Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Μπαμπινιώτης: "Τι γλώσσα μιλούσαν οι Αρχαίοι Μακεδόνες"


  Σε διάλεξη του στο πανεπιστήμιο Μελβούρνης ο Καθηγητής της Γλωσσολογίας και λεξικογράφος, Γεώργιος Μπαμπινιώτης με αναφορά του σε λέξεις και τη φωνολογία της Αρχαίας μακεδονικής διαλέκτου απέδειξε ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες είχαν καλλιεργήσει φωνολογικά μια δωρικού χαρακτήρα ελληνική διάλεκτο, την οποία χρησιμοποιούσαν προφορικά.
Η διάλεξη δόθηκε στην αγγλική γλώσσα στο Wright Theatre της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης και οργανώθηκε από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών, το Ελληνικό Μουσείο και την Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης στο πλαίσιο των ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ 2012.
Ο κ. Μπαμπινιώτης διευκρίνισε ότι διάλεκτος των Αρχαίων Μακεδόνων παρέμεινε η καθομιλουμένη του λαού, ενώ η βασιλική οικογένεια του Φιλίππου και το κράτος των Μακεδόνων για να ενώσει και την υπόλοιπη Ελλάδα είχε αποδεχτεί και χρησιμοποιούσε ως επίσημη γλώσσα την Αττική Διάλεκτο, όπως αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από τις χιλιάδες επιγραφές που ανασύρονται από τα σπλάχνα της ελληνικής αλλά και σλαβικής και βουλγαρικής γεωγραφικά πλέον γης. Ο Έλληνας γλωσσολόγος τόνισε ότι η αρχαία Μακεδονική διάλεκτος ομιλούνταν από τους ντόπιους, όπως με τις δικές τους διαλέκτους επικοινωνούσαν και οι κάτοικοι των πόλεων- κρατών της υπόλοιπης Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις έρευνες που ξεκίνησαν στις αρχές του 20ου αιώνα Γερμανοί γλωσσολόγοι αλλά και Βρετανοί και αργότερα ο μεγάλος γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκης και από το 1988 ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης, από μαρτυρίες, σχόλια και αναφορές ιστορικών, σχολιαστών και γεωγράφων έχουν ήδη εντοπιστεί περίπου 250 λέξεις, κυρίως ουσιαστικά, τα οποία αναφέρονται από τους αρχαίους Γραμματικούς ως μακεδονικές λέξεις, ως λέξεις της αρχαίας Μακεδονικής προφορικής διαλέκτου.
Ο κ. Μπαμπινιώτης στην αρχή της ομιλίας του διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει μία Αρχαία Ελληνική γλώσσα, αλλά τέσσερεις διάλεκτοι της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας. Οι τέσσερις αυτές διάλεκτοι είχαν γραπτή παράδοση και στις διαλέκτους αυτές γράφηκε η λογοτεχνία της συγκεκριμένης περιοχής. Η Αττική Διάλεκτος μετά το 480 π.Χ. επιβλήθηκε σε ολόκληρη σχεδόν της Ελλάδα και στη γλώσσα αυτή γράφτηκαν τα μνημεία του ελληνικού λόγου και των Ελλήνων ποιητών της Αθήνας και των φιλοσόφων της. Στη συνέχεια έδωσε τα χαρακτηριστικά της Μακεδονικής και της συγγένειάς της με τη Δωρική Διάλεκτο που ομιλούνταν στα Δωδεκάνησα, τη Ανατολική Πελοπόννησο και τη Μακεδονία.
Ακολούθως, ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε σε 240 λέξεις που εντοπίζονται σε μαρτυρίες σχολιαστών, αρχαίων Ελλήνων ιστορικών, λεξικογράφων και ποιητών, από την εποχή του Ομήρου και του Ηροδότου, τον Ησύχιο, τον Απολλώνιο τον Δύσκολο, τον Ευστάθιο αλλά και τα λεξικά του Σούδα αλλά και το ετυμολογικό Magnum, που παραπέμπουν σε λέξεις της αρχαίας Μακεδονικής διαλέκτου. «Οι αρχαίοι Γραμματικοί, σχολιαστές και ιστορικοί συχνά παρέπεμπαν σε λέξεις και τη φωνολογία της αρχαίας Μακεδονικής διαλέκτου για να τονίσουν την προέλευση μιας λέξης, προκειμένου να δώσουν την ετυμολογία της και για να καθορίσουν την έννοιά της. Τα κύρια ονόματα που έφεραν οι αρχαίοι Μακεδόνες στην τοπική τους διάλεκτο παρέμειναν σε ολόκληρη την Αρχαιότητα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου χώρου της Μακεδονίας (Αλέξαρχος, Αλκέτας, Αλκίμαχος, Αμύντας, Αντίγονος, Αντίπατρος, Αργαίος, Αρριδαίος κλ.π)...
Ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε και στη σύγχρονη βουλγαροσερβική γλώσσα της ΠΓΔΜ. «Σεβόμαστε τη γλώσσα, την ιστορία και τα έθιμα των κατοίκων της γείτονος χώρας. Ωστόσο γίνεται φανερό με όσα είπα ότι ο όρος "Μακεδονική" που χρησιμοποιούν για τη γλώσσα τους προκαλεί σύγχυση και είναι ιστορικά και πολιτιστικά απαράδεκτη, διότι, όπως προκύπτει από την ανάλυση που προηγήθηκε, δεν έχει καμία σχέση με τη διάλεκτο των Μακεδόνων».

ΠΗΓΗ:  http://gr.news.yahoo.com 

Παραμύθια



Ο πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ. επιδιώκει να καλλιεργήσει κλίμα ευφορίας στο λαό ότι έρχεται ανάπτυξη που θα είναι ωφέλιμη για τον ίδιο. Αυτό δείχνει η χτεσινή του δήλωση ότι: «Εχουμε πρώτο σύμμαχο τη ρευστότητα για να πετύχουμε ανάπτυξη, ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη, αξιοκρατία και ένας σύγχρονος ρυθμός προόδου του τόπου».
Ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα για τον ίδιο, από μια ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών και άλλων λαϊκών δικαιωμάτων, πολύ περισσότερο που ετοιμάζονται νέα μέτρα, όπως η εξοντωτική φορολογία, αλλά και νέες αντιλαϊκές περικοπές στην περίπτωση που οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν πιάνονται. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης και της ΕΕ δεν γίνεται να αλλάξουν. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πιστεύουν στα παραμύθια τους, ούτε να τους ανέχονται. Αρκετά πλήρωσε ο λαός για την καπιταλιστική κερδοφορία, την κρίση και το χρέος που δε δημιούργησε αυτός, αρκετά πλήρωσε για την προσαρμογή της χώρας στην ΕΕ.


Χωρίς πάτο το βαρέλι
«Το καινούργιο σλόγκαν των υποστηριχτών της κυβέρνησης είναι ότι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει η υλοποίηση των μέτρων και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τόσο πιο γρήγορα θα αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά προβλήματα και θα προκύψουν θετικές εξελίξεις (...) μας καλούν να υιοθετήσουμε την άποψη ότι για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις θα πρέπει, πρώτα και κύρια να καλοδεχτούμε τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και τις αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης, που έχουν ήδη αποφασιστεί. Θα πρέπει να επιδιώξουμε την άμεση εφαρμογή της κατάργησης όλων των επιδομάτων οικογενειακού και κοινωνικού χαρακτήρα, να επιμείνουμε στην ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, να δεχτούμε την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Χρέος μας αποτελεί να πούμε "ναι" στις ανατιμήσεις που ετοιμάζουν στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και των αστικών συγκοινωνιών. Ακόμα να χειροκροτήσουμε το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο, με το οποίο όπως έχει γίνει ήδη γνωστό θα ενεργοποιηθεί ένας καινούργιος κύκλος άγριας αφαίμαξης των οικογενειών των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Τέλος, και μαζί με όλα αυτά, μεταρρυθμίσεις σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις, εκχώρηση της εναπομείνασας περιουσίας του Δημοσίου σε ιδιωτικά συμφέροντα, προκειμένου να εξασφαλιστεί κερδοφορία για το κεφάλαιο. Και μην ξεχνάμε ότι θετικές εξελίξεις για το μέλλον σημαίνει συνεχείς μεταρρυθμίσεις - και άρα συνεχής χειροτέρευση - των εργασιακών σχέσεων και των συνθηκών εργασίας, προκειμένου να βρίσκουν οι κεφαλαιοκράτες φτηνό εργατικό δυναμικό».


ΠΗΓΗ:http://www.rizospastis.gr/

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.



Ένα λαμπρό παράδειγμα ρητορικής και πολιτικής, ΑΠΌ πρόσφατη συνεδρίαση Των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη Διεθνή Κοινότητα να χαμογελάσει, ο Λόγος Έλληνα εκπροσώπου ΤΟΥ ΣΤΑ ΗΕ. «Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε ΤΟΝ Βουκεφάλα, κατά ΤΟΝ γυρισμό ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ Αξιό περνώντας ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ βλέποντας, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ... ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί. ΤΑ είχε κλέψει ένας Σλάβος Της Μακεδονίας ». Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σλαβομακεδόνας Εκπρόσωπος Της ΠΓΔΜ ΣΤΑ ΗΕ ΝΑ ΚΙ άρχισε φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες? Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε ». Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που ΤΟ ξεκαθαρίσαμε Αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΜΗΝΥΜΑ ΥΓΕΙΑΣ:


 1. Αν το περπάτημα είναι καλό για την υγεία, οι ταχυδρόμοι θα ήταν αθάνατοι ....
2. Η φάλαινα κολυμπά όλη μέρα, τρώει μόνο ψάρι και πίνει σκέτο νεράκι αλλά ... είναι χοντρή.
3. Το κουνέλι όλο τρέχει και (χορό) πηδάει αλλά ζει μόνο ... 15 χρόνια.
4. ... ενώ η χελώνα που δεν τρέχει ούτε κάνει τίποτα ζει άνετα για 170 χρόνια. . . .

ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΓΥΜΝΑΖΟΜΑΙ;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο "ΜΙΜΗΣ"

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά

Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει από το οικογενειακό του περιβάλλον, ειδικά όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία που δεν έχει άλλα ερεθίσματα
Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε.
.

10 Things Not to Say to Your Kids

Το πανεπιστήμιο Σάουθερν Καλιφόρνια έκανε μια σχετική έρευνα και κατέληξε σε δέκα φράσεις-κλισέ, τις οποίες δεν πρέπει επ’ ουδενί να λέμε στα παιδιά μας.
 
1. «Άσε με ήσυχο»!
Όποιος γονιός δεν έχει πει αυτό ή κάτι παρόμοιο («μη με ενοχλείς» ή ακόμα και το πιο ευγενικό «έχω δουλειά») είναι ήρωας… Ειδικά στην ηλικία που το παιδί ανακαλύπτει τον κόσμο και ρωτάει για το καθετί χρειάζεται πολλή υπομονή. Μην εμφανίζεστε συνεχώς απομονωμένοι, διότι θα θεωρήσει ότι δεν έχει νόημα να σας ρωτάει αν δεν του απαντάτε και θα το βρείτε μπροστά σας στην εφηβεία…  Όταν έχετε πράγματι δουλειά εξηγήστε του ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορείτε να του εξηγήσετε, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ να επαναφέρετε μόνοι σας την απορία του όταν τελειώσετε την εργασία σας.
2. «Είσαι τόσο…»
Η φράση μπορεί να συμπληρωθεί μ’ ένα επίθετο, θετικό ή αρνητικό (ντροπαλός, έξυπνος, αστείος, τεμπέλης κτλ.). Αποφεύγετε να χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας. Ο χαρακτηρισμός αυτόςαποτυπώνεται στο μυαλό τους και τον θεωρούν θέσφατο, τις περισσότερες φορές το υιοθετούν και γίνονται υπερόπτες (αν τα παινεύετε συνέχεια) ή χάνουν την αυτοπεποίθησή τους (αν συνεχώς τα κατσαδιάζετε). Μπορείτε να του πείτε «αυτό που έκανες δείχνει τεμπελιά» ή «η άσκηση που έλυσες δείχνει εξυπνάδα», έχει τελείως διαφορετικό νόημα.
3. «Μην κλαις»
Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, πρέπει να βιώνουν όλα τα συναισθήματα. Μην απαγορεύετε στο παιδί σας να κλαίει, να λυπάται, ακόμα και να φοβάται. Και μην τουποβιβάζετε με φράσεις του τύπου «μην γίνεσαι μωρό» κτλ. Το παιδί σας δεν θα νιώσει καλύτερα αν το διατάξετε «μην κλαις»! Μάθετε την αιτία των δακρύων κι εξηγήστε του αναλυτικά γιατί δεν πρέπει να κλαίει.
4. «Γιατί να μην είσαι σαν τον αδελφό/αδελφή σου»;
Ό,τι χειρότερο ειδικά για αδέλφια που βρίσκονται κοντά στην ηλικία. Μην τασυγκρίνετε, ειδικά σε πράγματα που κάποιο παιδί τα μαθαίνει πιο εύκολα από κάποιο άλλο π.χ. να κλείνει μόνο του το φερμουάρ του τζάκετ του ή να πίνει μόνο του νερό από το ποτήρι. Με το να τα συγκρίνετε αυξάνετε την αντιζηλία μεταξύ τους. Αντιμετωπίστε τα σαν εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες.
5. «Μπορείς και καλύτερα…»
Η αυξανόμενη πίεση στο παιδί μπορεί να μην φέρει μόνο τη βελτίωση που επιθυμείτε, αλλά και άγχος και αγωνία για το… καλύτερα, το οποίο υπάρχει πιθανότητα να μην μπορεί να το πετύχει. Ακόμα και σε πράγματα που αποδεδειγμένα έχει κάνει στο παρελθόν και τώρα δεν θυμάται ή τα κάνει με άλλο τρόπο, μην δείχνετε ότι απογοητεύεστε. Θυμίστε του τι έκανε το ίδιο στο παρελθόν ή πείτε του «θα προτιμούσα να το έκανες έτσι», χωρίς να δείξετε ότι περιμένετε κάτι φοβερό…
6. «Η μαμά/ο μπαμπάς τα ξέρει όλα…»
Είναι λογικό να απαντάτε στις περισσότερες απορίες του παιδιού, όμως μην το παίζετε παντογνώστες και κυρίως μην υπερηφανεύεστε για τις γνώσεις σας, ακόμα κι αν έχετε πολλές. Αν πρόκειται για κάτι εύκολο, προτρέψτε το παιδί σας να βρει μόνο του τη λύση. Στα μάτια του μπορεί να φαίνεστε υπεράνθρωποι για ένα διάστημα, αλλά όταν διαπιστώσει ότι και οι δικές σας γνώσεις έχουν όριο θα απογοητευθεί υπέρ του δέοντος.
7. «Σταμάτα αλλιώς θα σε δείρω»
Αν μιλάμε για γονείς που δεν έχουν σκοπό να δείρουν τα παιδιά τους για να τα σωφρονίσουν, οι κούφιες απειλές είναι ό,τι χειρότερο. Το παιδί πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δεν έχετε σκοπό να το δείρετε, οπότε η χρησιμοποίηση αυτής της απειλής (ή άλλων του τύπου «θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο» κτλ.) πέφτει στο κενό. Αν πρέπει να του επιβάλλετε τιμωρίαδοκιμάστε κάτι πιο ήπιο (π.χ. δεν θα δει σήμερα το αγαπημένο του κόμικ στην τηλεόραση) και, φυσικά, κάντε το πράξη, όσο κι αν σας πονάει. Έτσι θα αντιληφθεί ότι υπάρχουν κάποια όρια, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει.
8. «Αλίμονό σου όταν γυρίσει ο πατέρας σου»!
Η χρησιμοποίηση του ενός γονιού (συνήθως του πατέρα) σαν «μπαμπούλα» φέρνει διπλά κακό αποτέλεσμα. Αφ’ ενός το παιδί μαθαίνεινα αποξενώνεταιαπό τον «κακό» του ζευγαριού και αφ’ ετέρου δεν δίνει καμία σημασία πια στις απειλές του «καλού», αφού έχει επισημάνει πια την πηγή του κακού.
9. «Βιάσου»
Για οτιδήποτε κάνει το παιδί δεν χρειάζεται βιασύνη. Ειδικά όταν βιαζόμαστε εμείς να κάνουμε κάτι ή να πάμε κάπου, δεν είναι σωστό να το πιέζουμε. Ακόμα κι αν δεν το λέμε, αλλά το προδίδει η γλώσσα του σώματός μας (π.χ. με τα χέρια στη μέση και να χτυπάμε συνεχώς το πόδι μας στο πάτωμα) δημιουργούμε άγχος που μπορεί να επηρεάσει το παιδί μας, ειδικά αν το κάνουμε συνέχεια. Ακόμα χειρότερο είναι να αφήσουμε τη δουλειά του ή το παιχνίδι του μισοτελειωμένο, απλά για να γίνει το δικό μας…
10. «Μπράβο αγάπη μου»!
Τι το κακό έχει ένας έπαινος; Ίσα-ίσα που πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά παράλληλα πρέπει να μην το παρακάνουμε. Αν επαναλαμβάνουμε συνεχώς τους ίδιους επαίνους για πράγματα που το παιδί κάνει εύκολα, τι θα κάνουμε αν πετύχει κάτι πραγματικά δύσκολο; 
Οι έπαινοι πρέπει να έχουν… διαβαθμίσεις, έτσι ώστε το παιδί να μην βρίσκει κάποια στιγμή αδιάφορο να σας δείξει π.χ. μια ζωγραφιά του, επειδή ξέρει ότι θα «εισπράξει» την ίδια φράση.

ΠΗΓΗ της πηγής: flowmagazine.gr
ΠΗΓΗ:http://hamomilaki.blogspot.gr/2012/11/fraseis-pou-den-kanei-na-leme-sta.html

ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣH



    Ένας χωρικός πάει για ψώνια στο χωριό, αλλά χαλάει το αυτοκίνητό του και αναγκάζεται να το πάει για επισκευή στο συνεργείο της περιοχής. Όμως, επειδή η επισκευή  δεν μπορεί να γίνει την ίδια μέρα, αποφασίζει να γυρίσει σπίτι του με τα πόδια. Το πρόβλημά του είναι πώς θα κουβαλήσει τα πράγματα, που αγόρασε δηλ. 5 κιλά μπογιά, έναν άδειο κουβά, 2  κότες και μια χήνα.
    Ενώ προβληματίζεται τον πλησιάζει μια γριούλα που όπως φαίνεται έχει χαθεί...
- "Μήπως μπορείτε να μου πείτε, πως θα πάω στην οδό Άρεως 22," ρωτάει εκείνη.
- Βέβαια το αγρόκτημα μου είναι εκεί κοντά, ελάτε μαζί μου. Το πρόβλημα μου είναι πως θα κουβαλήσω τα ψώνια μου..."
- Απλούστατο λέει η γριούλα. Βάλτε το κουτί της μπογιάς μέσα στον άδειο κουβά και πιάστε τον με το ένα χέρι, πιάστε την χήνα με το άλλο χέρι και βάλτε από μία κότα σε κάθε μασχάλη.
    Ο χωρικός εντυπωσιάστηκε, την ευχαρίστησε για την ιδέα, συνέχισαν μαζί. Σε κάποια στιγμή, ο χωρικός πρότεινε να κόψουν δρόμο. Οπότε η γιαγιά του λέει:
-"Α από εκεί είναι ερημιά. Ποιος με διαβεβαιώνει ότι καθοδόν δεν θα με στριμώξετε, και αφού μου σηκώσετε το φουστάνι, θα μου κάνετε ίνας Θεός ξέρει....."
    Και ο χωρικός χωρίς να θέλει να την προσβάλλει της απαντάει:
- "Θεέ και Κύριε, πως θα μπορούσα να σας κάνω τέτοιο πράγμα, αφού μεταφέρω 5 κιλά μπογιά, 2 κότες, μια χήνα? Θα χάσω τα πτηνά μου"
- "Απλούστατο:  θα ακουμπήσετε κάτω τη χήνα, θα την καλύψετε με τον άδειο κουβά, θα βάλετε από πάνω το κουτί της μπογιάς και εγώ θα κρατάω τις κότες...."

Η όποια ανάπτυξη που τάζουν αφορά το μεγάλο κεφάλαιο...


ΤΟ 2013 ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ «στο δρόμο της ανάπτυξης» δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο ΟΟΣΑ, πάλι, εκτιμά ότι θα υπάρξει ανάπτυξη στην Ελλάδα «μετά το 2014». Εμείς, τώρα, ποιον να πιστέψουμε;
Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη: Κανέναν από τους δύο. Και το 2013, και το 2014, και το 2015, και τα επόμενα χρόνια, αυτό που προωθούν είναι νέα μέτρα, πιέσεις και «θυσίες» για τους εργαζόμενους και το λαό.
Όσο για την περίφημη «ανάπτυξη», την έχουν προετοιμάσει από τώρα με τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που έχουν πάρει. Θα είναι, όμως, «ανάπτυξη» για το κεφάλαιο. Όπως πάντα.
ΠΑΝΤΩΣ, ΕΙΧΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και η ανάλυση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ: Σήμερα λέει αντιμάχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση η «ορθολογική» και η «ανορθολογική» προσέγγιση των πραγμάτων. Φυσικά, ο ίδιος υποστηρίζει την πρώτη ως ...λογικός άνθρωπος.
Εμείς, πάλι, δεν πιστεύουμε ότι η ΕΕ χωρίζεται σε ...τρελούς και λογικούς. Σε εχέφρονες και παράφρονες. Αντιθέτως, κύκλους που υποστηρίζουν (απολύτως λογικά) πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα βλέπουμε.
Μπορεί κάποιοι να συντάσσονται με ένα τμήμα του κεφαλαίου και κάποιοι με ένα άλλο, όμως ξέρουν πολύ καλά να βάλλουν αμφότεροι εναντίον των λαών. Καθένας με τον τρόπο που τον βολεύει.
Έτσι, λοιπόν, ο Ε. Βενιζέλος και η κυβέρνησή του, δεν είναι η ...«φωνή της λογικής». Αντιθέτως, είναι οι εκφραστές ενός συστήματος που προωθεί το μεγαλύτερο παραλογισμό: Αυτοί που παράγουν να φτωχαίνουν και τα παράσιτα να κερδοσκοπούν.
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ που δεν το προσέξατε, ο Ζ. Μπαρόζο, πρόεδρος της Κομισιόν, για πολλοστή φορά, «χαιρέτισε» τις προσπάθειες του ελληνικού λαού για έξοδο από την κρίση. Από «χαιρετούρα» έχουμε χορτάσει.

ΠΗΓΗ:http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=28/11/2012&id=14332&pageNo=4&direction=1

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ΔΥΟ ΓΑΙΔΑΡΟΙ ΜΑΛΩΝΑΝΕ ΣΕ ΞΕΝΗ ΑΧΥΡΩΝΑ…


«Αν αποτύχουμε στην Ελλάδα θα ρεζιλευτούμε»

Κείμενο εσωτερικής ενημέρωσης του ΔΝΤ φωτίζει τη σύγκρουση με την ευρωζώνη
«Στην Ελλάδα παίζεται η αξιοπιστία μας παγκοσμίως», αναφέρει κείμενο εσωτερικής ενημέρωσης του ΔΝΤ που αποκαλύπτει ο Κόσμος του Επενδυτή και το οποίο σκιαγραφεί το παρασκήνιο της σύγκρουσης με την ευρωζώνη, λίγο πριν από την αναμέτρηση Λαγκάρντ - Σόιμπλε στο Eurogroup που κατέληξε σε ναυάγιο.

Αδιαπραγμάτευτος στόχος του ΔΝΤ είναι το ελληνικό χρέος να έχει μειωθεί στο 120% το 2020, ώστε να καταστεί βιώσιμο, γιατί μόνο έτσι διασώζεται η αξιοπιστία του ΔΝΤ και της Ευρώπης απέναντι στις αγορές. Γι’ αυτό και το ταμείο δεν πρόκειται να επιτρέψει σε κανέναν να «κλοτσήσει το ντενεκεδόκουτο στο δρόμο».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ντενεκεδόκουτο είναι η Ελλάδα, ενώ στο κείμενο εσωτερικής ενημέρωσης του ΔΝΤ, αναφέρεται ρητά ότι το πρόβλημα του οργανισμού δεν είναι πλέον με τους Έλληνες που έχουν κάνει όλα όσα χρειάζονταν αλλά με τους Ευρωπαίους που πρέπει να συμφωνήσουν σε πολιτικές μείωσης του χρέους στο 120% το 2020, ώστε το πρόγραμμα να γίνει αξιόπιστο και να πειστούν οι αγορές.

Το ΔΝΤ επιμένει ότι «είναι υψίστης σημασίας να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του προγράμματος εδώ και τώρα. Η μεταφορά της ημερομηνίας του στόχου από το 2020 στο 2022 σημαίνει υποβάθμιση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας αυτής της δέσμευσης και γι’ αυτό στο ΔΝΤ θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να επαναφέρουμε στην Ελλάδα τη βιωσιμότητα του χρέους της».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο "ΜΙΜΗΣ"

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ, ΟΠΩΣ ΛΕΓΑΜΕ ΠΑΛΙΑ, ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΑΓΚΗ !!



- Βρε γυναίκα, άμα βγω γυμνός στο μπαλκόνι, λες να πουν τίποτα οι γείτονες;
- Ναι. Θα πουν ότι σε παντρεύτηκα για τα λεφτά σου ...!
- Πώς λέγεται η γυναίκα που ανά πάσα στιγμή γνωρίζει που βρίσκεται ο άνδρας της;
- Χήρα!!!

- Έλα δω μωρή γυναίκα!!  Έχει ζεστό νερό, ή να αρχίσω τα καντήλια???
- Έχει άντρα μου έχει...
- Πάλι καλά.. Γιατί εγώ πιάτα με κρύο νερό δεν ξαναπλένω!!


  Πάει ο επιθεωρητής σ' ένα σχολείο, μπαίνει στην αίθουσα και ρωτάει:                                                              - Ποιός σκότωσε την Λερναία Ύδρα;
- Πες μου εσύ Ελενίτσα.
- Πάντως εγώ ... κύριε, όχι.
- Για πες μου εσύ, Γιαννάκη.
- Σας το ορκίζομαι κύριε, ούτε εγώ την σκότωσα.
Γεμάτος απορία για την άγνοια, ρίχνει μια άγρια ματιά στον δάσκαλο κι αυτός του λέει:
- Δεν πιστεύω κύριε επιθεωρητά να υποψιάζεστε εμένα!!!


Η ομιλία
Είναι 2 η ώρα το πρωί και ένας ηλικιωμένος σταματάει σε ένα μπλόκο της αστυνομίας.
Ο αστυνομικός τον ρωτάει που πηγαίνει τέτοια ώρα.
"Πάω να ακούσω μια ομιλία για την κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών και την επίδρασή τους στον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς και για το κάπνισμα και τα ξενύχτια".
Ο αστυνομικός δεν φαίνεται πεπεισμένος και ρωτάει:
"Αλήθεια; Και ποιος είναι αυτός που θα κάνει τέτοια ομιλία στις 2 το πρωί;"
Και ο ηλικιωμένος απαντάει με ζωγραφισμένη τη θλίψη στο πρόσωπό του: "Ως συνήθως, θα είναι η γυναίκα μου".

Σημείωση: Μας τα έστειλε ο "ΜΙΜΗΣ"

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Η διαθεσιμότητα οδηγεί στην απόλυση



Ο υπουργός Εσωτερικών, Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε στη Βουλή ότι οι υπάλληλοι που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα δε θα απολυθούν. Τότε γιατί ο ίδιος ο νόμος προβλέπει ότι μετά από ένα χρόνο εάν δεν έχουν μετακινηθεί, απολύονται; Επιπλέον, από τη στιγμή που τίθενται σε διαθεσιμότητα οι εργαζόμενοι ο μισθός τους κόβεται κατά 25%. Πώς θα ζήσουν τις οικογένειές τους με ακόμα ένα μεγάλο κόψιμο μετά από όσα έχουν προηγηθεί; Και τώρα έρχεται να εκβιάσει και να πει σε όλους τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου, που έχουν προσληφθεί εκτός ΑΣΕΠ, ακόμα και σε εκείνους που εξαιρεί ο νόμος ότι θα τούς κόψει τους μισθούς και θα μπουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας - απόλυσης.
Η συγκυβέρνηση επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, όταν λέει ότι δε θα απολυθούν. Πολύ περισσότερο που - όπως είναι γνωστό - από τις αρχές του 2013 θα αρχίσει το κανονικό κύμα της διαθεσιμότητας, μέσω της αξιολόγησης φορέων και της κατάργησης οργανικών θέσεων, καθώς και της αξιολόγησης προσωπικού. Πολλοί από τους υπάλληλους αυτούς, μαζί με χιλιάδες άλλους μόνιμους και αορίστου χρόνου όλων των ειδικοτήτων και όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, μπορεί να βρεθούν με το χαρτί της απόλυσης με συνοπτικές διαδικασίες που προβλέπονται ήδη από τη νομοθεσία...

ΠΗΓΗ:
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/11/2012&id=14312&pageNo=6&direction=1

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ, ΟΠΩΣ ΛΕΓΑΜΕ ΠΑΛΙΑ, ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΑΓΚΗ !!



- Γιατί το σουτιέν είναι το σύμβολο της δημοκρατίας;
- Γιατί χωρίζει την αριστερά από τη δεξιά, συγκρατεί τις μάζες και ξεσηκώνει τα πλήθη..

- Ποια η διαφορά ανάμεσα σε έναν αεροπειρατή και στον εφοριακό σας;
- Με τον αεροπειρατή μπορείς να κάνεις κάποιες διαπραγματεύσεις...!
- Ποια θεωρείται σήμερα καλή σύζυγος;
- Αυτή που βοηθάει τον άνδρα της στο πλύσιμο των πιάτων.
- Ποιο είναι το πιο δύσκολο μουσικό όργανο να μάθει κανείς;
- Η φλογέρα γιατί ενώ παίζεις πρέπει να φυλάς και τα πρόβατα!
- Μάνα μη με περιμένεις για φαί
- Γιατί παιδί μου;
- Ήρθα!


- Μπαμπά, γιατί παντρεύτηκες την μαμά;
- Απορείς και συ παιδί μου ε;
Ποτέ δεν ξέρεις πόσους φίλους έχεις μέχρι να αποκτήσεις ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα...!!!

Mια ξανθιά κάθεται πάνω σε μια βόμβα. Πλησιάζει μια δεύτερη ξανθιά και της λέει :
- Μπορώ να καθήσω κι εγώ;;:
- Οχι, είναι ατομική..!!!


Γιατρέ, έχω πρόβλημα. Η γυναίκα μου με κερατώνει με όλους μου τους φίλους, αλλά εγώ δεν έχω βγάλει ακόμη κέρατα... Μήπως μου λείπει ασβέστιο;;;


Σημείωση: μας τα έστειλε ο "ΜΙΜΗΣ"
Η συνέχεια ...αύριο


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

"Όλοι μαζί ενωμένοι θα πετύχουμε..."

 Αυτές ήταν οι δηλώσεις του νέου Μητροπολίτη   ΙΕΡΙΣΣΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ και ΑΡΔΑΜΕΡΙΟΥ κ.κ. Θεόκλητου κατά την υποδοχή που του έγινε στη Γαλάτιστα
 Στη Γαλάτιστα, στο κόμβο και ΟΧΙ στο χωριό τον υποδέχτηκαν οι ιερείς του χωριού πατέρες Γεώργιος, Αργύριος και ο Παπαλευτέρης, συνταξιούχος πλέον που ήρθε για την υποδοχή.
Πολύ λίγος κόσμος λόγω της μεγάλης απόστασης
Από πλευράς αυτοδιοίκησης ήταν ο Αντινομάρχης Χαλκιδικής Γιάννης Γιώργου.
Το νέο Μητροπολίτη συνοδεύουν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και άλλοι Μητροπολίτες.
Από πλευράς της Μητρόπολης τον υποδέχτηκε ο Πρωτοσύγκελος πατέρας Χρυσόστομος.
Η ενθρόνιση του προβλέπετε για τη μεσημέρι σήμερα στην Αρναία , έδρα της Μητρόπολης










Το Όνειρο του νεοΈλληνα: Να κάνει κάποιος άλλος την Επανάσταση γι' αυτόν


Θέλοντας να εκφράσω κάποιες σκέψεις είπα να ξεκινήσω πρώτα μ' ένα άρθρο-αποδόμηση της πολύ καλής μου φίλης Βάλιας Αλεξίου που άθελά της μου έκανε δώρο τον καλύτερο πρόλογο που θα μπορούσα να σκεφτώ. Ούτε παραγγελία να είχα τα λόγια της,
του Νίκου Φλώρου

"Το Όνειρο του νεοΈλληνα: Να κάνει κάποιος άλλος την Επανάσταση γι' αυτόν, ώστε "αναίμακτα" για τον ίδιο και εκ' του ασφαλούς, να επανέρθει στην προ "κρίση" εποχή ώστε να διπλασιαστεί ο μισθός του, για να μπορεί να αγοράζει Gucci, louis vuitton, polo, iPad, iPhone, να φτιάξει την "εικόνα" του για να την "επενδύσει" πάνω σε σάπια όνειρα άλλων που τον έφεραν εδώ. Πόσο δραματικό.
Αν δείτε πιο βαθιά,.όλοι λεφτά περιμένουν και μόνο λεφτά. Χέστηκαν αν θα έχουν τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς, αρκεί αυτοί να περνούν καλά για να το βουλώνουν μέχρι να γίνουν τα ίδια σκατά με αυτούς. Να μην τους κουνάει κανείς από την καρέκλα τους και να μπορούν να διορίζουν τον ανιψιό ή την γκόμενα. Ποιός δεν θα ήθελε 5, 10, 20 χιλιάρικα μισθό; Σίγουρα λεφτά βρέξει χιονίσει. Είτε δουλέψεις είτε όχι. Θα έχετε διαπιστώσει άλλωστε για πότε αλλάζουν οι ιδεολογίες, όταν στην μέση μπαίνει το χρήμα. Και μετά σκοτωνόμαστε κάποιοι λίγοι "γραφικοί" -η νέα ταμπέλα- για ιδεολογίες και Πατρίδες. Αριστεροί και δεξιοί, με ίδιες δυνατότητες, ίδιες καταθέσεις, ίδια αυτοκίνητα, ίδιες εργασίες, ίδιοι σκοποί. Νόμοι, Αγορές, Παραγωγή, Κατανάλωση, Αλυσίδες, Μαντρί.
Χρήμα. Δώσε χρήμα στον λαό και τον κάνεις ό,τι θέλεις. Πουλημένο βασιλιά, σκουπίδι ή ασπίδα. Αν θέλεις να τον πουλήσεις εύκολα. αγόρασε τον.
Μην τον αφήνεις να δει πόσο όμορφη είναι η ζωή. Αγόρασε του τα όνειρα. Αγόρασε του την Υγεία να σε έχει ανάγκη. Αγόρασε του την Αγάπη, είναι φτηνή πια. Αν έχεις πολλά. θα μείνει μαζί σου. Αν δεν έχεις θα πάει εκεί που θα τα βρει. Είναι τόσο εύκολο πια να βρεις την τιμή σου. Την τιμή σου. όχι την Τιμή σου!
Εγώ πραγματικά δεν θέλω να τελειώσει η "Κρίση".
Όλοι αυτή την στιγμή Κρινόμαστε.
Μπορεί να είναι σκληρό, αλλά είναι η καλύτερη λύση για να γίνει ένα ξεκαθάρισμα ανάμεσα μας. Να φανεί η τιμή του καθενός, οι αξίες του, η αντοχή του, η υπομονή του, η αλληλεγγύη του, η αγάπη του, ο σεβασμός του, η δύναμή του, η αγωνιστικότητά του, η Εντιμότητά του..
Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που προτιμώ να μην έχω "τιμή" και να είμαι "ά-τιμη".
Λόγω Τιμής.-"
Παρατηρώντας όλες αυτές τις ημέρες που διάγουμε προσεκτικά όλα αυτά τα γεγονότα, αυτό που διαπίστωσα είναι ότι ακόμα είμαστε ανέτοιμοι για οποιαδήποτε αλλαγή, αποδεικνυόμαστε πολύ μικροί για να σηκώσουμε το βάρος της ιστορίας μας, την ευθύνη που μας αναλογεί.
Με λύπη παρατηρώ ότι η ενοποιητική αυτή δύναμη που θα συγκολλούσε τους Έλληνες για να ξεκινήσουμε την αλλαγή απλά ΔΕΝ υπάρχει. Μπήκε στο χρονοντούλαπο των ψευδών λόγων και υποσχέσεων. Ζούμε ακόμα μέσα σ' ένα όνειρο που όλοι ελπίζουμε να ξυπνήσουμε γιατί απλούστατα δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει διάθεση για αλλαγή, δεν υπάρχει μέλλον για πολλούς. Σαπίζουμε πάνω σ' έναν καναπέ με κολλημένο το τηλεκοντρόλ στο χέρι οι περισσότεροι, άβουλα όντα σ' ένα παιχνίδι που τους περισσότερους τους φαίνεται χαμένο από χέρι. Η οργή και το δίκαιο έχει πνιγεί κάτω από τους τόνους του ωχαδερφισμου που το διεφθαρμένο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης προπαγάνδιζε και ανέθρεψε 2 γενιές τώρα.
Ο αγώνας για ιδανικά και αξίες χλευάζεται ακόμα και αυτή την ώρα σαν κάτι παρακμιακό, ξεπερασμένο από την εποχή του, οι νέοι ούτε κατά διάνοια δεν θέλουν να ακούσουν γι' αυτό αλλά ακόμα ονειρεύονται σχέδια σπέκουλας και εύκολου πλουτισμού και γρήγορης ανέλιξης κατά το πρότυπο των γονέων τους.
Η ΗΘΙΚΗ ΠΕΘΑΝΕ. Και εγείρεται ένα ερώτημα καυτό, καίριο και ουσιώδες. Πώς περιμένουμε να ξεφύγουμε από τα δεσμά του αμαρτωλού παρελθόντος όταν ακόμα δεν έχουμε καταλάβει ότι τίποτα από αυτά που μας οδήγησαν εδώ δεν σκοπεύουμε να τα αλλάξουμε; Όλοι στρουθοκαμηλίζουμε, ευθυνοφοβώντας και αναμασώντας άψυχα, ανιαρά λέξεις όπως αγώνα, ανασύσταση, ανάπτυξη και άλλες έννοιες αλλά με την άκρη του ματιού μας κρυφοκοιτάζουμε τα παλιά υλικά οικοδόμησης που ενώ σαθρά όντας μας κατακρήμνισαν σ' αυτό το πέλαγος παρόλ' αυτά σε πολλούς φαντάζουν ακόμα τέλεια και όμορφα.
Ακόμα και σ' αυτούς που έχουν κάτι να πουν, να προσθέσουν, που ακόμα πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, που αγωνίζονται όντας ηθικά και τίμια έχουν παρεισφρήσει άτομα που λοξοκοιτούν και απεργάζονται άλλα. Τρώνε ακόμα και από το υγιές κομμάτι της κοινωνίας σαν παράσιτα ό,τι μπορούν να φάνε ως άλλοι προβατόσχημοι λύκοι.
Θλίβομαι να βλέπω πλέον τους Έλληνες χωρισμένους σε 3-4 παρατάξεις, ο ένας να βγάζει τις σάρκες του άλλου με την πρώτη ευκολία και να χρησιμοποιούν βαρύγδουπες βερμπαλιστικές εκφράσεις, κενού περιεχομένου τις περισσότερες φορές, αποδόμησης της όποιας προσπάθειας και θέλησης για αλλαγής του καθενός. Πολύ φοβάμαι ότι ο πολύς Μαρκεζίνης θα αποδειχτεί προφητικότατος όσον αφορά την πρόβλεψή του, ότι οδηγούμαστε σε εσωτερικό σπαραγμό και εμφύλιο. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τίποτα, ακόμα δεν έχουμε αλλάξει τίποτα, ακόμα δεν ΘΕΛΟΥΜΕ ν’ αλλάξουμε τίποτα, ακόμα ονειρευόμαστε τον εαυτό μας ανώτερο του άλλου και ας πνίγεται ο συνάνθρωπός μας. Κανείς δεν κοιτιέται στον καθρέφτη να αναλογιστεί "τίς πταίει". Όλοι κατηγορούμε εύκολα τον άλλο, αλλά ΠΟΤΕ τον εαυτό μας..
Και το χειρότερο είναι ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν μας ξυπνάει. Ίσως τελικά να μας χρειάζεται ένα ΤΡΟΜΕΡΟ χαστούκι για ξυπνήσουμε και να μονοιάσουμε ή τελικά ίσως οι Εβραίοι να έχουν δίκιο που λένε ότι ήρθε το τέλος των εθνών. Καλύτερα ας αναλογιστεί ο καθένας για τον εαυτό του τί είναι αυτό που θέλει και αν είναι σε θέση να το διεκδικήσει. Απλά ας αναλογιστεί ότι για να φτάσουμε στο σημείο να είμαστε ελεύθεροι, για όσο καιρό ακόμα θα είμαστε έστω και κατ' ευφημισμό, κάποιοι πρόγονοί μας στον αγώνα των ιδανικών και των αξιών θυσιάστηκαν και χάσανε τα πάντα, γιατί γι' αυτούς οι λέξεις ΤΙΜΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ είχαν αξία. Ήταν έννοιες ανώτερες όλων των άλλων. Ακόμα και της ζωής τους.
Γιατί ακόμα και ο χαμός όταν γίνεται γι' αυτές τις έννοιες είναι ένδοξος και άξιος ΤΙΜΗΣ.
 Φαίνεται εμείς την χάσαμε και άρα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο "ΜΙΜΗΣ"

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ραγίζει καρδιές η συγκλονιστική επιστολή μιας μάνας από την Πάτρα



Τα λόγια της συγκλονίζουν. Έχει τέσσερα παιδιά, είναι άνεργη, όπως και ο συζυγός της, τής έχουν κόψει το ρεύμα στο σπίτι της και παρόλα αυτά η αξιοπρέπειά της είναι το μοναδικό της όπλο

Τα λόγια της 34χρονης Κ.Α. από την Πάτρα είναι γροθιά στο στομάχι.

Την επιστολή της δημοσίευσε το nocomments.gr.

«Ονομάζομαι Κ.Α. είμαι 34 ετών, παντρεμένη εδώ και 17χρόνια και έχω 4 παιδιά. Ένα κορίτσι 14 και τρία αγόρια 10, 9 και 6 ετών. Σήμερα το πρωί δεν είχα να δώσω στα παιδιά ούτε γάλα, πήγαν νηστικά στο σχολείο και δεν ήταν η πρώτη φορά. Το μεσημέρι για τέταρτη συνεχόμενη μέρα τους έφτιαξα μακαρόνια και το απόγευμα για Τρίτη φορά σύνδεσα παράνομα το ρεύμα στο σπίτι μου. Έσφιξα την γροθιά μου, κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και του ψιθύρισα «θα το παλέψουμε...». Αυτό λέω και στον εαυτό μου κάθε μέρα, κάθε πρωί που ξυπνάω κάθε βράδυ που κοιμίζω τα παιδιά μου. ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ!
Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές, που λυγίζω. Υπάρχουν στιγμές που δεν αντέχω το βλέμμα των παιδιών μου όταν μου ζητούν τα βασικά... ένα πιάτο φαΐ ένα κουλούρι για το σχολείο, ένα ζευγάρι παπούτσια... Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι να ανέβω στην ταράτσα και να δώσω τέλος στη ζωή μου και άλλες που θέλω να πάρω ένα όπλο και να σκοτώσω όλους αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση... Υπάρχουν στιγμές δύσκολες που όπως αυτή εδώ που αποφάσισα να σας γράψω για τον Γολγοθά που ανεβαίνουμε με την οικογένειά μου και φοβάμαι για το πιο θα είναι το τέλος.
Είμαστε δύο άνθρωποι νέοι, έτοιμοι να στύψουμε την πέτρα. Έχουμε πάει παντού για να βρούμε δουλειά, έχουμε ρωτήσει όλο τον κόσμο για μία θέση εργασίας, αλλά βρίσκουμε συνεχώς κλειστές πόρτες, και παίρνουμε μία και μόνο απάντηση, «Δεν χρειαζόμαστε άτομα».
Ο άντρας μου απολύθηκε από το εργοστάσιο που δούλευε στις αρχές του χρόνου. Μέχρι το περασμένο Πάσχα, κουτσά στραβά, τα βγάζαμε πέρα, έκανε λίγα μεροκάματα από εδώ και από εκεί. Από το Πάσχα μέχρι σήμερα όμως τα έσοδά μας είναι 100ευρώ το μήνα, που παίρνω εγώ, καθαρίζοντας ένα γραφείο και 320ευρώ το δίμηνο, το επίδομα των πολυτέκνων. 420ευρώ το δίμηνο. Με αυτά τα χρήματα, πρέπει να πληρώσω, φως, νερό, τηλέφωνο. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να φάμε. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να αγοράσω τα φάρμακα για το άσθμα που παίρνουν τα δύο μου αγόρια. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να καλύψω τις βασικές ανάγκες τις οικογένειάς μου, αλλά δυστυχώς, όπως θα καταλάβαινε και ο πιο χαζός άνθρωπος σε αυτή την χώρα 420ευρώ το δίμηνο, δηλαδή μόλις 210ευρώ το μήνα ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ!
Το σπίτι μας το έχουμε αγοράσει με δάνειο, το οποίο έχω σταματήσει να το πληρώνω εδώ και δύο χρόνια. Όταν δηλαδή η οικονομική κρίση χτύπησε και την δική μας πόρτα. Δεν θυμάμαι καν πόσο είναι το ποσό που χρωστάμε στην τράπεζα, έχω χάσει τον λογαριασμό και στη κατάσταση που βρίσκομαι αυτή την στιγμή έχει σταματήσει και να με απασχολεί.
Στις 29 Οκτωβρίου, ήρθε στο σπίτι μας το συνεργείο της ΔΕΗ και μας έκοψε το ρεύμα. Έτρεξα αμέσως στα γραφεία της ΔΕΗ, πήγα στον διευθυντή, τον παρακάλεσα να μου κάνει ένα διακανονισμό, με ένα ποσό που να μπορώ να πληρώσω. Μου ζητούσε 300ευρώ άμεσα, εδώ και τώρα. Μου είπε «δώσε 300ευρώ, δεν ξέρω που θα τα βρεις και δεν μ' ενδιαφέρει. Αν δεν μας πληρώσεις δεν μπορούμε να σου συνδέσουμε το ρεύμα». Το γεγονός πως στο σπίτι έχω 4 ανήλικα παιδιά δεν νομίζω καν να τον άγγιξε. Απλά αδιαφόρησε. Ήταν ανένδοτος!
Έφυγα από την ΔΕΗ έχοντας χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. Τι θα συνέβαινε όταν τα παιδιά θα επέστρεφαν από το σχολείο; Όχι αυτό δεν θα το άντεχαν ούτε αυτά, αλλά ούτε και εγώ. Έτσι αποφάσισα να αδιαφορήσω και εγώ για τους κανονισμούς της ΔΕΗ. Βρήκαν ένα κύριο, μάλλον ηλεκτρολόγος θα ήταν, ο οποίος μου είπε πως μπορεί να συνδέσει το ρολόι. Παράνομα! Είναι η πρώτη παρανομία που κάνω και εγώ στη ζωή μου! Του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη να το συνδέσει αμέσως. Έτσι και έγινε. Λίγο καιρό μετά το συνεργείο της ΔΕΗ ήρθε ξανά, μου το έκοψαν για δεύτερη φορά και φυσικά το σύνδεσα ξανά... έτσι ξεκίνησε ένας φαύλος κύκλος αυτοί να το κόβουν και εγώ να το συνδέω. Βέβαια κάθε φορά που συμβαίνει αυτό μου βάζουν και από ένα πρόστιμο αλλά πλέον λίγο με ενδιαφέρει και αυτό.
Στην ΕΥΔΑΠ τα πράγματα ήταν καλύτερα. Ο διευθυντής ευτυχώς είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Μου είπε πως κανένας δεν πρόκειται να μου κόψει το νερό, και να δίνω όσα μπορώ, έστω και 10 ευρώ. Και αυτό κάνω. Δεν μου περισσεύουν ούτε αυτά τα 10ευρώ, τα κόβω από τις βασικές ανάγκες των παιδιών μου, αλλά ευγνωμονώ έναν άνθρωπο που έδειξε κατανόηση και τα δίνω κάθε μήνα.
Στην γειτονιά δεν έχω δώσει δικαιώματα. Δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου. Προσπαθώ να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια των παιδιών μου. Δεν ζητιανεύω και δεν θέλω να δώσω το δικαίωμα σε κανέναν να με λυπηθεί. Δεν έχω ανάγκη από λύπηση, από δουλειά έχω ανάγκη. Μια δουλειά για μένα και μία για τον σύζυγό μου.
Κανένα δικαίωμα δεν έχουν δώσει ούτε τα παιδιά μου στο σχολείο. Δεν λένε σε κανένα τι συμβαίνει στο σπίτι μας και αν πήγαν νηστικά σήμερα για μάθημα. Κάποιες μέρες τους αγοράζω ένα κουλούρι και το μοιράζω στα τρία. Δεν τους δίνω κάθε πρωί γάλα. Την μία μέρα γάλα, την άλλη τσάι κάποιες μέρες ίσως και τίποτα. Το μεσημέρι μαγειρεύω ρύζι, μακαρόνια, όσπρια... κρέας τρώμε μία φορά στις 15 και αυτό κοτόπουλο.
Τα παιδιά δείχνουν κατανόηση, βλέπουν τις προσπάθειές μας και κάνουν υπομονή. Όσο μπορούν. Όμως και αυτά κάποιες στιγμές δεν αντέχουν. Βλέπουν τους συμμαθητές τους φίλους τους και αναρωτιούνται εμείς γιατί να μην έχουμε, εμείς γιατί να μην μπορούμε.
Αυτό που με τρομάζει είναι πως τα αγόρια μου αγριεύουν. Η συμπεριφορά τους αλλάζει, γίνονται επιθετικά ενώ δεν ήταν. Για μικρά πράγματα ανούσια, επαναστατούν. Φοβάμαι πως και αυτά έχουν φτάσει στα όριά τους.
Δυστυχώς ούτε εγώ, ούτε ο σύζυγός μας δεν έχουμε καμία βοήθεια από τις οικογένειες μας... Και αυτοί τα βγάζουν δύσκολα πέρα.
Ο λόγος που σήμερα έκατσα και έγραψα όλα αυτά είναι γιατί ζητάω μέσα από τα βάθη της καρδιά μου βοήθεια. Δεν ζητιανεύω, δεν θέλω από κανέναν να μου δώσει χρήματα ή φαγητό. Μια δουλειά ζητάω για μένα και για τον σύζυγό μου. Μία δουλειά για να σταθούμε στα πόδια μας. Μια δουλειά για να σηκώσουμε και πάλι κεφάλι. Γιατί δεν αντέχω αυτές τις μέρες, όπως την σημερινή, που στο πορτοφόλι μου δεν έχει ούτε ένα ευρώ για αγοράσω ένα ψωμί.
Ποτέ δεν πίστευα, ούτε εγώ ούτε ο σύζυγός μου ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν και ήμασταν ευτυχισμένη. Η ζωή μας από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν ένας καθημερινός αγώνας αλλά δεν παραπονιόμουν, μου έφτανε η αγκαλιά των παιδιών μου και η ικανοποίηση να τους παρέχω όσα χρειάζονται. Αυτό είναι, που με σκοτώνει σήμερα. Δεν με νοιάζει για μένα αλλά δεν μπορώ, δεν αντέχω να μην μπορώ να δώσω στα παιδιά μου όσα χρειάζονται. Κρατάω με νύχια και με δόντια την οικογένειά μου δεμένη. Με τον σύζυγό μου έχουμε γίνει ένα, ήμαστε εγώ γι' αυτόν και αυτός για μένα.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, παρακαλάω όλο τον κόσμο να με βοηθήσει να βρω μια δουλειά. Αυτό θα με έκανε ευγνώμων... θα επέστρεφε το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών μου. Μια δουλειά για να μπορώ να ζήσω και εγώ, και τα παιδιά μου αξιοπρεπώς.
Σας ευχαριστώ!
Με εκτίμηση
Κ. Α.
Από Πάτρα»