύ,
Κάθε που θα ξυπνούνε τα πουλάκια,
Συ θα μου δίνης μια χαρά σβυστή
Κι’ εγώ καινούριες πίκρες και φαρμάκια.

ΕΛΕΝΗ ΣΒΟΡΩΝΟΥ
Από το "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ"