Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ κ.ΡΑΚΙΝΤΖΗ

Δείτε το σχετικό video στο site της Ομοσπονδίας www.genop.gr


ΑΘΗΝΑ 20/04/2011

O«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ
ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΨΕΥΔΕΤΑΙ ,
ΠΟΥ ΕΠΙ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΞΥΠΝΗΣΕ…,
ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΚΑΙ ΠΙΕΖΕΙ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΧΟΡΗΓΙΕΣ ΠΑΡ’ ΟΤΙ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ!
ΠΟΥ ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΕΝΟΙΚΙΟ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ.
ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ,
ΠΟΥ ΣΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΝ κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΟΥ ……..ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΕ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.

ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ:


- ΤΙΣ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΕΓΚΡΙΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ

- ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ κ. ΑΓΓΕΛΑΚΗ (ΙΣΟΒΑΘΜΟ ΤΟΥ κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗ), ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΜΕΣΩ ΣΣΕ, ΠΟΥ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΝΟΜΙΜΩΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ

- ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ «ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ» ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΧΕ ΕΞΕΤΑΣΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ,

ΡΙΧΝΕΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΜΥΛΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Χωρίς καμία απολύτως έκπληξη (αφού το περιεχόμενο του πορίσματος του «ανεξάρτητου» κ. Ρακιντζή το διαφήμιζαν εδώ και καιρό και προφανώς του υπαγόρευσαν; μια σειρά στημένοι εκπρόσωποι των συμφερόντων που θέλουν να λεηλατήσουν τη ΔΕΗ) διαβάσαμε το περιεχόμενο της έκθεσής του.

Η απάντησή μας στον κ. Ρακιντζή και κυρίως σ’ αυτούς που τον καθοδηγούν για μια φορά ακόμα είναι, ότι το στόμα δεν θα μπορέσει να μας το κλείσει κανείς.

- Τα χρήματα που παίρνει η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ δεν είναι χορηγίες ούτε δωρεές. Χορηγίες και δωρεές και μάλιστα μετά από πιέσεις και ως αποτέλεσμα συναλλαγής; δέχεται ο κ. Ρακιντζής.

- Τα χρήματα που παίρνει η ΓΕΝΟΠ εδώ και 27 χρόνια είναι προϊόν διαπραγμάτευσης και κοινά υπογεγραμμένων όρων με (ΣΣΕ) και όχι εξ ελευθεριότητας της Επιχείρησης, ώστε να αντίκειται στον Ν.1264 που εκείνο που ήθελε να προστατέψει ήταν τον εκμαυλισμό των συνδικάτων από δωρεές (από ελευθεριότητα) των Επιχειρηματιών, των Αφεντικών και των Διοικήσεων.

- Τα χρήματα που παίρνει η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ είναι χρήματα των συναδέλφων μας που αφαιρέθηκαν από την χ αύξηση του μισθού τους κατά τις διαπραγματεύσεις για τις ΣΣΕ και που δίνονται εδώ και 27 χρόνια με όλες τις Κυβερνήσεις και με όλες τις Διοικήσεις.

Εάν κάποιος είναι παράνομος τότε είναι οι Κυβερνήσεις και οι Διοικήσεις που τα ενέκριναν και ο κ. Ρακιντζής οφείλει να διατάξει έρευνα ενάντια σε όλους τους Υπουργούς Βιομηχανίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας εδώ και 30 χρόνια!.

Όμως για να επανέλθουμε στο πόρισμα και τον κ. Ρακιντζή

ΡΩΤΑΜΕ:

- Πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ένας δημόσιος λειτουργός όταν μόλις πριν δυόμιση χρόνια στις 20/8/2008 στο κεντρικό δελτίο του EXTRA3 προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα(το ότι δηλαδή έστελνε κατά κόρον αλληλογραφία για τον σύλλογο «Φίλων της βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας» του οποίου είναι Γραμματέας για να παίρνει χορηγίες με επιστολόχαρτα και τη ιδιότητα του Επιθεωρητού Δημόσιας Διοίκησης) είπε ότι η ΔΕΗ δεν ανήκει στις εταιρείες που εμπίπτουν στη αρμοδιότητά του να ελέγχει;

Τι έγινε;

Τι άλλαξε τώρα κ. Ρακιντζή;

Ποιός σας επέβαλλε;

Ποιός σας υπόδειξε να ελέγξετε τη ΔΕΗ και πως ελέγχετε μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο, που μόνος σας είπατε ότι δεν έχετε αρμοδιότητα να ελέγξετε;

Ή τότε λέγατε ψέματα για να την γλυτώσετε και σήμερα πιστεύοντας ότι δεν σας έχουμε πάρει χαμπάρι κάνετε έλεγχο ή τότε λέγατε αλήθεια ότι η ΔΕΗ δεν εμπίπτει στις εταιρίες που ελέγχονται οπότε πρέπει να μας εξηγήσετε ποιος σας έβαλε να το κάνετε και γιατί ;



(Δείτε το σχετικό VIDEOστην ιστοσελίδα της ΓΕΝΟΠ)

Έχει αξία επίσης να δείτε στην ιστοσελίδα μας ολόκληρη τη συζήτηση στο κανάλι EXTRA3

είναι εξόχως αποκαλυπτική.

- Πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ο κ. Ρακιντζής που ενώ του κοινοποιήθηκε από την αρμόδια διεύθυνση της ΔΕΗ με αριθμό πρωτοκόλλου Δ.Ε 1289/13-3-08 αρνητική απάντηση στο αίτημά του για χορηγία στο σύλλογό του αυτός προφανώς επανήλθε δυσαρεστημένος και άγνωστο με ποιο τρόπο !!! πίεσε; απείλησε; παζάρεψε; 15 μέρες μετά με αρ. πρωτ. 1541/28-3-2008 κατάφερε να αποσπάσει την χορηγία:

Τελικά απ’ ότι φαίνεται και ο Ρακιντζής θέλει τη χορηγία του!!

Αλήθεια

Γιατί είναι αντικείμενο ελέγχου και έρευνας οι νόμιμες παροχές της ΔΕΗ προς την ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και όχι οι χορηγίες των εταιριών προς τον σύλλογο του οποίου γραμματέας είναι ο κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ;

- Πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ο κ. Ρακιντζής που σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» έκρυβε καμουφλαρισμένη κεραία κινητής τηλεφωνίας στην ταράτσα του σπιτιού του από την οποία όπως ομολόγησε εισπράττει 15.000 € το χρόνο;!!!

Αλήθεια οι ελεγκτές πρέπει να ελέγχονται ή είναι υπεράνω κάθε ελέγχου ;

Όσο δε για την ουσία του θέματος για το εάν τελικά παρανόμως η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ όλες αυτές τις δεκαετίες ή όχι παίρνει τα συγκεκριμένα ποσά που τώρα θυμήθηκαν …… ( Άραγε γιατί;)

Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και 9 χρόνια από τον Αρεοπαγίτη κ. Αγγελάκη μέλος τότε του Δ.Σ. της ΔΕΗ.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ Δ.Σ. ΔΕΗ 2001

ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ κ. ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αγγελάκης


ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ:Κύριε Πρόεδρε, στη συνεδρίαση του Δ. Συμβουλίου για το θέμα της ΕΣΣΕ 1999-2000, είχα θέσει το θέμα ότι η απαγόρευση που υπάρχει στο Νόμο, απευθύνεται στη Συνδικαλιστική Οργάνωση και ότι αυτό είναι κάτι που το έκανε σκόπιμα ο Νομοθέτης, ώστε να μην εξευμενίζεται η Συνδικαλιστική Οργάνωση από εξ ελευθεριότητος παροχές του Εργοδότη. Οι παροχές αυτές που ορίζονται στην ΕΣΣΕ ήταν αντικείμενο Συλλογικών διαπραγματεύσεων και δίδονται απολογιστικώς, για ορισμένους σκοπούς. Η άποψή μου ήταν αυτή, την οποία είπε και ο Γενικός Διευθυντής κ. Γ. Μανωλόπουλος, δηλαδή ότι οι παροχές αυτές δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση του Νόμου, ο οποίος απηγόρευε τις εξ ελευθεριότητος παροχές και απηγόρευε και στη Συνδικαλιστική Οργάνωση να τις δέχεται. Για το θέμα αυτό είχε υποβληθεί μηνυτήρια αναφορά από κάποια Στελέχη της ΔΕΗ και μάλιστα πήγα και έδωσα κατάθεση και υπεστήριξα τις ίδιες απόψεις με ένα υπόμνημά μου, απ’ ότι δε γνωρίζω, η υπόθεση αυτή ετέθη στο Αρχείο.


Κύριε Ρακιντζή το παραπάνω υπόμνημα του ισόβαθμού σας Αεροπαγίτη κυρίου Αγγελάκη και το γεγονός ότι ο Εισαγγελέας έβαλε την υπόθεση στο αρχείο δεν σας απασχόλησε;

Αν όχι, άραγε γιατί;

Για να κλείσουμε το κεφάλαιο

σε όσους με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να αποδυναμώσουν τα ΤΑΞΙΚΟ συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ τους λέμε ότι


Το στόμα δεν θα μπορέσει να μας το κλείσει κανείς

και αυτό γιατί κανείς δεν μπόρεσε να μας βάλει στο τσεπάκι.


«ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΚΥΡΙΟΙ»


• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

• ΛΙΓΝΙΤΗ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ

• ΤΑ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΡΠΑΞΕΤΕ

• ΤΟ ΠΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΤΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ.

• Η ΜΕΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.


ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ



ΥΓ : Αλήθεια ο ζήλος με τον οποίο ερεύνησε τα θέματα της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ είναι ο ίδιος με αυτόν που επέδειξε σε άλλες υποθέσεις που απασχόλησαν τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας και σχετίζονταν με πρόσωπα Υψηλά ισταμένων Δημοσίων Λειτουργών;

Δείτε το σχετικό video στο site της Ομοσπονδίας www.genop.gr




Ἤθελα νἄμουν τσέλιγκας

Ἤθελα νἄμουν τσέλιγκας, νἄμουν κ᾿ ἕνας σκουτέρης,
νὰ πάω νὰ ζήσω στὸ μαντρί, στὴν ἐρημιά, στὰ δάσα,
νἄχω κοπάδι πρόβατα, νἄχω κοπάδι γίδια,
κ᾿ ἕνα σωρὸ μαντρόσκυλα, νἄχω καὶ βοσκοτόπια,
τὸ καλοκαίρι στὰ βουνά, καὶ τὸν χειμῶ στοὺς κάμπους.
Νἄχω ἀπὸ πάλιουραν βορὸ καὶ στρούγγα ἀπὸ ροδάμι,
νἄχω καὶ σὲ ψηλὴν κορφὴ καλύβα ἀπὸ ρουπάκια,
νἄχω μὲ τὰ βοσκόπουλα σὲ κάθε σκάρον γλέντι,
νἄχω φλογέρα νὰ λαλῶ, ν᾿ ἀντιλαλοῦν οἱ κάμποι,
νἄχω καὶ κόρη ὄμορφη, στεφανωτήν μου νἄχω,
νὰ μοῦ βοηθάει στὸ σάλαγο, νὰ μοῦ βοηθάει στὰ γρέκια,
κι ὄντας θὰ τὰ σταλίζουμε τὰ δειλινὰ στοὺς ἴσκιους,
στῆς ρεματιᾶς τὴ χλωρασιὰ μαζί της νὰ πλαγιάζω,
νὰ μὲ κοιμίζει μὲ φιλιὰ στοὺς δροσερούς της κόρφους.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ

 Ο Κώστας Κρουστάλλης γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου, όπου και έζησε μέχρι τα δώδεκα. Το 1880 γράφτηκε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Το 1887 δημοσίευσε το ποίημα «Αι σκιαί του Άδου», που αναφερόταν σε επεισόδια της Επανάστασης του 1821. Εξαιτίας αυτού διώχθηκε από τις τουρκικές αρχές και κατέφυγε στην Αθήνα, ενώ τα τουρκικά δικαστήρια τον καταδίκασαν ερήμην σε εικοσιπενταετή εξορία.
Στην Αθήνα άλλαξε το οικογενειακό του όνομα σε Κρυστάλλης. Στην Αθήνα εργάστηκε αρχικά στο τυπογραφείο των εκδόσεων «Φέξη» και παράλληλα δημοσίευε ποιήματα. Το 1891 προσλήφθηκε ως συντάκτης στο περιοδικό «Εβδομάς», αλλά η συνεργασία του έληξε τον ίδιο χρόνο εξαιτίας διαφωνιών με τη διεύθυνση του περιοδικού.
Έπειτα διορίστηκε ως υπάλληλος στους σιδηροδρόμους. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής του είχαν αποτέλεσμα να προσβληθεί από φυματίωση.
Μετακόμισε στην Κέρκυρα, ελπίζοντας ότι εκεί θα βελτιωθεί η υγεία του, η οποία όμως επιδεινώθηκε και τελικά πέθανε,ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 22 Απριλίου του 1894 στην Άρτα, όπου έμενε η αδερφή του. (*)

(*)http://el.wikipedia.org/

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

«Ό, τι κι αν κάνουν θα νικήσουμε – ο κόσμος μας ανήκει........

.....Το μέλλον είναι μες στην τσέπη μας σαν το κλειδίτου σπιτιού μας».
Τάσος Λειβαδίτης

Σαν σήμερα στις 20 Απριλίου του 1922, γεννήθηκε ο Τάσος Λειβαδίτης, ο μεγάλος ποιητής που θεωρήθηκε για την εποχή του ανατρεπτικός και «αναρχικός». Τα έργα του σηματοδότησαν ολόκληρη την αποκαλούμενη πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών.
Γόνος του Λύσανδρου Λειβαδίτη και της Βασιλικής Kοντοπούλου, ο Τάσος Λειβαδίτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1940 εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Αθήνας, όμως την εγκαταλείπει γρήγορα και αφοσιώνεται στην Αντίσταση

        Κατά τη διάρκεια της κατοχής οργανώνεται στην Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, τη γνωστή σε όλους μας EΠON. Στην καρδιά της Κατοχής, το 1943, χάνει τον πατέρα του, ενώ 8 χρόνια αργότερα, το 1951, χάνει και τη μητέρα του ευρισκόμενος ο ίδιος εξόριστος στη Μακρόνησο.
       Ο Λειβαδίτης υπήρξε εξόριστος από το 1947 στο Μούδρο, στη Μακρόνησο και μετά στον Αϊ Στράτη κι από' κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος το 1951, λόγω της έντονης πολιτικής δραστηριότητα που ανέπτυξε στο χώρο της Αριστεράς.
       Κατά τη διάρκεια της εξορίας του έγραψε το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου», το οποίο θεωρήθηκε «κήρυγμα ανατρεπτικό» και κατασχέθηκε. Τελικά, το δικαστήριο τον απάλλαξε λόγω αμφιβολιών (1955), ενώ το εν λόγω έργο του τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας της Βαρσοβίας.
      Η πρώτη του ποιητική συλλογή ήταν η «Μάχη στην άκρη της νύχτας», που εκδόθηκε το 1952, ενώ η πρώτη του γνωριμία με το κοινό έγινε το 1946 μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «Ελεύθερα Γράμματα» στο οποίο έγραφαν και πολλοί αριστεροί διανοούμενοι της εποχής.
      Μετά από αρκετά βιβλία που σηματοδότησαν την πρώτη φάση της καριέρας του -«την επαναστατική» σύμφωνα με τους ειδικούς- το 1972, εκδίδει το βιβλίο «Nυχτερινός επισκέπτης», που θεωρείται έναρξη της β' φάσης του έργου του την αποκαλούμενη, «συμβολική αλληγορική».
      Η τρίτη φάση της καριέρας του ονομάστηκε «υπαρξιακή» από τους κριτικούς και ξεκινά από το τέλος της β΄φάσης το 1983, μέχρι και την έκδοση του «Χειρόγραφα του Φθινοπώρου», που εκδόθηκαν το 1990, μετά δηλαδή από το θάνατό του.
      Στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη μελοποιήθηκαν από το Μίκη Θεοδωράκη και δημιουργήθηκαν αξέχαστα τραγούδια, όπως το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», το «Σαββατόβραδο» αλλά και το «Δραπετσώνα», που στιγμάτισαν εκτός από τις επερχόμενες γενιές, κυρίως αυτή της δεκαετίας του 60.
      Ο μεγάλος αυτός ποιητής έφυγε από τη ζωή στις 30 Οκτωβρίου του 1988, σε ηλικία 66 χρονών στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο ύστερα από δυο αλλεπάλληλες εγχειρήσεις για ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, που δυστυχώς όμως δεν απέτρεψαν το μοιραίο. (*)

 ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ (1)

 
Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά

Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
κάθε παράθυρό του κι ουρανός

Κι΄ όταν ερχόταν η βραδιά
μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί



ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ (2)

Μοσχοβολούν οι γειτονιές
βασιλικό κι ασβέστη,
παίζουν τον έρωτα κρυφά
στις μάντρες τα παιδιά.

Σαββάτο βράδυ μου έμορφο
ίδιο Χριστός Ανέστη,
ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
κλαίει κάπου μακριά.

Πάει κι απόψε τ' όμορφο
τ' όμορφο τ' απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.


Αχ, να 'ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χάρος να 'ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.

Οι άντρες σχολάν' απ' τη δουλειά
και το βαρύ καημό τους
να θάψουν κατεβαίνουνε
στο υπόγειο καπηλειό.

Και το φεγγάρι ντύνει, λες,
με τ' άσπρο νυφικό του
τις κοπελιές που πλένονται
στο φτωχοπλυσταριό.

Πάει κι απόψε τ' όμορφο
τ' όμορφο τ' απόβραδο,
......

(1) Τομελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και σε πρώτη εκτέλεση το τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης
(2)Τομελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και σε πρώτη εκτέλεση το τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης

(*)http://www.tvxs.gr/news 

 
 



Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Επί του τάφου του πατρός μου



 
Ξύπνα, πατέρα! χαραυγή
τον ουρανό χρυσώνει,
κι᾿ όλη ξυπνά η μαύρη γη.
Ξύπνα και σύ με την Αυγή, ν᾿ ακούσουμε τ᾿ αηδόνι.

Με την μητέρα μία ψυχή,
σε κάθε τέτοιαν ώρα
πετούσατε στην προσευχή.
Γιατί κοιμάσαι τώρα;

Είναι το όνειρο μακρύ
που βλέπεις εδώ πέρα;
Κοιμήθηκες, κι᾿ ήμουν μικρό,
κι᾿ ως να τελειώσει το πικρό, ετράνεψα, πατέρα!

Θυμάσαι; Μου 'κλεψες φιλί
μιά μέρα παιχνιδιάρη,
και μου 'πες - Άφτερο πουλί,
χρειάζεσαι καιρό πολύ να γίνεις παλικάρι.


Ήρθ᾿ ο καιρός. Νάμαι τρανό!
Δές με, καλέ πατέρα,
Σου τράνεψα, μα ... ορφανό!
Στο δρόμο, που συχνά περνώ, με είπανε μια μέρα.


Πες μου, πατέρα, την αυγή,
που καίει το λιβάνι
η μάνα και μυρολογεί,
Η μυρωδιά περνά τη γη; Μπορεί να σε ζεστάνει;

Το βράδυ πούρχομαι γοργά
κι᾿ ανάφω το καντήλι
το ξέρεις πως τ᾿ ἀνάφω ᾿γώ;
Ξύπνα, πατέρα! θα καώ, σα λυχναριού φυτήλι!


Με φώναζες να κοιμηθώ
στο σπλαχνικό πλευρό σου.
-Έλα, μικρό, νὰ ζεσταθῶ.
Κι᾿ εγώ πετούσα να χωθώ στον κόρφο το γλυκό σου.

Τώρα, πατέρα, στην πικρή
τη γη τη χιονισμένη,
στην κρύα κλίνη τη μικρή,
αυτή τη νύχτα, πές μου ποιος σε ζεσταίνει; ...

Θέλεις εγώ ν᾿ αποκριθώ;
Κανείς, καμμιάν ημέρα!
Μα ήρθα εγώ για να χωθώ
Στον κόρφο σου να κοιμηθώ, νάσαι ζεστός, πατέρα.


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ


Πέθανε σαν σήμερα (15 Απριλίου) το 1896. Γεννήθηκε το 1849 στη Βιζύη της Θράκης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Μιχαηλίδης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το ποίημα αυτό το μελοποίησε και το τραγούδησε ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ


Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Σαν σήμερα (10-4-1919) ο ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΖΑΠΑΤΑ, ηγέτης της Μεξικάνικης αγροτικής Επανάστασης του 1910 έπεσε θύμα ενέδρας και εκτελέστηκε ΕΝ ΨΥΧΡΩ από τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Τον επόμενο χρόνο ο στενός συνεργάτης του ΟΜΠΡΕΓΚΟΝ εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Μεξικού.
Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1879 στο χωριό Ανενκουίλκο.

Στο «canto general» ο ΜΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΔΑ κάνει αναφορά και στο ΖΑΠΑΤΑ.
Σε ελεύθερη μετάφραση του Λευτέρη Παπαδόπουλου ο Γιάννης Γλέζος μελοποίησε μια σειρά ποιημάτων που αναφέρονται στον ΖΑΠΑΤΑ, με πρώτο ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο.


Παραθέτω ένα απόσπασμα

Πατρίδα ζητάμε για τους ταπεινωμένους
κι εσύ με το μαχαίρι σου Ζαπάτα Εμιλιάνο
δίκαια μας μοιράζεις
των πατεράδων τις κληρονομιές

Πατρίδα ζητάμε κι οι ντουφεκιές τρομάζουν
και τ΄άλογα τρομάζουν τα γένεια των δημίων
κι όλες τις φυλακές

Μην περιμένεις λασπωμένε χωρικέ
μερίδιο τ΄ουρανού - γονατιστός αν μείνεις...
Σήκω και τρέξε - τρέξε καβαλάρη
μαζί με τον Ζαπάτα - τον αρχηγό μαζί

Μπορασίτα Μπορασίτα
μαζί μου ήθελα νά΄ρθεις
μα εσύ μου είπες όχι


Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Τὸ παραπαῖον γῆρας

 Τὰς τρίχας ἄσπρης κεφαλῆς
σκοπὸν τὰς ἔχουν προσβολῆς
κι εἰν᾿ ἐμπαιγμὸς τῆς μοίρας
τὸ παραπαῖον γῆρας.

Ὅπου τὸ πόδι μου σταθεῖ
καὶ ὅπου περπατήσω
σιγὰ-σιγὰ μ᾿ ἀκολουθεῖ
ὁ χάρος ἀπὸ πίσω.


Αὐτὸ τὸ ἔρημο κορμὶ
τὸ τριγυρίζουν σκύλοι
καὶ «χόρτασες κι ἐσὺ ψωμί»
μοῦ λὲν ἐχθροὶ καὶ φίλοι.


Ὡς φάσμα τρέχω τῆς νυκτὸς
μακράν του δρῶντος κόσμου
καὶ ὅπου τάφος ἀνοικτὸς
μοῦ φαίνεται δικός μου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Τζούλιους και Εθελ Ρόζενμπεργκ

Σαν σήμερα 5 Απριλίου 1951 καταδικάστηκαν σε θάνατο «για κατασκοπεία υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης» το ζεύγος Τζούλιους και Εθελ Ρόζενμπεργκ από αμερικάνικο δικαστήριο, και πιο συγκεκριμένα «για τη διοχέτευση προς τη χώρα αυτή πληροφοριών σχετικά με την κατασκευή ατομικής βόμβας».
Εκτελέστηκαν κατά τη δύση του ήλιου της 19ης Ιουνίου 1953 στις φυλακές Σινγκ Σινγκ της Νέας Υόρκης και τάφηκαν στο Νεκροταφείο Γουέλγουντ της ίδιας πόλης, έχοντας σύμφωνα με τον Σουντοπλάτοφ «πολύ μικρότερο ρόλο από εκείνον που τους αποδόθηκε στον τομέα της ατομικής κατασκοπίας», ενώ ο Φεκλίσοβ ως πράκτορας-σύνδεσμος με τον Τζούλιο δήλωνε ότι «ο Ρόζενμπεργκ δεν είχε προσκομίσει στην ΕΣΣΔ κάτι χρήσιμο σχετικά με την ατομική βόμβα. Δεν καταλάβαινε τίποτε σε σχέση με αυτήν και δεν μπορούσε να βοηθήσει».

ΠΗΓΗ :http://gefyrismoi.blogspot.com/2009/04/blog-post_04.html

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ

Ο ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ δολοφονείθηκε σαν σήμερα (4/4/1968) από ελεύθερο σκοπευτή στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου του στο ΜΕΜΦΙΣ. Θα αφήσει την τελευταία του πνοή λίγο αργότερα στο νοσοκομείο ΣΕΝΤ ΤΖΟΖΕΦ΄Σ σε ηλικία 39 ετών. (Είχε γεννηθεί στις 15 του Γενάρη 1929 στην Ατλάντα.


Παραθέτω μερικά  ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ (1) του, και ένα απόσπασμα(2)από την ομιλία του στο ΜΕΜΟΡΙΑΛστις 28 Αυγούστου 1963

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα.

 Κανείς δεν μπορεί να σε καβαλήσει, αν δεν είσαι σκυμμένος.
Έχω ένα όνειρο, ότι μια μέρα, στους κόκκινους λόφους της Γεωργίας, οι γιοι πρώην σκλάβων και οι γιοι πρώην ιδιοκτητών σκλάβων θα καθίσουν δίπλα-δίπλα στο τραπέζι της αδελφοσύνης.
Μπορεί να έχουμε έρθει όλοι με διαφορετικά καράβια, αλλά είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα τώρα.
Όλα όσα βλέπουμε είναι η σκιά που ρίχνουν αυτά που δεν βλέπουμε.
Στο Τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας.
Η πιο επίμονη και επείγουσα ερώτηση στη ζωή είναι: «τι κάνεις για τους άλλους;»
Πάντα είναι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνεις αυτό που είναι σωστό.
Η ελευθερία δεν δίνεται ποτέ εθελοντικά από τον καταπιεστή. Πρέπει να κατακτηθεί από τον καταπιεζόμενο.
Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σ’ ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το χαρακτήρα τους.
Αν ένας άνθρωπος δεν έχει βρει κάτι για το οποίο θα πέθαινε, δεν αξίζει να ζει.

Απόσπασμα από την ομιλία του στο ΜΕΜΟΡΙΑΛ στις  28 Αυγούστου 1963
…………………………………………………………………………………………
Σας λέω σήμερα, φίλοι μου, πως παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της στιγμής,

έχω ακόμη ένα όραμα.
Είναι ένα όραμα βαθιά ριζωμένο στο αμερικάνικο όραμα.


Έχω ένα όραμα
πως μια μέρα αυτό το έθνος θα υψώσει και θα ζήσει την αληθινή σημασία του πιστεύω του: ¨Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: ότι όλοι οι άνθρωποι γεννήθηκαν ίσοι".


Έχω ένα όραμα
πως μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια οι γιοι των πρώην δούλων και των πρώην δουλοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν σε ένα τραπέζι αδελφοσύνης.


Έχω ένα όραμα
πως μια μέρα ακόμη και η πολιτεία του Μισισίπι, μια έρημη πολιτεία που λιώνει από την κάψα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης.


……………………………………………………………….


Το ποίημα που ακολουθεί γράφτηκε από τον Καρλ Ουέντελ Χάιμς, λίγους μόλις μήνες μετά τη δολοφονία του Κινγκ. Με μεγάλη ακρίβεια περιγράφει -προφητικά- τη δημιουργία του μύθου "Μάρτιν Λούθερ Κινγκ" και την αποσιώπηση της πραγματικής του δράσης.(3)

Ο άβολος ήρωας

Τώρα που είναι για τα καλά νεκρός
Ας τον υμνήσουμε
ας χτίσουμε μνημεία στη δόξα του
ας ψάλουμε το ωσαννά στο όνομά του.
Οι νεκροί γίνονται
οι πιο βολικοί ήρωες: Ανήμποροι
να σηκωθούν
και ν' αρνηθούν τις εικόνες
που πλάθουμε από τις ζωές τους
Ετσι κι αλλιώς,
είναι πιο εύκολο να χτίσεις μνημεία
από το να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο.
Κι εμείς, με τη συνείδηση ήσυχη
θα μάθουμε στα παιδιά μας
ότι ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος ... κι ας ξέρουμε
πως παραμένει
η υπόθεση για την οποία έζησε
και πως το όνειρο για το οποίο πέθανε
παραμένει όνειρο,
το όνειρο ενός νεκρού ανθρώπου.



(1)http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=1399
(2)http://ksylinitaksi.blogspot.com/2009/08/28-1963.html
(3)http://www.eyploia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=231:mlking&catid=76

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Γιατί μ’ αγάπησες


Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.


Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.


Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.


Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.


Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.


Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες


ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

 Μ' απάντησες στο δρόμο σου, Ποιητή.
Ήμουν το πρωτολούλουδο του Απρίλη.
Η δίψα της αγάπης που ζητεί
σου φλόγιζε τη σκέψη και τα χείλη.

Ήμουν το πρωτολούλουδο. Κλειστή
τότε η πηγή των στοχασμών μου, εμίλει
μόνο η καρδιά μου αθώα και λατρευτή,
όταν το πρώτο βλέμμα μου είχες στείλει.

Με τον καιρό, τον πόθο σου σ' εμέ
να φανερώσης σίμωσες. Ωιμέ,
είμασταν μια γενιάς παιδιά. Η καρδιά μας

Αγάπαε με το πάθος που ζητά
να πάρη, το αισθανθήκαμε φριχτά
και πήραμεν αλλούθε τη ματιά μας.

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ
Γεννήθηκε, σαν σήμερα 1η Απριλίου 1920
"Εφυγε"τα ξημερώματα της 29ης Απριλίου 1930