Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Αποφοίτησε η πρώτη ...φουρνιά από την Γ΄τάξη Λυκείου Γαλάτιστας


Σαν χθες ήταν που παλεύαμε να στεριώσει η Γ’ Λυκειακή τάξη της Γαλάτιστας και να ρίξει βαθειά θεμέλια και να πάρει «σάρκα και οστά» σε πείσμα κάποιων που μάχονταν  να μην γίνει ΛΥΚΕΙΟ στη Γαλάτιστα.
Και να που ήρθε η μέρα της αποφοίτησης της πρώτης (τρίτης)τάξης, αυτής της 2015-2016, που αποφοιτά από το ΛΥΚΕΙΟ Γαλάτιστας.
Και ήταν καταπληκτική η όλη ετοιμασία που ετοίμασε ο Σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων του Λυκείου. Δεν βρίσκεις λόγια να περιγράψεις με λεπτομέρειες τα πάντα, από το στήσιμο των τραπεζιών μέχρι  την είσοδο των αποφοίτων στο χώρο. Αρκετός ο κόσμος που παρακολούθησε την τελετή  λήξης, με την ηγεσία του Δήμου Πολυγύρου παρούσα.
 Σε λίγο θα αναρτηθούν οι βαθμοί από τις Πανελλήνιες. Άλλοι θα κάνουν άλλο ένα βήμα παραπέρα στη μάθηση, άλλοι όχι.
Το ποιοι θα είναι οι τυχεροί δεν ξέρω.
Αυτοί που θα αναγκαστούν από αύριο να βγουν στην βιοπάλη ή αυτοί που θα βγουν μετά από 4,5,6 χρόνια. 
Η ζωή τους από δω και πέρα δεν θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και άνθη,
Ας έχουν κατά νου  τους αυτό που είπε ο Κάντ: «Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται συνήθως με τρεις τρόπους. Την Ελπίδα, το όνειρο και το Χιούμορ» και κάτι ακόμα «Δεν είναι τα χρόνια που μετράνε στη ζωή, αλλά η ζωή που δίνουμε  στα χρόνια».
Αααααα   Να θυμούνται πάντα τους συμμαθητές τους, κάπου κάπου να ανταμώνουν να τα  λέμε με ένα καφέ , με ένα ποτό. Να μην περιμένουν το πότε θα περάσουν 10-20-30 ή και 51 χρόνια να βρεθούν. Γιατί τότε θα ξύνουν το κεφάλι τους ποιος είναι ποιος. 
Είναι  σίγουρο πως σε λίγο καιρό θα ξεχάσουν την σελίδα και την παράγραφο τάδε που γράψαν διαγώνισμα, αλλά δεν θα ξεχάσουν ποτέ ακόμα και αν περάσουν 57 χρόνια το όποιο ….κατόρθωμα που έκανε κάποιος συμμαθητής τους. Όπως κάποιοι απόφοιτοι που πριν λίγε μέρες, που μπορεί να μην θυμήθηκε ο ένας τον άλλον, θυμήθηκαν όμως τον βατράχι, αντί το βατράχιον (φυτό) που πήγε συμμαθητές τους στην καθηγήτρια, και το κατέβασμα του καθηγητή τους μαζί με το κρεβάτι του από τον πρώτο όροφο της Ζωσιμαίας Σχολής στο υπόγειο( τότε οι μαθητές κοιμούνταν πάνω στα θρανία το σχολείων όταν πηγαίνανε εκδρομές και όχι σε ξενοδοχεία όπως σήμερα).
 Να θυμούνται τους καθηγητές τους όσο αυστηροί κι αν ήταν  
Η όποια αυστηρότητά τους είχε να κάνει με τη σωστή εκπαίδευση τους και όχι για να τους ταλαιπωρούν. 
Εδώ ας μη ξεχνούν και αυτό που είπε ο Μεγάλος στρατηλάτης της ανθρωπότητας , ο Μέγας Αλέξανδρος: «Οι γονείς μου, μου έδωσαν το ΖΕΙΝ αλλά ο δάσκαλος μου το ΕΥ ΖΕΙΝ»
Πότε σας να μην βγάλετε από μέσα σας το ΠΑΙΔΙ. Κρατήστε μέσα σας άσβεστο το καντήλι της νιότης. Και αν σας …βγει να κάνετε κάτι παιδιάστικο , σε οποιαδήποτε ηλικία, ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ. «Γερνά κανείς όταν παύει αν είναι ΠΑΙΔΙ» και όταν «τον εγκαταλείπουν τα ιδανικά του»

Ένα βιντεάκι από μας με στιγμιότυπα από την εκδήλωση. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: