Τσίπα; ποια τσίπα;

Τελικά τη μόνη τσίπα που μπορεί να βρει κανείς είναι στο χωριάτικο γιαούρτι- εκείνο που γίνεται με μαγιά- και στο βρασμένο γάλα - το οριζιναλ- όταν αρχίσει και κρυώνει. Δεν εξηγείτε διαφορετικά το γεγονός πως 3 φαντάροι σκοτώθηκαν και δεν είδαμε ΚΑΜΙΑ παραίτηση. Ούτε υπουργού, ούτε υφυπουργού, μήτε στρατιωτικού. Θα μου πείτε μήπως παραιτήθηκε κανείς όταν από την πτώση του ιστού της σημαίας σε δίκτυο της ΔΕΗ σκοτώθηκαν αν θυμάμαι καλά 3 φαντάροι στον Έβρο;
Ας προσέχαμε

Πριν ένα χρόνο

Πέρυσι τέτοιες μέρες καιγότανε όλη η Ελλάδα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τη Μακεδονία μέχρι την Πελοπόννησο. Ο έντυπος τύπος αφιέρωνε σελίδες ολόκληρες και ο ηλεκτρονικός ακόμα και με «ζωντανές» συνδέσεις μας ενημέρωνε για τη μεγάλη καταστροφή που γινότανε. Και δυστυχώς θρηνήσαμε πάρα πολλά θύματα. Και για όλα αυτά έφταιγε «ο στρατηγός άνεμος» του Βύρωνα. Η φωτιά δεν σταμάτησε ούτε μπροστά τη μάνα που είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά της τα 4 παιδάκια της για να τα προστατέψει. Σε μια εκπομπή μου, πέρυσι τέτοιο καιρό, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου (90,80fm), έχοντας μπροστά μου τα αποκόμματα των εφημερίδων για να σχολιάσω τον «στρατηγό άνεμο», σκάρωνα στον …αέρα τα παρακάτω (δυο) ποιήματα.
Στη μνήμη όλων εκείνων που «ο στρατηγός άνεμος» τους πήρε μαζί του, μα πιότερο στη μάνα εκείνη που την πήρε μαζί με τα 4 παιδιά της, τα απομαγνητοφώνησα και τα καταθέτω, το ένα με τίτλο «ΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΚΥΡΑ» και το δεύτερο «ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΟΛΟΠΡΑΣΙΝΑ ΔΑΣΗ»

ΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΚΥΡΑ

Μάνα αγρότισσα κυρά
Με τα πολλά παιδιά σου
Τα γέννησες,τ’ ανάθρεψες, με το υστέρημά σου
Δεν έτρωγες, δεν έπινες, για να τα μεγαλώσεις
Γαμπρούς και νύφες να τα δεις, αγγόνια να νταντέψεις
Μα ήρθε όμως μια στιγμή,
Ο χάρος να σε πάρει, εσέ και τα παιδιά σου
Άπλωσες τις ………φτερούγες σου για να τα προστατέψεις
Να μην μπορεί ο χάροντας να τα βρει στην ποδιά σου
Μα δεν επρόλαβες-μάνα αγρότισσα κυρα-σας πήρε και πετάξατε
Στον ουρανό επάνω
Και τώρα πάνω μας πετάς σαν την ΑΓΙΑ ΜΑΝΑ και γύρω γύρω σου περνούν τα 4 αγγελούδια
Και ψάχνουν να βρούνε τον…φονιά
Να λυτρωθούν γυρεύουν

ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΟΛΟΠΡΑΣΙΝΑ ΔΑΣΗ

Στις Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Περπατάει η φλόγα μονάχη
Κατακαίγει λόγγους, βουνά μα και πόλεις
Δεν μπορεί πια κανείς να τη σβήσει
-«τον στρατηγό άνεμο»-ποιος θα μαντρώσει,
σαν άλλος Αίολος θεός να ταπώσει
αφού κανείς από τους αρμόδιους φορείς δεν έχει βρεθεί
αφού τους ψήφους του κοσμάκη κυνηγούν
κι όταν ο κόσμος του βρίζει, τους φωνάζει και τους φτύνει
αυτοί νομίζουν ότι βρέχει, κι ομπρέλα στο χεράκι τους κρατούν

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα τα δάση
Που η φωτιά έχει ρημάξει
Μόνο δυο δεντράκια μοναχούλια έχουν μείνει
Να ξαποστάσουν λιγάκι δυο πουλάκια που τα ταίρια τους με αγωνία αναζητούν
Μα δεν μπορούν, τα δέντρα ακόμα καίνε και καπνίζουν

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Που στάχτη έχουν γίνει με βιάση
Είναι γεμάτα με κουφάρια από δέντρα από ζώα από γέρους γυναίκες από παιδιά μα και βρέφη και το δάκρυ έχει στερέψει
Μόνο κάποιοι πιο πέρα γελάνε γλεντάνε μεθοκοπάνε
Γιατί πάνω στη γη αυτή τη καμένη θα στήσουνε βίλες πισίνες χοτέλια και σπίτια τρανά

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Που στο πυρ όλα έχουν δοθεί
Κάποιοι βγήκαν και πάνε σεργιάνι
Να μας πείσουν για μια ακόμα φορά
Πως κάποιοι ξένοι τα βάζουν φωτιά
Τρομοκράτες στον ύπνο τους βλέπουν και
Ασύμμετρες απειλές
Μπας και στο δρόμο κανένανε γελάσουν και του πάρουνε την ψήφο με …..φραπελιές.

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ

Σαν αύριο (8 Αυγούστου) του 2003 …..έκλεισε τα μάτια του, στη Πύλο όπου βρισκόταν – είχε γεννηθεί το 1919 στην Αθήνα - ο …αιώνιος έφηβος. Ο Αντώνης Σαμαράκης, ο συγγραφέας, ο δημιουργός του «ΖΗΤΕΙΤΕ ΕΛΠΙΣ», του «ΛΑΘΟΣ», που γυρίστηκε και σε ταινία, του «ΑΡΝΟΥΜΑΙ», του «ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ» που έχω την εντύπωση πως είναι από τα τελευταία του έργα και δεκάδων άλλων έργων που μεταφράστηκαν σε πάρα πολλές γλώσσες.
«ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ» παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το «ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ»

Από το οπισθόφυλλο
…«5 Νοεμβρίου 1998. Νύχτα. Στην Ελλάδα. Σε μια μικρή πόλη. Ένα παιδί ο Δημήτρης 16 χρονών, μαθητής στη Β’ Λυκείου, γράφει στο κομπιούτερ του και ρίχνει στους δρόμους μια προκήρυξη, με την υπογραφή μιας φανταστικής οργάνωσης νέος. Άνεμος σωτηρίας από τα εν ονόματι. Είναι μια κίνηση διαμαρτυρίας και εξέγερσης εναντίον των διαφόρων εν ονόματι που καταδυναστεύουν τη ζωή μας και της αφαιρούν το αληθινό της νόημα.

Η ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: μια ολόκληρη ανθρωπότητα αλυσοδεμένη από τα διάφορα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δήθεν της προόδου, στραγγαλίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα, μας μεταμορφώνουν σε θλιβερά τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της ειρήνης, οι εξοπλισμοί πάνε σύννεφο -πάνω από 500 δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύονται κάθε χρόνο για όπλα, σε δραχμές είναι ένα δισεκατομμύριο τριακόσια εκατομμύρια την ημέρα.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δήθεν της ελευθερίας, οι ένοχοι ηγέτες μάς περνάνε χειροπέδες, τυραννικά καθεστώτα σε πολλές γωνιές της Γης, κάτεργα, εξορίες, ομαδικοί τάφοι εκτελεσθέντων μόνο για τις ιδέες τους.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της δημοκρατίας, αν τολμήσεις να έχεις διαφορετική γνώμη από την εξουσία, σου αφαιρούν το λόγο και την προσωπική σου ελευθερία, αν τολμήσεις να βγεις από το μαντρί, σε τρώει ο λύκος.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο κοινωνικός αποκλεισμός θριαμβεύει, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη περίθαλψης όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και στην Ευρώπη και στην Αμερική, φτώχεια, στερημένη μίζερη ζωή, ρατσισμός, ανεργία και αυτοκτονίες ανέργων.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:πρέπει επιτέλους να λήξει η τραγική φάρσα.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δεν πάει άλλο, φτάνει πια, η από την ίδια τη φύση της ελεύθερη ανθρώπινη προσωπικότητα πρέπει να σπάσει τα δεσμά των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: τα παιδιά εμείς, οι νέοι εμείς, είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά τωνΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δίνουμε σήμερα το σύνθημα της ασταμάτητης, της απροσκύνητης μάχης εναντίον όλων των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.......

(σ. σ. Και στις 12 Νοέμβρη 1998 δεύτερη ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ στα σχόλια του τύπου)

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:απάντηση στα σχόλια που διατυπώθηκαν στον Τύπο και στα άλλα μέσα ενημέρωσης ότι δήθεν είμαστε φαρσέρ ή παρανοϊκοί ή τρομοκράτες.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: φοβερό λάθος κάνουν εκείνοι που μας σχολίασαν έτσι.
Με την προκήρυξη μας της 5 Νοέμβρη εκφράσαμε την αγωνία μας για την βίαιη επέμβαση στη ζωή μας των διαφόρων ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
Με το πρόσχημα ότι μας εξασφαλίζουν τάξη και ασφάλεια κατορθώνουν να μας κρατάνε αλυσοδεμένους στα γρανάζια τους.
Και το χειρότερο ποιο είναι; Γλιστράμε στη παγίδα τους και κάνουμε αυτολογοκρισία, ευνουχίζουμε τον βαθύτερο εαυτό μας.
Έτσι, πέφτουμε όχι μόνο σε χειμερία νάρκη αλλά σε νάρκη τεσσάρων εποχών.
Καιρός δεν είναι λοιπόν να ξυπνήσουμε;
Ως πότε θα είμαστε δέσμιοι των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ;
Μήνυμα απελευθέρωσης δώσαμε με την προκήρυξή μας, μήνυμα αγώνα για τη σωτηρία από τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
Καλούμε το λαό, όποιος θέλει ελεύθερα, με τη συνείδησή του, να στρατευθεί στον κοινό αγώνα.
Ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας, εντάξει; …………

ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στη ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ Χαλκιδικής να πεθαίνεις ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
Το Ιατρείο της Γαλάτιστας Χαλκιδικής είναι ....χαρακτηρισμένο ΠΟΛΥΙΑΤΡΕΙΟ. Πριν από ένα χρόνο συνταξιοδοτήθηκε η νοσηλεύτρια. Αν είδατε τον αντικαταστάτη της γράψτε με. Πριν από μήνες συνταξιοδοτήθηκε και η ΜΑΙΑ που έβαζε και ένα ....χεράκι στη συνταγογραφία έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να βλέπει τους ασθενείς. Αν είδατε νέα μαία ...τηλεφώνηστε.
Σημείωση ότι οι μισοί τουλάχιστον που πηγαίνανε στο ιατρείο πηγαίνανε για συνταγές. Μείνανε δύο γιατροί. Κάποιες φορές έιναι και οι δύο. Και τι να πρωτοκάνουν. ΥΠΕΡΒΑΛΟΥΝ τους εαυτούς τους για να τους προλάβουν όλους.
Εδω και πολλά χρόνια τα Σαββατοκύριακα εφημέρευε γιατρός. Ομως το περασμένο Σάββατο που χρειάστηκε γιατρός να βεβαιώση τον θάνατο κάποιου που ...έφυγε από τη ζωή, διαπιστώθηκε πως εδώ και πολύ καιρό "ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΙΝΑ" είχαν καταργηθεί οι εφημερίες του Σαββατοκύριακου .
ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2008 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