Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Άντί μνημοσύνου......

.....στα 'νιάμερα από τη δολοφονία του Αλέξη
Δυο ποιήματα από το βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη «ΟΙ ΕΦΤΑ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ»
(Διαβάζοντας τα ποιήματα , αν θέλετε, αντικαταστήστε κάποια ονόματα από μόνοι σας)

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΝΣΦΑΙΡΑ ΠΥΡΑ
Επί σκοπόν! Πυρ!
Πυρ κατά βούλησιν.
Πυρ κατά μίμησιν.
Όλοι οι φτωχοί του κόσμου.
Κατάγονται απ΄ το Χάρλεμ.
Λοιπόν….. Πυρ!

Μη σας τρομάζει ο στόχος
Δεν είναι «κινητός».
Τον δέσαμε με σκοινιά-
Που τα κατεβάσαμε
απ΄ τις Ροσεδιανές κρεμάλες.
Πυρ!

Ζυγιστήτε, αραδιαστήτε! Πυρ!
Πυρ κατά το κέφι σας.
Πυρ κατά τη μέθη σας.
Προσοχή μόνο… Μην πάρουν τα σκάγια
Και κανένα φονιά.
Γιατί τότε, φίλοι, ό,τι και να κάνουμε
θάταν αδύνατο
να σας α θ ω ώ σ ο υ μ ε !

Ο ΝΤΡΟΠΑΛΟΣ ΕΦΗΒΟΣ

Αναπάντεχα μας άφησες Σταμούλη Κύρκο.
Μόλις είχαν αρχίσει να πνέουν στα μαλλιά σου
Οι πρώτοι ζέφυροι της νιότης.
Και μόλις μαντεύονταν στα χείλη σου
Το χνούδι που θα φιλούσαν τα κορίτσια
(Τώρα το φίλησαν παγωμένο
Κι ύστερα αναλύθηκαν σε λυγμούς).

Σταμούλη,
Πιστά εξετέλεσες και τούτη την εντολή.
Φρόνιμα κι απλά.Ως το τέλος.
Με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος
Σαν τρυφερός άγιος μπρός στο άγιο βήμα
που προσεύχεσαι για τους πικραμένους.
Μια εντολή μόνο μονάχα. Αυτήν :
Που σε πρόσταξαν να πιστέψεις
Σ΄ εκείνο που δεν πίστευς.

Μονάχα αυτή παράκουσες
Και δε λόξεψες ούτε στιγμή
Από τη «γραμμή» που σούδειξε η καρδιά σου.
Αυτή η παράγραφος σου Σταμούλη,
Αυτή η γενναία σου «προδοσία»
Θα μπει στ’ Αλφαβητάρι των παιδιών
Για να την έχουν στη σάκκα τους
(Μαζί με τα πλακοκόντυλα
και τα δάκρυα της γιαγιάς)
Σαν πάνε στο σκολείο.

Το ξέρω, φίλε, ποιο ‘ναι το πικρότερο
Πως δε θα διαβάσεις ποτέ τούτες τις γραμμές.
Και το ξέρω ακόμα κι εγώ
Πως τις γράφω σ’ έναν παραλήπτη
Που μετακόμισε σ’ άλλον κόσμο.
Όπου κοιμάται το τυραγνισμένο σου σώμα
Μα αγρυπνά η ευγενική σου ψυχή.

Σταμούλη,
Είσουν ο καλύτερος μας,
Γιατί πάλεψες σε διπλά μετερίζια.
Με τόνα χέρι τον τύραννο
Και με το άλλο το Χάρο.
Ω!… Αν μπορούσες να διάβαζες τα δάκρυα
(Μα τέτοια γράμματα δεν βγήκαν)
Τότε θα μάθαινες καλέ μας.
Τα πόσα είπαμε,
Το πόσο κλάψαμε
Στο τελευταίο «έχε γειά».
Τότε… που σε πήραν από μπροστά μας
Για να σε παραδώσουν στη γη.
Και μόνο μια έγνοια μας έτρωγε.
Πως εσύ, ένα απροσκύνητο παληκάρι,
Άφησες να σε πάρουν τόσο φρόνημα
Χωρίς να τους τρίξεις τα δόντια…
Χωρίς να σηκώσεις κραυγή;

Την κραυγή όμως
Την άφησες όλην για μας
Να την προσφέρουν τα δικά μας χείλη
Σε στίχους και τραγούδια
Και να σε κάνουν μνημείο γραφτό
Και προσκυνητάρι λεξεφτό-
της καρδιάς μας
Όπου να προσεύχονται
Ενός μονάχα είδους πιστοί
Οι απλοί κι οι πικραμένοι.

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Τί είναι η Πατρίδα μας(*)

Μην είναι οι μπάτσοι μας που δολοφονούνε τα μικρά παιδιά;
Μην είναι οι ΖΗΤΑδες μας που πυροβολούνε αμούστακα παιδιά;
Μην είναι οι αστυνόμοι μας που ρίχνουνε πέτρες στα παιδιά;
Μην είναι τα Βα(λ)τοπέδια που παίρνουνε τις λίμνες τα βουνά;

Μην είναι οι τράπεζες που μας ρουφάνε το αίμα μας με τα μπουριά;
Μην είναι οι εργοδότες μας που δεν μας δίνουν τα μισθά;
Μην είναι οι κυβερνήσεις μας που μας δουλεύουνε «σεμνά και ταπεινά»;
Μη είναι και τα κόμματα που μας φλομώνουνε στα θα και θα και θα;

Μην είναι τα συνδικάτα μας που μας το παίζουνε μονά ζυγά;
Μην είναι και τα νειάτα μας που ψάχνουν για δουλειά;
Μην είναι τα υπουργεία μας που δίνουνε στις τράπεζες χρήμα με ουρά και για τον εργατόκοσμο δεν δίνουνε ούτε σεντσάκι για χαρά;

Όλα πατρίδα μας.
Κι αυτά κι άλλα πολλά.
Μα ποιο πολύ πατρίδα μου
αυτά που έχουν μέσα τους
τα άλικα παιδιά και που βροντοφωνάζουνε
ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ
(*)Ο τίτλος από το όμώνυμο ποίημα του Ιωάννη Πολέμη

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Εξοστρακισμός; εδώ γελάνε;;;;

Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της βαλιστικής εξέτασης -αν και διαρρέει ότι είναι εξοστρακισμός-της σφαίρας που σκότωσε τον ΑΛΕΞΗ αλλά αυτό , πιστεύω είναι για το τυπικό της υπόθεσης.Ούτε και το ποια θα είναι η τελεσίδικη ποινή ,αργότερα, του δολοφόνου, ακόμα και αν αθωωθεί, όπως αθωώθηκε ο δολοφόνος του Καλτετζά και τόσοι άλλοι μπορώ να μαντέψω. Στη συνείδηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού θα είναι ένας στεγνός δολοφόνος, όπως δολοφόνοι είναι και αυτοί που σκότωσαν τον ΚΑΛΤΕΤΖΑ, ΤΟΝ ΚΟΥΜΗ, ΤΗΝ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΥ,ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ,ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ και τόσων άλλων που δολοφονήθηακαν από ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Στο μικρό Αλέξη......

.....που δολοφόνησε η Ελληνική Δημοκρατία ένα απόσπασμα από έργο του Φρεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΓΝΑΘΙΟ ΣΑΝΤΣΕΘ ΜΕΧΙΑΣ
Το χτύπημα κι ο θάνατος

Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει.
Φέρνει εν' αγόρι το νεκροσέντονο
πέντε η ώρα που βραδιάζει
Έτοιμος κι ο κουβάς με τον ασβέστη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Θάνατος τ' άλλα, θάνατος μονάχα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.

Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Παλεύει η περιστέρα με το αγρίμι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Κι η σάρκα μ' ένα κέρατο θλιμμένο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Χορδή τυμπάνου αρχίζει να χτυπά
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Αρσενικού καμπάνες κι ο καπνός
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Βουβοί συντρόφοι στ' άχαρα σοκάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Του ταύρου η καρδιά μονάχα ολόρθη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Όταν ο ιδρώτας χιόνι αργά γινόταν
πέντε η ώρα που βραδιάζει,
όταν η αρένα γέμισε με ιώδιο
πέντε η ώρα που βραδιάζει,
τ' αυγά του στην πληγή άφησε ο θάνατος
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει.
Μια κάσα με καρούλια το κρεβάτι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Σουραύλια ηχούν και κόκαλα στ' αυτί του
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Στο μέτωπό του ο ταύρος μουκανίζει
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Η κάμαρα ιριδίζει από αγωνία
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Από μακριά σιμώνει κιόλα η σήψη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Σάλπιγγα κρίνου στον χλοερό βουβώνα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Οι πληγές του εκαίγανε σαν ήλιοι
πέντε η ώρα που βραδιάζει,
και το πλήθος να σπάει τα παραθύρια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Α, τι φριχτά στις πέντε που βραδιάζει!
Ήτανε πέντε σ' όλα τα ρολόγια.
Ήτανε πέντε κι έπεφτε το βράδυ

Στον Αλέκο (*).......

....που έπεσε από τις σφαίρες της Ελληνικής Δημοκρατίας

Για σένα παιδί μου στέρεψαν
τα δάκρυα του πόνου
δεν έχουν τα μάτια πιότερα
να χύσουνε καλό μου

Την πλάκα του τάφου σου
κοιτώ που σε κρατεί θαμμένο.
Νιώθω βαθιά τον πόνο μου
μες στην καρδιά κλεισμένο.

Κατάρα στους φονιάδες σου
λεβέντη μου, παιδί μου,
ήλιε της ζήσης μου χρυσέ,
σπλάχνο μου και πνοή μου!

Δεν έχω άλλα δάκρυα
το μνήμα σου να ράνω,
με λούλουδα που φύτρωσαν
στον τάφο σου απάνω.

Όρκο σου δίνω γιόκα μου
απ΄ την καρδιά βγαλμένο.
Το λάβαρο της λευτεριάς
θα το ΄χω υψωμένο.

(*) Τι σύμπτωση!!!!!
Έτσι τιτλοφορείται και το ποίημα του Παύλου Εμμανουήλ που αντέγραψα από το βιβλίο του "ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ".

ΕΛ(Λ)ΑΣ το μεγαλείο σου.....

Τελικά μόνο η ΝΕΤ δεν κατάλαβε ότι ένα παιδί δολοφονήθηκε, ή έστω σκοτώθηκε, από σφαίρα ειδικού φρουρού και με υπότιτλο μας πληροφορεί από το πρωί: "νεκρός 16χρονος σε συμπλοκή με αστυνομικούς" και στα ρεπορτάζ και τόσο οι δυο παρουσιαστές όσο και οι ρεπόρτερ, μας λένε για "θάνατο". Πάλι καλά που το, ακόμα, "σύστημα Ρουσόπουλου", στη ΝΕΤ δεν μας είπε πως ο πιτσιρικάς αυτοκτόνησε, όταν ΟΛΑ τα άλλα κανάλια που έχουν πρωινή εκπομπή μιλάνε ακόμα και για "εν ψυχρώ δολοφονία".
Και το όνομα ΚΑΛΤΕΖΑΣ δεν το ξαχνάμε, ούτε πια ήταν η κυβέρνηση τότε, ούτε την "εξ απαλών ονύχων" ποινή του ΜΕΛΙΣΤΑ, στην αρχή και στην εν συνεχεία αθώωση του, ξεχνάμε.
Και ασφαλώς καταδικάζω τις ΟΛΕς τις ενέργεις "από όπου και αν προέρχονται" κατά της ζωής και περιουσίας των πολιτών.
Οσο για την υποβολή των παραιτήσεων του Κ.Παυλόπουλου και του κ.Χηνοφώτη, αν ξέρανε ότι θα γινότανε αποδεκτές ΔΕΝ θα τις κάνανε.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Εκείνη τη νύχτα...... (17Νοέμβρη 1973)

..... σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι(της εξουσίας)

Τριάντα πέντε τώρα χρόνια τούτες τις μέρες του Νοέμβρη έρχονται στη μνήμη μας, σε όσους ζήσαμε τα γεγονότα εκείνα είτε από κοντά ή όπως συμβαίνει στους περισσότερους «εκ του μακρόθεν», τα γεγονότα της εξέγερσης των φοιτητών και όχι μόνο του Ε. Μ. Πολυτεχνείου, των σχολών της Πάτρας, των Ιωαννίνων, της Πολυτεχνικής της Θεσσαλονίκης. Ξανάρχονται στη μνήμη μας οι αγώνες της νεολαίας που χωρίς να λογαριάσουν τη ζωή τους πρόταξαν τα στήθη τους στα αμερικάνικα τανκ που στήριζαν το ανελεύθερο στρατοκρατικό καθεστώς της πατρίδας μας που είχε επιβληθεί στις 21 Απριλίου 1967 και κατέρρευσε κάτω από το βάρος της προδοσίας της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974. 35 χρόνια μετά και αυτές τις μέρες με αποκορύφωμα τη σημερινή μέρα (Δευτέρα17 Νοέμβρη) ,όπου και η πορεία στην μεν Αθήνα στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, στη δε Θεσσαλονίκη μπρος στο Αμερικάνικο προξενείο, χιλιάδες λαού-μαθητές-σπουδαστές-φοιτητές-εργαζόμενοι-νέοι-γέροι-παιδιά-θα τιμήσουν αγωνιστικά την επέτειο του Πολυτεχνείου. 35 χρόνια μετά στο ιστορικό κτίριο της οδού Πατησίων θα ξαναγραφτούν τα συνθήματα «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», «ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ», «ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ»,»ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ».
35 χρόνια περάσανε από τη μέρα εκείνη που «σωπαίνανε οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι» και αλήθεια πόσο τα συνθήματα εκείνα των φοιτητών, και κατ΄ επέκταση του ελληνικού λαού, έχουν δικαιωθεί;
Τι διεκδικούσαν τότε οι φοιτητές;
ΨΩΜΙ:
Για να υπάρχει ΨΩΜΙ βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει δουλειά και μεροκάματο που να καλύπτει τις ανάγκες μιας μέσης οικογένειας.
Υπάρχουν αυτά μετά 35 χρόνια;
Μάλλον ΟΧΙ, για την πλειοψηφία του λαού, αφού το μεροκάματο δεν υπερβαίνει τα 30 ευρώ και ο μισθός είναι κάπου στα 700 ευρώ. Και μ' αυτά τα χρήματα τι να πρωτοπληρώσει κανείς?
Η ανεργία μας λένε κατέβηκε κάτω από το 10%.Αλήθεια ποιον θέλουν να κοροϊδέψουν;
200.000 εργαζόμενοι είναι στα πρόθυρα της απόλυσης σε πείσμα της υπόσχεσης ότι θα μονιμοποιηθούν.
Ψίχουλα οι αυξήσεις των εργαζομένων, καρβέλια ολόκληρα στους εκλεκτούς.
Όσο παίρνει ένας εργαζόμενος σε ένα ολόκληρο χρόνο τόσα και περισσότερα παίρνουν οι ημέτεροι πρόεδροι, Διευθύνοντες Σύμβουλοι, Υψηλόβαθμα στελέχη των κρατικών οργανισμών σε ένα 15νθήμερο και δεν τους φτάνουν θέλουν περισσότερα.
Όσο για τα κέρδη του κεφαλαίου που μέρα με τη μέρα αυξάνονται και που συνέχεια μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας τους για να επενδύουν περσότερα σε κότερα βίλες και σε οφ-σορ εταιρίες, αυτά συνέχεια αυγαταίνουν. Και επειδή δεν τους φτάνουν τους έχουν έτοιμα και 28 δις ευρώ «δανεικά κι αγύριστα»

Σε όποια εφημερίδα και να ρίξεις μια ματιά, θα διαβάσεις ακόμα και σε μερικές , όχι δεκάδες, αλλά κατοσταριές στα 100 κέρδη του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

ΠΑΙΔΕΙΑ.
Για πια παιδεία να μιλήσουμε; Του Κοντογιαννόπουλου; Του Αρσένη; Η της κυρίας Μαριέτας; ή μήπως του Στυλιανίδη που, αφού δεν μπόρεσε η κυβέρνηση του να κάνει ιδιωτικά Πανεπιστήμια με την αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος, πάει με «πουστιά» να κάνει Ι.Χ. Πανεπιστήμια;
35 ολόκληρα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις αλλά και ο κάθε υπουργός που αλλάζει κάνει πειράματα στις πλάτες των μαθητών και των φοιτητών.
Ίσως η κάποια πρόοδος που μπορεί να πει κανείς ότι έγινε στην παιδεία ήταν η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.
Ψίχουλα στη παιδεία καις τους δασκάλους.
Παντεσπάνι στους ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΟΥΣ της νομενκλατούρας.
Με το τσουβάλι τα εβρουλάκια για αγορά εργαλείων για την καταστολή των κινητοποιήσεων των φοιτητών και των διεκδικήσεων του λαού.
Ψιχουλάκια για την κατασκευή νέων σχολείων και άλλων έργων υποδομής της σχολικής κοινότητας.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Σίγουρα δεν είμαστε υπόδουλοι σε ξένη χώρα, ούτε τότε υπήρχε ξένη κατοχή-όπως λέμε Γερμανική Κατοχή- όμως πόσο ελεύθεροι μπορούμε να είμαστε 35 χρόνια με τις τόσες «αλυσίδες» που μας δένουν με χίλιους δυο τρόπους;
Με επίκληση της διεθνούς τρομοκρατίας, από αυτούς που εξέθρεψαν και συντηρούν την τρομοκρατία αυτή, κάθε λίγο και λιγάκι μας βάζουν εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση μας ακόμα και μέσα στην ίδια την χώρα μας.
Ούτε ένα μπουκαλάκι νερό δεν μπορούμε να έχουμε μαζί μας όταν ταξιδεύουμε με το αεροπλάνο για να πάρουμε το χάπι μας, ούτε λίγο γαλατάκι για το νιάνιαρο που πεινάει και κλαίει μέσα στο αεροπλάνο. Άσε τον ευτελισμό που δεχόμαστε κάθε φορά με την επιμονή να «ξεβρακωνόμαστε» για να περνάμε από τα μηχανήματα ελέγχου.
Και σε λίγο , λέει, θα μας «ακτινίζουν» όταν θα περνάμε από τα αεροδρόμια, για να βλέπουν και την εσωτερική μας διάπλαση σαν «οφθαλμοπόρνοι».


ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Από το 1974 που έγιναν οι πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές ο λαός με την ψήφο του εκλέγει αυτούς που θέλει να τον κυβερνούν. Πόσο όμως οι κυβερνήσεις είναι λεύτερες να πραγματοποιούν όλα όσα υπόσχονται από τα μπαλκόνια στον λαό, όταν το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, αξιώνει και τις περισσότερες υποκύπτει στους εκβιασμούς του κεφαλαίου, που ενώ αυτοί αυξάνουν τα εισοδήματα τους, με γεωμετρική πρόοδο, στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων τους, τους δεν δίνουν ούτε καν τον πληθωρισμό που αυτοί τον δημιουργούν.
Πόσο Λαϊκή κυριαρχία υπάρχει όταν ακόμα και οι κοινής ωφέλειας οργανισμοί που δημιουργήθηκαν από τον ιδρώτα του ελληνικού για να προσφέρουν κοινωνική πολιτική –ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΥΔΡΕΥΣΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΛΙΜΑΝΙΑ- δίνονται «αντί πινακίου φακής», κυρίως στο ξένο κεφάλαιο, και επειδή το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, στο βωμό της παγκοσμιοποίησης το κράτος γίνεται υπόδουλο στους κεφαλαιοκράτες, που ούτε που ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφιας τους, και που αν ποτέ συμβεί η Χώρα μας έρθει αντιμέτωπη με άλλη χώρα, δεν θα μπορέσει να περιφρουρήσει την εθνική της ανεξαρτησία.
Και όσο περνάει ο χρόνος τόσο περισσότερο θα υπακούμε στα κελεύσματα της Ενωμένης Ευρώπης που, δυστυχώς, έχει γίνει και αυτή στην ουσία μία επί πλέον Πολιτεία των ΗΠΑ.
Και τα μόνα που υιοθετούν όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε στηναγκαλιά της …..μαμάς Ευρώπης οι ελληνικές κυβερνήσεις υιοθετούν μόνο τα αντιλαϊκά μέτρα –σάμπως θεσπίζει και τίποτα φιλολαϊκά- που παίρνουν στις Βρυξέλλες και στα άλλα όργανα, οι οσφυοκάμπτες των ΗΠΑ, κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ε.Ε.

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ

Εεε αυτό επιτεύχθηκε με πολλούς νεκρούς,- και μόνο ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ημερών δεν είδε κανένα νεκρό στο Πολυτεχνείο- αλλά πόσοι από αυτούς που υπηρέτησαν συνειδητά την χούντα μέσα από τις υψηλές θέσεις του κράτους, όχι μόνο παρέμειναν στις θέσεις τους αλλά προήχθησαν και σε ακόμα πιο ψηλές, επειδή την ίδια μέρα της μεταπολίτευσης άλλαξαν στρατόπεδο -σταγονίδια τα είχε βαφτίσει ο και «γεφυροποιός» ονομαζόμενος, Ευάγγελος Αβέρωφ, και για να γλιτώσουν το σαρκίο τους – ας όψεται το «ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΝ ΑΔΙΚΗΜΑ», να μπορέσουν να βάλουν προσκόμματα για την αποχουντοποίηση της χώρας- αλήθεια έχει γίνει αυτή τελικά;- στη μεταπολιτευτική κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση που, για να μην χαλάσει τη ζαχαρένια των αμερικανών, από την πρώτη κι’ όλας επέτειο του Πολυτεχνείου, απαγόρευε -επί 8 ολόκληρα χρόνια – την πορεία του ελληνικού λαού –ανήμερα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μπροστά από την Αμερικάνικη πρεσβεία, με αποκορύφωμα τη δολοφονία το 1980 της Σταματούλας Κανελλοπούλου και του Ιάκωβου Κουμή, όπως και το 1985 όταν έπεφτε νεκρός ο μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς από τις σοσιαλιστικές σφαίρες του ΠΑΣΟΚ. Μη ξεχνάμε και τον «ΦΑΚΕΛΟ» της Κύπρου που τον έχουνε καταχωνιάσει στα υπόγεια της Βουλής και θα τον βγάλουν , μάλλον, όταν θα ξεθωριάσουν τα ονόματα που είναι γραμμένα μέσα ή φύγει από τη ζωή και ο τελευταίος υπεύθυνος του τραγωδίας της Κύπρου.

ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ.
Δυστυχώς αυτοί δεν έφυγαν ποτέ και έμμεσα πλην σαφώς περνούν μέσω των αμερικάνικων συμφερόντων εταιρειών τις δικές τους επιλογές, βασικά στον οικονομικό τομέα.
ΑΑΑΑ μη ξεχνάμε και τα «συγχαρητήρια» που από του βήματος της βουλής κατά καιρούς δίνουμε στους «ελευθερωτές» των λαών. Κάπου κάπου για να μην τους ξεχνάμε ρίχνουν και μια αμφισβήτηση των διαφόρων συνθηκών, όπως πρόσφατα που αποκάλεσαν «Τουρκική μειονότητα» την μουσουλμανική της Θράκης, όπως απροκάλυπτα πιέζουν να γίνει δεκτή η Τουρκία στην Ε,Ε, χωρίς πρώτα να αναγνωρίσει το Κυπριακό κράτος, και τις όποιες διαμαρτυρίες μας τις γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους για να μη πω πουθενά αλλού. ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ. Μετά την συμβολική έξοδό μας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και την υπόσχεση του ΠΑΣΟΚ να μας βγάλει από αυτό και να απομακρύνει τις βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ όλο και βαθιά όχι μόνο μπαίνουμε μέσα αλλά και συμμετέχουμε στις διάφορες αποστολές του ΝΑΤΟ σε χώρες που δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ
Σε λίγη ώρα (οι γραμμές αυτές γράφονται στις 07.30/17/11/2008) θα αρχίσει η πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα. Σίγουρα, πάλι, οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν επεισόδια στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Ας προσέξουν ΟΛΑ τα μπλοκ που θα πάρουν μέρος στη πορεία να μην έχουν μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους «για να δείξουν την όγκο τους», γιατί αυτά είναι τα αδύνατα σημεία όπου οι «γνωστοί άγνωστοι» θα επιχειρήσουν να μπουν μέσα στην πορεία και να δημιουργήσουν έκτροπα.
Ο κάθε ένας μας με τον δικό του τρόπο ας αποτίσει ελάχιστο φόρο τιμής σ’ αυτούς που πέσανε εκείνο το βράδυ για να μπορούμε σήμερα να μιλάμε τουλάχιστον λεύτερα.
Παραθέτω μερικά ποιήματα, από δεκάδες χιλιάδες, που γράφτηκαν για το Πολυτεχνείο.

Νικηφόρος Βρεττάκος
Ελεγείο πάνω στον τάφο ενός μικρού αγωνιστή


Πάνω στο χώμα το δικό σου λέμε τ' όνομά μας.

Πάνω στο χώμα το δικό σου σχεδιάζουμε τους

Κήπους και τις πολιτείες μας.

Πάνω στο χώμα σου Είμαστε. 'Εχουμε πατρίδα.'

Εχω κρατήσει μέσα μου την τουφεκιά σου.

Γυρίζει μέσα μου ο φαρμακερός ήχος

τουπολυβόλου.

Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε κι έρχονται

στο μυαλό μου κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλα

που μοιάζουνε σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.

'Ετσι μας μίλησε η καρδιά σου.

Κι είδαμε πως ο κόσμος είναι μεγαλύτερος

κι έγινε μεγαλύτερος για να χωρά η αγάπη.

Το πρώτο σου παιχνίδι, Εσύ.

Το πρώτο σου αλογάκι, Εσύ.

'Επαιξες τη φωτιά. 'Επαιξες το Χριστό. 'Επαιξες

τον Αϊ Γιώργη και το Διγενή.

'Επαιξες τους δείχτες του ρολογιού που

κατεβαίνουν τα μεσάνυχτα.

'Επαιξες τη φωνή της ελπίδας εκεί που δεν

υπήρχε φωνή.Η πλατεία ήταν έρημη. Η πατρίδα είχε φύγει.


Ελλη Κιούση
Εδώ Πολυτεχνείο

Εδώ, εδώ Πολυτεχνείο

ακούτε ελεύθερο σταθμό

εδώ είναι το σκληρό σχολείο

οι φοιτητές μαζί με το λαό.

Αντε, βοηθάτε παλικάρια

βάλτε όλα σας τα δυνατά,

ν' αγωνιστούμε σα λιοντάρια

να θυμηθούμε πάλι τα παλιά.

Εδώ, εδώ πολυτεχνείοακούτε ελεύθερη φωνή

εδώ είναι το κρυφό σχολείο

για λευτεριά, ειρήνη, προκοπή

Εμπρός, εμπρός Πολυτεχνείοεμπρός δε βγάζει τσιμουδιά

έξω το κάνανε σφαγείο

νεκροί οι φοιτητές κι η ανθρωπιά


Κωστούλα Μητροπούλου
1050 χιλιόκυκλοι


«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»

Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,

δεν σου `στειλε ένα μήνυμα μητέρα,

αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιου σου,

ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»

Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,

εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,

χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,

σε στόματα μανάδων η κατάρα.

Και τα κορίτσια και τ' αγόρια που μιλούσαν,

τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,

δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία,

κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»

Γραμμένα μένουν τα ονόματα στο αρχείο,

δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,

λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μανάδες,

πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Ανάψτ’ ένα καντήλι
στη Ματωμένη Πύλη
που πέσανε ορθοί
σ’ άνισο αγώνα
με τανκς και δακρυγόνα
της Νιότης οι ανθοί.

Κοπέλες, Παλικάρια
-των σπλάχνων μας βλαστάρια-
θυσίασαν τα νιάτα
-πάθος κι ορμή γιομάτα-
για νά ‘ρθει η Λευτεριά.
Ανάψτ’ ένα καντήλι
στη Ματωμένη Πύλη
της ΄Αγιας Λευτεριάς.

Εδώ Πολυτεχνείο
-Αθάνατο Μνημείο-
Αδούλωτης Γενιάς.
Ελπιδοφόρο ΄Αστρο
της Λεβεντιάς το κάστρο
της Βίας ο φραγμός.

Εδώ στο νέο Αρκάδι
κάποιου Νοέμβρη βράδυ
ξανάναψε ο δαυλός

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

28η Οκτωβρίου 1940

Γιορτάζουμε σήμερα μια από τις μεγάλες δόξες του Ελληνικού Έθνους. Τη μεγάλη δόξα της ενωμένης, της ομόψυχης, της αδιαίρετης και ομοούσιας Ελλάδας.
Γιορτάζουμε, οι όπου γης Έλληνες, εκείνο το ανείπωτο «θαύμα» που έζησαν ΟΛΟΙ μαζί οι Έλληνες. Από το νιούτσικο βλαστάρι μέχρι τον αιωνόβιο γέροντα που δίπλα στο τζάκι έτριβε με χαρά το μουστάκι του, όσες φορές χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες, αναπολώντας ίσως τα δικά του κατορθώματα στις βουνοκορφές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδνίας κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων.
Και στο «θαύμα» αυτό βρέθηκε ο ένας δίπλα στον άλλον και στο μέτωπο και στα μετόπισθεν, το ένα χέρι μέσα στο άλλο χέρι και η μια καρδιά μέσα στην άλλη καρδιά για να χτυπούν στον ίδιο ρυθμό.
Και γυρίζουμε, σήμερα 28η Οκτωβρίου, σ΄αυτή τη θαυμάσια Ελληνική ώρα για να αισθανθούμε την ψυχική και κοινωνική ενότητα και να αντλήσουμε δυνάμεις.
Κι αυτό το μεγάλο, το τρισμέγιστο, το ασύγκριτο, το ανεπανάληπτο Ελληνικό γεγονός, δεν πρέπει να γίνεται μόνο επίσημη τελετή με μπάντες, παρελάσεις, δεξιώσεις, λόγος πανηγυρικός, και μετά ιστορία, δηλαδή παρελθόν.
Πρέπει να μένει κοντά μας σαν ζωντανή μνήμη, σαν αυστηρή εντολή και να μας κάνει άξιους Έλληνες και ανθρώπους, αληθινούς ανθρώπους. Ανθρώπους που σέβονται την ιστορία τους.
Γιατί η 28η Οκτωβρίου 1940, που πανηγυρίζει σήμερα το Έθνος μας, δεν είναι μόνο ζωντανή εθνική μνήμη, είναι και παλμός και γόνιμος ενθουσιασμός.
Πρέπει, ο κάθε ένας από το δικό του μετερίζι, να μεταλαμπαδεύσουμε τη βεβαιότητα ότι είμαστε πάντα έτοιμοι να κάνουμε και τις πιο οδυνηρές, αν χρειαστεί, θυσίες για να μένουμε λεύτεροι άνθρωποι.
Και αυτή τη βεβαιότητα πρέπει να κάνουν, πρώτιστα, οι νέοι μας ατομική και ομαδική συνείδηση, συνείδηση που ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποδουλωθεί σε κανενός ανθρώπου τα κελεύσματα που απεργάζεται την όποια υποδούλωσή του.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 δόθηκε η ευκαιρία για έναν αλησμόνητο συναγερμό στην Ελληνική μας πατρίδα.

Ο συναγερμός των σειρήνων των μεγαλουπόλεων και το χτύπημα της καμπάνας του πιο απομακρυσμένου χωριού ήταν ίδιος με τον συναγερμό των ψυχών και το χτύπημα των παλμών της καρδιάς.
Και αυτός ο συναγερμός και το χτύπημα της καρδιάς χτύπησε εξ ίσου, για να μην πω ακόμα περισσότερο, στους Ακροναυπλιώτες και στους άλλους εκτοπισμένους από το μεταξικό καθεστώς, που δυστυχώς τους κράτησε φυλακισμένους μέχρι και την κατάληψη της Ελλάδος από τον Γερμανό κατακτητή στον οποίο και τους παρέδωσε
Οι μάχιμοι και άμαχοι, αγκαλιασμένοι, ορθώθηκαν θαρραλέα μπροστά στον αυθάδη εισβολέα.
Σύσσωμος ο λαός, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα, σε όλα τα στρώματα του, ανεξάρτητα από την οικονομική τοποθέτηση και τον πολιτικό τους προσανατολισμό, είπε το «ΟΧΙ» χωρίς να σκεφθεί ούτε για μια στιγμή πόσο μικρός ήταν ο ίδιος και πόσο μεγάλος ο αντίπαλος του.
Μέσα του βογκούσε το χρέος, όπως στις μεγάλες ώρες της ιστορίας, κι αυτό μόνο άκουγε, σ΄αυτό μόνο πειθαρχούσε.
Έρχεται μια μέρα στη ζωή των εθνών, που οι αιώνες ελέγχουν τα χαρτιά της ιστορικής τους ταυτότητας.
Τέτοια είναι και η μέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940
Αυτή τη μέρα δώσαμε εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους.
Δείξαμε την Εθνική μας ταυτότητας και βρέθηκε ΕΝΤΑΞΕΙ.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 θα παραμείνει, όπως η 25η Μαρτίου 1821, και η Εθνική Αντίσταση, για πάντα γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στις σελίδες όχι μονάχα της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.
Τη σημασία αυτή τη χάρισε μια υπέροχη έξαρση του λαού, πυροδοτούμενη από την Ιερή φλόγα της ελευθερίας και από το ιερό καθήκον της προάσπισης των τάφων και των εστιών των ανά τους αιώνας προγονών.
Η εποποιία, που όμοια της δύσκολα μπορείς να βρεις στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, των βουνών της Βόρειας Ηπείρου ανανέωσε την εγγύηση μέσα στους αιώνες για την ΔΙΑΡΚΕΙΑ του Ελληνικού έθνους.
Το πολεμικό εκείνο έπος το χάραξε το ίδιο το χέρι του θεού σε μια απέραντη τοιχογραφία, που θα καλύπτει αιώνια τον παγκόσμιο ουρανό των ηθικών αξιών, την υπερίσχυση του πνεύματος στην σύγκρουσή του με την ύλη.
Από αυτόν τον αόρατο γαλαξία αστραποβολούν προς την ανθρώπινη συνείδηση τα άστρα της Ελευθερίας, της Ανδρείας, της Θυσίας, της Τιμής, της Δόξας…………
…………………………………………………


Και την ΑΝΟΙΞΗ αυτή του 1940 ακολούθησε ο μακρύς ΧΕΙΜΩΝΑΣ της Γερμανικής κατοχής μετά από λίγους μήνες, όπου –εκτός από τους λίγους που υπηρέτησαν τον χιτλεροφασισμό και μάλιστα με φανατισμό - ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε με όλες τις αντιστασιακές του οργανώσεις, και κυρίως μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με κορυφαία ενέργεια, που είχε και παγκόσμιο αντίκτυπο, το κατέβασμα της σβάστιγας από την Ακρόπολη από τους Μανόλη Γλέζο και Απόστολο Σιάντα
Σημείωση: Η ανάρτηση έγινε στις 27/10/08. Στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου, (90,80FM) και στις 9 η ώρα το πρωί, μπορείτε να παρακολουθήσετε αύριο ένα επετειακό αφιέρωμα.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Θέλουμαι ενημέρωση

Καθήκον ΟΛΩΝ των εργαζομένων είναι να κατέβουν αύριο όλοι σε απεργία και μάλιστα όλοι σε ένα χόρο και όχι κάποιοι να ξαναμετράνε τα ....κουκιά τους. Ομως κύριοι της ΕΣΗΕΑ ΜΗΝ παίξετε, για μια ακόμα φορά, το παιγνίδι της κυβέρνησης ,που θέλει να μένει στο ...ΣΚΟΤΑΔΙ ο λαός από τα γεγονότα. Εξαιρέσετε και εσείς , όπως κάνουν οι ΔΕΚΟ, τουλάχιστον ενα ή δυο άτομα από κάθε ηλεκτρονικό μέσο για μια ολιγόλεπτη ενημέρωση μας. Οταν η κυβέρνηση θα ξέρει οτι η κάθε παρεκτροπή των οργάνων της, μπορεί να βγει και ...ζωντανή στον αέρα, δεν θα τολμήσει να βγάλει στο δρόμο ζαρτινιέρες.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Αρνούμαι

Σαν χθες, το 1981, το ΠΑΣΟΚ του ΠΑΣΟΚ του Ανρέα Παπανρρέου κέρδισε τις εκλογές με 48,5%. Ενα από τα ΜΕΓΑΛΑ συνθήματα του ήταν και το "ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ". Οι βάσεις όμως ΔΕΝ φύγανε ΠΟΤΕ. Εξακολουθούν να υπάρχουν και να "διαφεντεύουν" τον τόπο μας. Αντιγράφω από τον σημερινό (19/10/2008) ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ την επιστολή που έστειλε ένας ναύτης στην Στρατιωτική και Πολιτική ηγεσία, στα κόμματα της Βουλής και στα Μ.Μ.Ε.
«Αρνούμαι να υπηρετώ το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους»!
Την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και το παραπέρα βάθεμα της εμπλοκής της Ελλάδας στους νεοταξίτικους - ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αλλά και την ομηρία της Κρήτης και συνολικά της χώρας, σηματοδοτεί η λειτουργία του ΝΑΤΟικού Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στο χώρο της βάσης της Σούδας

Κ.Ζ.Την περασμένη Τρίτη έγιναν τα εγκαίνια του ΝΑΤΟικού Κέντρου Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που λειτουργεί στη βάση της Σούδας στην Κρήτη. Πρόκειται για ένα κέντρο εκπαίδευσης με κρίσιμο ρόλο καθώς συνδέεται με την υλοποίηση των νέων επιθετικών δογμάτων και υπάγεται απευθείας στο αμερικανικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο του Norfolk στις ΗΠΑ. Το Κέντρο αυτό και η λειτουργία του στην Κρήτη σηματοδοτεί την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και το παραπέρα βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στους νεοταξίτικους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Το ΚΕΝΑΠ βρίσκεται δίπλα - δίπλα με τη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων που υπάγεται στο Ναύσταθμο της Κρήτης. Στη Διεύθυνση αυτή υπηρετεί ο ναύτης Γιώργος Ελταχήρ, ο οποίος έστειλε επιστολή προς το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όλα τα ΜΜΕ, για το απαράδεκτο Ελληνες φαντάροι αντί να υπερασπίζονται την άμυνα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, να υπηρετούν το ΝΑΤΟ, υπηρετώντας το ΚΕΝΑΠ.
Η επιστολή του έχει ως εξής:
«Προς το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας
Προς το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού
Προς όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Είμαι ένας Ναύτης που υπηρετώ τη θητεία μου στη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων (ΔΝΟ) στην Κρήτη. Καθημερινά εγώ και όλοι οι συνάδελφοί μου βρισκόμαστε σε επαφή με το ΝΑΤΟ με διάφορους τρόπους αφού δίπλα στη μονάδα μας βρίσκεται το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), ένα ΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Η επαφή μας με διάφορους ΝΑΤΟικούς στρατιώτες είναι τόσο στενή, που μερικές φορές νομίζεις ότι συνυπηρετούμε κιόλας. Βρισκόμαστε σε άμεση επαφή μαζί τους στις πύλες του στρατοπέδου. Οταν στις προβλήτες του στρατοπέδου δένουν ΝΑΤΟικά πλοία, φυλάμε σκοπιά ΜΑΖΙ με Αμερικάνους - ΝΑΤΟικούς. Μάλιστα, συνάδελφοι μου, κληρωτοί ναύτες φοράνε μπλουζάκια με το εθνόσημο και το σήμα του ΝΑΤΟ.
Θεωρώ ότι αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη! Εγώ κι οι άλλοι συνάδελφοί μου ορκιστήκαμε να φυλάμε τα σύνορα της χώρας μας και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όχι τους ΝΑΤΟικούς φονιάδες των λαών, τα πλοία και τα όπλα τους.
Είμαι Ελληνας Ναύτης και δεν ανέχομαι το δικό μου συσσίτιο, εδώ στο στρατόπεδο, να επιδοτείται από το ΝΑΤΟ, προσφέροντας "και του πουλιού το γάλα", τη στιγμή που απ' ό,τι έχω διαβάσει στον Τύπο υπάρχουν διπλανές μονάδες στην Κρήτη, αλλά και σε όλη την Ελλάδα που η μερίδα δε φτάνει, που οι συνθήκες στρατωνισμού είναι άθλιες. Μας φροντίζουν και μας καλοπιάνουν για να τους συμπαθούμε και να μην αντιδρούμε στα εγκλήματα και το ματοκύλισμα τόσων λαών που έχουν κάνει οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ σε όλο τον κόσμο.
Μ' αυτά που κάνουν όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με τα δικαιολογημένα αρνητικά αισθήματά μας για τους Αμερικανο-ΝΑΤΟικούς φονιάδες, αλλά προσβάλλουν και την ίδια μας την προσωπικότητα. Είμαι αντίθετος στη δράση του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού, τους θεωρώ ανεπιθύμητους γιατί δεν τους θέλει ο ελληνικός λαός.
Υπηρετώ το Πολεμικό Ναυτικό της πατρίδας μου για να υπερασπίζομαι τα σύνορα της χώρας μας. Αρνούμαι να υπηρετώ το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους! Θέλω να υπηρετώ το λαό της πατρίδας μου, να υπερασπίζομαι τη φιλία, την ειρήνη και την αλληλεγγύη με όλους τους λαούς του κόσμου.
Γιώργος Ελταχήρ
(Ναύτης ΑΡΜ)».

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Παντελόνια;

Τελικά τα παντελόνια σου κ.Δαϊλάκη που φόρας , όπως μας είπες, ήταν ζαρτιέρες καταγάλανες.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Ακούει κανείς ....

…..από την Κυβέρνηση;
Μάλλον κανείς.
Τα αυτιά τα έχουν να ακούνε, και να ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ, τις απαιτήσεις των διαφόρων ΕΦΡΑΙΜ.
Και οι δημοσιογράφοι σήμερα στον απεργιακό αγώνα, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες -κανονικά ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι πρέπει να συμμετέχουν- μπας και γλιτώσουν κάτι από όσα έχουν κερδίσει με ιδρώτα και αίμα δεκάδες χρόνια πριν.
Γιατί , δυστυχώς εκεί έφτασε η εργατική τάξη.
ΝΑ ΑΠΕΡΓΕΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
Και για μια ακόμα φορά δεν θα μάθουμε τίποτα από όσα θα συμβούν σήμερα. Ούτε ακόμα και τα αποτελέσματα των δικών τους αγώνων. Θα «κομίσω γλαύκαν εις Αθήνας» αλλά θα καταθέσω την ταπεινή μου άποψη. Τα συνδικάτα του τύπου ή πρέπει να αφήνουν «προσωπικό ασφαλείας» για να μας ενημερώνουν ….τηλεγραφικά, και γιατί όχι αποκλειστικά και μόνο την απεργιακή κινητοποίηση, ή να απεργούν την επόμενη μέρα για να καλύπτουν τα γεγονότα «εν τω γεννάσθαι». Η ΜΗ κάλυψη των γεγονότων την ώρα που αυτά συμβαίνουν είναι για τις κυβερνήσεις «βούτυρο στο ψωμί τους».
Αυτές τις λίγες σκέψεις.
ΑΝΤΕ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Πριν από πάρα πολλά χρόνια είχα διαβάσει κάπου το παρακάτω που σχεδόν το έμαθα απέξω, και αν δεν με απατά η μνήμη μου είχε υπογραφή ΜΠΑΡΜΠΕΦ (Αν κάνω λάθος διορθώστε με).
Τι να την κάνω την πολιτική δημοκρατία, όταν τον παντοδύναμο στις κάλπες πολίτη, που μπορεί να ανεβάζει και να κατεβάζει με τη ψήφο του κυβερνήσεις, μπορεί να το διώξει όποτε θέλει ο εργοδότης του και από τη μία μέρα στην άλλη να βρεθεί άνεργος;

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν...

.....την Ελληνική μας τη γενιά
και μας δείχνουν φωτεινό το δρόμο
για τη νίκη, για τη λευτεριά.

Είναι του αγώνα μας τα φώτα
κι ο λαός τ΄ακολουθεί πιστά
νέοι,γέροι,όλοι μαζί φωνάζουν.
Ζήτω, ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ.

Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα
έφτιαξε ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ,
έχει πρόγραμμα λαοκρατία,
ζήτω,ζήτω,ζήτω το ΕΑΜ.

Έχει ενώσει όλο το λαό μας
κι όλη την αγροεργατιά
κι αγωνίζονται όλοι με πίστη
για να φέρουνε τη λευτεριά.

1941
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ
Η πατρίδα μας δοκιμάζεται.
Στον Ελληνικό λαό, αφού είχε αποκρούσει και ταπεινώσει το φασιστικό άξονα, στον πατριωτικό πόλεμο του ’40-’41, είχε πέσει η μαύρη σκλαβιά. Παντού απλωνόταν η φρίκη, η πείνα, η ερήμωση και ο θάνατος. Μέσα στο σκοτάδι, η ψυχή του λαού δεν προσκυνούσε.
Μίλησε.
Στις 11 του Σεπτέμβρη αναγγέλθηκε η ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου από προσωπικότητες της προπολεμικής παράταξης των Φιλελευθέρων (Πλαστήρας, Ζέρβας ).
16 μέρες αργότερα, στις 27 του Σεπτέμβρη, αναγγέλθηκε η ίδρυση της σημαντικότερης Ελληνικής αντιστασιακής οργάνωσης με πανεθνική εμβέλεια, του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου.
Στην αυριανή μου (27-9-08) εκπομπή στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου (90,80FM) στις 18.00 και στην εκπομπή μου «ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΙ ΑΠΟΒΡΑΔΟ) μπορείτε να παρακολουθήσετε ειδικό αφιέρωμα στο Ε.Α.Μ.
Σε όποια μηχανή αναζήτησης κι αν μπείτε και γράψετε τη λέξη ΕΑΜ θα βρείτε τα πάντα.
Εδώ θα σταχυολογήσω πέντε μόνο στιχουργικά σπαράγματα από το λογοτεχνικό «θαύμα», ένα μέσα στα τόσα άλλα «θαύματα» του αντιφασιστικού «έπους» του λαού μας για τη δική του και όλων των λαών τη λευτεριά και τη προκοπή. Και πρώτα τρία τραγούδια από του βιβλίο του Κώστα Γαζή «ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ(ΣΥΛΛΟΓΗ)»
ΕΩΣ ΠΟΤΕ
-Εως πότε η μαύρη ακρίδα
έως πότε εχθρός Βαυαρός
θα σπαράζει τη δόλια πατρίδα
ενωθείτε αδέρφια καιρός.
-Ας ενώσουμε όλοι τα ξίφη
ας ενώσουμε όλοι σπαθιά
κι ας φωνάξουμε «κάτω οι φασίστες,
βασιλιάδες δεν θέλουμε πια».
-Αδερφός αδερφό να σπαράζει
αδερφός αδερφό να χτυπά
και ο φίλος να σφάζει
τίνος Έλληνα η καρδιά το βαστά;
-Ας ενώσουμε όλοι τα ξίφη
ας ενώσουμε όλοι σπαθιά
κι ας φωνάξουμε κάτω οι προδότες,
φασιστάδες δε θέλουμε πια.

ΑΔΕΡΦΙΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΑΜ
-Αδέρφια που μας ρίξανε στην πείνα
και στην πιο πικρή σκλαβιά,
ν’ αγωνιστούμε όλοι με καρδιά
για τη ζωή και για τη λευτεριά
για του λαού μας το ψωμί.
-Αδέρφια όλοι στο ΕΑΜ
που θα ρίξει τους τυράννους στη φωτιά,
χέρι με χέρι όλοι στη γραμμή
για μια καινούργια, λεύτερη ζωή
για του λαού μας την τιμή.

ΤΟ ΕΑΜ ΜΑΣ ΧΑΡΑΖΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
-Το ΕΑΜ μας χαράζει το δρόμο
αγώνα ενάντια στη σκλαβιά,
τώρα με τ’όπλο μας στον ώμο
στη μάχη όλοι μας παιδιά.
-Εχθροί και τύραννοι να λείψουν
από το πρόσωπο της γης,
καινούργιοι δρόμοι ας ανοίξουν
χαράς, αγαπής, νιας ζωής.
-Εμπρός παιδιά και μην αργείτε
ελάτε όλοι στον ΕΛΑΣ,
είν΄ο στρατός που εγγυάται
το γκρέμισα κάθε σκλαβιάς.
ΠΑΛΑΜΑΣ:
«Εμπρός! Ολόρθοι ατράνταχτοι
μαυρίλα αστροπελέκι
να το σπαθί γοργάνεψε,
βρόντηξε το ντουφέκι.
(…..)
Ξανά του Ρήγα η σάλπιγγα
και πάει στα μεσουράνια
Μαυροβουνιού καπλάνια
κι Ολύμπου σταυραητοί».
ΒΑΡΝΑΛΗΣ:
«Είτανε πρώτη του Μαγιού,
φως όλα μέσα κ’ έξω
που αράδιασε πα στο σοβά,
πιστάγκωνα δεμένους
και θέρισε με μπαταριές οχτρός ελληνομάχος,
όχι έναν, όχι δυο και τρεις, διακόσια παληκάρια
(…..)».
ΕΛΥΤΗΣ:
«Μες στην έρμη κι άδεια πολιτεία μένει
το χέρι που μονάχα με μπογιά θα γράψει στους μεγάλους τοίχους
ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
ΡΩΤΑΣ:
«Γεια σου, χαρά σου λεβεντιά, το νέο Εικοσιένα,
παιδιά του ελληνικού λαού, χυμάτε αδελφωμνένα
πάρτε δίπλα τα βουνά και παγανιά τους κάμπους
να φέρετε τη λευτεριά, να καθαρίσει ο τόπος
να ‘ρθει και πάλι η άνοιξη, να ‘ρθουν τα χελιδόνια
να ‘ρθουν τα λαμπρόγιορτα με τη γλυκιάν Ειρήνη».
ΡΙΤΣΟΣ:
«Λευτεριά ή θάνατος-κρατάτε τη σημαία
Η Ανθούλα κάτου απ’ τα τανκς-έξω απ’ τα τανκς το χέρι της
υψώνοντας τη σημαία-Λευτεριά ή θάνατος
Λευτεριά ή θάνατος- ποιος θάνατος;
Εδώ δεν είναι θάνατος μονάχα ζωή και μέλλον.
Ζήτω, Ζήτω, Ζήτω
(…..)»

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ πού είναι βρε παιδιά;

Τόσος χαμός δίπλα μας και ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ ούτε μια δήλωση; Που στην ευχή είναι;
Ούτε ένας δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να του πάρει μία δήλωση; Δεν πιστεύω να είναι στο ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΝ ντυμένος ΕΦΡΑΙΜ;Αλλά θα μου πείτε τι να τις κάνει τις δηλώσεις. ΟΛΟΙ εργάζονται για την κόρη.Τρελλός είναι;

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

"Χούντα" στη Χώρα των Βάσκων

«Ρίχνουν στις φυλακές εκατοντάδες αριστερούς, διαλύουν κόμματα και οργανώσεις, κλείνουν εφημερίδες».
Όχι μη πάει ο νους σας σε τίποτα ολοκληρωτικά φασιστικά καθεστώτα της Αφρικής, Ασίας, Λατινικής Αμερικής και Ασίας, ούτε καν στη διπλανή μας Τουρκίας. Αυτά όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το σημερινό δημοσίευμα του «ΕΘΝΟΥΣ» στην Ευρώπη. Στην Σοσιαλιστική Ισπανία, μέλους της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ(sic) Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας, τουλάχιστον από τα σοσιαλιστικά κόμματα και προπαντός από την ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΝΘΗ.

Να τι γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ στο σημερινό ΕΘΝΟΣ στις "Αναιρέσεις" στη στη σελίδα 19


Ανατριχιαστικές διαστάσεις έχει πάρει το κύμα των δικαστικών διώξεων, καθαρά πολιτικού χαρακτήρα, που έχει εξαπολύσει η Μαδρίτη εναντίον όλων όσοι θεωρεί ότι σχετίζονται με τη βασκική αυτονομιστική Αριστερά, με αποτέλεσμα η Χώρα των Βάσκων να μοιάζει σαν να τελεί υπό καθεστώς ανελέητης εσωτερικής κατοχής! Τραγικές είναι οι ομοιότητες με τις διώξεις των αριστερών και των κομμουνιστών στη χώρα μας στα ανώμαλα μετεμφυλιακά χρόνια του τέλους της δεκαετίας του 1940, αρχών δεκαετίας του 1950, με μοναδική θετική διαφοροποίηση ότι στην Ισπανία... δεν εκτελούν τώρα τους Βάσκους κρατούμενους! Κατά τα άλλα, σε πολλές περιπτώσεις η συμπεριφορά του ισπανικού κράτους απέναντι στους Βάσκ

ους είναι χειρότερη από εκείνη του ελληνικού ανώμαλου μετεμφυλιακού καθεστώτος
Την Τρίτη το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας έβγαλε στην παρανομία το κόμμα Βασκική Εθνικιστική Δράση (ANV) και κατάσχεσε την περιουσία του επειδή θεώρησε ότι σχετίζεται με το κόμμα Μπατασούνα, νόμιμο επί πολλά χρόνια, που όμως τέθηκε κι αυτό εκτός νόμου κάποια στιγμή επειδή κρίθηκε ότι συνδέεται με την ένοπλη αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ. Το κόμμα που απαγορεύθηκε την Τρίτη είχε ιδρυθεί το 1930, αλλά τώρα, τριάντα και πλέον χρόνια μετά τον θάνατο του αιμοσταγούς δικτάτορα Φράνκο, η Μαδρίτη έκρινε ότι πρέπει να το βγάλει παράνομο. Μιλάμε για ένα κόμμα που έχει 42 δημάρχους και 497 δημοτικούς συμβούλους στη Χώρα των Βάσκων!
Την Τετάρτη άρχισε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας η εξέταση της υπόθεσης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γης των Βάσκων (PCTV), το οποίο είναι φυσικά σίγουρο ότι θα τεθεί κι αυτό εκτός νόμου. Άλλωστε στις 9 Φεβρουαρίου 2008 το μεν Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρευε στο ANV να παρουσιαστεί στις βουλευτικές εκλογές ώστε να μην εκλέξει βουλευτές στο εθνικό κοινοβούλιο, ένας δικαστής δε... ανέστειλε για τρία (!) χρόνια τη δράση του ANV και του PCTV, έκλεισε τα γραφεία τους και πάγωσε τις καταθέσεις τους στις τράπεζες.
Την ίδια μέρα, την Τετάρτη, άλλο ισπανικό δικαστήριο όχι μόνο διέλυσε μια μαζική οργάνωση αλληλεγγύης προς τους φυλακισμένους Βάσκους αριστερούς αυτονομιστές που τάσσεται υπέρ της χορήγησης αμνηστίας, αλλά και καταδίκασε 21 στελέχη της σε ποινές φυλάκισης... 8 έως 10 χρόνων! Τη χαρακτήρισε «τρομοκρατική οργάνωση» που επιδιώκει «την ανατροπή της Ισπανίας στο έδαφος της Χώρας των Βάσκων»!
Αυτή ήταν η τρίτη δίκη αυτού του είδους. Το 2005 άρχισε η δίκη νέων Βάσκων που ανήκουν στις οργανώσεις νεολαίας Χαράι - Χάικα - Σέκι, που κατηγορούνταν ότι προκαλούσαν επεισόδια σε διαδηλώσεις στη Χώρα των Βάσκων, ανάλογα με αυτά που συχνά προκαλούν αναρχικές ομάδες στην Αθήνα. Το 2007, λοιπόν, το Ανώτατο Δικαστήριο χαρακτήρισε... «τρομοκρατικές (!)» αυτές τις οργανώσεις και καταδίκασε 23 νέους σε φυλάκιση 6 ετών τον καθέναν!
Το 2006 άρχισε μια άλλη δίκη-μαμούθ, όπου δίκαζαν για έναν και πλέον χρόνο όποιον Βάσκο θεωρούσαν φίλο των αυτονομιστών (πολιτικούς, δημοσιογράφους, άτομα που υποστήριζαν την «πολιτική ανυπακοή» κ.λπ.), και στο τέλος έριξαν στα κάτεργα 47 από τους κατηγορούμενους, φυλακίζοντάς τους με εξοντωτικές ποινές από 9 έως 24 χρόνια!
Σειρά πολιτικών δικών πρόκειται να ακολουθήσει. Όπως με τα έκτακτα στρατοδικεία του μετεμφυλιακού κράτους και της δικτατορίας των συνταγματαρχών επιχειρήθηκε η εξόντωση των κομμουνιστών και της αντιδικτατορικής αντίστασης, έτσι και με την τακτική δικαιοσύνη και ένα εφιαλτικά ολοκληρωτικό νομικό πλαίσιο η ισπανική κυβέρνηση επιχειρεί να εξοντώσει την αντίσταση των Βάσκων και να τους εξανδραποδίσει. Ίσως να τα καταφέρει, όπως τα κατάφερε και το ελληνικό μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς.
Προ εικοσαετίας πάντως, όταν το ισπανικό κράτος είχε συγκροτήσει παράνομες ομάδες εκτελεστών από άνδρες των μυστικών υπηρεσιών, που κατ εντολήν κυβερνητικών αξιωματούχων δολοφονούσαν όποιον θεωρούσαν ότι ανήκει στην ΕΤΑ ή συνεργάζεται με αυτήν, οι δολοφονίες αθώων ήταν τόσες πολλές που η τακτική εγκαταλείφθηκε.

ΤΕΙΧΟΣ ΣΙΩΠΗΣΗ συγκάλυψη μιας τραγωδίας
Οι Βάσκοι δεν έχουν πουθενά ισχυρούς φίλους, όπως φαίνεται. Ενα πέπλο σιωπής καλύπτει τις φρικαλεότητες που διαπράττονται εναντίον τους. Μόνο διαβάζοντας τον ισπανικό Τύπο συνειδητοποιεί κανείς κάτω από ποιο καθεστώς ζουν. Στο εξωτερικό κανείς δεν γράφει γι αυτούς. Σε αντίθεση με τους Αλβανοκοσοβάρους, τους Νοτιοοσέτιους ή τους Αμπχάζιους, των οποίων το δικαίωμα στην ανεξαρτησία ξαφνικά έχει γίνει «ιερό και απαραβίαστο» για εκατομμύρια Ευρωπαίους, στη Χώρα των Βάσκων δεν υπάρχουν άνθρωποι που ποθούν την ανεξαρτησία τους, μόνο... «τρομοκράτες»! Ούτε καν συμβουλευτικού χαρακτήρα δημοψήφισμα επιτρέπει η Μαδρίτη στην τοπική δεξιά κυβέρνηση να διεξαγάγει, αν και τους δεξιούς Βάσκους αυτονομιστές δεν τους κλείνουν ακόμη στη φυλακή. Μόνο τους αριστερούς, για την ώρα...

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

ΜΠΡΟΣ γκρεμός (ανασχηματισμός) και ΠΙΣΩ ρέμα (εκλογές)

«Χαμός στο ίσιωμα» όχι μόνο στην κυβέρνηση της ΝουΔουλας αλλά και στο κόμμα της.
Και σα μην φτάνουν οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες που βάζουν «κατά ριπάς» ενάντια στην κυβέρνηση, από δίπλα και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες με έμμεσο κυρίως τρόπο ζητάνε από τον «καπετάνιο» να …..πετάξει στη θάλασσα τα «λαμόγια» όπως ο καπετάνιος εκείνος τον ΙΩΝΑ.
Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων των ημερών θα μας πείσει.
Φαγωθήκανε να «φάνε», εκτός από τους αντιπολιτευόνενους βουλευτές, και βουλευτές της ΝουΔουλας τον Βουλγαράκη. Και τον «φάγανε». Και επειδή δεν έβαλε έναν από αυτούς στην καρέκλα του βάλθηκαν να «φάνε» και άλλους. Κυρίως τον Αλογοσκούφη και τον Ρουσόπουλο. Θα μου πείτε πως «τα θέλει ο κωλαρίκος τους», κατά την λαϊκήν ρήσην.
Αν θα τους φάει και πότε δεν το ξέρουμαι αλλά «τρώγοντας έρχεται η όρεξη».
Μόλις περάσει τα νομοσχέδιο για το (ξε)πούλημα της Ολυμπιακής και κάποιον άλλων «φιλολαϊκών» μέτρων με τη δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια των βουλευτών του, όλο και κάποιον θα «χάψει». Αλλά μην περιμένετε και θαύματα. Τέτοια έκανε μόνο ο Χριστούλης και τον «φάγανε» κι αυτών οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Κάτι θαύματα που πήγανε να κάνουνε οι Ρουσόπουλοι και λοιποί «εν Χριστώ αδελφοί» του κ. Εφραίμ δεν τους βγήκανε.
Το ποιους θα «φάει»; Αυτούς που του χαλάνε την «έξωθεν καλήν μαρτυρίαν». Και αυτούς μάλλον θα τους κάνει κατά το κοινώς λεγόμενον «αλλοξωκολιά» Εεεεε δεν τους …ξεκοκαλίζεις κιόλας.
Αν και πάλι δεν έρχεται η «έξωθεν καλή μαρτυρία» τότε πετάζεις από το μαντρί (Αβερώφεια ρήση) κάνα δυο ….ψωριάρικα πρόβατα και πας να φτιάξεις καινούργιο μαντρί.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

(ΞΕ)πωλείται ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. (ΞΕ)πωλείται ΠΑΤΡΙΣ

Σε λίγο τελειώνει η "εξόδιος" ακολουθία της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ από τον Χατζηδάκη.Το " ΔΕΥΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΑΣΠΑΣΜΟΝ" έχει μείνει.

Προς Άγιους Πατέρες ΣΤ' Επιστολή

Άγιοι Πατέρες σας στέλνω σήμερα την έκτη επιστολή μου υπενθυμίζοντας σας μερικά εδάφια από την ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ του Αποστόλου Παύλου. Τις ερωτήσεις μου θα τις βρείτε σε προηγούμενες επιστολές. Σήμερα θα σας κάνω μία μόνο ερώτηση:ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ …ΘΕΟ ΣΑΣ και θέλετε να διώξετε τα παιδάκια από τις Κατασκηνώσεις της Μεταμόρφωσης Χαλκιδικής;
Πάνω από μισό αιώνα φιλοξενήθηκαν εκεί χιλιάδες φτωχά παιδιά.
ΤΙ ΨΥΧΗ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΤΕ; Εκτός και αν την έχετε παραδώσει ήδη στον ΜΑΜΜΩΝΑ.
Φιλώ, όπως πάντα τη δεξιά σας

Α Κορ. 3,2 γάλα υμάς επότισα και ου βρώμα. ούπω γαρ ηδύνασθε. αλλ᾿ ούτε έτι νων δύνασθε· έτι γαρ σαρκικοί έστε.
Α Κορ. 3,3 όπου γαρ εν υμίν ζήλος και έρις κα διχοστασίαι, ουχί σαρκικοί έστε και κατά άνθρωπον περιπατείτε;
Α Κορ. 4,11 άχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν
Α Κορ. 4,12 και κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσί· λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα,
Α Κορ. 4,13 βλασφημούμενοι παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγενήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι.
Α Κορ. 5,1 Όλως ακούεται εν ωμίν πορνεία, και τοιαύτη πορνεία, ήτις ουδέ εν τοις έθνεσιν ονομάζεται, ώστε γυναίκά τινα του πατρός έχειν.
Α Κορ. 5,5 παραδούναι τον τοιούτον τω σατανά εις όλεθρον της σαρκός, ίνα το πνεύμα σωθή εν τη ημέρα του Κυρίου Ιησού.
Α Κορ. 5,7 εκκαθάρατε ουν την παλαιάν ζύμην, ίνα ήτε νέον φύραμα, καθώς έστε άζυμοι. και γαρ το πάσχα ημών υπέρ ημών ετύθη Χριστός·
Α Κορ. 6,1 Τολμά τις υμών, πράγμα έχων προς τον έτερον, κρίνεσθαι επί των αδίκων και ουχί επί των αγίων;
Α Κορ. 6,2 ουκ οίδατε ότι οι άγιοι τον κόσμον κρινούσι; και ει εν υμίν κρίνεται ο κόσμος, ανάξιοί έστε κριτηρίων ελαχίστων;
Α Κορ. 6,7 ήδη μεν ουν όλως ήττημα υμίν εστιν ότι κρίματα έχετε μεθ' εαυτών. διατί ουχί μάλλον αδικείσθε; διατί ουχί μάλλον αποστερείσθε;
Α Κορ. 6,8 αλλά υμείς αδικείτε και αποστερείτε, και ταύτα αδελφούς;
Α Κορ. 6,9 ή ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι; μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται
Α Κορ. 6,10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι.
Α Κορ. 6,18 φεύγετε την πορνείαν. παν αμάρτημα ό εάν ποιήση άνθρωπος εκτός του σώματός εστιν, ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει.
Α Κορ. 6,19 ή ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματός εστιν, ού έχετε από Θεού, και ουκ εστέ εαυτών;
Α Κορ. 6,20 ηγοράσθητε γαρ τιμής· δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινά εστι του Θεού.
Α Κορ. 10,23 Πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα συμφέρει. πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα οικοδομεί.
Α Κορ. 11,20 συνερχομένων ουν υμών επί το αυτό ουκ έστι κυριακόν δείπνον φαγείν·
Α Κορ. 11,21 έκαστος γαρ το ίδιον δείπνον προλαμβάνει εν τω φαγείν, και ος μεν πεινά, ος δε μεθύει.
Α Κορ. 11,22 μη γαρ οικίας ουκ έχετε εις το εσθίειν και πίνειν; ή της εκκλησίας του Θεού καταφρονείτε και καταισχύνετε τους μη έχοντας; τί υμίν είπω; επαινέσω υμάς εν τούτω; ουκ επαινώ.
Α Κορ. 13,1 Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μή έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Α Κορ. 13,2 και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι.
Α Κορ. 13,3 και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμά μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Α Κορ. 13,4 Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται,
Α Κορ. 13,5 ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται τ κακόν,
Α Κορ. 13,6 ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία·
Α Κορ. 13,7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Α Κορ. 13,8 η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται· είτε γλώσσαι, παύσονται· είτε
Α Κορ. 13,9 εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Παπαληγούρας έγινε....Βουλγαράκης

Μας τέλιωσε ο Βουλγαράκης και μας ήρθε ο Παπαληγούρας. Καλά αυτόν δεν τον "έφαγε" στην προηγούμενη κηβέρνηση; Κρίμα τόση κάλυψη που τον έδωσε στη Σαλονίκη. Τελικά στο βάθος λίγη τσίπα πάντα βρίσκεις. Εκείνοι που (ξε)πούλησαν την Ελληνική περιουσία σε κάποιους καλόγερους δεν έχουν λίγη τσίπα να την κοπανήσουν; Αλλά το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται και αυτές πρέπει να ....ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Ρεχάγκελ ο ....ελληνομαθής.

Χίλια μπράβο!!!!!! στον ΟΘΩΝΑ.
Οχι για τΙς νίκες της Εθνικής μας, αλλά για τα ....άπταιστα ελληνικά!!!!! του στη συνέντευξη που έδωσε.
Καλά μη βαράτε. Τη λέξη ΠΑΡΙΖΑΚΙ την έμαθε, αν και η λέξη αυτή ΔΕΝ είναι Ελληνική.
7 (;) χρόνια είναι αυτά. Δεν έμαθε; (δύσκολο να το πιστέψω), ΔΕΝ θέλει;(αυτό το πιστεύω).
Και θέλαμε- θυμάστε- να τον βαφτίσουμαι ΕΛΛΗΝΑ επειδή οι ποδοσφαιριστές μας είχαν κερδίζει την κούπα.
ΟΥΤΕ τη λέξη ΚΑΛΗΜΕΡΑ κ.Οθωνα;
Αυτό στην πατρίδα του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του Καζαντζάκη του... του... λέγεται ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ.

Προς Αγίους Πατέρες Ε.επιστολή Τσέλιγκα

Άγιοι Πατέρες, σήμερα σας υπενθυμίζω μερικές περικοπές από την ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ επιστολή του Αποστόλου των Εθνών,και ελπίζω να βρείτε λίγο χρόνο να τις μελετήσετε και αν δεν σας κάνει κόπο να μου ερμηνεύσετε τα αποσπάσματα, ΟΧΙ αυτολεξεί, αλλά ερμηνευτικώς.
Και όπως πάντα φιλώ την δεξιάν σας.
Ρωμ. 1,28 Και καθώς ουκ εδοκίμασαν τον Θεόν έχειν εν επιγνώσει, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ποιείν τα μη καθήκοντα,
Ρωμ. 1,29 πεπληρωμένους πάση αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία, μεστούς φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου κακοηθείας,
Ρωμ. 1,30 ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγείς, υβριστάς, υπερηφάνους, αλαζόνας, εφευρέτας κακών, γονεύσιν απειθείς,
Ρωμ. 1,31 ασυνέτους, ασυνθέτους, αστόργους, ασπόνδους, ανελεήμονας·
Ρωμ. 1,32 οίτινες τα δικαίωμα του Θεού επιγνόντες, ότι οι τα τοιαύτα πράσσοντες άξιοι θανάτου εισίν, ου μόνον αυτά ποιούσιν, αλλά και συνευδοκούσι τοις πράσσουσι.
Ρωμ. 2,1 Διό αναπολόγητος ει, ω άνθρωπε, πας ο κρίνων· εν ω γαρ κρίνεις ταν έτερον, σεαυτόν κατακρίνεις· τα γαρ αυτά πράσσεις ο κρίνων.
Ρωμ. 2,2 οίδαμεν δε ότι το κρίμα του Θεού εστι κατά αλήθειαν επί τους τα τοιαύτα πράσσοντας.
Ρωμ. 2,3 λογίζη δε τούτο, ω άνθρωπε, ο κρίνων τους τα τοιαύτα πράσσοντας και ποιών αυτά, ότι συ εκφεύξη το κρίμα του Θεού;
Ρωμ. 2,4 ή του πλούτου της χρηστότητος αυτού και της ανοχής και της μακροθυμίας καταφρονείς, αγνοών ότι το χρηστόν του Θεού εις μετάνοιάν σε άγει;
Ρωμ. 2,5 κατά δε την σκληρότητά σου και αμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτώ οργήν εν ημέρα οργής και αποκαλύψεως και δικαιοκρισίας του Θεού,
Ρωμ. 2,6 ος αποδώσει εκάστω κατά έργα αυτού,
Ρωμ. 2,12 όσοι γαρ ανόμως ήμαρτον, ανόμως και απολούνται· και όσοι εν νόμω ήμαρτον, δια νόμου κριθήσονται.
Ρωμ. 12,9 Η αγάπη ανυπόκριτος. αποστυγούντες το πονηρόν, κολλώμενοι τω αγαθώ,
Ρωμ. 12,10 τη φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι,
Ρωμ. 12,11 τη σπουδή μη οκνηροί, τω πνεύματι ζέοντες, τω Κυρίω δουλεύοντες,
Ρωμ. 12,14 ευλογείτε τους διώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε.
Ρωμ. 12,17 μηδενί κακόν αντί κακού αποδιδόντες. προνοούμενοι καλά ανώπιον πάντων ανθρώπων·
Ρωμ. 12,19 μή εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· γέγραπται γάρ· εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος.
Ρωμ. 12,20 εάν ουν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν· τούτο γαρ ποιών άνθρακας πυρός σωρεύσεις επί την κεφαλήν αυτού.
Ρωμ. 12,21 μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν.

Ρωμ. 13,7 απόδοτε ουν πάσι τας οφειλάς, τω τον φόρον τον φόρον, τω το τέλος το τέλος, τω τον φόβον τον φόβον, τω την τιμήν την τιμήν.
Ρωμ. 13,8 μηδενί μηδέν οφείλετε ει μη το αγαπάν αλλήλους. ο γαρ αγαπών τον έτερον νόμον πεπλήρωκε·
Ρωμ. 14,20 μη ένεκεν βρώματος κατάλυε το έργον του Θεού. πάντα μεν καθαρά, αλλά κακόν τω ανθρώπω τω δια προσκόμματος εσθίοντι.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Θεσσαλονίκη ΑΡΧΟΝΙΤΣΣΑ παλιά.....

......Θεσσαλονίκη του κόσμου περιστέρα,
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά...

Όπως κάθε χρόνο-73 τώρα χρόνια-και η «κουτσή ΜΑΡΙΑ» ασχολείται με τη Σαλονίκη. Ευτυχώς τη θυμούνται έστω και για λίγες μέρες το χρόνο. Και ανέβηκε, πάλι, η κυβέρνηση στη Σαλονίκη-όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, από πρωθυπουργό μέχρι τελευταίο κυβερνητικό και κομματικό στέλεχος για να δείξουν το «μπόι» τους, -όχι φέτος δεν είδαμε ακόμα να παίρνουν σβάρνα τα λαδάδικα και τα άλλα «πολιτιστικά κέντρα» που έλεγε και ο Βαγγέλας- ο θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα του-, αλλά τους είδαμε πως καμαρώνανε «πρώτο τραπέζι πίστα» κατά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού, να μας τάξουν «λαγούς με πετραχήλια» και να μας δώσουν «φύκια για με μεταξωτές κορδέλες», όπως μας θυμούνται και οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης με τα κομματικά στελέχια τους, και να μας λένε πως αν τους ψηφίσουμε και τους κάνουμε κυβέρνηση στις άλλες εκλογές, θα μας κάνουν «και γεφύρια και ποτάμια και σχολεία και «παιδία».
Ευτυχώς φέτος δεν βάφτηκαν κόκκινα τα εγκαίνια όπως πρόπερσι που 3.500 αστυνομικοί δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν 1000 ΠΑΟΚΙΑ να μπουκάρουν στο ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ. Βέβαια πάλι είχαμε κάποια επεισόδια. Και είναι απορίας άξιον πως τα μέλη του ΠΑΜΕ μπόρεσαν και απέτρεψαν να περάσουν οι λίγοι αντιεξουσιαστές –πέσανε βέβαια και μερικές …ψιλές- και δεν μπόρεσε η αστυνομία να αποτρέψει να βεβηλώσουν ακόμα και το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Και μαζί με την ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ και τα συνδικάτα της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής να διεκδικούν και αυτοί καλύτερα μεροκάματα, συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Αλλά όταν το μόνο μέλημα –και την ευθύνη την έχει η πολιτική ηγεσία- είναι να μη φτάσουν οι φωνές απόγνωσης των εργαζομένων στα αυτιά του πρωθυπουργού αυτά θα συμβαίνουν πάντα. Άλλο και τούτο: Πρωινιάτικα εγκαίνια. Και είδαμε τον Πρωθυπουργό να πηγαίνει στη ΔΕΘ – σαν τον …κλέφτη από την πίσω πόρτα. Πάλι καλά που δεν τον πήγαν μεταμφιεσμένο. Αλλά αν είχαμε αποκριές ίσως γινότανε και αυτό. Τι άλλο θα γίνει στο τόπο αυτό «ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ» δεν ξέρω. Και είδαμε να ξανααναβιώνει το συνδικαλιστικό της Ασφάλειας αφού η Ασφάλεια παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, σύμφωνα με τη καταγγελία του ιδίου. Τελικά τους μόνους που δεν παρακολουθούσαν ήταν «οι γνωστοί άγνωστοι» που συγκριτικά με άλλα χρόνια κάνανε λιγότερα γιουρούσια.
Και να σκεφτεί κανείς πως για δεκαετίες τα εγκαίνια γινότανε μέσα στο ΠΑΛΑΙ με 8.000 κόσμο μέσα, χωρίς να φοβάται κανένας πρωθυπουργός, τόσο πριν όσο και μετά την δικτατορία.
Θα πω όμως τούτο.
Αν σε μια δημοκρατία, όπου ο λαός εκλέγει τους άρχοντες, χρειαζόμαστε χιλιάδες αστυνομικούς για να προφυλάξουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς από τους διαμαρτυρόμενο λαό, τύφλα να έχουν οι δικτατορίες.
Για μια ακόμα φορά «η καρδιά της Ελλάδας χτυπάει στη Σαλονίκη»- έτσι δε λένε στα λογύδρια τους όλοι?- στη Σαλονίκη που για μας που μένουμε ολόγυρα της είναι η δεύτερη πατρίδα μας.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«….. μου μεγάλη φτωχομάνα» για μια ακόμα «θα πάρω το αμάξι μου στην τσέπη χαρτζιλίκι και θάρθω τα μεσάνυχτα» να περπατήσω στα δρομάκια των εφηβικών και νεανικών μου χρόνων.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«Αρχόντισσα παλιά, Θεσσαλονίκη του κόσμου περιστέρι, μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά», θέλω να ξαναπερπατήσω στα παλιά σου σοκάκια, στα πέτρινα σοκάκια της ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ σου, θέλω να κάνω σκαλομαρία στα τελευταία βαγόνια του τραμ που το ξηλώσανε και σήμερα το κάνουνε μετρό.
Θέλω να ξανανέβω μέχρι το ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ- πρώτα για να δω το φυλακισμένο και καταδικασμένο σε θάνατο αδελφό της μάνας μου και αργότερα, σχολιαρόπαιδο, να αγναντέψουμε με την τσακαλοπαρέα τη φωτισμένη παραλία, να φάμε τα νοστιμότατα και χωρίς τοξίνες κρεατικά σου και κατηφορίζοντας να σε σιγοτραγουδάμε
«ΜΑΓΙΣΣΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» και στο γλυκοχάραμα να απολαύσουμε εκεί δίπλα από την ΥΠΑΠΑΝΤΗ ένα «ντουζλαμα».

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ θέλω «μόνος να γυρίζω, Σάββατο και απόβραδο και μ’ ασετιλίνη στην Αριστοτέλους» την Αριστοτέλους του χθες και όχι στην «παρά φύσιν» ασελγείσασαν από τους σημερινούς άρχοντες σου.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου «και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι» θέλω να περπατήσω «στα στενά παλιά λαδάδικα» εκεί που «άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου, θέλω να περπατήσω στα «υγρά λιθόστρωτα, στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα», θέλω να κάνω το παζάρι μου, «Τόσα δίνω. Πόσα θες» με την Τούλα, Μαίρη, Σόφη, Πόπη, Αμαλία, Θέλω να σε ρωτήσω «πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους και σ΄ακουμπίσανε δειλά το χαρτζιλίκι του?».


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ «με τον πύργο τον λευκό»θέλω να περπατήσω αργά-αργά στο πλακόστρωτο της παραλίας σου με ένα σακουλάκι πασατέμπο «για να περνάει η ώρα» και με τα τσιγάρα νω 5 στο αριστερό τσεπάκι του ανοιχτού πουκάμισου . Να κλωτσήσω τα χαλίκια που θα βρω μπροστά μου, και να κάνω όνειρα αγναντεύοντας απέναντι το μπακτσέ τσιφλίκι και χαζεύοντας τον ήλιο την ώρα που χώνετε στις αγκαλιές των πιερίων νυμφών.


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ «με τα καλά παιδιά σου» θέλω να χαζέψω τον ζωολογικό σου κήπο, εκεί απέναντι από το αρχαιολογικό μουσείο, να ταΐσω τις πάπιες σου τα σουσούμια από το κουλούρι και να απολαύσω εκείνο τον μικρό χαριτωμένο πίθηκο, τον ΚΩΣΤΑΚΗ αν θυμάμαι καλά, που μόλις έβλεπε μαζεμένο κόσμο έκανε το παν για να τον προσέξουμε.


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ θέλω να σκαρφαλώσω στα λευκάρια της παραλίας σου εκεί δίπλα από το βασιλικό θέατρο για να δω τον ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ να παίζει στο ανοιχτό θέατρο ΔΙΑΝΑ το «τρις κούκλες και εγώ».

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ θέλω να πάω ΣΤΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ-ΣΤΑ ΤΙΤΑΝΙΑ- τι κρίμα τα καταστρέψανε!!!- στα ΗΛΥΣΙΑ (πάνε κι αυτά, γίνανε εμπορικό κατάστημα) να δω την "ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΣΤΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΡΙΟ» κάνοντας κοπάνα από το σχολείο με κατάληξη τα "παλιά ΛΑΔΑΔΙΚΑ", με όλη την παρέα, για να βρούμε "τον ανδρισμό μας", να πάω στο ΑΛΚΑΖΑΡ- ακόμα να διορθωθεί από το μεγάλο σεισμό σου-να πάω στο ΠΑΝΘΕΟΝ και να ψήσω ρέγκα στον εξώστη, στο ΑΤΤΙΚΟ, στο ΡΕΞ, στο ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, στο.......

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου . Θέλω να έρθω στην ΕΚΘΕΣΗ σου για να δω τα πυροτεχνήματα, το γύρο του θανάτου, τα ακροβατικά, να πιω για πρώτη φορά ΜΑΥΡΗ ΜΠΥΡΑ. Θέλω να ταξιδέψω με το «τραίνο φάντασμα», να μπω στα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια σου, να ρίξω τους κρίκους για να κερδίσω το ρολόι που δεν μου έπαιρνε ο πατέρας μου, να παρακολουθήσω το «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΑΦΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ» με τον ΑΛΚΗ ΣΤΕΑ.


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου θέλω να πάω στις Κουκουβάουνες και στην Παπαρούνα να αράζω δίπλα στη θάλασσα και να ακούσω τους μεγάλους τραγουδιστάδες. Θέλω να πάω να κάνω ένα μπανάκι στα καταγάλανα νερά της Νέας Κρήνης, Θέλω να ανέβω στο ΣΕΪΧ-ΣΟΥ ακόμα και με το φόβο μέσα μου να βγει ο «δράκος του».

θέλω να πάρω το καραβάκι μπροστά από τον Πύργο σου και να πεταχτώ για ένα μπανάκι απέναντι στην ΑΓΙΑτριαδα και στη Περαία και στο Μπαξέ τσιφλίκι

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου Θέλω αυτά και πάρα πολλά ακόμα ΘΕΛΩ. Θα τα βρω άραγε???? ΟΧΙ.??? Δεν πειράζει, λέω, να χτυπήσω ξανά συναγερμό και με όσα φιλαράκια βρω να ξαναπερπατήσουμε πάνω σ’ αυτά τα χνάρια και όσα απ’ αυτά δεν υπάρχουν θα τα βρούμε με το φως της καρδιάς μας.


«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μου μεγάλη φτωχομάνα
εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
Όπου κι αν πάω σ΄ έχω πάντα στη καρδιά
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δεν σ’ απαρνιέμαι
Είσαι η πατρίδα μου το λέω και καυχιέμαι
Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια
Βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στο ντουνιά
Βράδια μποέμικα τραγούδια στα σοκάκια
Ξενύχτια γλέντια μες τη γειτονιά

Σημείωση:
Μερικά από τα κείμενα της αυριανής μου, (Τρίτη 9-9-08), εκπομπής "ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΗΡΘΕ ΑΠΟΨΕ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ" στο Δημοτικό Ραριόφωνο Πολυγύρου (90,8-fm) στις 22.00

Προς Αγίους Πατέρες Επιστολή Δ΄.

Δεν θα σας κουράσω σήμερα Άγιοι Πατέρες. Από το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ δεν βρήκα και πολλές περικοπές. Ηδη θα ψάχνετε τα κιτάπια σας για να δείτε πως θα αντιδράσετε στην απόφαση του εισαγγέλεα του Αρείου Πάγου κ. Γιωργίου Σανιδά γιατί όπως γράφει το troktiko “έβγαλε μπουγιουρντί και λέει ότι είναι άκυρα όλα τα συμβόλαια της Ι.Μ.Βατοπαιδίου γιατί παραπλανήθηκε το κράτος!!!”
“Παραπλανήθηκε η ΚΕΔ από τους μοναχούς; Πως;
Παραπληνήθηκε το ΠΕΧΩΔΕ από τους μοναχούς; Πως;
Παραπλανήθηκε το νομικό συμβούλιο του κράτους από τους μοναχούς; Πως;Παραπλανήθηκαν οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τους μοναχούς;»

Ιω. 2,13 και εγγύς ην το πάσχα των Ιουδαίων, και ανέβη εις Ιεροσόλυμα ο Ιησούς.
Ιω. 2,14 και εύρεν εν τω ιερώ τους πωλούντας βόας και πρόβατα και περιστεράς, και του κερματιστάς καθημένους.
Ιω. 2,15 και ποιήσας φραγγέλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλεν εκ του ιερού, τα τε πρόβατα και τους βόας, και των κολλυβιστών εξέχεε το κέρμα και τας τραπέζας ανέστρεψε,
Ιω. 2,16 και τοις τας περιστεράς πωλούσιν είπεν· άρατε ταύτα εντεύθεν· μή ποιείτε τον οίκον του πατρός μου οίκον εμπορίου.
Ιω. 2,17 εμνήσθησαν δε οι μαθηταί αυτού ότι γεγραμμένον εστίν, ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με.
Ιω. 5,29 και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι ΄δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως.
Ιω. 8,12 Πάλιν ουν αυτοίς ο Ιησούς ελάλησε λέγων· εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ' έξει το φως της ζωής.
Ιω. 13,14 ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας.
Ιω. 15,12 αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΡΙΤΗ

Άγιοι Πατέρες Σας στέλνω σήμερα την τρίτη μου επιστολή και σας υπενθυμίζω κάποια αποσπάσματα από τους λόγους του Ιησού από το ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΛΙΟΝ.
Σας παρακαλώ πολύ «κλέψτε» λίγο χρόνο από τα «μπιζνες-πλαν» σας και μπήτε στο κόπο να μου απαντήστε σε όσα σας ρωτώ στις προηγούμενες επιστολές μου.
Και πάλι φιλώ ταπεινά την δεξιάν σας
Λουκ. 6,30 παντί δε τω αιτούντί σε δίδου, και από του αίροντος τα σα μή απαίτει.
Λουκ. 6,31 και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως.
Λουκ. 6,32 και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι.
Λουκ. 6,33 και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; Και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι.
Λουκ. 6,34 και εάν δανείζητε παρ' ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα.
Λουκ. 6,35 πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς.
Λουκ. 6,46 Τί δε με καλείτε, Κύριε Κύριε, και ου ποιείτε ά λέγω;
Λουκ. 10,4 μή βαστάζετε βαλάντιον, μή πήραν, μηδέ υποδήματα, και μηδένα κατά την οδόν ασπάσησθε.
Λουκ. 11,42 αλλ' ουαί υμίν τοις Φαρισαίοις, ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον και το πήγανον και παν λάχανον, και παρέρχεσθε την κρίσιν και την αγάπην του Θεού· ταύτα δε έδει ποιήσαι, κακείνα μή αφιέναι.
Λουκ. 12,15 είπε δε προς αυτούς· οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης πλεονεξίας· οτι ουκ εν τω περισσεύειν τινὶ η ζωή αυτού εστιν εκ των υπαρχόντων αυτού.
Λουκ. 12,20 είπε δε αυτώ ο Θεός· άφρον, ταύτῃ τη νυκτὶ την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· ά δὲ ητοίμασας τίνι έσται;
Λουκ. 12,21 ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μὴ εις Θεόν πλουτών.
Λουκ. 12,22 Είπε δὲ προς τους μαθητάς αυτοῦ· διὰ τούτο λέγω υμίν, μὴ μεριμνάτε τη ψυχή υμών τί φάγητε, μηδὲ τω σώματι υμών τί ενδύσησθε.
Λουκ. 12,23 ουχὶ η ψυχή πλείόν εστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;
Λουκ. 12,24 κατανοήσατε τους κόρακας, ότι ού σπείρουσιν ουδὲ θερίζουσιν, οις ουκ έστι ταμείον ουδέ αποθήκη, καί ο Θεός τρέφει αυτούς· πόσῳ μάλλον υμείς διαφέρετε των πετεινών;
Λουκ. 12,34 όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί και η καρδία υμών έσται.
Λουκ. 14,27 και όστις ού βαστάζει τον σταυρόν εαυτού και έρχεται οπίσω μου, ού δύναται είναί μου μαθητής.
Λουκ. 18,22 ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς είπεν αυτώ· έτι έν σοι λείπει· πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρὸν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι.
Λουκ. 18,23 ο δὲ ακούσας ταύτα περίλυπος εγένετο· ήν γαρ πλούσιος σφόδρα.
Λουκ. 18,24 ιδὼν δε αυτὸν ο Ιησούς περίλυπον γενόμενον είπε· πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού!
Λουκ. 18,25 ευκοπώτερον γαρ εστι κάμηλον διὰ τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν.
Λουκ. 19,45 Και εισελθὼν εις το ιερὸν ήρξατο εκβάλλειν τους πωλούντας εν αυτώ και αγοράζοντας
Λουκ. 19,46 λέγων αυτοίς· γέγραπται ότι ο οίκός μου οίκος προσευχής εστιν· υμείς δε αυτὸν εποιήσατε σπήλαιον λῃστών.
Λουκ. 21,34 Προσέχετε δε εαυτοίς μήποτε βαρηθώσιν υμών αι καρδίαι εν κραιπάλῃ και μέθῃ και μερίμναις βιοτικαίς, και αιφνίδιος εφ᾿ υμάς επιστή η ημέρα εκείνη·

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

ΔΥΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Αγιοι Πατέρες.(εκτός και εντός τω ΑΓΙΟΝΥΜΩ ΟΡΕΙ κατοικούντες.
Με όλο το σεβασμό στο σχήμα σας, σας αποστέλω δύο επιστολές και, σας παρακαλώ πολύ , αν θέλετε, πέστε μου αν οι παρακάτω ρήσεις αφορούν εμένα τον κοινό θνητό ή αφορούν και εσάς όλους τους "εκπροσώπους" του θεού επί της γής;
Και κάτι ακόμα.
Εχετε την καλωσύνη να μου πείτε ποιοι κατά την "κουράν"(σωστά την έγραψα την λέξη;)ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ και ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ;


ΕΠΙΣΤΟΛΗ Α.
Ματθ. 5,38 Ηκούσατε οτι ερρέθη, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος·
Ματθ. 5,39 Εγ,ώ δέ λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ· αλλ΄ όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτύ καί την άλλην·
Ματθ. 5,40 και τω θέλοντί σοι κριθήναι και τον χιτώνά σου λαβείν, άφες αυτ'ω και το ιμάτιον·
Ματθ. 5,41 και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο·
Ματθ. 5,42 τω αιτούντί σε δίδου και τον θέλοντα από σου δανείσασθαι μη αποστραφής.
Ματθ. 5,43 Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου.
Ματθ. 5,44 Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμας.
Ματθ. 6,19 Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και 'οπου κλέπται διαρύσσουσι και κλέπτουσι·
Ματθ. 6,20 θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν·
Ματθ. 6,21 οπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
Ματθ. 6,22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται·
Ματθ. 6,23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;
Ματθ. 6,24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.
Ματθ. 6,25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;
Ματθ. 6 ,26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν;
Ματθ. 6,27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;
Ματθ. 6,28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρῖνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει·
Ματθ. 6,29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων.
Ματθ. 6,30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;
Ματθ. 6,31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;
Ματθ. 6,32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων.
Ματθ. 6,33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.
Ματθ. 6,34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς.
Ματθ. 7,12 Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιῆτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.
Ματθ. 7,21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ματθ. 8,20 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ.
Ματθ. 10,9 μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν,
Ματθ. 10,10 μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον· ἄξιος γάρ ἐστιν ὁ ἐργάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ.
Ματθ. 16,25 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.
Ματθ. 16,26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
Ματθ. 18,3 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 18,4 ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 18,5 καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται·
Ματθ. 18,6 ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.
Ματθ. 18,7 Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῶν ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται.
Ματθ. 19,16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;
Ματθ. 19,21 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἱησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
Ματθ. 19,22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
Ματθ. 19,23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 19,24 πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
Ματθ. 19,29 καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.
Ματθ. 23,13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα.
Ματθ. 23,14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
Ματθ. 23,15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
Ματθ. 23,16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει.
Ματθ. 23,17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσός ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν;
Ματθ. 23,18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει.
Ματθ. 23,19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον;
Ματθ. 23,20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ·
Ματθ. 23,21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν·
Ματθ. 23,22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
Ματθ. 23,23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι.
Ματθ. 23,24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!
Ματθ. 23,25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας.
Ματθ. 23,26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν.
Ματθ. 23,27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.
Ματθ. 23,28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
Ματθ. 23,29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων,
Ματθ. 23,30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.
Ματθ. 23,31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας.
Ματθ. 23,32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν.
Ματθ. 23,33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης;
Ματθ. 23,34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν,
.Ματθ. 23,35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου.
Ματθ. 23,36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Β.

Μαρκ. 3,35 ός γάρ αν ποιήσῃ τὸ θέλημα του Θεού, ούτος αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί.
Μαρκ. 4,14 ο σπείρων τον λόγον σπείρει.
Μαρκ. 4,15 ούτοι δε εισίν οι παρά την οδόν όπου σπείρεται ο λόγος, και όταν ακούσωσιν, ευθὺς έρχεται ο σατανάς και αίρει τον λόγον τον εσπαρμένον εν ταις καρδίαις αυτών.
Μαρκ. 4,16 και ούτοι ομοίως εισὶν οι επὶ τα πετρώδη σπειρόμενοι, οί όταν ακούσωσι τον λόγον, ευθύς μετά χαράς λαμβάνουσιν αυτόν,
Μαρκ. 4,17 και ουκ έχουσι ρίζαν εν εαυτοίς, αλλὰ πρόσκαιροί εισιν· είτα γενομένης θλίψεως ή διωγμού διὰ τον λόγον, ευθὺς σκανδαλίζονται.
Μαρκ. 4,18 και ούτοί εισιν οι εις τὰς ακάνθας σπειρόμενοι, οι τον λόγον ακούοντες,
Μαρκ. 4,19 και αι μέριμναι του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου και αι περὶ τα λοιπά επιθυμίαι εισπορευόμεναι συμπνίγουσι τον λόγον, και άκαρπος γίνεται.
Μαρκ. 8,34 Και προσκαλεσάμενος τον όχλον συν τοις μαθηταίς αυτού είπεν αυτοίς· όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτὸν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.
Μαρκ. 8,35 ός γαρ αν θέλῃ την ψυχὴν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν· ός δ᾿ αν απολέσῃ την εαυτού ψυχὴν ένεκεν εμού και του ευαγγελίου ούτος σώσει αυτήν.
Μαρκ. 8,36 τί γαρ ωφελήσει άνθρωπον εὰν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχην αυτού;
Μαρκ. 8,37 ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;
Μαρκ. 8,38 ός γαρ εὰν επαισχυνθή με και τους εμοὺς λόγους εν τη γενεά ταύτῃ τη μοιχαλίδι καὶ αμαρτωλώ, και ο υιὸς του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτὸν όταν έλθῃ εν τη δόξῃ του πατρὸς αυτού μετὰ των αγγέλων των αγίων.
Μαρκ. 10,15 αμήν λέγω υμίν, ός εὰν μη δέξηται την βασιλείαν
Μαρκ. 10,23 και περιβλεψάμενος ο Ιησούς λέγει τοις μαθηταίς αυτού· πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται!
Μαρκ. 10,24 οι δε μαθηταὶ εθαμβοῦντο επί τοις λόγοις αυτού. ο δε Ιησούς πάλιν αποκριθεὶς λέγει αυτοίς· τέκνα, πως δύσκολόν έστι τους πεποιθότας επὶ χρήμασιν εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν·
Μαρκ. 10,25 ευκοπώτερόν έστι κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν.
Μαρκ. 10,43 ουχ ούτω δε έσται εν υμίν, ἀλλ᾿ ός εὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος,
Μαρκ. 10,44 και ός εὰν θέλῃ υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος·
Μαρκ. 10,45 και γαρ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλὰ διακονήσαι, και δούναι την ψυχὴν αυτού λύτρον αντί πολλών.

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Τσίπα; ποια τσίπα;

Τελικά τη μόνη τσίπα που μπορεί να βρει κανείς είναι στο χωριάτικο γιαούρτι- εκείνο που γίνεται με μαγιά- και στο βρασμένο γάλα - το οριζιναλ- όταν αρχίσει και κρυώνει. Δεν εξηγείτε διαφορετικά το γεγονός πως 3 φαντάροι σκοτώθηκαν και δεν είδαμε ΚΑΜΙΑ παραίτηση. Ούτε υπουργού, ούτε υφυπουργού, μήτε στρατιωτικού. Θα μου πείτε μήπως παραιτήθηκε κανείς όταν από την πτώση του ιστού της σημαίας σε δίκτυο της ΔΕΗ σκοτώθηκαν αν θυμάμαι καλά 3 φαντάροι στον Έβρο;
Ας προσέχαμε

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008

Πριν ένα χρόνο

Πέρυσι τέτοιες μέρες καιγότανε όλη η Ελλάδα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από τη Μακεδονία μέχρι την Πελοπόννησο. Ο έντυπος τύπος αφιέρωνε σελίδες ολόκληρες και ο ηλεκτρονικός ακόμα και με «ζωντανές» συνδέσεις μας ενημέρωνε για τη μεγάλη καταστροφή που γινότανε. Και δυστυχώς θρηνήσαμε πάρα πολλά θύματα. Και για όλα αυτά έφταιγε «ο στρατηγός άνεμος» του Βύρωνα. Η φωτιά δεν σταμάτησε ούτε μπροστά τη μάνα που είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά της τα 4 παιδάκια της για να τα προστατέψει. Σε μια εκπομπή μου, πέρυσι τέτοιο καιρό, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πολυγύρου (90,80fm), έχοντας μπροστά μου τα αποκόμματα των εφημερίδων για να σχολιάσω τον «στρατηγό άνεμο», σκάρωνα στον …αέρα τα παρακάτω (δυο) ποιήματα.
Στη μνήμη όλων εκείνων που «ο στρατηγός άνεμος» τους πήρε μαζί του, μα πιότερο στη μάνα εκείνη που την πήρε μαζί με τα 4 παιδιά της, τα απομαγνητοφώνησα και τα καταθέτω, το ένα με τίτλο «ΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΚΥΡΑ» και το δεύτερο «ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΟΛΟΠΡΑΣΙΝΑ ΔΑΣΗ»

ΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΚΥΡΑ

Μάνα αγρότισσα κυρά
Με τα πολλά παιδιά σου
Τα γέννησες,τ’ ανάθρεψες, με το υστέρημά σου
Δεν έτρωγες, δεν έπινες, για να τα μεγαλώσεις
Γαμπρούς και νύφες να τα δεις, αγγόνια να νταντέψεις
Μα ήρθε όμως μια στιγμή,
Ο χάρος να σε πάρει, εσέ και τα παιδιά σου
Άπλωσες τις ………φτερούγες σου για να τα προστατέψεις
Να μην μπορεί ο χάροντας να τα βρει στην ποδιά σου
Μα δεν επρόλαβες-μάνα αγρότισσα κυρα-σας πήρε και πετάξατε
Στον ουρανό επάνω
Και τώρα πάνω μας πετάς σαν την ΑΓΙΑ ΜΑΝΑ και γύρω γύρω σου περνούν τα 4 αγγελούδια
Και ψάχνουν να βρούνε τον…φονιά
Να λυτρωθούν γυρεύουν

ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΟΛΟΠΡΑΣΙΝΑ ΔΑΣΗ

Στις Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Περπατάει η φλόγα μονάχη
Κατακαίγει λόγγους, βουνά μα και πόλεις
Δεν μπορεί πια κανείς να τη σβήσει
-«τον στρατηγό άνεμο»-ποιος θα μαντρώσει,
σαν άλλος Αίολος θεός να ταπώσει
αφού κανείς από τους αρμόδιους φορείς δεν έχει βρεθεί
αφού τους ψήφους του κοσμάκη κυνηγούν
κι όταν ο κόσμος του βρίζει, τους φωνάζει και τους φτύνει
αυτοί νομίζουν ότι βρέχει, κι ομπρέλα στο χεράκι τους κρατούν

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα τα δάση
Που η φωτιά έχει ρημάξει
Μόνο δυο δεντράκια μοναχούλια έχουν μείνει
Να ξαποστάσουν λιγάκι δυο πουλάκια που τα ταίρια τους με αγωνία αναζητούν
Μα δεν μπορούν, τα δέντρα ακόμα καίνε και καπνίζουν

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Που στάχτη έχουν γίνει με βιάση
Είναι γεμάτα με κουφάρια από δέντρα από ζώα από γέρους γυναίκες από παιδιά μα και βρέφη και το δάκρυ έχει στερέψει
Μόνο κάποιοι πιο πέρα γελάνε γλεντάνε μεθοκοπάνε
Γιατί πάνω στη γη αυτή τη καμένη θα στήσουνε βίλες πισίνες χοτέλια και σπίτια τρανά

Στης Ελλάδας τα ολοπράσινα δάση
Που στο πυρ όλα έχουν δοθεί
Κάποιοι βγήκαν και πάνε σεργιάνι
Να μας πείσουν για μια ακόμα φορά
Πως κάποιοι ξένοι τα βάζουν φωτιά
Τρομοκράτες στον ύπνο τους βλέπουν και
Ασύμμετρες απειλές
Μπας και στο δρόμο κανένανε γελάσουν και του πάρουνε την ψήφο με …..φραπελιές.

