Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Περί χρήματος...

Οι εργαζόμενοι το κερδίζουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους,
οι οικονόμοι για να ανάβουν τα πούρα τους στη '' χρυσή ηλικία '',
οι Τραπεζίτες το δανείζουν όταν έχεις τα εχέγγυα,
ο φόρος εισοδήματος παίρνει τη μερίδα του λέοντος,
οι τοκογλύφοι κοιμούνται αγκαλιά μ’ αυτό,
οι κλέφτες το κλέβουν,
οι πλούσιοι το πολλαπλασιάζουν,
οι τζογαδόροι το χάνουν,
οι κυβερνήσεις το εκδίδουν,
ενώ οι υπόλοιποι απλώς ερωτούν: πού υπάρχει;

Οι απλώς πλούσιοι ωφελούνται τους τόκους του κεφαλαίου τους.
Οι εκατομμυριούχοι παίρνουν τόκους απ’ τους τόκους

Νάσαι πλούσιος; νάσαι φτωχός;
το νάσαι πλούσιος είναι πολύ καλύτερο.

Το χρήμα δεν αγοράζει την ευτυχία,
αλλά πληρώνει τη ζήση.

Ο πλούτος δε μπορεί νάναι τόσο κακός.
Κανείς δεν απολακτίζει τα πλεονεκτήματά του.

Οι νεόπλουτοι πληρώνουν για να τους προσέχουν.
Οι παλιοί πλούσιοι πληρώνουν για να δεσπόζουν.
     Όποιος περιφρονεί το πλούτο ή είναι χαζός ή έχασε κάθε ελπίδα να γίνει πλούσιος.

Ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η υγεία,
ο αμέσως μικρότερος είναι το χρήμα.


Είναι καλύτερο να είσαι ένας πλούσιος φτωχοδιάβολος,
παρά να είσαι φτωχός σα διάβολος.
  
Οι πιστοί φίλοι του φτωχού,
γίνονται σκάρτοι όταν πλουτίσουν.

Ο πλούσιος υποφέρει όπως ο φτωχός,
αλλά ο πλούσιος μπορεί να αγοράζει τα ηρεμιστικά του.

Δείξε μου έναν πλούσιο που δε κατάφερε να φαρδύνει ακόμα και τη τρύπα της βελόνας.

Δείξε μου έναν πλούσιο και θα σου δείξω αυτόν που εξιλεώνεται από τις αμαρτίες του "τοις μετρητοίς".

Αν ο πλούσιος είναι τόσο ένοχος,
πώς γίνεται να τον κατηγορούν τόσο λίγοι,
ενώ τόσο πολλοί επιθυμούν να τον ανεχθούν;

Η φτώχεια δεν είναι το λάθος της μειοψηφίας του πλούτου,
αλλά το λάθος της μειοψηφίας των φτωχών.
  

Δε μπορείς να τα πάρεις μαζί σου,
αλλά δε θα έχει πια καμιά σημασία.

ΒΙΑ......


δεν ξερω ποιος το έγραψε. αλλά είναι 'μέσα'...

Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»
«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»
«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»
«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»
«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»
«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»
«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»
«Βία είναι  ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»
«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»
«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»
«Βία είναι να σε ληστεύουν για Τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζετε πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»
«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»
«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»
«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»
«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές  να ανησυχούν  για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση»

«Βία είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν τελευταία. Όχι για να την ζήσεις στο έπακρο αλλά επειδή απλά δεν ξέρεις τι θα υπάρχει αύριο και δεν έχεις λεφτά για μεθαύριο»

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο ΜΙΜΗΣ

Κερδισμένα τα μονοπώλια, με όποιο μείγμα διαχείρισης


Τη βδομάδα που πέρασε, κορυφώθηκε η προπαγάνδα της κυβέρνησης για «ανάπτυξη», με αφορμή τις επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα, όπως η COSCO, η κατασκευή του αγωγού TAP, η συμφωνία VODAFONE - WIND, από τις οποίες θα προκύψουν θέσεις εργασίας και θα ωφεληθεί τάχα ο λαός.
Αξιοποιώντας την ανεργία που παράγει ο καπιταλισμός και η οποία αυξήθηκε σε συνθήκες κρίσης, η κυβέρνηση καλεί εργαζόμενους και άνεργους να συμβιβαστούν με τα αντιλαϊκά μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις, που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, για να προσελκύσει επενδύσεις. Λένε δηλαδή, στο λαό πως αν θέλει στο αόριστο μέλλον να έχει ένα μεροκάματο της κακιάς ώρας, θα πρέπει να δεχτεί να δουλεύει με ανύπαρκτα δικαιώματα, να πληρώνει ολοένα και περισσότερα για Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία, να διαλύεται η οικογενειακή και κοινωνική του ζωή.
Στην ελληνική οικονομία, κάποια στιγμή θα έρθει η ανάπτυξη. Ούτε αμφισβητεί κανείς ότι οι επενδύσεις ξένων και ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε, στόχος μιας επένδυσης στον καπιταλισμό δεν είναι άλλος από το να αναπαραχθεί το κεφάλαιο, με την επιδίωξη του μεγαλύτερου κέρδους. Από αυτή την άποψη, η κυβέρνηση δικαιολογημένα πανηγυρίζει για το γεγονός ότι η πολιτική της διαμορφώνει συνθήκες πρόσφορες για να προσελκύσουν κεφάλαια, που σωρευτικά συμβάλλουν στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.
Τι δε λέει; Ότι η ανάπτυξη αυτή θα είναι καπιταλιστική και άρα από χέρι ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Και επίσης, ότι η πολιτική που τώρα εφαρμόζεται, είναι ίδια και απαράλλακτη με εκείνη που οδήγησε σε προηγούμενες δεκαετίες την ελληνική οικονομία σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δεν απέτρεψε όμως την κρίση, αλλά αντίθετα την επιτάχυνε.
Για παράδειγμα, η επένδυση της «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, που διαφημίστηκε όσο τίποτε τις προηγούμενες μέρες, ξεκίνησε από το 2009, πριν ακόμα την κρίση. Όπως και η επένδυση της γερμανικής «Ντόιτσε Τέλεκομ» στον ΟΤΕ, που έγινε το 2008. Καμιά από τις επενδύσεις αυτές, αλλά ούτε και οι ιδιωτικοποιήσεις που διαχρονικά γίνονται, δε στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν την κρίση.......
Όλο το άρθρο εδώ: http://www.rizospastis.gr

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

«Βουτιά» στην Ιστορία σε 50 λεπτά και με 2 ευρώ

 
Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 2 Ιουνίου 2013 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΟΥΡΠΟΥΛΙΑΔΟΥ
Πενήντα λεπτά της ώρας και δύο ευρώ αρκούν για ένα ταξίδι στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, από τα αρχαία χρόνια της πόλης έως σήμερα, με «στάσεις» στην ελληνιστική, τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή εποχή της.
Από το Λευκό Πύργο ώς το Επταπύργιο, και πάλι πίσω, οι επιβάτες του λεωφορείου της πολιτιστικής διαδρομής του ΟΑΣΘ έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να θαυμάσουν κάποια από τα σημαντικότερα ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία της πόλης. Ο ναός της Αγίας Σοφίας, το Διοικητήριο, η Αρχαία Αγορά, ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου, η Ακρόπολη, ο Πύργος Τριγωνίου, η Μονή Βλατάδων, τα Ανατολικά Τείχη και η Ροτόντα είναι κάποια από αυτά.
Το αστικό λεωφορείο με τον αριθμό 50, κατά τη διάρκεια της περιήγησης, «συναντά» μουσεία, πλατείες, εκκλησίες, μονές και ιστορικά κτίσματα. Ενα ταξίδι στο χρόνο, που «ζωντανεύει» μέσα από τις διηγήσεις του συνοδού των επιβατών, αλλά και την παράλληλη προβολή βίντεο, με συμπληρωματικές πληροφορίες για τα μνημεία.
Η περιήγηση ξεκινάει από το Βασιλικό Θέατρο και το λεωφορείο διασχίζει το κέντρο της πόλης μέσω των οδών Μανώλη Ανδρόνικου, Αγγελάκη, Σβώλου, Ερμού, Βενιζέλου και Αγίου Δημητρίου. Στη συνέχεια, μέσω των οδών Ιουλιανού, Ολυμπιάδος, Θεοτοκοπούλου και Ακροπόλεως, φτάνει στον Πύργο Τριγωνίου και το Επταπύργιο. Ακολούθως, επιστρέφει στο ιστορικό κέντρο μέσω των οδών Κλαυθμώνος, Ακροπόλεως, λεωφόρου Οχι, Ελένης Ζωγράφου, Αποστόλου Παύλου, Αγίου Δημητρίου και Εθνικής Αμύνης.
«Η επιλογή της διαδρομής έγινε με κριτήριο το πώς μπορούμε να κάνουμε περιμετρικά τον κύκλο των μνημείων», σύμφωνα με το συνοδό των επιβατών, Δημήτρη Καράβατο. «Θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και η Εγνατία, αλλά θα αυξανόταν κατά πολύ ο χρόνος», τονίζει και προσθέτει πως «τα μνημεία που βρίσκονται στην Εγνατία μπορούμε να τα δούμε από κάποια ''ανοίγματα'' της Εθνικής Αμύνης και της Βενιζέλου». «Για την επιλογή των σημείων μας βοήθησε πολύ το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης», σημειώνει ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ, Χρήστος Στεφανίδης.
Οι… δυσκολίες
Οσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πολιτιστική γραμμή, ο Δημήτρης Μουστάκας, ένας από τους οδηγούς της, εξηγεί πως χρειάζεται «υπομονή». Η κίνηση και τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης είναι καθημερινότητα για τον ίδιο. Οπως εξηγεί, υπάρχουν πολλοί «ανυπόμονοι» οδηγοί, οι οποίοι αντιδρούν, όταν το λεωφορείο κινείται αργά, ώστε να δουν οι επιβάτες τα αξιοθέατα. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που αποφεύχθηκε η Εγνατία, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΑΣΘ. «Αν το λεωφορείο εμπλακεί στην Εγνατία, ειδικά τώρα, με τα έργα του μετρό, θα πρέπει να ξεχάσουμε τα πενήντα λεπτά», συμπληρώνει χαρακτηριστικά ο κ. Στεφανίδης.
Απεριόριστα δρομολόγια
Οι επιβάτες έχουν τη δυνατότητα να κατέβουν σε όποια στάση επιθυμούν και στη συνέχεια να επιβιβαστούν, με το ίδιο εισιτήριο, σε επόμενο λεωφορείο της γραμμής. Οι δημοφιλέστερες στάσεις καθόδου, σύμφωνα με τον κ. Καράβατο, είναι τόσο ο ναός του Αγίου Δημητρίου, όσο και η Ακρόπολη. «Από εκεί μπορούν να επισκεφτούν το Επταπύργιο και τον Πύργο Τριγωνίου αλλά και να απολαύσουν την πανοραμική θέα της πόλης», σημειώνει.
Μάλιστα, σε ενημερωτικό φυλλάδιο που διατίθεται στους επισκέπτες, βρίσκονται αριθμημένα δεκάδες σημεία της πόλης που αξίζει να επισκεφτούν, με πρόσθετες πληροφορίες για καθένα από αυτά. Στο ίδιο φυλλάδιο προτείνονται και τρεις διαδρομές πεζοπορίας, μία στα Λαδάδικα και το λιμάνι, μία δεύτερη στα Παλαιοπωλεία, την Αρχαία Αγορά και τον ναό του Αγίου Δημητρίου και μία ακόμη στην περιοχή της Ροτόντας.
Περισσότεροι από 130.000 επιβάτες έχουν χρησιμοποιήσει την πολιτιστική γραμμή του ΟΑΣΘ από την έναρξή της, το Σεπτέμβριο του 2009, έως και τον Απρίλιο του 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία του οργανισμού, ο μέσος όρος επιβατών ημερησίως πλησιάζει τα 100 άτομα, ενώ περισσότερη κίνηση υπάρχει κατά τη θερινή περίοδο. Ενημερωτικό και διαφημιστικό υλικό έχει μοιραστεί στα ξενοδοχεία της πόλης και το αεροδρόμιο, ενώ πληροφορίες παρέχονται σε κιόσκια του Οργανισμού και στο διαδίκτυο.

Το λεωφορείο αναχωρεί από το Λευκό Πύργο καθημερινά και κάθε ώρα, από τις 8 π.μ. ως τις 9 μ.μ. τη θερινή περίοδο, δηλαδή από τον Ιούνιο ώς το Σεπτέμβριο και από τις 9 π.μ. ώς τις 4 μ.μ. τη χειμερινή περίοδο, δηλαδή από τον Οκτώβριο ώς το Μάιο. Το κόστος του εισιτηρίου ανέρχεται στα 2 ευρώ (1 ευρώ το μειωμένο) και διατίθεται αποκλειστικά μέσα στο λεωφορείο. Ισχύουν κάρτες απεριορίστων διαδρομών και κάρτες ελεύθερης μετακίνησης ΑμεΑ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το εστειλε ο ΜΙΜΗΣ

Κύριε Βενιζέλε τα κόκαλα του ΑΝΔΡΕΑ τρίζουν

ΜΑΚΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ (ο Τσικουράτος) : "η κρίση στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και επώνυμο: Ανδρέας Παπανδρέου. Για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή» 
Αυτά τα είπε στο συνέδριο της ΝουΔου. 
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ έπρεπε να είχε άρει την εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ως ελάχιστο σεβασμό στο όνομα του ΑΝΔΡΕΑ. Αλλά μια και η ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑ του Βενιζέλου δεν τον αφήνει, έπρεπε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να το κάνουν. Αλλά για να το κάνεις πρέπει να έχεις ελάχιστη τσίπα, αλλά αυτή βρίσκεται μόνο στο σπιτικό γιαούρτι.

...Ξαναζωντάνεψε η Αγία Τριάδα στο ΔΑΔ(ι)ΚΟ στη Γαλάτιστα

Ένα από τα πολλά εξωκλήσια που υπάρχουν στη Γαλάτιστα είναι και της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ στο ΔΑΔ(ι)ΚΟ.  Και λόγω του ότι υπάρχει και μέσα στη Γαλάτιστα εκκλησάκι  ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ δεν λειτουργούσε ποτέ το εξωκλήσι. ΕΔΩ και πάνω από 20 χρόνια έχει καθιερωθεί να λειτουργεί το Σάββατο μετά της Πεντηκοστής που είναι και η «Απόδοσις της εορτής της Πεντηκοστής».
Έτσι και φέτος όσοι δεν βαριόντουσαν κατέβηκαν – είναι κάπου 4-5 χλμ μακριά από χωριό- στο εξωκλήσι, όχι βέβαια με τα πόδια αλλά με τα αυτοκίνητα τους και με το λεωφορείο που έβαλε ο Δήμος.

Και μετά τη θεία λειτουργία όσοι παρευρέθηκαν γεύτηκαν τους μεζέδες και τα τσίπουρα που ετοίμασαν οι γυναίκες . Και αυτό γίνεται όπως γράψαμε και πιο πάνω, πάνω από 20 χρόνια.

Το εξωκλησι

Αρτοκλασία

Τα Άγια

...επί το έργον

Και οι παππούδες με τα εγγόνια 

Το εικονοστάσι 

Συγκλονιστικό: Αποχαιρετιστήριο γράμμα στη μητέρα που έφυγε...

Το γύρο του Facebook κάνει τις τελευταίες ώρες το αποχαιρετιστήριο γράμμα ενός γιου προς τη μητέρα του, η οποία έφυγε από τη ζωή με τραγικό τρόπο.

Η γυναίκα υπήρξε ένα από τα εκατοντάδες ανώνυμα θύματα της κρίσης που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία.
Διαβάστε το συγκλονιστικό γράμμα:
Του γιου της, Πέτρου Αργυρίου...
Δεν κρατάω πλέον λογαριασμό για τις αυτοκτονίες της κρίσης. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος ότι από χθες είναι +1. Και είμαι τόσο βέβαιος, γιατί αυτό το +1 που προστέθηκε στα μαθηματικά του θανάτου ήταν... η μητέρα μου.
Από τους γονείς μου αποσυνδέθηκα συναισθηματικά πολύ νωρίς γιατί εκείνοι υποστήριζαν το σύστημα και με προετοίμαζαν για αυτό όπως κάναν όλοι οι νοικοκυραίοι της εποχής.
Στα εφηβικά μου μάτια, η συναισθηματική μου απομάκρυνση από τους γονείς μου ήταν μια τιτάνια μάχη κατά του συστήματος που γνώριζα από τα μικρά μου πόσο στρεβλό και διεφθαρμένο ήταν χωρίς να χρειάζομαι κάποια δηλητηριώδη πολιτική κατήχηση για να με προγραμματίσει.
Φυσικά, όσο δίκιο και αν είχα, είχα άδικο. Γιατί οι γονείς μου, όπως εκατομμύρια άλλοι γονείς, ήταν απλοί και αφελείς άνθρωποι που παγιδεύτηκαν από την γαλαντόμο τοκογλυφία του συστήματος της εποχής τους.
Σφάλμα θανάσιμο για αυτούς και τη γενιά μου και όσες άλλες γενιές απομένουν να ρθουν, αλλά σφάλμα που οφειλόταν στην άγνοια.
Ακριβώς χάρη στην πρόωρη αποσύνδεση μου και στην απόρριψη όλων των γονεϊκών στερεότυπων μπορώ αντικειμενικότατα να σας πω:
Η μάνα μου ήταν αγία. Όπου έβλεπε ανάγκη έστεργε. Πέρασε χρόνια ολόκληρα στα νοσοκομεία της ντροπής και της οδύνης και έκανε εθελοντικά τη νοσηλεύτρια και την ψυχοπομπό σε δεκάδες συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους.
Αγκάλιαζε όποιο παιδί βρισκόταν στο διάβα της.
Η ψυχή της δεν είχε το παραμικρό ψεγάδι. Τον παραμικρό δόλο.
Η ανεξάντλητη αγάπη της ήταν η συνδετική κόλλα για την οικογένεια όλη.
Αεικίνητη, με μια ζωντάνια που έβαζε κάτω όλα της τα παιδιά μαζί.
Σήκωσε τόσους σταυρούς αγόγγυστα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τίποτα. Δε ζήτησε τίποτα.
Όλα για τους άλλους.
Η Βαρβάρα για όλους και κανείς για τη Βαρβάρα. Δε καταδεχόταν να ζητήσει βοήθεια.
Τα τελευταία χρόνια ήταν τα πιο δύσκολα της ζωής της, ακόμη και με τα τόσα που είχε περάσει.
Η κρίση μπήκε στη ζωή της, στο νοικοκυριό της. Το μέλλον των τριών παιδιών της, όλα τους σπουδαγμένα, πουθενά στον ορίζοντα. Η σύνταξη του άντρα της καρατομήθηκε βάναυσα. Σύνταξη δουλεμένη και πληρωμένη μέχρι την τελευταία της στιγμή πήγε κάτω από το μισό. Σύνταξη κλεμμένη από τους πολιτικούς αλήτες.
Η γκρίνια του πατέρα καθημερινή. Η πίεση αφόρητη. Η ψυχική επίθεση από τα μήντια που ήθελαν να μας κάνουν να συμμορφωθούμε με τη μαζική κλοπή περιουσιών, αξιοπρέπειας και ζωής, αδιάκοπη.
Η μάνα σήκωνε τους σταυρούς όλων. Δούλευε ασταμάτητα στο νοικοκυριό της, με νυχτερινά τιμολόγια για να σώσει κανά ευρώ.
Αμείλικτη με τον εαυτό της. Αδυσώπητη. Κοιμόταν 4 ώρες την ημέρα για να τα έχει όλα στην εντέλεια.
Πριν από 20 μέρες, αιφνίδια, κάτω από όλη αυτή την πίεση και με τον όλο πόνο που είχε στωικά συσσωρεύσει η καλή μου μάνα κατέρρευσε.
Το μικροσκοπικό ζωντόβολο με την τόση ζωή έγινε σκιά του εαυτού της.
Δεν ήθελε να φάει. Δεν ήθελε να μιλήσει.
Μάταιοι οι γιατροί.
Κάποτε η μάνα μου, με τις εκλάμψεις θυμοσοφίας που είχε, με είχε αγγίξει βαθύτατα λέγοντας μου:
Παιδί μου σε θαυμάζω: Είσαι σαν το φοίνικα. Κάθε φορά που πέφτεις σηκώνεσαι.
Προσπάθησα να της αντιγυρίσω το δάνειο ψυχής. Να της πω μάνα, θυμάσαι; Φοίνικας είσαι και εσύ.
Μα το σκοτάδι είχε σβήσει τον σπινθήρα της.
Μες στη θολούρα της έλεγε παλαβομάρες. Έλεγε στα παιδιά της, σε εμάς, πως αυτή μας δολοφόνησε. Πως μας κατέστρεψε. Ζητούσε κατανόηση για το έγκλημα της. Ζητούσε να παραδοθεί στους αστυνομικούς. Ζητούσε την παραδειγματική τιμωρία της. Τιμωρία γιατί όλη τη ζωή της ήταν αγία.
Η τηλεόραση μιλούσε από μέσα της. Έλεγε πως αυτή τα έφαγε όλα. Τα δισεκατομμύρια. Αυτή τα έκλεψε. Ζητούσε να παραδοθεί στην αστυνομία.
Καταλάβαινε το σκοτάδι στο μυαλό της. Την ήξερε την αρρώστια πολύ καλά τόσους και τόσους που είχε συνοδοιπορήσει καρτερικά στο τελευταίο τους της ζωής ταξίδι.
Δε θα παραδιδόταν στην ασθένεια.
Τη χάσαμε μέσα από τα χέρια μας.
Όταν άλλοι στην ηλικία της τρέμουν το θάνατο, αυτή, εκείνα τα μοιραία δευτερόλεπτα που ο πατέρας μου πήγε να σβήσει το μάτι της κουζίνας, άνοιξε το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας και έκανε την ηρωική της έξοδο. Σιωπηλά, αδιαμαρτύρητα, πήρε τους σταυρούς της μαζί της, να βαρύνει το σώμα της πούπουλο των 43 κιλών, να την πάρει στα σοβαρά ο θάνατος που εκείνη πάντα τον έπαιρνε αψήφιστα σε σχέση με τον εαυτό της.
Δεν έκανε ο θάνατος ηρωίδα τη μάνα μου. Όχι όπως έγινε με τον ήρωα Δημήτρη Χρίστουλα. Ηρωίδα ήταν η μάνα μου στην καθημερινότητα της. Μια μικρή καθημερινή ηρωίδα.
Ακούσαμε κραυγές από κάτω.
Μόλις την είδαμε από το μπαλκόνι πεσμένη δίπλα στα σκουπίδια, ο καθένας από εμάς, από την οικογένεια της που λάτρευε, σπάσαμε. Η κολώνα του σπιτιού μας είχε σπάσει, τα κόκκαλα της είχαν σπάσει.
Πέσαμε ο καθένας από εμάς σαν χάρτινοι πύργοι στο πάτωμα σφαδάζοντας από τους λυγμούς.
Κατεβήκαμε κάτω, μέσα στο κεραυνόπληκτο πλήθος.
Η μάνα μας μας άφησε έτσι όπως την θυμόμασταν: ούτε αμιχή. Ούτε σταγόνα αίματος να κηλιδώσει την όψη της.
Όλα μέσα της. Όλη η ζημιά εσωτερικά. Όπως στη ζωή, έτσι και στο θάνατο. Το κοριτσάκι μας.
Ο πατέρας μου τραβούσε τα μαλλιά του. Το σπουργιτάκι μου. Το κατσικάκι μου. Αχ περιστεράκι μου!
Ήταν ακόμη ερωτευμένος μαζί της, με την σύντροφο της ζωής του. Δεν έκλαιγε για αυτόν. Για εκείνη έκλεγε. Κανείς δεν έκλαιγε για τον εαυτό του. Όλοι κλαίγαμε που χάθηκε κάτι τόσο σπάνιο.
Είμαι δολοφόνος φώναζε ο πατέρας μου. Είμαι εγκληματίας.
Όχι ο πατέρας μου δεν ήταν δολοφόνος. Ένας καλός άνθρωπος είναι. Χωρίς πλέον τη λατρεμένη του σύντροφο.
Η μάνα μου δεν άφησε σημείωμα. Δεν προλάβαμε να πούμε ένα αντίο, να ακούσουμε τις τελευταίες της επιθυμίες, να της κρατήσουμε το χέρι, να της χαϊδέψουμε τα μαλλιά, να της δώσουμε ένα φιλί στο μάγουλο. Έφυγε μπροστάρησα, περήφανη και μόνη.
Ο θάνατος της μάνας μου θα μας αφήσει με ακόμη περισσότερα χρέη. Όπως είχα προβλέψει χρόνια πριν για τη χώρα, μετά βίας μπορούμε να θάψουμε τον νεκρό μας, τόσο ζωντανό μέχρι πριν από μερικές στιγμές.
Μας άφησε όμως μια πλούσια κληρονομιά. Την τεράστια ψυχή της. Ένα μικρό κομματάκι από την ψυχή της να δέσει τη ραγισμένα μας από τον τόσο άδικο χαμό της καρδιά μας. Να μας κάνει όχι σκληρότερους αλλά καλύτερους ανθρώπους. Μια κληρονομιά που οφείλουμε να τιμήσουμε. Ελπίζω, μόνο να ελπίζω μπορώ, πως θα φανούμε αντάξιοι του κληροδοτήματος της. Της αγάπης της για όλους τους ανθρώπους.
Ήμουν από τους πρώτους που κατέδειξα το θέμα των αυτοκτονιών της κρίσης. Μια από αυτές ήρθε και στοίχειωσε το σπίτι μας και τη ζωή μας.
Η μάνα μου προσπαθούσε να μας πείσει πως ήταν δολοφόνος. Πως μας σκότωσε. Η μάνα μου δεν ήταν δολοφόνος. Ήταν αγία.
Ο πατέρας μου φώναζε πως ήταν δολοφόνος. Πως την άφησε να πεθάνει. Δεν είναι δολοφόνος. Είναι ένας καλός άνθρωπος.
Ούτε εγώ είμαι δολοφόνος ούτε κανένας από την οικογένεια μου.
Ξέρω όμως ποιος είναι ο δολοφόνος της μάνας μου. Δεν ήταν το χέρι του βέβαια που την έσπρωξε από το παράθυρο. Αυτό έγινε με τη δική της βούληση και με το ανίκητο της, ηρωικό σχεδόν πείσμα στην αξιοπρέπεια.
Ήταν όμως αυτός ο δολοφόνος που έβαλε τη μεγάλη και ασήκωτη κοτρώνα πάνω στην πλάτη της, ακριβώς πάνω από τους σταυρούς της που για δεκαετίες πρόθυμα και αγόγγυστα σήκωνε με τα 43 της κιλά.
Ήταν όμως αυτός που την ανάγκασε, αυτή την αεικίνητη ακαταπόνητη γυναίκα να ακινητοποιηθεί στο κρεβάτι της ντροπής δίπλα στο παράθυρο στης απόδρασης της από την ζωή. Και μόνο αυτό το παράθυρο μπορούσε να δει πλέον σαν έξοδο από ένα πόνο εσωτερικό τόσο φριχτό που ούτε να τον ψελλίσει δεν μπορούσε.
Αυτός ο δολοφόνος, ο κατά συρροή δολοφόνος με την άδεια και την ασυλία να σκοτώνει με δηλητήρια ή σιγαστήρα, είναι το πολιτικό σύστημα της χώρας. Και για αυτό το τέρας πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή.
Καλή ανάπαυση Βαρβάρα μας, γλυκό μας κοριτσάκι!!!

ΠΗΓΗ:http://www.newsbomb.gr/blogs/story/321887/sygklonistiko-apohairetistirio-gramma-sti-mitera-poy-efyge
 

...Με το τρίτο το τρίτο το ποτήρι όλα αλλάζουνε....

Πρόκειται για την ιστορία ενός τύπου που πάει στο μπαρ και πίνει μπύρες.

Μετά από κάθε ποτήρι, βγάζει από την τσέπη του μια φωτογραφία της γυναίκας του και την κοιτάζει.
Απορημένος, μετά το 4ο ποτήρι, ο μπάρμαν τον ρωτάει γιατί βγάζει τη φωτογραφία και την κοιτάζει.

Ο τύπος απαντά: «Είναι η φωτογραφία της γυναίκας μου. Όταν αρχίζω να τη βλέπω όμορφη. τότε ήλθε η ώρα να γυρίσω σπίτι».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο ΜΙΜΗΣ

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Κατάσχεση σπιτιού άνεργου μεταλλεργάτη για 1.677 ευρώ!

Να σημάνει συναγερμός. Οργάνωση αλληλεγγύης και πάλης κόντρα στις κατασχέσεις και στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική. Κανένας μόνος του. Ολοι για έναν και ένας για όλους
Σε αναγκαστική κατάσχεση σπιτιού άνεργου μεταλλεργάτη προχώρησε το Δημόσιο πριν από 3 μέρες! Ο μεταλλεργάτης, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, είναι άνεργος εδώ και τρία χρόνια. Το μόνο που του έχει μείνει είναι ένα σπίτι στα Καμίνια, το οποίο κινδυνεύει να χάσει γιατί οφείλει στην εφορία 1.677,95 ευρώ, που με τις προσαυξήσεις το ποσό έφτασε στα 2.173, 81 ευρώ! Μάλιστα, η Εφορία (ΔΟΥ Δ' στον Πειραιά) με την πράξη καθορισμού χρεών που έγινε στις 25 Ιούνη, ορίζει ως «πρώτη προσφορά» το ποσό των 70.000 ευρώ, προφανώς σαν τιμή εκκίνησης για τον ενδεχόμενο πλειστηριασμό. Ο μεταλλεργάτης όχι μόνο είναι τρία χρόνια άνεργος, αλλά χρωστάει το σπίτι στην τράπεζα, ενώ η οικογένειά του είναι χωρίς ρεύμα εδώ και 7 μήνες!

Ακόμα ένα πρόγραμμα της ...ΝΕΡΙΤ

άχουν αναρτηθεί σε πολλά blogs προγράμματα της ...ΝΕΡΙΤ. Εμεις ετοιμάζουμε το δικό μας. Σήμερα δημοσιεύουμε αυτό που μας έστειλε ο φίλος μας ο ΜΙΜΗΣ

Το νέο πρόγραμμα της ΝΕΡΙΤ:

“Ομιλείτε Ελληνικά” με τον Γιώργο Παπανδρέου

“Το Μικρό Σπίτι στο Χαράτσι” με τον Ε.Βενιζέλο

“Έχεις Λουκέτο” με τον Γιάννη Στουρνάρα“

  Έχεις Μπουκέτο” με τον Ηλία Κασιδιάρη

“Ανήκομεν εις την Βίσσην” με τον Αντώνη Σαμαρα

“Ποιος θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος” με τον Ακη Τσοχατζόπουλο

“Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει” με τον Κών/νο Μητσοτάκη

“Βέρα στο Ακροδεξί” με τον Νίκο Μιχαλολιάκο.

 ==========

Ενδιαφέρον άρθρο της ΑΡΒΕΛΕΡ


    Το Βυζάντιο, είπε, ήταν μεν πολυεθνικό, αλλά μονοπολιτισμικό, είχε  μόνο τον ελληνικό πολιτισμό. Έτσι η διαπρεπής βυζαντινολόγος μας έδωσε και το μυστικό της επιβιώσεως ενός κράτους επί 1100 χρόνια. Τα μονοπολιτισμικά κράτη έχουν μέλλον, τα πολυπολιτισμικά διαλύονται είτε ειρηνικά είτε με τη βία των όπλων.    Θυμηθείτε την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, παρατηρήστε τα διαλυτικά φαινόμενα στα Σκόπια (μουσουλμάνοι Αλβανοί κατά Χριστιανών Σλάβων), ακόμη και στο Βέλγιο (οι Ολλανδόφωνοι Φλαμανδοί θέλουν να αποσχισθούν από τους γαλλόφωνους Βαλλόνους).

    Μπορεί μία κοινωνία σήμερα να αντέξει ένα συγκεκριμένο -όχι απεριόριστο- αριθμό μεταναστών από άλλες χώρες, αλλά πρέπει να τους ενσωματώνει σε ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο. Ο μονοπολιτισμός σώζει τις κοινωνίες, διατηρεί τις ισορροπίες και απομακρύνει τη διάσπαση και την γκετοποίηση.
    Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία. Αντί να θαυμάζουμε το μονοπολιτισμικό Βυζάντιο (Ρωμανία) έχουμε διδαχθεί από ξενόφερτες προπαγάνδες και από θορυβώδεις μειοψηφίες να υμνούμε την
πολυπολιτισμικότητα.
 Κάποιοι θέλουν να μεταφέρουν άκριτα  στη χώρα μας πρότυπα κοινωνιών που δεν έχουν καμμία σχέση με την ιστορία μας, την ψυχοσύνθεσή μας, τις κοινωνικές ανάγκες μας.
    Το πολυπολιτισμικό πρότυπο δοκιμάσθηκε στις ΗΠΑ που είναι εξ ολοκλήρου χώρα μεταναστών. Στην Ευρώπη οι σοβαρές χώρες καταπολεμούν την πολυπολιτισμικότητα και μιλούν για ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο που
οφείλουν όλοι να ακολουθούν. Απόρροια της πολυπολιτισμικής ψυχώσεως στην Ελλάδα είναι και η αδράνεια των ελληνικών αρχών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια έναντι του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.  Όποιος μιλούσε δημοσίως κατά του αλόγιστου και ανεξέλεγκτου αριθμού λαθρομεταναστών κινδύνευες να δεχθεί τα γνωστά κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιούν οι δήθεν προοδευτικοί. Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν και σ' αυτό συντελεί και η συμμετοχή μας στην Ευρ. Ένωση. Μπορεί για άλλα θέματα να έχουμε παράπονα από την Ε.Ε., όμως στο θέμα των λαθρομεταναστών μάς βοηθεί εμπράκτως. Η αστυνομική δύναμη ΦΡΟΝΤΕΞ της Ε.Ε. περιπολεί με πλοία και ελικόπτερα στα θαλάσσια σύνορά μας προς την Τουρκία και όπως μαθαίνουμε από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
της 12-6-2010 ήδη μειώθηκε κατά 70% η λαθραία είσοδος ασιατών μεταναστών , τους οποίους έστελναν οι Τούρκοι δουλέμποροι.
    Αν δεν υπήρχε η ΦΡΟΝΤΕΞ και η πολιτική βούληση της Ευρ. Ενώσεως, θα πελαγοδρομούσαμε ακόμη σε ιδεολογικές συζητήσεις περί «ανοικτών συνόρων» και πολυπολιτισμικών παραδείσων. Σε όλη την Ευρώπη καταρρέει η ιδεολογία της πολυπολιτισμικότητας. Οι λαοί τονώνουν την εθνική συνείδηση και θέτουν όρια στον αριθμό των μεταναστών που μπορούν να αντέξουν. Όταν σε μία χώρα οι κυβερνώντες δεν λαμβάνουν μέτρα υπέρ της μονοπολιτισμικής κοινωνίας τότε διογκώνεται η Ακροδεξιά. Το είδαμε στις Ολλανδικές εκλογές του Ιουνίου.
    Όποιοι ειλικρινά δεν θέλουν να αφήσουν τη λύση των προβλημάτων σε ακραία πολιτικά κινήματα θα πρέπει να ωθήσουν τα κόμματα εξουσίας, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά , να λάβουν καίρια μέτρα κατά των πολυπολιτισμικών μύθων. Ο ρατσισμός δεν κερδίζει έδαφος όταν προστατεύουμε τις εθνικές και θρησκευτικές αξίες της πλειοψηφίας του λαού μας. Αντιθέτως κερδίζει έδαφος όταν αγνοούμε τα δικαιώματα των πολλών στο όνομα ενός κίβδηλου ανθρωπισμού που αφήνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι και οδηγεί σε αύξηση της εγκληματικότητας και σε διάλυση του κοινωνικού ιστού. Ως Ορθόδοξος Χριστιανός αντιτίθεμαι στα δύο άκρα. Και στον φυλετισμό-ρατσισμό, αλλά και στους πολυπολιτισμικούς και εθνομηδενιστικούς μύθους. Η ελληνική κοινωνία οφείλει να σταματήσει την κίνηση του εκκρεμούς από το ένα στο άλλο άκρο και να χαράξει τη μέση οδό της Αριστοτελικής λογικής. Ούτε μπορούμε να γίνουμε φρούριο με κλειστές πόρτες ούτε να μετατραπούμε σε παράδεισο του κάθε λαθρομετανάστη και δουλεμπόρου.
    Η μονοπολιτισμικότητα της Αρχαίας Ελλάδος και του Βυζαντίου διέσωσαν τη συνέχεια του Ελληνισμού.
    Έχουμε χρέος απέναντι στους νέους μας να συνεχίσουμε αυτή την πορεία, αυτόν τον πολιτισμό. Η ελληνορθόδοξη ταυτότητα μας διδάσκει κατανόηση και ανεκτικότητα προς τους άλλους πολιτισμούς. Όχι όμως εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και της ιστορικής μας αυτοσυνειδησίας. Ας διδάξουμε λοιπόν στα παιδιά μας την ελληνορθόδοξη παράδοση και την Ιστορία του Έθνους μας και ας αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή βοήθεια για τον περιορισμό της λαθρομεταναστεύσεως

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το έστειλε ο ΜΙΜΗΣ

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

ΔΙΩΧΝΕΙΣ ΤΑ ΝΙΑΤΑ κ. ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ…

Ένα ομορφόπαιδο, ο 18χρονος Φώτης Σιουτάρης, είναι το μεγάλο ταλέντο των πανελλαδικών εξετάσεων, με επίδοση 19.642μόρια, που αγγίζει τα όρια της τελειότητας, αφού έγραψε 100/100 στα Μαθηματικά, τη Φυσική και την ΑΟΔΕ, μαθήματα στα οποία σημειώθηκε πανωλεθρία.

Μαζί με άλλους αριστούχους, ο Φώτης εκμυστηρεύθηκε στο «Πρώτο Θέμα» ότι θα πάρει τα μάτια του να φύγει, να σπουδάσει αεροναυπηγός στην Αμερική, γιατί εδώ δεν βλέπει προκοπή. Οπως έκαναν κατά καιρούς όλοι όσοι διέπρεψαν, από τη Μαρία Κάλας ως τον Μητρόπουλο και από τον Παπανικολάου ως τον Καραθοδωρή….

Το «ευγενές καύσιμο» της πατρίδας, η νεολαία, φεύγει γιατί ξέρει ότι το μουχλιασμένο Σύστημα φθονεί όσους διακρίνονται, τους ισοπεδώνει, τους σβήνει… Δεκάδες συνομήλικοι έγραψαν στο Φώτη: «Μπράβο, ρε μάγκα ,είσαι ΑΞΙΟΣ!!!» Και ένας από όλους του στέλνει το παρακάτω φλεγματικό για τη νέα κυβέρνηση σχόλιο: «Φιλαράκι, μην ακούς αυτούς που σου λένε να φύγεις εξωτερικό!!! Δεν βλέπεις ότι έρχεται η ΣαμαροΒενιζελική ανάπτυξη; Κάτσε εδώ να γίνεις μεγάλος και τρανός, να παίρνεις μισθάρα…400 ευρώ το μήνα για να έχεις να ξοδεύεις σε ταμεία, εφορίες, διόδια, χαράτσια και βάλε ..» Και ένας άλλος του γράφει: «Σήκω και φύγε, φιλαράκο, από αυτό το….ρδέλο με τους ξεπουλημένους πολιτικούς. Πήγαινε έξω ,για να μη χαθείς!…».

Το τραγικό είναι ότι ένας στους τρείς νέους βάζει πλώρη για έξω. Ηδη έχουν φύγει κάπου 25.000 νέοι, στα χρόνια των μνημονίων ,ενώ έξη στους δέκα είναι άνεργοι, δεν βρίσκουν δουλειά, τελούν σε απόγνωση, πέφτουν σε κατάθλιψη, μερικοί δε ακόμη και στην παρανομία…

Εσύ να τα βλέπεις, κύριε Στουρνάρα, που αναδείχθηκες και του λόγου σου …αριστούχος σε ασκήσεις υποταγής στην τρόϊκα και επί πλέον «πειθήνιος Νενέκος στον χέρ Σόϊμπλε, που όχι μόνο δεν συζητεί για κούρεμα του χρέους αλλά έχει και το θράσος να μας κουβαληθεί τον Ιούλιο, ως… προσκεκλημένος σου!…

Καλώς να τον δεχθείς,φρόντισε μόνο να του εξασφαλίσεις ικανή προστασία γιατί αυτή η «Ομάδα «Λαϊκών Αγωνιστών» με τις ρουκέτες της δεν δείχνει να αστειεύεται!!!

Ch.Passalaris@hotmail.com   ΠΗΓΗ:http://www.enikos.gr/tsouzoun/155482,DIWXNEIS_TA_NIATA_k_STOYRNARA.html

Τρία γραφεία με χρήματα του ελληνικού λαού θα έχει ο Βενιζέλος

Την ώρα που στο ΠΑΣΟΚ ετοιμάζονται να μετακομίσουν γιατί το ενοίκιο στην Ιπποκράτους είναι ακριβό, ο Ευάγγελος Βενιζέλος στήνει δύο γραφεία με έξοδα του ελληνικού λαού.
Ο διπλοθεσίτης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, φαίνεται πως δε μπορεί να αρκεστεί σε ένα γραφείο και για το σκοπό αυτό ζήτησε όλα όσα με το γράμμα του νόμου δικαιούται προκειμένου να στεγάσει τον εαυτό του.
Δηλαδή, πέρα από το γραφείο του στα κεντρικά του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εξωτερικών απαίτησε να λειτουργήσει και να στελεχωθεί το γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και ταυτόχρονα θα στεγαστεί και στο γραφείο του Υπουργείου Εξωτερικών.
Τα δύο τελευταία γραφεία μάλιστα, βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής, γεγονός που έχει προκαλέσει ειρωνικά σχόλια από εκείνους που υποστηρίζουν την "βουλιμική" σχέση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ με την εξουσία.
Η μοναδική εξήγηση πάντως που δίνουν άσπονδοι φίλοι του, είναι πως τώρα που μετακομίζει το Κίνημα, έπρεπε να στεγάσει κάπου όσους δε χωρέσουν στη Χαριλάου Τρικούπη, όπου επιστρέφει το κόμμα του.
Η συμπεριφορά του αυτή πάντως, δεν έχει καμία σχέση με το δωρικό ύφος που ζήτησε ο πρωθυπουργός και δεν αποκλείεται με την πρώτη αφορμή να βγουν όλα αυτά στην επιφάνεια.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Και οπως λεει και ο θυμοσοφος λαος "ΤΕΤΟΙΟ ΚΩΛΟΣ ΤΟΣΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΘΕΛΕΙ"

Τι είναι Π ό λ ε μ ο ς ;


«Πόλεμος» κατά του κ. Παπαδήμου διαπίστωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,  κ. Κάρολος Παπούλιας  (παλαιότερα)

Ευκαιρία, λοιπόν, να μιλήσουμε για τον - πραγματικό - πόλεμο:

Πόλεμος είναι να δουλεύεις μια ζωή για ένα ξεροκόμματο και κάποια στιγμή να έρχεται  αυτός που σου έταζε λαγούς με πετραχήλια και να σου κόβει το μισό από το ξεροκόμματο λέγοντάς σου ότι «συμπάσχει», αλλά πως πρέπει να τον συγχαρείς διότι επιτελεί «πατριωτικό» έργο.
Πόλεμος είναι να έχεις πληρώσει μέχρι τελευταία πεντάρα τις ασφαλιστικές σου εισφορές και να έρχεται ο «σοσιαλιστής» να σου κόβει ακόμα κι αυτή την σύνταξη πείνας, να σου ξεφτιλίζει τα γεράματα και όταν διαμαρτύρεσαι να σου αντιγυρίζει - αυτός που καταχράστηκε τους κόπους σου - ότι «δεν υπάρχει σάλιο».
Πόλεμος είναι να βλέπεις τα παιδιά σου να ρημάζουν στην ανεργία.
Πόλεμος είναι να σου λένε ότι απολύεσαι και αντί για απολυμένο να σε αποκαλούν «έφεδρο».
Πόλεμος είναι να στέλνεις τα παιδιά σου στο σχολείο, να το έχεις πληρώσει αυτό το «δημόσιο και δωρεάν» σχολείο εκατό φορές, κι αντί για βιβλία να τους μοιράζουν φωτοτυπίες.
Πόλεμος είναι να σου κόβουν το μισθό και να σου αυξάνουν τα εισιτήρια στα λεωφορεία κατά 40%.
Πόλεμος είναι να έχεις φτύσει το γάλα της μάνας σου για να βάλεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου και να έρχεται ο φορογδάρτης να σου επιβάλει μέσω της ΔΕΗ χαράτσι για ένα σπίτι που το πληρώνεις μια ζωή στην τράπεζα.
Πόλεμος είναι να έρχεται ο ίδιος αυτός φορογδάρτης που σε άφησε χωρίς μισθό και χωρίς δουλειά και να σου προσθέτει - δίπλα στο χαράτσι της ΔΕΗ - την11η (!) μέσα σε δυο χρόνια αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Πόλεμος είναι να κλείνει το ένα μικρομάγαζο μετά το άλλο, στην θέση τους να ανοίγουν ενεχυροδανειστήρια και ο «πατριώτης» που σε κυβερνά να βγάζει φιρμάνια για το πώς θα ζυγίζεις τη χρυσή σου βέρα ή το χρυσό σου δόντι (!) πριν το παραδώσεις στον σαράφη για να εξασφαλίσεις ένα κομμάτι ψωμί.
Πόλεμος είναι να λουφάζεις τυλιγμένος στις κουβέρτες μέσα στο σπίτι, να τρέμουν τα δόντια σου από το κρύο και να μην ανοίγεις το καλοριφέρ γιατί δεν έχεις να πληρώσεις για πετρέλαιο θέρμανσης.
Πόλεμος είναι να σε κοροϊδεύουν κάθε μέρα ότι «δίνουν μάχη» για να μη σου κόψουν τον13ο και 14ο μισθό όταν σου έχουν ήδη κόψει τον 8ο και τον 9ο μισθό και την ίδια ώρα σφυρίζουν στα αυτιά σου τα «πακέτα» των δισεκατομμυρίων υπέρ αναξιοπαθούντων τραπεζιτών.

Πόλεμος είναι να βλέπεις μια δράκα ξιπασμένων φιλανθρώπων με καρφιτσωμένο στο πέτο το ταμπελάκι με τη φίρμα του μονοπωλίου που εκπροσωπούν, να φιγουράρουν στις ιλουστρασιόν λίστες του παγκόσμιου τζετ σετ, να μην χωρούν οι ελβετικές τράπεζες τις καταθέσεις τους, να έχουν ξεχειλίσει οι θάλασσες της υδρογείου από το (αφορολόγητο) εφοπλιστικό τους «δαιμόνιο», να μετακινούν στους λογαριασμούς τους δισεκατομμύρια μέσω των «οφ σορ» εταιρειών σαν να ήταν μαρουλόφυλλα, κι εσύ μαζί με τα δέκα εκατομμύρια των ομοίων σου να κατηγορείσαι ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Πόλεμος είναι να έχουν φτάσει τη βενζίνη στα 2 ευρώ το λίτρο, να σου έχουν ρίξει το μισθό στα 350 ευρώ το μήνα και να σου ζητούν από πάνω να πληρώσεις και φόρο.
Πόλεμος είναι να έχουν γεμίσει οι δρόμοι της Αθήνας με άστεγους, να τρέχουν οι άνθρωποι για ένα πιάτο φαΐ στα συσσίτια (τα οποία ο κ. Παπαδήμος τα βάφτισε την Πρωτοχρονιά «γιορτή»!!), να μην υπάρχει φανάρι, πεζοδρόμιο, σοκάκι χωρίς επαίτη και ζητιάνο, γιατί οι Παπαδήμος, Βενιζέλος, Λοβέρδος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη «κατευνάζουν τις αγορές».
Πόλεμος είναι να αρρωσταίνεις και να μην έχεις λεφτά για τα φάρμακα, να πηγαίνεις στο νοσοκομείο κι αντί για «δημόσια και δωρεάν» Υγεία που την έχεις πληρώσει εκατό φορές, να σου ζητάνε να φέρεις τις γάζες από το σπίτι και να περάσεις πρώτα από το ταμείο.
Πόλεμος είναι τον πλούτο που εσύ δημιουργείς στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο μαγαζί, σε στεριά και θάλασσα, να τον έχουν σφετεριστεί οι κηφήνες της πλουτοκρατίας, να τον έχουν κάνει υπερκέρδη για τις τσέπες τους, ελλείμματα και χρέη για το δημόσιο ταμείο, όλα βγαλμένα με το δικό σου ιδρώτα, με το δικό σου κόπο, με τη δική σου δουλειά, και εσύ αυτή τη δουλειά να την «πληρώνεις» πλέον με επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, αλυσοδεμένος στα κάτεργα της εργασιακής τρομοκρατίας, στα απαρτχάιντ των εκβιασμών και της εκ περιτροπής ανάσας.
Πόλεμος είναι να σου ξεσκίζουν τη ζωή, να σου σκοτώνουν το σήμερα και το αύριο και να σου λένε κι από πάνω ότι είναι «σωτήρες», ότι παίρνουν δάνεια για να σου εξασφαλίζουν το μισθό και τη σύνταξη - αυτοί που σου κατάργησαν το μισθό και τη σύνταξη - όταν από το δικό σου μισθό κι από τη δική σου σύνταξη πληρώνονται τα δάνεια που διπλά και τρίδιπλα τα εισπράττουν οι κερδοσκόποι και οι τοκογλύφοι, με μια κουβέντα: Τα μονοπώλια.

Αυτός είναι ο πόλεμος που μαίνεται τούτη την ώρα στην Ελλάδα, κύριε Κάρολε Παπούλια.

Είναι ένας πόλεμος μονόπλευρος. Μονομερής.

Είναι ένας πόλεμος αδίστακτος και στυγνός.


Που,κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, τον διευθύνει όλο το πολιτικό προσωπικό, μηδενός εξαιρουμένου, με επικεφαλής την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου υπό τους κ.κ. ΣΑΜΑΡΑ –ΒΕΝΙΖΕΛΟ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΚΟΥΒΕΛΗ-ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ κ.λ.π.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μας το εστειλε ο ΜΙΜΗΣ

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

“Τα Γαλατσανάκια”…η εφημερίδα των μαθητών της Β1 τάξης [2012-2013]


galatsanakia1
Κάντε “κλικ” στην εικόνα.
Εκπαιδευτικός τάξης: Οικονόμου Ευδοκία Δούκαινα
Τεχνική Υποστήριξη και Επιμέλεια: Στεφανίδης Φίλιππος

20 συμβουλές από έναν πατέρα στο γιο του




http://www.imommy.gr/
Απλές αλλά πολύτιμες συμβουλές που κάθε γιος θα ήθελε να γνωρίζει... 
1. Είναι πιο δύσκολο να αγοράσεις παντελόνι από το να το βγάλεις.
2. Όταν συναντήσεις ανθρώπους με χιούμορ ακολούθησε τους πιστά. Το γέλιο είναι σαν τις βιταμίνες, ποτέ δεν παίρνεις όσες χρειάζεται ο οργανισμός σου.  
3. Ο τύπος που ξέρει να αγκαλιάζει τους άλλους, νιώθει πάντα καλά με τον εαυτό του.
4. Διάβασε ποίηση.
5. Όταν σου έρχεται να κλάψεις, από χαρά ή λύπη, άστο να συμβεί. Αν δεν αφήσεις αυτά τα δάκρυα να ξεσπάσουν θα γίνουν πόνος βαρύς στην καρδιά. 
6. Όταν χρειαστεί να κάνεις κάποια αγγαρεία ή φασίνα στο σπίτι σου, βάλε δυνατά τη μουσική.
7. Πέρασε λίγο χρόνο με ανθρώπους που υπήρξαν λιγότερο τυχεροί από εσένα στη ζωή. Έτσι θα εκτιμήσεις πόσο τυχερός είσαι εσύ.
8. Ποτέ μη λες ψέματα για κάτι αληθινά ασήμαντο. Κάθε φορά που λες ένα ψέμα, χάνεις κι ένα κομμάτι της ψυχής σου.
9. Βρες -ή τουλάχιστον προσπάθησε να βρεις- μια δουλειά που σε κάνει ευτυχισμένο. Αν αυτή η δουλειά βοηθάει στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος… ακόμα καλύτερα.
10. Αν σου δοθεί η ευκαιρία να ταξιδέψεις κάντο. Αν αυτή η ευκαιρία βρίσκεται στο εξωτερικό, ακόμα καλύτερα. Θα μάθεις πολλά από τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από εσένα. .
11. Θα κάνεις πολλά λάθη. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες… Το θέμα είναι τι θα μάθεις από αυτά.
12. Σκέψου πως κάποτε μπορεί να παντρευτείς. Ίσως να χρειαστεί και να χωρίσεις. Μπορείς να παντρευτείς στα 21 ή στα 61. Αρκεί να έχεις έναν ευτυχισμένο γάμο.
13. Το χρήμα και η δόξα είναι μια χαρά, αλλά ποτέ δε θα σου δώσουν τη χαρά και την ολοκλήρωση που σου δίνει η οικογένεια.
14. Θα υποστηρίξω το δικαίωμα σου στη διαφορετικότητα. Αν οι επιλογές σου δεν πάνε με το ρεύμα, εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου και κόντρα στο ρεύμα.
15. Η κίνηση σου δίνει απίστευτη ευχαρίστηση. Ο αθλητισμός δεν είναι κάτι υποχρεωτικό για τους άντρες, ωστόσο μην ξεχνάς πως το κορμί σου είναι ένας ναός.  Και το χρειάζεσαι για να σου δίνει χαρά ευχαρίστηση αλλά και για να εκφράζεσαι.  
16. Το ποτό έχει πλάκα όταν δε γίνεται κατάχρηση.
17.Η αποστομωτική ειλικρίνεια θα σε πάει μακριά. Ίσως οι άλλοι να μην την εκτιμήσουν αλλά να ξέρεις ότι ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να μιλήσουν τη γλώσσα της καρδιάς. 
18. Βρες ένα ιδανικό, που να ζεσταίνει την καρδιά σου. Όταν η καρδιά σου είναι ζεστή δε νιώθεις ποτέ ντροπή.
19. Ζήσε με πάθος. Κάνε μεγάλα όνειρα. Και μην κοιτάζεις ποτέ πίσω. 

20. Πάντα να θυμάσαι ότι σε αγαπάω και θα είμαι δίπλα σου ότι κι αν συμβεί. Δε θα με χάσεις ποτέ. Πάντα θα είμαι εκεί για σένα!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Μας το εστειλε ο ΜΙΜΗΣ