Γιορτάζουμε σήμερα μια από τις μεγάλες δόξες του Ελληνικού έθνους. Τη μεγάλη δόξα της ενωμένης, της ομόψυχης, της αδιαίρετης και ομοούσιας Ελλάδας.
Το μεγάλο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού απέναντι στον ανίερο Ιταλό εισβολέα.
Και ο γιορτασμός των εθνικών μας επετείων παίρνει νόημα και αποκτάει σωστές διαστάσεις, όταν – πέρα από την οφειλόμενη τιμή και την έκφραση της ευγνωμοσύνης μας προς τους πρωτεργάτες τους-ανατροφοδοτεί και κρατάει ζωντανή την εθνική μνήμη. Γιατί, όπως λέει το σοφό απόφθεγμα: «Οι λαοί που χάνουν την ιστορική μνήμη τους δεν έχουν δεν έχουν μέλλον».
Η αναδρομή, λοιπόν, στην ιστορία μας είναι απαραίτητη. Γιατί παραδειγματίζει και διαπαιδαγωγεί σωστά τις νεότερες γενιές.
Φωτίζει με την πείρα και τα πολύτιμα διδάγματα της την παραπέρα εθνική πορεία. Συνταιριάζει το αγωνιστικό παρελθόν και τα μυνήματά του με τα σύγχρονα προβλήματα.
Ιδιαίτερα σήμερα που η εξάρτηση από το Δ.Ν.Τ. και η υποτέλεια, με τις συνειδητές αποφάσεις της σοσιαλιστικής μας κυβέρνησης, στα κελεύσματα του Δ΄ Ράιχ της κυρίας Μέρκελ και των «συν αυτής», και η μεθόδευση να «αντικατασταθούν» ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί – αν δεν έχουν «αντικατασταθεί» ήδη από τους σύγχρονους γκαουλάϊτερ της Ε.Ε., βαφτίζονται πατριωτισμός για «να σωθούμε από την χρεοκοπία».
Και την άνοιξη του χειμώνα του 1940-1941 διαδέχθηκε ο μακρύς χειμώνας της γερμανικής κατοχής την άνοιξη του 1941, όπου ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε με όλες του τις αντιστασιακές του οργανώσεις με προμετωπίδα τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ δεν άφησε «σε χλωρό κλαρί» τον Γερμανό εισβολέα.
Και οι μόνοι που απουσιάσαν από την αντίσταση κατά του βάρβαρου εισβολέα ήταν αυτοί που ντύθηκαν τη ναζιστική στολή, η κυβέρνηση Τσολάκογλου, οι Γερμανοτσολιάδες.
Ήταν ακόμα ο βασιλιάς και η τελευταία κυβέρνησή του που την κοπάνησαν από την Ελλάδα και την άραξαν στα πολυτελή ξενοδοχεία του Λιβάνου, του Καϊρου και της Αλεξάνδρειας.
Και η μόνη έγνοια τους ήταν το «τι φάγωμεν και τι πίωμεν». Και την Ελλάδα την θυμήθηκαν μόνο όταν ο γερμανός εισβολέας ταπεινωμένος από όλα τα μέτωπα της Ευρώπης αποχώρησε και από την Ελλάδα. Και μόνο τότε βγήκαν από το …καβούκι τους, θυμήθηκαν ότι υπάρχει και ΕΛΛΑΔΑ και ήρθαν «εν χορδές και τυμπάνοις» για να δρέψουν τις δάφνες της νίκης . Και όπως οι φαναριώτες …βούτηξαν την εξουσία από τους αγωνιστές του 1821 έτσι κάνανε και αυτοί. Και όπως εκείνοι γεμίζανε τις φυλακές με τους αγωνιστές της επανάστασης έτσι και αυτοί γέμιζαν τις φυλακές και τα ξερονήσια με όσους αντιστάθηκαν στον γερμανό κατακτητή.
Και πριν από 71 χρόνια, το ΟΧΙ το είπε «ο μόνος άνθρωπος που θα έλεγε το ΝΑΙ». Σήμερα όμως ο σημερινός μας πρωθυπουργός δεν είχε τα κότσια να πει άλλο ένα ΟΧΙ και είπε το μεγάλο ΝΑΙ και υποδούλωσε για δεκάδες χρόνια τον Ελληνικό λαό, στο Δ΄Ράιχ της Μέρκελ .
Και καλούμαστε-71 χρόνια μετά από εκείνο το ιστορικό ΟΧΙ να ξαναπούμε ένα νέο ΟΧΙ στον και πάλι γερμανό εισβολέα και τους συμμάχους του, αλλά και στην εθελόδουλη κυβέρνηση, που μας έχει παραδώσει ΑΜΑΧΗΤΙ, «τοις ‘κείνων ρήμασι πειθόμενος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου