Ένα ξεροκόμματο στην τσέπη μου κρατούσα
το ‘τρωγα αγάλι και δε χόρταινα ολημέρα.
Τίναζα την τσέπη
και μάζωνα στη χούφτα μου
τα ψίχουλα που μέναν.
Απ’ το φράχτη το σαγάνι άπλωνε η μάνα,
κ’ η γριά Μαργαλίνα της το γέμιζε αλεύρι,
κ’ η μάνα το γύριζε ξανά την άλλη μέρα.
Έτσι περνούσε η ζωή
στο πάρε και στο δώσε
στο δανεικό ολοένα.
Τα χέρια σου, μανούλα,
και τα χέρια της γριάς Μαργαλίνας
τα ‘χω στο νου μου τυπωμένα.
ΑΛΕΞ ΤΣΑΤΣΙ
«ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ»
"Όσο είμαστε κάθετοι στο χώμα,η φωνή μας ας υψώνεται καταγγελία,ένα κατηγορώ.Όταν έρθει η ώρα..τις εστιν συγγραφέας η μη, τότε θα κριθούμε... για το ταλέντο εκείνο που δόθηκε σε όλους μας,το ταλέντο της λαλιάς. Από του φοβερού βήματος θα μας ρωτήσουν:"Τι έκανες το τάλαντον που σου δόθηκε;Το αξιοποίησες για να καταγγείλεις αυτά που ατιμάζουν την αξία άνθρωπος;Ή φοβήθηκες τις εξουσίες του κόσμου τούτου και τις προσκύνησες και το τάλαντον το έκρυψες εν τη γη; "Α.ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (e-mail:prylhs@yahoo.com)
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου