Οι ταπεινοί

 

Δεν ακολούθησαν ομάδες,

δε φοβήθηκαν μόνοι

κι’ αυτή η αδιαφορία τους

ανάβλυζε την αρετή.

Υπήρξαν δυνατοί

γιατί δεν έκρυψαν

καμιά αδυναμία τους.

Οι φτασμένοι και διανοούμενοι

είναι μορφές και πρόσωπα,

ενώ αυτοί κρυμμένοι κόσμοι.

Αυτά που λένε δεν εξηγούν,

μα προδίδουν.

Δεν το επεδίωξαν, μα απόμειναν

μπροστά στο πλήθος μόνοι

να τραγουδούν χωρίς φωνές

τους εαυτούς τους.

Κι’ η προβολή τ’ ανθρώπου

έμεινε πια σ’ αυτούς

– τους ταπεινούς-
που τους ωκεανούς αρνούνται

για μια θάλασσα ρηχή.

Στέλιος Αθ.Κυριακίδης
(Από το Περιοδικό «ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ» Τεύχος 30ο)