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ

Σαν αύριο (8 Αυγούστου) του 2003 …..έκλεισε τα μάτια του, στη Πύλο όπου βρισκόταν – είχε γεννηθεί το 1919 στην Αθήνα - ο …αιώνιος έφηβος. Ο Αντώνης Σαμαράκης, ο συγγραφέας, ο δημιουργός του «ΖΗΤΕΙΤΕ ΕΛΠΙΣ», του «ΛΑΘΟΣ», που γυρίστηκε και σε ταινία, του «ΑΡΝΟΥΜΑΙ», του «ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ» που έχω την εντύπωση πως είναι από τα τελευταία του έργα και δεκάδων άλλων έργων που μεταφράστηκαν σε πάρα πολλές γλώσσες.
«ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ» παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το «ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ»

Από το οπισθόφυλλο
…«5 Νοεμβρίου 1998. Νύχτα. Στην Ελλάδα. Σε μια μικρή πόλη. Ένα παιδί ο Δημήτρης 16 χρονών, μαθητής στη Β’ Λυκείου, γράφει στο κομπιούτερ του και ρίχνει στους δρόμους μια προκήρυξη, με την υπογραφή μιας φανταστικής οργάνωσης νέος. Άνεμος σωτηρίας από τα εν ονόματι. Είναι μια κίνηση διαμαρτυρίας και εξέγερσης εναντίον των διαφόρων εν ονόματι που καταδυναστεύουν τη ζωή μας και της αφαιρούν το αληθινό της νόημα.

Η ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: μια ολόκληρη ανθρωπότητα αλυσοδεμένη από τα διάφορα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δήθεν της προόδου, στραγγαλίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα, μας μεταμορφώνουν σε θλιβερά τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της ειρήνης, οι εξοπλισμοί πάνε σύννεφο -πάνω από 500 δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύονται κάθε χρόνο για όπλα, σε δραχμές είναι ένα δισεκατομμύριο τριακόσια εκατομμύρια την ημέρα.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δήθεν της ελευθερίας, οι ένοχοι ηγέτες μάς περνάνε χειροπέδες, τυραννικά καθεστώτα σε πολλές γωνιές της Γης, κάτεργα, εξορίες, ομαδικοί τάφοι εκτελεσθέντων μόνο για τις ιδέες τους.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της δημοκρατίας, αν τολμήσεις να έχεις διαφορετική γνώμη από την εξουσία, σου αφαιρούν το λόγο και την προσωπική σου ελευθερία, αν τολμήσεις να βγεις από το μαντρί, σε τρώει ο λύκος.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:δήθεν της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο κοινωνικός αποκλεισμός θριαμβεύει, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη περίθαλψης όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και στην Ευρώπη και στην Αμερική, φτώχεια, στερημένη μίζερη ζωή, ρατσισμός, ανεργία και αυτοκτονίες ανέργων.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:πρέπει επιτέλους να λήξει η τραγική φάρσα.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δεν πάει άλλο, φτάνει πια, η από την ίδια τη φύση της ελεύθερη ανθρώπινη προσωπικότητα πρέπει να σπάσει τα δεσμά των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: τα παιδιά εμείς, οι νέοι εμείς, είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά τωνΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: δίνουμε σήμερα το σύνθημα της ασταμάτητης, της απροσκύνητης μάχης εναντίον όλων των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.......

(σ. σ. Και στις 12 Νοέμβρη 1998 δεύτερη ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ στα σχόλια του τύπου)

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:απάντηση στα σχόλια που διατυπώθηκαν στον Τύπο και στα άλλα μέσα ενημέρωσης ότι δήθεν είμαστε φαρσέρ ή παρανοϊκοί ή τρομοκράτες.
ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ: φοβερό λάθος κάνουν εκείνοι που μας σχολίασαν έτσι.
Με την προκήρυξη μας της 5 Νοέμβρη εκφράσαμε την αγωνία μας για την βίαιη επέμβαση στη ζωή μας των διαφόρων ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
Με το πρόσχημα ότι μας εξασφαλίζουν τάξη και ασφάλεια κατορθώνουν να μας κρατάνε αλυσοδεμένους στα γρανάζια τους.
Και το χειρότερο ποιο είναι; Γλιστράμε στη παγίδα τους και κάνουμε αυτολογοκρισία, ευνουχίζουμε τον βαθύτερο εαυτό μας.
Έτσι, πέφτουμε όχι μόνο σε χειμερία νάρκη αλλά σε νάρκη τεσσάρων εποχών.
Καιρός δεν είναι λοιπόν να ξυπνήσουμε;
Ως πότε θα είμαστε δέσμιοι των ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ;
Μήνυμα απελευθέρωσης δώσαμε με την προκήρυξή μας, μήνυμα αγώνα για τη σωτηρία από τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ.
Καλούμε το λαό, όποιος θέλει ελεύθερα, με τη συνείδησή του, να στρατευθεί στον κοινό αγώνα.
Ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας, εντάξει; …………

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στη ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ Χαλκιδικής να πεθαίνεις ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
Το Ιατρείο της Γαλάτιστας Χαλκιδικής είναι ....χαρακτηρισμένο ΠΟΛΥΙΑΤΡΕΙΟ. Πριν από ένα χρόνο συνταξιοδοτήθηκε η νοσηλεύτρια. Αν είδατε τον αντικαταστάτη της γράψτε με. Πριν από μήνες συνταξιοδοτήθηκε και η ΜΑΙΑ που έβαζε και ένα ....χεράκι στη συνταγογραφία έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να βλέπει τους ασθενείς. Αν είδατε νέα μαία ...τηλεφώνηστε.
Σημείωση ότι οι μισοί τουλάχιστον που πηγαίνανε στο ιατρείο πηγαίνανε για συνταγές. Μείνανε δύο γιατροί. Κάποιες φορές έιναι και οι δύο. Και τι να πρωτοκάνουν. ΥΠΕΡΒΑΛΟΥΝ τους εαυτούς τους για να τους προλάβουν όλους.
Εδω και πολλά χρόνια τα Σαββατοκύριακα εφημέρευε γιατρός. Ομως το περασμένο Σάββατο που χρειάστηκε γιατρός να βεβαιώση τον θάνατο κάποιου που ...έφυγε από τη ζωή, διαπιστώθηκε πως εδώ και πολύ καιρό "ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΙΝΑ" είχαν καταργηθεί οι εφημερίες του Σαββατοκύριακου .
ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2008 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

"Ο αθλητισμός είναι πράξη αυτογνωσίας...

...δάσκαλος της ομαδικότητας,βασικό μέσο επικοινωνίας των λαών,συστατικό στοιχείο της ζωή μας".

Η αντίστροφη μέτρηση για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου άρχισε με γοργό ρυθμό. Σχεδόν όλες οι Ολυμπιακές Επιτροπές, όλων των κρατών έχουν καταρτίσει τις ομάδες που θα εκπροσωπήσουν τις χώρες τους. Κάτι τελευταίες …..πινελιές έχουν μείνει ακόμα και όλοι στη μάχη.
Οι λέξεις ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΙΔΕΑ όλο και περισσότερο μπαίνουν καθημερινά στο λεξιλόγιο μας. Δυστυχώς όλα αυτά σήμερα σημαίνουν ΧΡΗΜΑ και ΜΟΝΟ ΧΡΗΜΑ.
Όμως τι είναι ΟΛΥΜΠΊΣΜΟΣ; Ποια ήταν η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ; Τι έπρεπε να έχει κάποιος για να πάρει μέρος στους αγώνες;
Αναμνηστικό μετάλλιο των Ολυμπιακών αγώνων του 1896


Ας τα δούμε πολύ σύντομα τα στοιχεία αυτά.
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Είναι μια γενική έννοια, μια φιλοσοφία που τείνει να συγκεντρώσει σαν σε φωτεινή δέσμη τις αρχές που συντελούν στην τελειοποίηση του ανθρώπου. Αποβλέπει στην καθολική διαπαιδαγώγηση του ατόμου ώστε, αναπτύσσοντας αρμονικά τις πνευματικές, σωματικές και ηθικές του δυνάμεις, να αγγίζει το ιδανικό της «καλοκαγαθίας» των αρχαίων Ελλήνων. Είναι σύνθεση των βασικών αξιών και ιδανικών κάθε οργανωμένου κοινωνικού συνόλου, μεταφερομένη μέσω της Ολυμπιακής κίνησης, στοιχείο συνένωσης και συναδέλφωσης των κοινωνιών. Έρχεται δε, ως φιλοσοφία, να καλύψει τα οράματα για την ΕΙΡΗΝΗ και συμφιλίωση των λαών.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ: Είναι η «καλοκαγαθία» που αν την αναλύσουμε θα δούμε ότι εκφράζει την αρτιότητα, την ωραιότητα, την αρμονία, την ευρυθμία και γενικά τη δύναμη, στοιχεία ισοδύναμα, αλληλοεξαρτώμενα μεταξύ τους που οδηγούν το άτομο στην τελειοποίηση, δηλαδή στην προσέγγιση προς το «αίτιον» δηλαδή το Θεό. Είναι η αγωνιστική διάθεση, η ευγένεια, ο ιπποτισμός.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΠΡΕΠΕ να διαθέτει όλα τα παραπάνω για να δαμάσει την ανταρσία της φύσης και να οδηγήσει το «ΟΛΟΝ» του στην «ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΖΩΗΝ». Να βιώσει τον σεβασμό, την επιμέλεια, την ηθική διαβίωση, την αξία του αντιπάλου, την υπακοή στους έχοντες μεγαλύτερη γνώση και εμπειρία. Να βιώσει το Ολυμπιακό Δίκαιο που εμπεριέχει όλες τις ακατάλυτες αξίες της ζωής.
ΕΠΡΕΠΕ ΑΚΟΜΑ:
«Να γυμναστεί τουλάχιστον 10 μήνες νωρίτερα, να μην είχε χαρακτηριστεί ως άτιμος, ιερόσυλος, ρίψασπις, τρέσσας, κλέπτης, να μην είχε διαπράξει έγκλημα, να ήταν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, να μην είχε ασεβήσει κατά ιερέων και βωμών».
Μόνον αν είχε όλα τα παραπάνω μπορούσε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και κατ΄ επέκταση σε όλους τους άλλους αγώνες που γινότανε στις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας, αγώνες που τους διέκρινε η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ.
«Ουκ επί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται αλλά περί αρετής…..», αφού ήταν κοινωνικό βίωμα ότι «η αρετή ουκ εκ χρημάτων γίγνεται».
Να πως περιγράφει την ανιδιοτέλεια ο Σόλωνας στην προσπάθεια του να εμφυσήσει στον βάρβαρον Ανάχαρσιν την Ολυμπιακή αγωγή: «Ολυμπίασιν μεν στέφανος, Ισθμοί εκ πίτυος, εν Νεμέα σε σελίνων, Πυθοί μήλα των ιερών του Θεού, παρ΄ημίν Παναθηναλιοις το έλαιον εκ της μορίας».
Αλήθεια πόσοι αθλητές διαθέτουν σήμερα όλα τα παραπάνω;
Πόσο ανιδιοτελής είναι η συμμετοχή των σημερινών αθλητών- όλων των αθλημάτων- στους διάφορους αγώνες;
Ο καθένας από μας σίγουρα είναι σε θέση να αριθμήσει πολλές περιπτώσεις περί του αντιθέτου, Μέχρι και σε απεργίες είχαν κατέβει για τα «δεδουλεμένα». Αν μιλήσουμε για τα τον χορό των εκατυμμυρίων που παίζονται στις μεταγραφικές περιόδους, τα παχυλά μηνιάτικα, τα μπόνους και τα έσοδα από τις διαφημίσεις –ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία του σώματος βάζουν διαφημίσεις οι αθλητές θα χάσουμε τον λογαριασμό που ούτε ο οικονομικός εγκέφαλος του Αλογοσκούφη δεν θα θα μπορέσει να βγάλει άκρη.
Προσωπικά πιστεύω πως το μεγαλείο του αθλητισμού φάνηκε στην προσπάθεια και στον τερματισμό της μαραθωνοδρόμου Αντερσεν στους Ολυμπιακούς του Λος Αντζελες και αξίζει, όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, να δείχνουν συχνά την προσπάθεια της αυτή στους αθλητές τους.



Και ας μη ξεχνάμε πως,
-Ο αθλητισμός είναι πράξη αυτογνωσίας, δάσκαλος της ομαδικότητας, της πειθαρχημένης δύναμης, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της άμμιλας.
-Είναι το βασικό μέσο επικοινωνίας των ανθρώπων, των χωρών, των πόλεων, των εθνών, των ΛΑΩΝ.
-Είναι μέσο συναδέλφωσης, συνεργασίας, ειρήνης.
-Ο αθλητισμός ως συστατικό στοιχείο της ζωής μας, αλλά και του πολιτισμού μας, είναι αναγκαίο να μετασχηματίζει κριτικές και μαχόμενες συνειδήσεις.
-Να αναδεικνύει Δημοκρατικά πρότυπα και αυτόνομες σχέσεις συμμετοχής και ΟΧΙ να αλλοιώνει συνειδήσεις, να φθείρει αξίες και να καθηλώνει αναζητήσεις.
Είναι με δύο λέξεις ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.
-Ενας τρόπος ζωής που όταν τον ακολουθείς σωστά δεν πρόκειται να πέσεις στη παγίδα του εφήμερου ευδαιμονισμού και των «παραδείσων» της ηρωίνης, της κοκαϊνης, του LSD, του ΕΚΣΤΑΣΗΣ, των άλλων παραισθησιογόνων ουσιών, που δυστυχώς καθημερινά χτυπάνε την πόρτα μας. Ούτε καν των αναβολικών που έχουν μπει για τα καλά και στον Ελληνικό αθλητισμό.